Bij mij om de hoek stonden de politie te paard en het waterkanon in de startblokken.
Maar dat wist ik nog niet. Ik lag te schateren om Brigitte Kaandorp toen de telefoon ging.
“Wildeman is niet goed.”
Met de electrische Smart slalomde ik snel en geruisloos om agenten, schilden en wapenstokken heen, terwijl ik oorlogsgebied Museumplein achter me liet.
Op weg naar Het Beloofde Varkensland dacht ik aan Wildeman.
Hij had me aangekeken vanaf zijn schilderij, terwijl Brigitte Kaandorp de zaal op z’n kop zette. Af en toe keek ik even terug. (Waar ik ook ben of wat ik ook doe, Familie Bofkont achtervolgt me altijd).
Blij dat het weer zoveel beter met hem gaat, dacht ik, binnenkort gaat ie weer genieten van het lentezonnetje. En ondertussen zong Kaandorp ‘Het is nooit af en het is altijd wat.’
Toen was ik op de boerderij.
Ach Wildeman. Hij komt niet meer vooruit. Hondsberoerd van de pijn. Met kunst en vliegwerk de Peperdure Pijnstiller er in gekregen. Dokter Peter had net zaterdag voor 3600 euro voorraad van dat vloeibare goud aan de poort afgeleverd. We kunnen dus weer even voort… maar of Wildeman dat nog kan?
En vandaag is het Blue Monday.
Wordt Vervolgd.
PS
Uit het boek
FAMILIE BOFKONT
van pechvogel naar bofkont
WILDEMAN – gezwijnd
Bladzijde 63
https://familiebofkont.nl/boek/wildeman
PPS
Familie Bofkont heeft een permanent Tikkie openstaan.
Uitsluitend voor degene die net dacht:
kom laat ik eens wat aan een goed doel geven.
https://familiebofkont.nl/tikkie
Of op klassieke wijze via rekeningnummer
NL95TRIO0338830871 t.n.v. FAMILIE BOFKONT
#varkens #everzwijn #medicatie
_____
Facebook + reacties https://www.facebook.com/FamilieBofkont/posts/3693996917385628/