Jarig! Juffrouw Loes! Dertien lentes alweer voor het leukste everzwijnenvrouwtje ter wereld.
Juffrouw Loes is geworden wie zij is door tussenkomst van een jager.
In de ketel, haar thuisnest, had zij ongetwijfeld een andere babytijd gekregen. Maar nu groeide ze op bij een moeder van mensenvlees en bloed. En bij andere varkentjes, die er heel anders uitzagen dan haar eigen familie, maar varkens zijn varkens.
Haar vaste vriendinetje werd Swientie.
Eerst moest het wilde zwijntje niks van dat roze biggetje weten, ze joeg haar overal weg, maar op een dag kwam het goed. Ze werden onafscheidelijk. Er is nog een fotodagboek uit hun jeugd, dat moet eens digitaal, iedere dag een nieuw avontuur.
Ik herinner me de foto’s van het stoepje. Daar trippelden ze altijd het voorhuis in.
Op een dag was de deur dicht. De varkentjes moesten op eigen benen leren staan. Verschrikkelijk om zo onverbiddelijk te moeten zijn. Maar eeuwig bij moeder thuis zou twee dráken van varkens opgeleverd hebben.
Het is allemaal meer dan goed gekomen.
En nu is Juffrouw Loes op leeftijd.
Ze weet me nog net zo in te palmen als toen ze me als babybiggetje op de voet volgde. Zoiets maak je maar eens in je leven mee.
Wat ik zeg: het leukste everzwijnenvrouwtje ter wereld. Nog vele jaren Juffrouw Loes!
PS
Uit het boek
FAMILIE BOFKONT
van pechvogel naar bofkont
JUFFROUW LOES – verliefde jager
Bladzijde 85
https://familiebofkont.nl/boek/juffrouw-loes
SWIENTIE – swientietikk’n
Bladzijde 87
https://familiebofkont.nl/boek/swientie
#varken #everzwijn
_____
Facebook + reacties https://www.facebook.com/FamilieBofkont/posts/3662584137193573/