De oude ouders van bestuurslid M. van Stichting Familie Bofkont worden vandaag samen gecremeerd. Moeder overleed op donderdag, vader kon dat niet aan en ging zijn vrouw maandag achterna. Ik heb ze een paar keer ontmoet. Deftige mensen in een deftig huis in een van de deftigste gemeenten van Nederland.
Dit was de situatie:
Zo’n 20 jaar geleden werd mijn hulp ingeroepen. Ergens zaten twee roze varkens die gered moesten worden. Ze hadden geen oormerken in en om die reden moest er bloed afgenomen worden. Wat ik daarvan vond. Bloed tappen bij varkens gaat volgens de Middeleeuwse Martelmethode, zei ik. Niet doen.
Zodoende moest er onmiddellijk een safehouse gevonden worden voor de twee varkens, niet herleidbaar tot Het Beloofde Varkensland. Ik belde M. Zij kwam met de tuin van haar ouders op de proppen. Wij erheen. Het was al laat in de avond en zo stonden we ineens in een joekel van een pikdonkere bostuin.
Buitengewoon aardige mensen met de beste eigenschap die ouders kunnen hebben: interesse in de interesse van hun kinderen.
In die tijd bekommerde niemand zich om varkens. Varkens waren vieze stinkbeesten. Onbekend, dus onbemind, maar dochterlief kwam met dit verzoek en dus kregen we een welwillend oor. Nooit vergeten.
Lieve Mevrouw & Meneer L., rust samen in vrede.
_____
Facebook versie + reacties https://facebook.com/FamilieBofkont/posts/3335969456521711/