VOORBIJ – HET JAAR VAN HET VARKEN (+ filmpje)

LA MAMA op de laatste dag van het Chinese Jaar van Het Varken

24 januari 2020. De laatste dag van Het Jaar van Het Varken.

VARKENSCONCERT
We openden het jaar op 5 februari 2019. Vleugel. Mike Boddé. Volle bak. Kranten. Radio. Nieuwssites. Jinek. De varkens waren all over the place.

De nazit was oergezellig.

WENS
Ik sprak mijn wens uit voor Het Jaar van Het Varken: 2 meisjesbiggen vrijkopen van een subfokbedrijf (moedervarkensfokkerij). Geen carrière als vleesfabriekjes (biggen baren), maar een toekomst op Het Beloofde Varkensland als vrije varkens.

Die wens is niet uitgekomen.

Het Jaar van het Varken werd het jaar waarin varkensboeren en dierenactivisten ‘elkaar de oorlog verklaarden’.

We begonnen bij het varkensbedrijf waar De Moeder van Sjonnie, Betsy, Granny en Muk ooit ter wereld kwamen. Dat leek me nou een mooi idee. Deze 4 bofkonten mochten na een arbeidzaam leven (samen bijna 800 biggen) met pensioen naar Villa Varkensgeluk.

Bijzonder om bij de geboortestal van De Moeder van Sjonnie, Betsy, Granny en Muk te staan. Ergens achter die muren hadden zij als biggetjes om hun moeders heen gerommeld, de stangen onderdoor gefloept om te kunnen drinken. Tot ze op een dag opgehaald werden om zelf moedervarkens te gaan worden op een ander bedrijf.

Nu zouden er 2 biggetjes van hún geboortebedrijf direct bofkontjes worden. Niet eerst jaren in de kraamkooi, nee, meteen door naar Het Beloofde Varkensland.

De jonge varkensboer vond het een geweldig idee. Alleen… hij had het bewuste bedrijf jaren terug overgenomen en fokte alleen nog maar vleesvarkens. Voor fokzeugen in spé had hij de expertise en de middelen niet.

Maar zijn collega, iets verderop, fokte wél uitsluitend moedervarkens, zelfs voor China, en die zou het vast ook heel leuk vinden. Moesten we daar maar eens proberen.

DIERENACTIVIST?
Tot zijn tanden toe bewapend bracht de volgende varkenshouder onmiddelijk De. Stalbezetting. Van. Het. Jaar. Ter. Sprake. Al had ik daar niets mee van doen, wist hij van het bestaan van Het Beloofde Varkensland, gooide ik namen op van gemeenschappelijke bekenden uit de wereld van de intensieve varkenshouderij, kende hij Boer Edwin persoonlijk, in zijn beleving stond er een dierenactivist op de stoep. De vijand. Wégwezen!

Bij de volgende hetzelfde liedje. Een biologische varkensboer, notabene die van Willy & Maxie. Ik ‘zou negatieve verhalen over varkensboeren rondstrooien’; hij zag me iedere week wel weer ergens in de media opduiken.

Hè??

Zeggen dat hij zich vergiste, dat ik al zeker 10 jaar geen media meer doe, dat ik INTEGENDEEL juist áltijd probeer(de) een goed woordje voor boeren te doen, voor meer begrip bij burgers, het mocht niet baten.

JAMMER
Zo jammer.

Niet voor mij persoonlijk. Als je iets wil bereiken, moet je je ego thuislaten. Daar heb ik mezelf de afgelopen 25 jaar voldoende in getraind. Maar zo jammer voor de 2 biggetjes die een moordleven misgelopen zijn. Zo jammer van die oorlog tussen boeren en dierenactivisten.

En o zo jammer: ik bén geen klassieke dierenactivist. Actief ben ik wél, altijd positief met oog en oor voor alle partijen. Zouden al die jaren investeren om boeren-minder-kopschuw-te-maken-en-burgers-begripvoller, dan voor niks geweest zijn?

KOERTJE
Ik zag er van af. En wat bleek? Die slimme biggetjes weten Het Beloofde Varkensland zelf wel te vinden ;-)

Op 5 september sprong Koertje van het transport. Weliswaar geen moedervarkentje-in-spé, maar daarom niet minder welkom. Ook dat ging niet meer zonder boerenslag of stoot, die tijden zijn voorbij, lees er de beginblogs over Koertje nog maar eens op na…) De rest is geschiedenis.

WENS 2
Maar ik had nóg een wens.

Dat La Mama Het Jaar van het Varken nog helemaal zou kunnen meemaken. Die wens is in vervulling gegaan. La Mama heeft de gemoederen aardig bezig gehouden, van tijd tot tijd joeg ze iedereen op stang en leven we al een jaar tussen hoop en vrees.

We bekijken het per dag. Gisteravond probeerde ze een stro-nest te maken. Verder dan het stro oppakken kwam ze niet meer. Edwin maakte het karweitje af. De stokoude Moeder & haar oude Zoon sliepen nog lang & gelukkig.

OVER 12 JAAR
Het volgende Jaar van Het Varken is over 12 jaar. Noteer maar vast.

WENS 3
Op 11 februari 2032 komt Mike Boddé weer spelen. La Mama zal er niet meer bij zijn. Maar Koertje wel. Als alles goed gaat. Een mens moet wat te wensen en te hopen over hebben, nietwaar ;-)

FILMPJE
https://Bofkont.TV/20200123-Stokoud-moedertje-met-oude-zoon.mov

Fijne vrijdag nog!

QUOTE VAN DE DAG
‘Dafne is één van de weinigen die ik nog in staat acht de touwbruggen over en weer (boeren, burgers, activisten) te bewandelen.’
Dick Veerman – Foodlog.nl