← naar juli | BOFKONT BLOG AUGUSTUS 2017 | naar september →
facebook.com/familiebofkont - twitter.com/familiebofkont - youtube.com/familiebofkont
HELP FAMILIE BOFKONT UIT DE BRAND
IBAN NL02 INGB 0000 0004 69 t.n.v. FAMILIE BOFKONT (ANBI, dus giften zijn aftrekbaar)
BOEK over de wereld van Familie Bofkont waargebeurde spanning & sensatie bestel via mail@familiebofkont.nl
Hoe word je Vriend van Familie Bofkont?
FAMILIE BOFKONT WORKSHOPvarkensmassage & stierknuffelen
Al duizenden mensen hebben de Familie Bofkont Workshop gevolgd :-)
Lees hier de reportage Familie Bofkont Workshop in Roots magazine.
;){kind=link}
Familie Bofkont Workshop: op zondag open inschrijvingen,
besloten groepen dinsdag t/m zaterdag.
teambuilding 'Communicatie met Mens & Dier'
programma aanvragen? mail@familiebofkont.nl
bekijk de agenda op FamilieBofkont.nl
FAMILIE BOFKONT CADEAUBONNEN lees verder...
Donderdag 31 augustus 2017
BRODY (3)
Jaloezie
Aan het eind van die ochtend zag het leven er heel anders uit. De anders zo zachtaardige Brody was buiten zinnen van woede. Wie er maar in zijn buurt kwam maakte kennis met zijn tanden. Ook zijn eigen Carrie :-(
Koentje zat inmiddels in een safe-house. Wat te doen? Die twee gescheiden houden door middel van gaas net zolang tot ze bij elkaar konden? Had tot nu toe altijd goed uitgepakt.
Maar Koentje had veel aandacht van mij nodig. Ik kon dat kwetsbare hummeltje, net bij zijn familie weggehaald, toch niet al die tijd aan zijn lot overlaten omdat Brody dan dol van jaloezie werd?
En Brody zelf dan? Wat zou er nog meer in hem kapot gaan als zijn duistere kant vrij spel bleef krijgen? Ook hij is te kwetsbaar door zijn opgelopen trauma. Wat deed ik hem aan door hem een vriendje op te dringen? Een blijvend bijtende Brody? Nou, tel uit je winst.
De volgende dag mocht Brody weer terug naar zijn oude vertrouwde plek, bofkontboerin Hanny kwam op Koentje passen en opnieuw ging de reis naar het oosten van het land. Gelukkig was er nog een biggetje over in het nest.
Terug op Het Beloofde Varkensland de broertjes met elkaar herenigd. Krap twee dagen zaten er tussen en het was meteen koek & ei. Godzijdank want de nacht viel en we moesten op klopjacht naar Boerenbontje.
Wordt Vervolgd.
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat het welzijn van dieren heel erg belangrijk is!'
(Dankjewel Julie van der S.!)
Vind jij het welzijn van Brody en Koentje ook belangrijk?
En zou je dat vorm willen geven?
Word dan Vriend van Familie Bofkont :-)
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Woensdag 30 augustus 2017
BRODY (2)
Koentje
Een Kune Kune vriendje voor Brody dus. Op Marktplaats viel mijn oog meteen op iets opmerkelijks: 'Het biggetje op foto 7 kost 40 euro in plaats van 100, want daar zit een verhaal aan vast.'
Het zal toch niet mis gegaan zijn met de castratie was het eerste wat in me opkwam. Laat dat alsjeblieft niet waar zijn.
Er stond een piepklein angstig biggetje op ons te wachten. Tien weken oud. Maar als hij pas drie weken was geweest, had ik het meteen geloofd. Welke gruwel hij heeft moeten doorstaan, daar ga ik er nu niet verder niet op in, maar het is geen wonder dat dit stakkertje gestopt was met groeien.
GOUDEN TIP voor mensen die het niet kunnen laten om biggetjes bij fokkers te kopen. Koop uitsluitend ongecastreerde beertjes en laat ze thuis castreren door een bekwame dierenarts met aantoonbare ervaring. Onder volledige narcose!
Dit borgje heeft er een levenslange aandoening aan over gehouden en het is de vraag of hij er oud mee kan worden. Het moest dus zo zijn dat dit pechvogeltje op Het Beloofde Varkensland terecht kwam.
De volgende ochtend floeptje hij uit zijn bench en rende meteen op Brody af. 'Brody, dit is Koentje,' zei ik. Maar Brody bleef rustig dooreten en deed net of hij die cavia helemaal niet gezien had.
Wordt Vervolgd.
Fijne woensdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik gek ben op gelukkige varkens.'
(Dankjewel Corrie van L.!)
Ook gek op kleine Koentjes die een lang & gelukkig leven verdienen?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Zondag 27 augustus 2017
BRODY
Carrie
Ik WIST het. Brody wil geen ander varkentje. Brody wil maar één ding. En dat is onder een lap liggen met mij. Brody wil Carrie. En ik ben zijn eigen Carrie.
En tóch wilde ik het geprobeerd hebben. Dat Brody geen interesse heeft in de Slagersmeiden snap ik. Daar ben ik eigenlijk wel blij om ook. De stemming van Grote Meid kan namelijk van het ene op het andere moment omslaan. Zo vraagt ze om een aai en als je die dan geeft kun je ineens de wind van voren krijgen. Haar grillige gedrag wijt ik aan hersenletsel als gevolg van de hersenvliesontstekingen.
Maar goed dus dat Grote Meid op Het Beloofde Varkensland woont. Hier mag ze zichzelf zijn. En als dat betekent dat ze een moeilijke tante is, dan is dat maar zo. Dan houden we daar wel rekening mee.
Geen verkering dus met Grote Meid. Maar met wie dan wel? 'Brody is wat eenzaam,' constateerden de bofkontboerinnen. 'Jaha,' reageerde ik kribbig. 'Dat weet ik ook heus wel.' Ik voelde me schuldig. Schuldig omdat ik niet de hele dag met hem onder een lap kan liggen. Maar er zijn nog duizend andere varkentjes en driehonderd andere koetjes die ook mijn aandacht willen.
Het moest afgelopen zijn met die wittebroodsweken.
Ook al omdat Prins Brody zich steeds meer tot een echt varken ontwikkelt. Van de matras is niet veel meer over dan wat vlokken schuimplastic. Het nieuw aangeschafte beddengoed is tot rafels gescheurd. En een kattenbak vindt Brody net zo belachelijk als ik.
Maar hoe kan ik hem kwalijk nemen dat hij toch een echt varken wordt? Dat kan ik alleen maar toejuichen. Ik nam een besluit.
Een varkensvriendje dus. Samen er op uit. Samen buiten om de bulten springen. Maar wat voor vriendje dan?
Eentje die niet de baas over hem zou spelen. Geen biggetje uit de varkensindustrie dus. Eentje met een vriendelijk karakter. Ook geen vleesvarkentje uit de biologische varkenshouderij dus. Eentje uit de 'hobbyhoek' dan maar? Een minivarkentje? Maar niet eentje met een kort lontje. Daarmee werden zo goed als alle minivarkens ook kansloos. Dan bleef er maar een varkentje over: eentje van het Kune Kune ras.
Wordt Vervolgd.
Fijne zondag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik tijdens de workshop ontzettend heb genoten van het mooie leven dat jullie de bofkonten geven. Ik heb veel respect gekregen voor de familie en wil graag een steentje bijdragen.'
(Dankjewel Martien van W.!)
Ook Vriend van Familie Bofkont worden?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Zaterdag 26 augustus 2017
BOERENBONTJE (2)
Ieder voor zich
Het was koud op de Dam. Of misschien niet maar ik liep te bibberen. Een doorwaakte nacht achter de rug op zoek naar Boerenbontje. De meiden van de organisatie van de Silent march for Animals waren zó opgelucht dat we er waren. Nu hadden ze een spreker plús een techneut voor het onvermijdelijke gedonder met snoeren en microfoons :-)
Goede opkomst. Zo'n tweehonderd man op de been voor de omgekomen varkens en kippen. Hadden er natuurlijk tweeduizend moeten zijn, maar - zo begreep ik van de meiden - dat gaat nooit meer gebeuren. Ze hadden alle grote wij-komen-op-voor-de- varkens-koeien-kippen-schapen organisaties gebeld. 'Doen jullie mee?'
'Nee. Wij voeren al campagne op onze eigen manier.'
Ja. Nou. En? Dat is jullie dagelijkse werk. Campagne voeren om de consumptiedieren onder de aandacht te houden. Daar worden jullie voor betaald. Door jullie donateurs. Die betalen de salarissen van jullie directeuren en medewerkers om er voor te zorgen dat kiloknaller-eters weten dat ze 's avonds dierenleed op hun bord hebben liggen.
Maar een stalbrand waar 20.000 varkens bij omkomen? En een week daarna nog eens 10.000? En anderhalf miljoen kippen die al 'geruimd' zijn omdat die stakkers besproeid zijn met een of ander goor giftig spul? Daar zouden toch álle dierenorganisaties hun donateurs voor moeten optrommelen om op de been te komen?
Met z'n duizenden op de binnenplaats staan van het Ministerie van Landbouw. Ik ken die binnenplaats. Jaaaren geleden stonden we daar. Dennis (als varken) en ik in gesprek met de staatssecretaris van landbouw. Hem overtuigen het oormerken af te schaffen. Een tweemans-actie. De volgende dag was dat voorpaginanieuws van het Agrarisch Dagblad.
Die binnenplaats van het Ministerie van Landbouw zou nu te klein moeten voor alle demonstranten die een beter leven willen voor consumptiedieren. De persfotografen zouden op trapjes moeten klimmen om die menigte vast te kunnen leggen. Alle kranten zouden er bol van moeten staan, er zouden extra stoelen aan de tafels van de talkshows aangeschoven moeten worden. Er zou over niks anders meer gesproken moeten worden bij de koffie-automaten, in de supermarkten, op verjaardagen.
En dat kan. Dat kan. Maar het gebeurt niet: 'Wij voeren al campagne op onze eigen manier.'
Doet me denken aan het liedje dat we vroeger op school zongen: 'Zó zijn onze manieren.' Ieder voor zich dus. En god voor ons allen.
Ik heb een applaus gevraagd voor Nicolette, Larissa en Sophia. Die meiden hebben zichzelf overtroffen door toch door te zetten. Ze vonden het doodeng. Tóch deden ze het. Ook zij hadden op FB geroepen: 'Waarom doet niemand iets?' 'Goed idee!', riep een ander. Maar als iedereen alleen maar blijft roepen, gebeurt er dus niks. Toen hebben de meiden de handschoen opgepakt. Doodeng ja. Maar zo komen veranderingen tot stand.
En ik heb ook applaus gevraagd voor de vleesters onder het gezelschap die zo moedig waren om hun vingers op te steken toen ik er naar vroeg. Vloeken in de kerk. Applaudiseren voor vleeseters in het hol van de leeuw; een overwegend veganistengezelschap. Ik weet het en toch deed ik het.
Mijn praatje afsluiten met een oproep voor verbinding. Veganisten, vegatariërs, vleesteters. Gun elkaar het licht in de ogen. Er is al genoeg fundamentalisme in de wereld. Sla de handen ineen. Letterlijk. En we pakten elkaars handen vast en vormden een lange ketting van mensen die het anders willen. Die de moeite hadden genomen om te komen. Die een witte roos bij Aagje neerlegden. Want Aagje was natuurlijk ook weer van de partij :-)
Er is menige traan gevloeid toen Dennis op de knop drukte: 'Imagine there's no country,' schalde John Lennon over de Dam. 'You may say I'm a dreamer, but I'm not the only one.'
En Boerenbontje? Ze was het. Bijna. Het scheelde maar een haartje. Maar ze was het niet. Ik kon wel krijsen. Morgen meer daarover. En over Brody natuurlijk.
Wordt Vervolgd.
Fijne zaterdag allemaal!
PS
Gisteren mailde Nicolette. Nog steeds onder de indruk van die saamhorigheid. En o ja, er was gisteren weer een stalbrand in Gelderland. Weer varkens omgekomen...
PPS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat jullie prachtig werk doen vanuit je hart voor al deze prachtige dieren die bij jullie mogen wonen!'
(Dankjewel Pascalle van R.!)
Ook Vriend worden van Familie Bofkont?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Vrijdag 25 augustus 2017
BOERENBONTJE
Fasten your seatbelts
Boerenbontje is nu al een jaar weg. Weg. Foetsie. Verdwenen. Om precies te zijn: vorig jaar gooide ik op 13 augustus huis aan huis brieven in de bus: heeft iemand mijn Boerenbontje gezien?
Tot voor kort hing ze op het uithangbord aan de dijk tot haar foto zo verbleekt was dat ik het moest opgeven.
Maar dat opgeven lukte niet erg. Ook al hing ze niet meer op het bord, uit mijn hoofd wilde Boerenbontje maar niet gaan. Wat was ze leuk. Wat was ze lief. Wat was ze mooi. Er ging geen dag voorbijgaan zonder ik dacht: en tóch moet ze nog ergens zijn.
Van de week belde bofkontboerin Yvon.
'Ik heb Boerenbontje gezien! In Uithoorn! Ze stak zomaar de weg over! En nu zit ze onder de prikstruiken!' Een zoektocht leverde niks op.
Opnieuw huis aan huis brieven. Woonde ze bij iemand in deze keurige woonwijk? Alsjeblieft laat wat weten. Als ik maar wist dat ze leefde en veilig was. En als ze in haar nieuwe huis wilde blijven, ook goed. Als ik maar wat wist.
De volgende ochtend kreeg ik een telefoontje: 'Dag mevrouw, uw kat leeft hoor, hij is hier gisteravond nog aan de deur geweest.' Ik stuiterde naar Uithoorn, sleurde de man zijn voordeur uit. 'Waar? Waar zat ze? Wat deed ze? Wat zei ze?'
Maar Boerenbontje had niks gezegd.
Ze was erg schuw en liet zich nooit aanraken, vertelde de man. Ik onderwierp hem aan een kruisverhoor. Waar had ze precies gezeten? 'Nou gewoon. In de voortuin.' 'Was het nog licht?' 'Nee, het was al donker.' 'En toen?' 'Nou toen heeft mijn vrouw nog met een bakje voer gerammeld.' 'En toen?' 'Toen is ze weggelopen.' 'Waarheen precies?' 'Nou gewoon. De weg over.' 'Waar ging ze dan heen?' 'Nou gewoon. Onder de struiken.' 'Welke stuiken? Die daar rechts of die daar links?' 'Mijn vrouw is er nog achteraan gegaan met dat blikje voer. Die auto's rijden daar altijd zo hard. Onze kat is daar vorig jaar overreden. Hartstikke dood.' 'Maar het is uw kat hoor. 100% zeker weten.'
Op naar Stichting de Zwerfkat. Toen we aanbelden zat er een katje achter het raam. Daar zitten altijd katjes achter het raam. Of op de trap. Of op het bed. Of onder het bed. Of in de tuin. Waar je maar kijkt overal katjes. Stichting de Zwerfkat vangt katten op die nergens anders meer terecht kunnen. Oud, ziek, zwak, misselijk, bij de Zwerfkat zorgen ze permanent voor tientallen afgedankte katjes. Ze werken zich daar een slag in de rondte en doen dat heel erg goed. 'Hebben jullie nog vangtips?'
Die hadden ze. Kwam eigenlijk op hetzelfde neer als bij gedumpte varkentjes. Voer klaarzetten op een vaste plek. Ze lieten een vangkooi zien. Maar een bench was ook goed. Gelukkig. Zo'n vangkooi is niet zonder risico: 'Laatst is er nog een duif onthoofd.'
Ik belde naar de dames van Silent March for Animals. 'Misschien kan ik morgenavond niet komen spreken. Ik ga in de struiken liggen tot Boerenbontje gevonden is.' Bleek ik de enige spreker te zijn. Shit. Wie zou ik kunnen vragen om mij te vervangen? Karen Soeters van Piep Vandaag? Loretta Schrijver misschien?
Maar dat was niet mijn enige kopzorg. Ondertussen speelde zich op Het Beloofde Varkensland een klein drama af. Brody. Die had mij al een paar keer gebeten. Had ie trouwens een goede reden voor. En La Mama. Sinds een paar dagen bloed uit haar kling (de varkensdoos). En ook nog twee keer op en neer naar het oosten van het land vanwege biggenspoed. Maar haastige biggenspoed is zelden goed.
Stop. Ho. Was het grote afscheid van Gieltje echt nog maar een paar dagen geleden?
Dat we na Frans de Waal de hele nacht met Gieltje's uitvaart in de weer waren en hij uiteindelijk als een vorst aan de dijk lag? Ja. Dat was nog maar 2 dagen geleden. Kan iemand het nog volgen?
Wordt Vervolgd.
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik met eigen ogen gezien heb wat een mooi werk jullie doen en wat een groot hart jullie voor de dieren hebben. Arie Bombarie blijft voor altijd mijn favoriet. Zeeman is ook helemaal geweldig. Maar ja, wie eigenlijk niet.'
(Dankjewel Yvonne de C.!)
Ook het wel en wee van Familie Bofkont blijven volgen en ondersteunen?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Zondag 20 augustus 2017
GIELTJE
Meeademen
Donderdagnacht
Gieltje schopt van tijd tot tijd een golf stro over me heen. Volgens dokter Peter komt dat ongecontroleerde geschop door de hersenbloeding. Evenals zijn voortdurend dichte ogen.
Hoe deed ik dat ook weer met Bonestaakje in zijn laatste uren? O ja. Meeademen. In zijn ritme.
Gieltje ademt steeds oppervlakkiger met steeds kortere tussenpozes. Ik krijg het er benauwd van. Hoe weet je wanneer je ze moet laten gaan? Zo dus. Meeademen. En dan dokter Peter bellen.
Daarvoor reageerde Gieltje niet of nauwelijks meer op een aanraking. Een paar appeltjes nog voor de dorst. Hij kan gelukkig nog kauwen. Hem drinken aanbieden is er niet meer bij, hij ligt voortdurend in een houding op zijn zij.
We liggen precies zo naast mekaar als in maart 2006 tijdens de opnames voor National Geografic. De kleine Gieltje uit het filmpje was na amper een jaar uitgegroeid tot een roze lummel. De regisseur was aanvankelijk teleurgesteld. Hij had zo graag een scene gedraaid met big in bed. Dan maar met grote Giel? Waarom niet? En zoals dat dan meestal gaat; dat werd nog beter. Daar had geen klein Gieltje tegenop gekund.
Ik dommel wat weg bij die herinnnering. Tot ik ineens in het donker de contouren van een slagschip boven me zie opdoemen. Ho Giel! Ik kan nog net onder het gevaarte wegduiken. Giel draait 180 graden op zijn gat en ploft neer. Zo wil hij liggen. Met zijn snoet naar de grote opening op het oosten.
En daar ligt hij nu op zijn geliefde land.
Vlak voor hij ging maakte hij nog even contact. Voor het laatst zijn indrukwekkende geluid. Een hallo en vaarwel ineen. Een laatste aai over zijn buik. Hij strekte zich uit en ging er voor liggen.
Toen werd het stil. Het was 5.05 uur. Niet lang daarna werd het licht.
Wordt Vervolgd.
Fijne zondag allemaal!
PS
Quotes van de dag:
'Rust zacht prachtig dier, ik ben blij dat je drie weken geleden nog zo genoot van onze massage. Heel veel sterkte voor allen die om hem geven...'
(Dankjewel Marylou D.!)
'Gieltje heb ik met veel plezier een massage gegeven, een groot verlies van een mooie persoonlijkheid, die mij een ommezwaai gaf in het eten van vlees.'
(Dankjewel Kristel B.!)
Zaterdag 19 augustus 2017
GIELTJE
De Drie Musketiers
We hebben Gieltje vannacht naar het land gebracht. Klinkt eenvoudig, is toch altijd weer een hele exercitie. Zolang we nog aan het sparen zijn voor een eigen shoveltje, mogen we gelukkig nog steeds de trekker van buurboer Henk lenen.
Want hoe verplaats je Giel, die toch wel zo'n 300 kilo weegt, van A naar B?
Gieltje binnen laten liggen was geen optie. Vandaag een verjaardagsfeestje, lang geleden al besproken. 'Weet je wat?' zei ik. 'We leggen hem buiten, in het land waar hij altijd zo graag met Brammetje & Bonestaakje de boel op stelten zette.'
En nu ligt Gieltje daar, midden op het land, op een baar onder een doek en een boeket zonnebloemen, lekker in de frisse buitenlucht. Zodra de bouwmarkt openging nog hout gehaald om een afscherming te maken tussen hem en Eberhard & Co. Giel's nabestaanden halen hun neus niet op voor een lekker zonnebloemetje :-)
Brammetje is gisteren de hele dag sip in de hoek blijven liggen. Hij is nu als enige over van de Drie Musketiers. Brammetje & Bonestaakje, twee kinderboerderij-biggenbroertjes, gered van de lange reis naar Italië op weg naar parmaham. En Gieltje uit de varkenshouderij die een paar weken later bij ze aan mocht schuiven.
De drie biggen werden onfscheidelijk. Altijd in voor avontuur. Een moordleven. Op de foto liggen ze nog bij de kachel. Op het filmpje, toen ze voor het eerst naar buiten gingen. Mooie herinneringen uit het jaar 2005.
http://video.bfknt.nl/familie-bofkont-soap-13-naar-buiten.mov
Wordt Vervolgd.
PS
Quote van de dag:
'Hoogste tijd voor een verjaardagsfeestje bij De Familie Bofkont! Familie Bofkont ontmoeten voelt als een meeting met bekende Nederlanders. Geweldig. Dat ik familie en vrienden met jullie kennis kan laten maken is een uitgelezen kans om mijn onuitputtelijke dierenliefde te delen. En dat allemaal door de Familie die je hebt opgericht!'
(Dankjewel Marsha van W.!)
Ook Vriend van Familie Bofkont worden?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Vrijdag 18 augustus 2017
GIELTJE
Forever
Dinsdag werd ik door de redactie van Jinek gebeld met de vraag of ik 'avonds naar de studio wilde komen n.a.v. de stalbranden.
De varkens haalden de uitzending niet vanwege het actuelere kippenschandaal. Donderdag dan. Maar ook toen kregen de kippen nog voorrang (terecht) en uiteraard de ramp in Barcelona.
En dat moest zo zijn.
Want gistermiddag kreeg Gieltje een hersenbloeding. Ik ben niet meer van zijn zijde geweken.
En ook al had ik graag bij Jinek aan tafel over varkens verteld - Redactie: 'Je praat over ze alsof het mannetjes en vrouwtjes zijn.' Ik: 'Maar dat zijn het ook! Het zijn persoonlijkheden!' Ieder varken heeft een eigen personality.' - dan was ik niet gegaan.
Die laatste uren met Gieltje pakt niemand me meer af.
Vannacht is een prachtige persoonlijkheid naar de Varkenshemel vertrokken.
Heel mooi en heel rustig.
Wordt Vervolgd.
Donderdag 17 - 08 - 2017
BROER VAN BOER
Varkensacademie
Gisteravond heb ik de boer uit Alego gesproken. Dat wil zeggen: zijn broer. Boer zelf is nog niet aanspreekbaar. Broer van Boer heeft veel verteld wat ik voor nu niet aan de grote klok kan en wil hangen.
De bottom line: de varkens die het hebben overleefd zitten met hun biggen op stro in hun paardenstal. Ze willen ze daar graag samen laten. Gelijk hebben ze. Geen big zal z'n eigen familie willen inruilen voor Het Beloofde Varkensland :-)
Broer van Boer had de site van Het Beloofde Varkensland al bekeken en is erg enthousiast over ons werk. Ze staan open voor tips, nieuwe dingen, uitwisseling van kennis etc.
Dus die komen wel een avondje op de Varkensacademie. Het contact is gelegd en dat is goed.
Wordt Vervolgd.
Fijne donderdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Dafne mag zeker contact opnemen. Doorgaans vinden wij bellen ook persoonlijker, maar iedereen loopt met de spreekwoordelijke brok in de keel. De dieren die het drama wel overleefd hebben zijn op de boerderij aanwezig en worden dezer dagen met extra veel aandacht vertroeteld. Ondanks dat wij dieren ongetwijfeld weer op een andere manier verzorgen dan jullie doen, doen we dit net als jullie met ongelofelijk veel liefde, ziel en zaligheid. En dat al meer dan 30 jaar, dag en nacht. Dank en ook jullie (mensen met een hart voor dieren) sterkte toegewenst. Groeten!
(Dankjewel Broer van Boer!)
Woensdag 16 augustus 2017
ROSAMUNDE
De onvergetelijke
Vorig jaar sloot ze haar ogen voorgoed. Bij het licht van de volle maan. Op haar favoriete plek aan het water. Op hún favoriete plek aan het water. Mijn onvergetelijke Rosamunde. Negentien jaar. Een koeienleeftijd om u tegen te zeggen.
Mijn hoofd zit nu te vol met varkens en brand en hoe dat allemaal verder moet.
Wat zou ik me graag een jaar opsluiten om alles op te schrijven over Rosamunde en haar levensvriendin Brutale Griet. Hoe belangrijk ze voor mij persoonlijk zijn geweest en hoeveel betekenis ze hebben gehad in de workshops op de boerderij.
Mijn kennis over koeien, hun gevoelige persoonlijkheden, is begonnen bij Rosa & Griet. Negentien jaar lang zijn zij mijn leermeesteressen geweest. Door hen hebben de stieren Zeus, Mozzarello, en Herman nu ook een prachtleven. En niet te vergeten Mem met haar Bulle en Grietje. Heel verhaal. Hele verhalen. Als ik even terugzoom in de tijd, zit ik er zo weer middenin.
Voor nu even niet lieve Rosamunde.
Jouw tijd met Brutale Griet komt nog. Ooit komt er een dag dat ik alles opschrijf. Het afgelopen jaar is er geen dag voorbij gegaan dat ik niet aan jullie dacht. Met warmte, met pijn, het gemis. De eerste kalfjes blijven altijd een bijzondere plaats innemen.
Herinneringen aan Rosamunde & Brutale Griet:
JULI 2013
Baf! Rosamunde ramt haar hoorns tegen het hek. Baf! Baf! Baf! Het kalfje deinst achteruit. Ik zit op mijn gat in het stro. Laptop op m'n knieën. Maar die blijft dicht. Straks stampt Rosa in haar drift nog over me heen. Niet dat ze het op mij gemunt heeft. Haar woede richt zich op het kalfje, dat ik 's ochtens op de veemarkt heb vrijgekocht. Voor Rosa, die al meer dan een jaar rouwt over het verlies van Brutale Griet. Blij? Rázend.
AUGUSTUS 1997
Rosa amper groter dan het kalfje dat ze nu tegen de muur wil pletten. Dezelfde plek. Toen zat ik op een strobaal met twee flessen. Een voor Rosamunde en een voor Brutale Griet. Ze bonkten tegen me aan, vlug, vlug, melk, melk, nog meer melk. Ik zette me schrap. Voor je het weet lig je omver. Aan m'n voeten een bordje melk. Een stel kittens verdrong elkaar. Er is een foto uit Bizz, destijds het zakenblad van Elsevier. Twee kalfjes, de aangelopen boederijkatten met hun kittens. Toen vond ik dat veel, nu lijkt me dat heel overzichtelijk.
Voor mij lag een fotograaf op zijn buik. 'Hoe ontspannen ondernemers zich'? Er werd heel wat af gezeild en gegolfd in die rubriek, maar kalfjes de fles geven en een stal uitmesten... Toen de foto's klaar waren stelde hij nog wat vragen. Ik vertelde over de managementtrainingen. Dat ik na zo'n training niemand aan mijn kop wilde, behalve mijn beesten. Dat ze me tot innerlijke rust dwongen, omdat het fysieke contact met zulke oerbeesten dat gewoon vereist. En dat ze hopelijk heel oud zouden worden, want dat mocht. Zo oud mogelijk. Geen melk, geen slacht. De fotograaf hing aan m'n lippen en schreef alles op. Ik greep mijn kans. Wist hij wel hoe erg de castratie en het couperen van biggenstaartjes was? Maar die woorden werden door de eindredactie geschrapt. Dat van die koeien was al meer dan gek genoeg :-)
Tot zover Andere Tijden. Terug naar de onze.
Werk aan de winkel. De overlevende biggetjes uit Agelo.
Wordt Vervolgd.
Fijne woensdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik dierenrechtenactivist/fotograaf ben en je bij de stalbrand van Erichem zag en hoorde dat je op zoek was naar varkens die de brand overleefd zouden hebben.'
(Dankjewel Ed H.!)
Ook Vriend van Familie Bofkont worden?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Maandag 14 augustus 2017
BRANDBIGGETJE
Welkom op Het Beloofde Varkensland
Voor ik slapen ging, nog even een rondje nieuws. Terwijl ik genoot van Zomergasten, bleek er in Twente een varkensstal te zijn afgebrand. Duizenden zeugen plus duizenden biggetjes omgekomen, las ik in de Volkskrant. Een groot moedervarken liep verdwaasd over een grasveldje. Op een andere foto hield iemand met twee handen een biggetje vast. Een beestje van een paar weken oud, schatte ik.
Kom maar hier, dacht ik meteen.
Vanochtend bleek het niet om duizenden, maar om honderden varkens te gaan. Al was er 'maar' één varken verbrand, het is en blijft een verschrikking.
Ik wilde net de brandweer van Twente bellen om te informeren naar dat biggetje. Niet nodig. Een journalist van De Twentsche Courant Tubantia stuurde me een berichtje of ze me kon helpen. Ze gaat achter nummers aan. Ik wacht een en ander vol spanning af.
Wordt Vervolgd.
Fijne maandag allemaal!
PS
Quote van de dag: 'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik gezien heb hoe geweldig ze 't daar met z'n allen hebben.'
(Dankjewel Marianne van H.!)
Ook Vriend van Familie Bofkont worden?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Zondag 13 augustus 2017
MINIVARKENS
Een broertje voor Guusje
Voor deze ene keer dan. Een foto van een solitair snoezig minivarkensbiggetje. Guusje. Er zit een verhaal aan vast met twee kanten. Een goede kant (eigenaar) en een slechte kant (fokker).
Het zit zo:
Mailtje van een vrouw die sinds een week een minivarkensbiggetje had van nu 7 weken oud. Ze wilde er nog eentje bijnemen want plek genoeg. Had ik nog gedumpte varkentjes in de aanbieding?
Ik raadde haar aan om rechtsomkeert te maken naar de fokker. Dat biggetje erbij moest natuurlijk uit hetzelfde nest komen. Het liefst een borgje net als haar Guusje.
Gelukkig waren er nog biggetjes over.
'Bel me als je hem ophaalt,' zei ik. 'Het protocol over hoe je vreemde varkens aan elkaar koppelt is een te zwaar geschut in dit geval. Maar je moet wel voorzichtig zijn in het begin. De broertjes hebben elkaar een week niet gezien en ook biggen kunnen al behoorlijk vechten.'
Ik was benieuwd naar het hele verhaal. Waarom had ze er niet meteen 2 genomen? Even bellen. Ik moest haar ook nog uitleggen hoe twee-biggetjes-uit-hetzelfde-nest-na-een-week-weer-aan-elkaar-te-laten-wennen.
HET HELE VERHAAL
De vrouw was op een wachtlijst gezet bij een commerciële minivarkensfokker. Als er weer biggetjes geboren zouden worden zou ze er eerst eentje meekrijgen. Nou ja krijgen, voor 500 euro dan.
Waarom dan niet meteen twee biggetjes kopen?
OP DE WACHTLIJST - WHY?
Toen ik erover nadacht had ik het door. Commerciële minivarkensfokkers hanteren wachtlijsten. Slimme marketing. Schaarste creëert begeerte. Eerst 1 biggetje meegeven. Nou ja geven, voor 500 euro dan. Zo kon de fokker met 1 nest veel klanten bedienen en tevreden houden. Uit een volgend nest kon de klant dan eventueel een tweede biggetje krijgen. Nou ja krijgen, voor 500 euro dan. 'Want,' had de fokker gezegd, 'varkentjes moeten wel met z'n tweetjes leven hoor.' Dus de klant móest wel terugkomem voor een tweede biggetje.
'Maar,' vervolgde de fokker, 'voor het eerste biggetje was het beter om eerst een poosje alleen te zijn bij het nieuwe baasje!'
KLANTENBINDING
Ik was sprakeloos door zoveel smerig raffinement. De fokker zal dat klantenbinding noemen, want als hij/zij meteen 2 meegeeft, nou ja meegeeft, voor twee maal 500 euro dan, is hij snel door zijn biggetjes heen. En dan gaat de klant die misgrijpt naar een andere fokker...
DIERENMISHANDELNG
Ik noem dit dierenmishandeling. Sociale biggetjes willens en wetens solitair verkopen. Met alle gevolgen van dien als ze later gekoppeld moeten worden aan een biggetje uit een vreemd nest. Wat een verregaand smerige handel.
Uiteindelijk is de vrouw niet in zee gegaan met deze fokker. Gelukkig.
Niet omdat ze onraad rook, ze geloofde het. Zoals iedereen die geen varkensexpert is, dat zou geloven. Maar ze wilde niet zo lang wachten. Op Marktplaats zag ze een nestje staan. En nu komt het. Omdat die vorige smeerlap-fokker haar had verteld dat haar eerste biggetje eerst een poosje alleen moest zijn, heeft ze er toen maar 1 gekocht.
De rest is geschiedenis.
GUUSJE & DONNIE
Guusje heeft sinds vrijdagavond 1 van zijn broertjes terug. Ook zo'n roze schatje. Donnie heet hij. De vrouw kan haar geluk niet op. De broertjes zaten gisteren nog in de gewenningsfase, ieder in een eigen bench, tegen elkaar aan geschoven. Op een filmpje zag ik grote interesse in elkaar. Dat gaat helemaal goed komen. Wel zijn de broertjes allebei veel te vroeg uit het nest gehaald. Ze hadden tot en met minstens 8 weken bij moeder moeten blijven. Dus trap er niet in als er wordt gezegd dat het met 6 weken ook al wel kan. En over de manier van castreren hadden de vrouw en ik ook onze twijfels. Daar wilden we allebei maar liever niet te lang bij stil blijven staan...
MORAAL VAN DIT VERHAAL
Haal twee afgedankte varkentjes van Marktplaats. En als je toch per se met een biggetje wil beginnen, dan altijd 2 tegelijk. Beter dan 2 tegelijk uit hetzelfde nest is er niet. Het liefst 2 mannetjes. En laat ze thuis castreren. Onder volledige narcose. Want echte varkensliefhebbers willen toch het beste voor alle (mini)varkentjes?
Fijne zondag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat Ik het fantastisch vind dat Het Beloofde Varkensland zich inzet voor de varkens, het meest ondergewaardeerde dier. Nou ja, samen dan met de koeien, kippen etc etc etc etc etc etc etc!!'
(Dankjewel Ciska R.!)
Ook Vriend worden opdat wij ons kunnen blijven inzetten voor varkens, koeien en kippen?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Zaterdag 12 augustus 2017
GIELTJE
Life is what happens to you while you're busy making other plans...
Dit weekend had ik wilde plannen met Eberhard in het Bofkontbos. Maar Gieltje is vanochtend omgevallen van ouderdom.
Gieltje, ons-eigen-zigeunerjongetje-met-de-traan, is een oude man geworden. Net als Zeeman is hij omgevallen. Op dezelfde plek.
Daar lag ie. Verslagen. Niet meer in staat om zelfstandig in de benen te komen. Och lieve arme Giel. Wat nu? Twaalf jaar. Je hebt er de leeftijd voor vent. Maar ben je de dagen ook zat? Wil je nog wat blijven in een beschermde aanleunwoning? Of zeg je, nou voor mij hoeft het niet meer. Mijn tijd zit erop.
Aan ons om daar de komende dagen achter te komen.
We hebben Gieltje uiteindelijk nog in de massagesalon kunnen krijgen. Daar ligt ie nu met een paar ibuprofennetjes en lekkere hapjes te bekomen van de schrik.
Mooi dier. Mooi leven. Wat kun je toch van varkens houden.
Fijn weekend allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Mijn moeder is volgende week jarig. Omdat ze alles al heeft, willen wij haar graag Vriend laten worden van deze prachtige stichting. Wij zullen dan zorgen voor de maandelijkse bijdrage namens haar. Mijn moeder vindt varkens ontzettend sympathiek en ze vindt dat dieren net als mensen ook een gelukkig leven verdienen. Ze is fysiotherapeute geweest en ik denk dat ze de varkens vast wel eens een heerlijke massage kan geven.'
(Dankjewel Julie S.!)
Ook iemand verrassen met een Vriendschap van Familie Bofkont?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Vrijdag 11 augustus 2017
BOZE BEESTEN BUS
Radio 1 Vandaag
Zometeen ben ik op Radio 1 Vandaag. Van 14.40 tot 14.50 uur. In verband met het actuele ei-schandaal. Een terugblik op mijn Boze Beesten Bus.
Toen reden we rond als boze varkens. Ook een voedselschandaal. In 2002.
Was is er veranderd?
Hier mijn van blogs van toen.
UIT HET DAGBOEK VAN EEN DIERENACTIVISTE
MPA-Varkens Schandaal
woensdag 31 juli 2002
PERSBERICHT MPA Schandaal
Vanaf donderdag 1 augustus rijden twee 'varkens' in de Boze Beesten Bus door Amsterdam uit protest tegen het vernietigen van 50.000 varkens.
De varkensboeren zijn bereid tot individueel testen, zodat alleen hun gegarandeerd MPA-vrije varkens in de consumptie terecht komen. Maar de supermarkten willen hoe dan ook het vlees niet gaan verkopen.
Alle varkens worden dus maar vernietigd.
Weer 50.000 beesten. Alsof het gewoon geworden is.
Het blijft een schande.
Dafne Westerhof
'Beschermvrouwe Boerderijdieren' & varkenshoedster
donderdag 1 augustus 2002 - ochtend
Door het goede nieuws van Albert Heijn in de ochtendkranten blijkt mijn radio-interview van gisteravond al achterhaald. Dus ga ik de Boze Beesten Bus actualiseren. Zoals altijd blijkt dit langer te duren dan verwacht.
Daardoor loopt de eerste fotosessie op het Gelderlandplein mis. De fotograaf staat ter plekke en de BB Bus is nog niet klaar. Op naar de volgende sessie in de P.C. Hooftstraat.
donderdag 1 augustus 2002 - avond
De BB Bus wordt op de foto gezet door Diederik van der Laan voor het vaktijdschrift 'De Boerderij'. Dit blad heeft me ook gevraagd een opiniestuk te schrijven over mijn visie op de varkenshouderij en vooral hoe het anders zou moeten. Volgende week dinsdag inleveren. Verder een spectaculaire rondrit door Amsterdam. Overal waar de BB Bus opduikt barst men in gejuich en geklap uit. Duimen worden massaal opgestoken en overal komen camera's vandaan. Een mooiere reclame zou Albert Heijn zich niet hebben kunnen wensen.
Thuisgekomen even snel op nieuwsgrazer.nl gekeken. Daar wemelt het van de tegenstrijdigheden. Ineens blijkt niet meer zeker te zijn dat het vlees ook bij Albert Heijn in het koelvak komt te liggen. Wat nu weer? Wel ruimen, niet ruimen, aanstaande dinsdag toch slachten etcetera. Feit is dat de stallen nu overvol zitten. De varkens zijn hoe dan ook beter af om hier zo snel mogelijk van verlost te worden. Dood gaan ze toch, in alle gevallen. Het voornemen om morgen het opperhoofd van Ahold in Zaandam te verrassen met een bos bloemen en een hele dikke zoen gaat vooralsnog even de ijskast in. Niet omdat Ahold dat nu niet meer zou verdienen (dat blijft onverlet) maar omdat er op dit moment teveel onduidelijkheid is. Morgen weer een dag. Wordt Vervolgd.
vrijdag 2 augustus 2002
Volkskrant: "Albert Heijn gaat overstag. Hulde!"
Woensdag 9 augustus 2017
MINIVARKENS (3)
Balkonstumpertje & Kelderstumpertje
Voor de doorzetters die zich ook in het lot van minivarkens willen verdiepen. Want iedereen denkt altijd: varkentjes herplaatst, probleem opgelost. Helaas weet ik beter. Veel minivarkens worden daarna van het kastje naar de muur gestuurd. Stakkers. Gisteren kwam deze mail:
VRAAG
Op verzoek van de betreffende dame is de vraag verwijderd.
ANTWOORD
'Geachte mevrouw X,
Op uw site lees ik dat u met uw stichting diverse doelgroepen bedient. Kinderen en (jong) volwassenen met allerlei klachten en gedragsproblemen. Maar tot mijn verrassing worden dieren met lichamelijke klachten en/of gedragsproblemen ook genoemd. Varken X en Varken Y zitten dus precies op de goede plek. Varken X heeft haar voorkeuren (welk varken niet?) en Varken Y heeft een goede band opgebouwd met een persoon. Gefeliciteerd! Dat is pure winst voor deze varkens die heel wat hebben meegemaakt.
Laat dit balkonstumpertje en dit kelderstumpertje niet in de steek!
Ook al vallen ze u 'in het gebruik' tegen, door ze op te nemen heeft u er de verantwoordelijkheid voor genomen. Een andere zorgboerderij is idd geen goede keuze. Maar geen enkel ander adres is een goede keuze. Deze varkens wéér herplaatsen is het begin van het einde voor ze. Doe ze dat niet aan.
Met alle liefde kom ik langs om de situatie te bekijken en waar mogelijk te verbeteren. Ook kan ik een workshop op uw locatie geven over de gevoelige aard van uw varkens, en hoe iedereen daar het beste mee om kan gaan. Helemaal in lijn met de doelstellingen van uw stichting.
Wat betreft de hoefjes: daar moet u dierenarts Peter Klaver voor hebben. Hij narcotiseert voor de behandeling. Mogelijk zijn beide zaken met elkaar te combineren. Komen Peter en ik samen. Eerst de hoefjes en terwijl de dames hun roes uitslapen, de workshop.
Wat vindt u van dit aanbod?'
Hartelijke groet, Dafne Westerhof - Het Beloofde Varkensland
Zo. Hierbij een kijkje in de bijna dagelijkse correspondentie van Familie Bofkont. Ook dit is voorlichting. Ik hoop hiermee de ernst van de zaak bloot te leggen. Hoe meer mensen op de hoogte raken van het lot van minivarkens, hoe beter. Vertel het ook vooral aan elkaar door.
Fijne woensdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'De Varkensacademie lijkt me een prachtig begin! Ik volg de avonturen van de Familie Bofkont al jaren en het lijkt me fantastisch om zo'n eigen grote familie te hebben.'
(Be carefull what you wish for, Iris A.! :-) )
Dinsdag 8 augustus 2017
MINIVARKENS
Verborgen varkensleed (2)
Goed nieuws. Op een kinderboerderij woont een minivarken, Prins. Prins is vorige maand weduwnaar geworden. Wie weet worden hij en het minivarken uit Vreeland samen een match. Ik ga straks met de kinderboerderij bellen.
Slecht nieuws. Terwijl ik gisteren op zoek was naar een adres voor het varkentje uit Vreeland kwam er bericht van Gemeente X dat daar 7 minivarkens gedumpt zijn. Zeven minivarkens in één klap. Of we ze kunnen komen ophalen...
Dus als jullie nog adressen weten? Ik hoor het graag!
Fijne dinsdag allemaal!
PS
Uit het minivarkensleven gegrepen:
VRAAG:
'Heb eens een vraagje over mijn varken. We hebben ze nu 3 weken en ze was echt een schatje ze kwam uit je hand eten en je kon ze aaien maar nu ineens begint ze heel agresief te worden ze breekt alles af ze bijt op alles en als je even niet oplet den bijt ze bijna in je been. Mijn vraag is: hoe komt dat ze op 2 dagen tijd zo hard veranderd is ? Is dit normaal? Ze is ongeveer 6 jaar oud.'
ANTWOORD:
'Als ik het zo hoor is ze berig. Lees op http://www.minivarkens.nl/woordenboek/b/ onder de B van Berig. Succes!'
REACTIE OP ANTWOORD:
'De vorige eigenaard hadden ze dan proberen te late kweken met een mannetje maar ze viel die gwn aan beet een stuk uit zijn lichaam.'
Maandag 7 augustus 2017
MINIVARKENS
Verborgen varkensleed
Vooruit dan. Wilde me er voor afsluiten maar dat lukt niet. Kon er niet van slapen.
In Vreeland is een boer die van zijn hangbuikzwijntje af wil. Het beestje moet weg of dood. Maakt hem niet uit. Hoe oud het is, mannetje of vrouwtje, weet ik niet. Wil ik ook niet weten.
De afgelopen week weer een lawine van minivarkens over me heen gekregen die weg moeten, ik weet gewoon niet hoe ik die ellende ooit nog van me af kan schudden.
Wat ik in dit geval kan doen is dit:
Stuur me een mailtje als je iets voor het hangbuikzwijntje in Vreeland kunt betekenen. Ik stuur je een mail terug met het telefoonnummer en adres van de betreffende boer. Verder niks. Niet omdat het zwijntje me niks kan schelen, integendeel. Maar om mezelf in bescherming te nemen. Ik wil er niet bij betrokken raken :-(
Mocht je al een minivarken hebben, zo kun je ze aan elkaar laten wennen:
http://www.minivarkens.nl/vreemde-varkens-bij-elkaar-plaatsen/
En verder wens ik jou en het minivarken alle geluk van de wereld toe.
mail@hetbeloofdevarkensland.nl
Fijne maandag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat we blij zijn dat er mensen zoals jullie zijn in een wereld met zoveel dierenleed.'
(Dankjulliewel Inge en David!)
Misschien wil jij dat ook, minivarkensvriend worden?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Zondag 6 augustus 2017
VARKENSACADEMIE - DE SPIRITUELE VARKENSVERZORGER
Je bent er he-le-maal klaar mee. De liefdeloosheid van de megastallen. Het varken als massaproduct. De kiloknallers. Jij zal wel eens laten zien dat het allemaal heel anders kan.
FARMSANCTUARY
Misschien droom je wel van een eigen boerderijtje met een paar (mini)varkentjes. Misschien fantaseer je zelfs over een eigen farmsanctuary. Stel je eens voor! Schattige roze biggetjes redden! Ja! Dan zal jij wel eens laten zien dat het allemaal heel anders moet.
Maar hoe pak je dat aan?
VARKENSHOEDER
Om te beginnen door een goede varkenshoeder te worden. Eentje die de varkens door en door kent. Die hun lichaamstaal kan lezen, begrijpt wat hun verschillende knorren betekent, die kan inspelen op hun behoeften.
Het varken is een grillig wezen. Teder en agressief. Lomp en fijnbesnaard. Hooggevoeilig en recht voor zijn raap. Intelligent en ongemanierd. Schaamteloze rouwdouwers. Eigenzinnige doordrammers. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Op varkens raak je nooit uitgekeken.
De ontwikkeling van biggetje tot bejaard varken is boeiend, maar vraagt in de verzorging veel van je incasseringsvermogen.
MEDEDOGEN
Op de Varkensacademie kun je je bekwamen tot allround varkenshoeder. Praktijk en theorie wisselen elkaar af. De handen uit de mouwen steken voor zowel varkensvijgen verzamelen als varkens masseren. Luisteren en leren in het zaaltje. De geschiedenis van de (intensieve) varkenshouderij. Begrijpen waarom varkensboeren doen wat ze doen. Want mededogen met de varkens begint met mededogen met de varkensboeren.
Maar ook: hoe vang je een gedumpt minivarken van de plek des onheils? Wat is de eerste hulp en hoe zet je een vangstrategie op? En hoe ontwikkel je verzorgersdiscipline? En vooral emotionele discipline?
LIEFDEVOL
Kortom voor iedereen die zich wil verdiepen in varkens en wil accepteren dat langlevende varkens personeel hebben: namelijk jou. Varkens houden je een spiegel voor. Ben jij wel die geduldige, liefdevolle varkenshoeder die je dacht te zijn?
VOOR WIE
Voor praktische, leergierige mensen met een hoofd en een hart.
DOOR WIE
Dafne Westerhof ging in 1994 naar de boerenschool om zich te verdiepen in varkens, koeien, kippen en schapen. Varkens veroverden haar hart. In 1995 richtte ze Het Beloofde Varkensland op. Expert in getraumatiseerde (mini)varkens. Ontdekker en ontwikkelaar van de varkensmassage.
Dennis Kennedy is van huis uit werktuigbouwkundige, fulltime varkenshoeder en oplosser van alle praktische varkenszaken.
Peter Klaver is (hobby)varkensarts, gespecialiseerd in narcotiseren en operaties.
WAAR
Op Het Beloofde Varkensland wonen verschillende rassen ex-productievarkens, wilde zwijnen en minivarkens. Van piepjong tot stokoud.
WANNEER
Aanvang oktober 2017 - op zaterdagen
MEER WETEN?
mail@hetbeloofdevarkensland
Zaterdag 5 augustus 2017
MISS UNIVERSE (Filmpje!)
La Dolce Vita
In de doos op mijn bureau lag een colafles gevuld met warm water. Tegen die fles gevleid een biggetje van 4 weken oud. Ik schreef met mijn linkerhand, de andere koesterde het biggetje. 's Avonds lag ze tegen me aan in bed.
Miss Universe.
Waarom was ze verstoten door haar moeder? Zou moeder soms gemerkt hebben dat ze een wonderlijk kind had? Want dat was ze. Een eigenheimertje. Hoe beeldig ze er ook uit zag, lief was ze niet. Ze kon venijnig bijten als ze vond dat het weer tijd voor melk was.
Maar wat is dat wonderlijke wijfie me dierbaar geworden. Toen ze zelf moeder werd - tegen alle wetten van Het Beloofde Varkensland in -, nam haar leven een wending. Het moederschap was haar op het lijf geschreven. Nooit vergeet ik haar bezielde blik. Zo trots, zo vervuld van liefde voor haar Zwarte Prins, het kleinste biggetje ter wereld.
En nu is haar zoon al weer overleden en ligt ze zelf al weer jaren in het verpleeghuis. Waar bleef de tijd?
Vandaag is Missie 15 jaar geworden. Een dement oud vrouwtje. Soms weet ze niet meer hoe ze kauwen moet. Maar een paar uurtjes later kan ze zo een hele pot appelmoes op.
Genoeg lieve verpleegsters en verplegers om zich heen om het haar naar de zin te blijven maken. Straks koop ik een taartje voor haar en Mannetje Bromsnor. Die is dan wel niet dement, maar nog ouder en al jaren haar medewoner in het verpleeghuis.
5 augustus 2017. Miss Universe is jarig. Mijn Minivarkensgids, opgedragen aan de oudjes, die me alles leerden over de complexe aard van minivarkens, is niet op tijd af gekomen. De schuld van Brody en de Slagersmeiden. Om met John Lennon te spreken: Life is what happens to you, while you're busy making other plans :-)
Er komt nog wel een ander passend moment voor de boekpresentatie. In ieder geval ligt het dikke manuscript nu bij de opmaker en dat is al heel wat.
Een filmpje dan maar van hoe het was. La dolce vita. De oudjes in de bloei van hun leven. Mannetje Bromsnor liet zich niet zien. Toen al kribbig :-)
Laten we gaan kijken:
http://2017.bfknt.nl/20030805-Feestvarkentje-Miss-Universe-is-Berig.mov
Fijne zaterdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'De meeste mannen die ik ooit in huis heb genomen, zijn ook oude mopperkonten geworden trouwens...'
(Dankjewel Alexandra B.!)
Ook Vriend worden van varkens, jong, oud, dement, springlevend, kribbig of lief?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Vrijdag 4 augustus 2017
BIJ NADER INZIEN
Recht op privacy
Foto in de Volkskrant. De grote ontruiming is begonnen in Erichem.
Ik weet teveel. Teveel over brand. Teveel over dode varkens. Hoe ze eruit zien en ruiken. En ik lees en zie en ruik alles terug in de krant. Maar dan op een schaal die alle bevattingsvermogen te boven gaat. De mannen in de witte pakken zijn niet te benijden. https://www.volkskrant.nl/economie/20-000-dode-varkens-ruimen-dit-is-geen-boer-maar-een-industrieel~a4509478/
Ik heb spijt dat ik er naar toe gegaan ben. Niet om de varkens, niet om de mensen die het georganiseerd hebben. Maar om de mensen uit het dorp, de directe omgeving. Het was een inbreuk op hun privacy.
Ook zij zijn geschokt door wat er gebeurd is. 'Was thuis gebleven,' snauwde een buurtbewoner tegen een herdenker die vroeg of hij hulp nodig had met iets aan de kant zetten.
'Kan ik u helpen?'
'Ja! Was thuis gebleven!'
Een oprechte vraag en een oprecht antwoord. Nu ik er langer over nagedacht heb, die buurtbewoner had gelijk. We hadden daar niet moeten staan. Niet daar. Ze zagen ons als 'dat stelletje dierenactivisten uit Amsterdam'. We hadden de plek en iedereen daar uit de omgeving met rust moeten laten.
Of laat ik voor mezelf spreken: ik had daar niet moeten staan. Niet sjiek.
Maar de varkens moesten natuurlijk wél herdacht worden. Elders. Niet daar.
Fijne vrijdag allemaal!
PS
'Afgelopen zondag ben ik mijn hart verloren aan jullie varkensfamilie tijdens de workshop. Al heel mijn leven ben ik ontzettend fan van varkens, maar toen mijn vriend mij vroeg wanneer ik voor het laatst een varken had gezien schrok ik wel even: dat was heel erg lang geleden. De workshop was een cadeau van mijn vriend voor mijn 26ste verjaardag en ik heb mij er weken op kunnen verheugen.'
(Dankjewel Sabine. G.!)
Donderdag 3 augustus 2017
VARKENSMARS
Nostalgie
BRIEF
'Beste Dafne Westerhof,
afgelopen weekend stond in Trouw het artikel over de brand waar 20.000 varkens zijn omgekomen. Het is gewoon te erg voor woorden. Nu kunnen we wel boos worden op deze varkensboer, die zo'n hoeveelheid dieren in zijn schuur laat leven met alle risico's van dien, maar dat helpt niet.
Ik herinner me nog de MKZ mars in Amsterdam. Mijn dochter, haar vriendin en ik liepen mee en het was heel indrukwekkend en maakte veel indruk. Misschien is het veel gevraagd, omdat u nu al de Varkensacademie opricht, om weer een mars te organiseren eventueel samen met Wakker Dier en Milieu Defensie? Het gaat er toch om de mensen duidelijk te maken dat deze immense bedrijven een oorzaak hebben. Te lage prijs voor het vlees en teveel marktwerking toegestaan door de overheid? Als er weer een mars of meerderen komen, lopen we beslist weer mee en proberen ook anderen mee te trekken.
Met vriendelijke groet,'
Wat een mooie brief van deze dame uit Heemstede.
RUIMEN
Mond en Klauwzeer. Zestien jaar geleden. Uit voorzorg werden honderdduizenden varkens, koeien, geiten en schapen preventief 'geruimd'. Ineens bestond dat woord. Boeren die zich verzetten werden in de gevangenis gegooid. Helicopters cirkelden boven tuinen van particulieren met een hobbygeitje in de achtertuin. Alles moest geruimd. Preventief en zonder pardon. Ineens was vadertje staat de vijand geworden. Doodeng.
Een krankzinnige tijd. Ik reed het hele land door. Overal werden min of meer geheime bijeenkomsten georganiseerd. Bij boeren op de deel, in zaaltjes van dorpscafés. Ik leerde Jan Slagter kennen tijdens zo'n bijeenkomst in Kootwijkerbroek. Nog volkomen onbekend, Omroep Max bestond nog in geen duizend jaar, maar ook hij was woest en verbijsterd om het onrecht. Sommige koeienboeren die hun eeuwenlange foklijn vernietigd zagen worden, pleegden zelfmoord: 'Toen ik trouwde kreeg ik van vader de beste koeien mee.'
STILLE TOCHT
De Stille Tocht. Maart 2001. Geen social media. Geen iPhones, geen apps. Er was niks. Wildplakken. 's Nachts. Zelfgeprinte posters met de aankondiging van de Stille Tocht voor de Vernietigde MKZ dieren. Duizenden mensen op de been. Het Museumplein zag zwart. Toen de tocht naar de Balie. We stonden klem in de P.C. Hooftstraat, van de Stadhouderskade naar het Vondelpark. Kilometers lang alleen maar mensen mensen en nog eens mensen. En boeren! Ook boeren waren naar Amsterdam gekomen. We stonden schouder aan schouder met de boeren. Overal politie, overal media, fotografen hingen in lantaarnpalen. De volgende dag stond het zelfs in Liberation Franˆaise.
Na die duizelingwekkende Stille Tocht bleven de boeren contact zoeken. Huilend belden ze me op. 'Morgen komen ze onze koeien ruimen!' 'Dafne, help ons in godsnaam!' Ik belde met advocaten, ging naar spoedzittingen, en toen dacht ik er moet nog iets. Geen Stille Tocht, maar een Mars met zoveel mogelijk lawaai. Pannen, potten, de helle rattaplan.
MKZ MARS
MKZ Mars - april 2001. Geluidsinstallatie gehuurd. Met de trekker van de buurman naar het Museum Plein. Ik stond boven op de boerenkar en haalde iedereen het podium op die zijn ei kwijt wilde. Burgers én boeren. Er werd gescholden, gesnotterd en geschreeuwd. Gescholden op de overheid. Gesnotterd om de geruimde dieren. Geschreeuwd van ontzetting omdat terwijl wij daar stonden er op dat moment varkens en koeien werden geruimd. Ter afsluiting vroeg ik of iedereen elkaar een hand wilde geven. Een ononderbroken ketting van boeren en burgers. En toen John Lennon's Imagine. Imagine there's no country. You may say I'm a dreamer but I'm not the only one.
Als ik ooit de tijd krijg, dit moet nog eens een boekje worden. In iedere vezel voel ik alles nog precies zoals het was. Het onrecht, de onmacht, mijn angst dat er een grens over gegaan was. Massale vernietiging als enig antwoord op de onbeheersbaar geworden bio-industrie.
ANGST
Maar mijn grootste angst was de onverschilligheid. Dat het gewoon zou gaan worden om consumptiedieren massaal te vernietigen. En die angst is bewaarheid. Hoeveel dieren er sinds dat jaar 2001 al in de grijpers hingen. Kippengriep, de gekke koeienziekte, nu weer dat ei-schandaal.
DE STRAAT OP
En wie gaat de straat nog op? We zetten online een handtekening en dat is het dan weer. Waaróm we de straat niet meer opgaan, daarover een andere keer, anders wordt deze blog nog veel langer :-). Kijk en luister nog even naar deze uitvoering van Imagine. Kippenvel. https://youtu.be/DVg2EJvvlF8
Wordt Vervolgd.
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik dol op varkens ben (echt op alle dieren hoor) en verwoed vegetariër. Ik gun echt ieder dier heel veel geluk en heb mega bewondering voor een stichting/ organisatie die zich zo inzet voor varkens (die door vele mensen alleen maar als 'ding' worden gezien en opgegeten. Dat er weer zo'n levende crematie is geweest en ik daar alleen maar machteloos huilend naar kan kijken, heeft mij aangezet toch iig iets te doen.'
(Dankjewel Anneke V.!)
Ook meedoen aan onze blijvende inzet voor productiedieren?
Word Vriend van Familie Bofkont - samen staan we sterk!
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Woensdag 2 augustus 2017
BARRE TIJDEN
Troost
Ja hoor. Echt waar dus. Eén overlevende zeug van de brand uit Erichem. Lees maar. http://www.omroepgelderland.nl/nieuws/2139927/Dit-varken-overleefde-aanvankelijk-de-brand-in-de-Erichemse-varkenshouderij
Wie de brandwonden ziet mag het zeggen. En als haar andere zijde verbrand was geweest, had ze daar niet op kunnen liggen. Dus... Wat ik wel zie is een intreurig varken. Wat had dit moedervarken nog een mooi leven kunnen hebben op Het Beloofde Varkensland. Grrrrrrr.
Maar we gaan het goedmaken (voor zover er iets goed te maken is na zo'n drama, maar je moet wat). Wacht maar af.
VARKENSACADEMIE
Zoveel enthousiaste reacties op de Varkensacademie! Teveel voor gezellig met elkaar in de hooiberg :-) Eerst dus als de sodeju een nieuw zaaltje maken. Voor wie het nog niet wist: de grote ontvangstruimte is verwoest door de brand.
Nieuw zaaltje. Ook maar eens een microfoon aanschaffen dan. Na 800-zoveel workshops toch geen overbodige luxe.
NIEUWS
Verheugend nieuws: een club van 100 dierenartsen die zich hard maken voor een fundamentele verandering in de intensieve varkenshouderij heeft zich aangemeld om een gastcollege te geven op de Varkensacademie! Kijk! Daar doen we het voor. Toch troost voor de varkens in barre tijden. https://www.nrc.nl/nieuws/2017/06/26/kom-in-verzet-dierenarts-dit-is-geen-dierenwelzijn-11289973-a1564575
Wordt Vervolgd.
Fijne woensdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Naar aanleiding van een door 70 leden ondertekende open brief in het NRC eind juni, is het ledenaantal toegenomen tot meer dan 100 dierenartsen en zijn er discussie avonden voor dierenartsen over dierenwelzijn georganiseerd door de KNMvD. Nu onze vraag; ik zag je bericht over de Varkensacademie en heb dit gedeeld met de andere leden van het bestuur en we vroegen ons af of je interesse hebt om te kijken of we iets bij kunnen dragen, bv in de vorm van een presentatie of een gastcollege. Onder onze leden bevinden zich varkensdierenartsen (een ervan is zelf ook varkenshouder) maar ook medewerkers van de NVWA.'
(Dankjewel Anja D.!)
← naar juli | BOFKONT BLOG AUGUSTUS 2017 | naar september →
| mail@familiebofkont.nl | www.familiebofkont.nl |
GIRO 469 (IBAN NL02INGB0000000469) t.n.v. FAMILIE BOFKONT (ANBI, dus giften zijn aftrekbaar)