M I N I V A R K E N S . N L
Ook Vriend van Familie Bofkont worden?
DONATIES (IBAN NL02INGB0000000469) t.n.v. FAMILIE BOFKONT (ANBI, dus giften zijn aftrekbaar)
varkensmassage & stierknuffelen
Al duizenden mensen hebben de Familie Bofkont Workshop gevolgd :-)
Lees hier de reportage Familie Bofkont Workshop in Roots magazine.
;){kind=link}
De Familie Bofkont Workshop is elke zondag, het hele jaar door.
Programma aanvragen? mail@familiebofkont.nl
Voor data klik hier - Voor foto's klik hier
Besloten groep: Verjaardag - Vrijgezel - Teambuilding - Bedrijfsuitje - etc.
maandag t/m zaterdag - mail@familiebofkont.nl
Vrijdag 29 juli 2016
De Dag van DE WEIDECOACH
Bizar bericht in de Volkskrant. Boeren die hun koeien - die jarenlang op stal stonden - weer in de wei willen laten, hebben een probleem. Het Ministerie heeft er zelfs een miljoen euro voor uitgetrokken.
Van dat geld worden 'weidecoaches' betaald. Huh? Weidecoaches? Ja. Want de koeien willen niet meer naar buiten. De dames willen op stal blijven. Die moeten er dus betaald uitgeduwd worden.
En dan maar denken dat varkens zo eigenzinnig zijn. Zijn ze ook, maar die koppige koeien kunnen er ook wat van.
Bij Familie Bofkont hebben we al 19 jaar aardig zicht op hoe koeien hun eigen leven inrichten. Binnen, buiten, mooi weer, rot weer, zomer, winter, ze mogen het allemaal zelf bepalen.
Wat blijkt? Ze eten veel liever bomen dan gras. Eerst de blaadjes, daarna de bast. Bij hitte zoeken ze hier nooit de schaduw van bomen op. Dan liggen ze graag in de brandende zon aan het water.
Vallen de mussen echt van het dak, dan zoeken ze het kleinste schuurtje op. Met z'n allen. Staan die kollosale lijven van Herman, Zeus, Bulle en Mozzarello op elkaar geperst te chillen. Gezellig. Mannen onder mekaar. De vlammen slaan je uit als je er alleen al naar kijkt.
En vriest het dat het kraakt? Bijvoorbeeld min 15 graden? Ik ben er 's nachts wel eens uit gegaan om te kijken wat ze aan het uitspoken waren. Lagen ze gewoon buiten onder de hooikap. 'Binnen is het lekker warm. Kom jongens!' Ze keken me aan. En maalden vrolijk verder.
Mijn advies aan het Minsterie: zet gewoon die staldeuren open en laat ze het zelf maar uitzoeken. Net zo makkelijk. Ze komen vanzelf wel te voorschijn als het melktijd is. En voor de rest: laat je maar verrassen. Alle kans dat die gewoontedieren tijd nodig hebben om ineens de vrijheid aan te kunnen. Geef ze die. Dan komt vast alles goed en kunnen de weidecoaches weer wat anders gaan doen.
Ik wil er ook nog wel even een rapportje over schrijven. Dat staat wat officiëler en kan iedereen nog eens op z'n gemak nalezen dat Grietje al meer dan 3 jaar bij Mem drinkt. Of dat Rosamunde de laatste dagen in de stromende regen heeft gestaan. Ook 's nachts. Omdat ze dat zelf wou.
Doe ik dat rapportje in een mooie envelop, plak er een zegel op en gooi het in de brievenbus. Doen? En o ja, mag ik dan ook even vangen? Zulk advies - rechtstreeks afkomstig van de koeien zelf - is toch goud waard?
Daar kan geen weidecoach tegenop.
Fijn weekend allemaal!
Woensdag 20 juli 2016
De Dag van MINIVARKENSGELUK
Drie eenzame minivarkentjes die het geluk bij elkaar vonden omdat deze mensen dat mogelijk voor ze maakten. Daar zouden er meer van moeten zijn :-)
Hier het verhaal van P., N. en T.:
'Beste Dafne,
Naast alle ellende in de varkenswereld wil ik je graag laten weten dat er ook kleine succesjes worden geboekt. In 2013 hebben we (uit medelijden) een varkentje opgehaald (Göttinger) bij iemand die hem had geplaatst op Marktplaats nota bene. Gratis af te halen, vanwege de aanschaf van een hond en het gebrek aan tijd. Een 6-jarig gesneden beertje (P.) dat zijn hele leven lang alleen had geleefd in een achtertuin. Wij waren eigenlijk op zoek naar een geit als gezelschap voor onze oude geit die haar maatje had verloren, en "hadden niet echt iets" met varkens. Maar we zijn naar hem gaan kijken en het diertje raakte ons, hij straalde zoiets triest uit. We hebben hem meegenomen en hij deelde de wei met onze oude geit.
Er ontstond een vreemde band. Ze lagen meestal in elkaars buurt maar spraken elkaars taal natuurlijk niet. 's Nachts kroop de geit wel eens stiekem bij P. in zijn hok. Dan lagen ze zij aan zij.
Door erover te lezen en door een bezoek aan Het Beloofde Varkensland werden wij ons er zeer van bewust dat varkens soortgenoten nodig hebben. We hebben er niet naar hoeven zoeken, als je ervoor open staat zie je genoeg arme stakkers waar slecht voor wordt gezorgd of die "weg moeten".
Een pittige tante van 11 jaar (N.) stond alleen in een wei bij een afgelegen volkstuinencomplex. Ooit in gezelschap van een mannetje, geiten, eenden. Het mannetjesvarken was inmiddels overleden, dieren werden er vergiftigd. Zij was de enige die over was. Haar baas kon vanwege problemen niet meer voor haar zorgen. Ze leefde van de groenten en fruit die door de tuinders werd overgegooid. Mijn man ontdekte haar bij toeval. Er werd onderhandeld met haar baas, via de dierenbescherming. Hij stond haar af! Het was een hele toer om haar thuis te krijgen. Ik was meteen verliefd op haar, wat een overlever! We hebben je destijds nog gemaild met een vraag over haar berigheid en je hebt ons toen al verteld dat het veel geduld vergt om varkens aan elkaar te laten wennen, maar dat het geweldig zou zijn dit oude vrouwtje nog een paar fijne jaren te bezorgen.
Korte tijd later hebben we nog een 4-jarig varkentje (T.) opgehaald bij een opgedoekt dierenproject van een psychiatrische instelling. Hij was al een keer eerder door iemand weggedaan.
Onze wei hebben we verdeeld in 3 compartimenten. Er werd maanden gegrauwd en gesnauwd langs de afrastering. Na een tijd konden de mannetjes al bij elkaar. Niet altijd even vriendelijk, P. moest altijd even laten zien wie de baas is, maar nooit op een agressieve manier.
Inmiddels staan alle poortjes open en zijn ze de hele dag bij elkaar. P., die altijd alleen had geleefd en nu opeens een familie heeft, bloeit zichtbaar op! Hij was nooit erg toegankelijk en aangeraakt worden wilde hij liever niet. Nu gaat hij al door de pootjes als je hem even aait en we mogen hem uitgebreid masseren, een vaardigheid die we hebben geleerd bij jou, Dafne! Ze stralen met z'n drieën zo'n tevredenheid uit, je kunt niet anders dan er helemaal blij van worden!
Dit wilde ik je gewoon even vertellen. Ik heb grote bewondering voor jouw levenswijze, voor je respect voor dieren en voor mensen. Je bent een voorbeeld voor velen. Daar wil ik je graag voor bedanken.
Hartelijke groeten'
X
PS
Als je ook tweedehands minivarkentjes een nieuwe kans hebt gegeven, zodat ze met elkaar verder kunnen, dan hoor ik dat graag. Wie weet krijgen ze ook een plaatsje op minivarkens.nl.
Dinsdag 19 juli 2016
WIE HELPT MEE HOOI LOSSEN?
Wie heeft er zin om morgenavond - woensdag 20 juli - mee te helpen hooi lossen bij Familie Bofkont op Het Beloofde Varkensland? (in het buitengebied van Amstelveen).
We beginnen om 19.00 uur.
Je moet wel sterk zijn. Pittig werk, het gaat om 600 hooibalen, maar vele handen maken licht werk en het is altijd beregezellig.
Wie zin heeft in een zwoele zomeravond tussen de leukste varkens en koeien van de wereld, stuur een mailtje naar mail@familiebofkont.nl
Wie weet tot morgenavond!
Maandag 18 juli 2016
De Dag van GEEF VARKENS MENSENRECHTEN
Volle bak gisteren op de 573-ste Familie Bofkont Workshop. Leuke bak ook. Een vrouw van een zorgboerderij wilde weten hoe ze haar varkentjes net zo mak kon krijgen als op Het Beloofde Varkensland.
Een arts die geen arts meer wilde zijn en nu op de Silverlinde zit, kwam om te leren over de lichaamstaal van varkens. Nou dan heb je mij. Niks liever dan gemotiveerde mensen die met gerichte vragen komen.
Prachtig weer. We hebben Maxie ingesmeerd met zonnebrandcreme. Een baal stro naar het Bofkonteiland gebracht. Altijd spannend om met een kruiwagen de sloten over te komen. Hoop gegil, iedereen moest over die smalle plankjes heen.
En zoals we gewend zijn van de Moeder van Sjonnie met haar posse, zijn ze voortvarend met de woeste begroeïng van hun eiland aan de slag gegaan. Ze hebben gezorgd voor een goede infrastructuur. Overal zijn nu varkenspaadjes ontstaan en hele stukken zijn al omgeploegd. Als dat in dit tempo doorgaat hebben ze over een maand de hele klus geklaard :-)
Maar voorlopig moest iedereen nog een overall aan om blote benen en armen te beschermen tegen distels en brandnetels. Het is er nu nog paradijselijk mooi.
En natuurlijk kwam ook de andere kant ter sprake. De varkens in de bio-industrie. De 30.000 varkens die dagelijks geslacht worden bij de VION. De brandweerman die gisteren ook meedeed, was daar eens getuige van geweest. Er waren geen woorden voor te vinden, zei hij. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Met zulke aantallen is er van subtiel werken geen sprake meer. De varkens gaan massaal in liften naar beneden. Daar wacht ze een gruwelijke dood door verstikking met CO2 gas.
Laatst sprak er een dame tijdens de workshop haar verontwaardiging uit waarom we Aagje zo mooi opgebaard hadden. Wat overdreven! Waarom hebben jullie haar niet opgegeten? Ze was toch dood en ze had toch een goed leven gehad?
En zo valt er altijd wel weer wat te discussiéren en over na te denken.
Asha ten Broeke gelezen in de Volkskrant? Geef varkens mensenrechten. Het ging om de VPRO documentaire, laatst uitgezonden door de VPRO met de vraag of chimpansees mensenrechten moeten krijgen.
Asha schreef er dit over:
'Tot op heden vallen chimpansees in zowel het Amerikaanse als Nederlandse rechtssysteem onder de catergorie dingen (zoals bushokjes en schoudertassen). In de documentaire worden de meest autonome en slimme dieren genoemd. Mensapen, olifanten en dolfijnen.'
Ik heb die docu gezien en vroeg me ook af waarom het varken daar niet bij zat. Het varken staat zelfs hoger in de intelligentie-hierarchie dan de olifant.
'Het meenemen van varkens in het debat over mens- en dierenrechten maakt de kwestie nog veel complexer. Want dat is economisch ongezellig. Mensenrechten geven aan een diersoort waar miljarden mee omgezet wordt door ze in tamelijk gruwelijke omstandigheden vet te mesten en om hals te helpen.De waarheid is natuurlijk dat varkens die mensenrechten juist daarom wel harder nodig hebben dan dolfijnen, olifanten en mensapen. Dat een groothandel in scheetkussens wel rechten heeft, maar deze prachtige, slimme dieren niet, kan niet anders dan een grote vergissing zijn.'
Helemaal eens met Asha.
Kijk naar die documentaire! Zeer de moeite waard.
http://www.vpro.nl/programmas/2doc/2016/unlocking-the-cage.html
Fijne maandag allemaal!
Vriend worden van Familie Bofkont doe je zo :-)
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Vrijdag 15 juli 2016
TERUG OP HET BOFKONTEILAND! (filmpje)
Starring:De Moeder van Sjonnie - ex fokzeug uit de bio-industrie - en haar samengestelde gezinnetje:
Willy - ex vleesbig uit de varkenshouderij
Maxie - zijn zus, ook uit de varkenshouderij
Kleine Beer - vleesbig uit weer een andere varkenshouderij
De Black Boys - drie opgenomen minivarkens van particulieren
Eergisteren zijn ze na anderhalf jaar, van het Bofkontbos teruggekeerd naar de Bovenkerkerpolder. Dit woeste natuurterrein is een waar varkensparadijs. Na het ontbijt een uitgebreid bad in de sloot en daarna lekker uitbuiken in hun huisjes.
In een volgend leven wil ik ook een varken zijn :-)
Fijn weekend allemaal!
http://2016.bfknt.nl/20160715-Familie-Bofkont-terug-op-het-Bofkonteiland.mov
Donderdag 7 juli 2016
BOFKONT TV - EEN FEEL GOOD FILMPJE
De Moeder van Sjonnie (ex-fokzeug) viert haar vrijheid bij Familie Bofkont!http://2016.bfknt.nl/20160707-de-moeder-van-sjonnie-neemt-een-modderbad.mov
IK WIL OOK EEN MINIVARKENTJE (7)
Wat niemand je vertelt, maar wat je wel moet weten...
van CADEAUBIG t/m CREMEREN
CADEAUBIG
Vroeger kregen (boeren)bruidsparen een roze big cadeau op de bruiloft. Na afloop van het feest ging het beestje mee naar huis en werd in een hok afgemest. Zo was het jonge paar verzekerd van een goed gevulde vleespot. Tegenwoordig is dat oude gebruik helaas weer terug op hippe bruiloften. Onverstandige bruiloftsgasten 'verblijden' het bruidspaar met een 'microbiggetje', soms zelfs met een hangbuikzwijntje dat al flink in de groei is. De doodsbange varkentjes weten niet waar ze het zoeken moeten van angst op de dansvloer tussen hossende mensen in een wildvreemde omgeving. En het bruidspaar zit met de handen in het haar, want waar moeten ze met dat cadeau heen? Wie ontfermt zich over het varkentje als ze op huwelijksreis gaan? En daarna? Want deze varkentjes zijn cadeau gedaan als huisdier en niet voor de slacht. Maar wie zit er nu te wachten op zo'n opgedrongen geschenk? Zie studentenvarkentje
CARLY
Zie bijlage
CASTRATIE
Om te voorkomen dat er nog meer minibiggetjes op de wereld komen moeten de minivarkensbeertjes gecastreerd worden. Niet zo vroeg als in de bio-industrie (binnen een week), maar langer dan 10 weken kan er beter niet gewacht worden. Minivarkensbeertjes zijn immers heel vroeg geslachtsrijp en in staat om iedere zeug van welk ras dan ook te bevruchten. Zelfs ex-fokzeugen van 300 kilo. Die slimme varkens komen daar samen wel uit. Op Het Beloofde Varkensland hebben we met varkensdierenarts Peter Klaver het volgende castratieprotocol ontwikkeld:
1. Laat de dierenarts aan huis komen om extra stress te voorkomen.
2. Geef het beertje 8 uur voor de operatie zijn laatste maaltijd. Water en hooi mogen blijven staan.
3. Het nuchtere beertje eerst onder algehele narcose brengen.
4. Zodra het onder zeil is, meteen langwerkende antibiotica en pijnstiller injecteren.
5. Daarna in en om beide testikeltjes nog een plaatselijke verdoving. De laatste voorzichtig tussen huid en testikel geïnjecteerd, rondom met kleine prikjes om de verdovingsvloeistof mooi te verdelen (zoals een goede tandarts jou ook verdooft).
6. De wond bespuiten met CTC (blauwsel) of aluminum spray.
8. Als de operatie helemaal afgerond is, een terugkomprik.
8. Het beertje laten bijkomen op een rustig plekje onder de warmtelamp, door gaas of een muurtje van strobalen afgescheiden van zijn soortgenoten.
9. De eerste paar dagen niet naar buiten om de wond schoon te houden.
10. Doorgaan met antibiotica en pijnstilling gedurende 5 dagen. Liefst oraal, verstopt in een stukje brood met dik pindakaas.
CAVIA
Zie Guinees biggetje
CHIPPEN
Ook al heb je maar één 'microbiggetje' (helaas voor het biggetje), voor de wet ben je een varkensboer. Dat betekent dus verplichte identificatie en registratie. Chippen wordt gedoogd sinds Het Beloofde Varkensland dit samen met Gerard Spong voor de rechtbank bevochten heeft. Mits je ook bereid bent je voor de rechter te verantwoorden. Vraag je dierenarts de chip in de linkerhalsspier aan te brengen, conform de procedure voor paarden. Zie Nederlandse Databank voor Gezelschapsdieren - Petlook
CHOCOLADE
Chocolade is giftig voor 'minivarkens'. Ze kunnen er van in shock raken en van een grote hoeveelheid zelfs doodgaan.
COCA-COLA FLES
Coca-cola heeft plastic flessen met een taille. Die 1,5 liter fles met rondingen is ideaal om een solitair 'minibiggetje' mee warm te houden. Vul twee Cola flessen met heet water uit de kraan. Leg ze een eindje van elkaar op stro, onder een warmtelamp. Het biggetje gaat geheid tussen de flessen liggen. Ideaal. Alsof het nog bij moeder thuis in de toom tussen de broertjes en zusjes ligt.
COMMUNICATIE
'Minivarkens' zijn extraverte dieren. Ze uiten zich de hele dag door. Piepen, knorren, blaffen, kiften, vechten, zeuren, mierken, jengelen, brullen, mopperen, gillen, krijsen; 'minivakens' hebben een heel arsenaal aan geluiden. En dan nog hun non verbale communicatie; minstens zo belangrijk. Aan hun staarten en oren valt ook van alles af te lezen.
Zie staart
COMMUNICEREN
Varkens vinden het fijn als je tegen ze praat. Dat hoeft niet zo nadrukkelijk - doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg - maar zoals varkens dat onderling ook met elkaar doen. Een beetje tegen ze aankletsen, terwijl je met iets bezig bent, het erf vegen of zo.
COMPLEX
'Microbiggetjes' en 'minivarkens' zijn complexe dieren omdat ze supersensitief zijn en daardoor zeer genuanceerd gedrag vertonen. Dat doet ieder varken in principe, maar 'minivarkens' worden helaas aangeprezen als huisdieren. Het zijn net honden wordt er beweerd. Dé grote valkuil. 'Minivarkens' zijn het tegenovergestelde van honden. Wil je er een hond van 'maken', dan raken ze gefrustreerd. En hoe kun je het gedrag van een gefrustreerd dier leren duiden als je hun natuurlijke gedrag niet eens kent of onderkent?
Zie pervers
CONCENTRATIE
Minivarkens doen alles 100% geconcentreerd, vol aandacht en toewijding. Eten, slapen, wroeten, zoelen, hun bed opmaken. Stoor ze niet in hun bezigheden. Sterker nog, leer van hun overgave, bijvoorbeeld tijdens de varkensmassage.
Zie varkensmassage
CONTACT -1
Contact met mensen.
'Minivarkens' zijn beslist geen allemansvrienden. Ze weten precies met wie ze wel of niet contact willen. Van een verkeerde aftershave kunnen ze zelfs agressief worden. Aan harde stemmen hebben ze ook een hekel. Het beste is om af te wachten. Komen ze uit eigen beweging op je af? (en dan niet valsspelen met een lekker hapje). Vertel dat ook vooral aan kinderen. Niks doen, tenzij het varkentje zelf contact zoekt.
CONTACT -2
Zie interactie
CO WOUDSMA
De dichter Co Woudsma maakte het volgende gedicht na een ontmoeting met Miss Universe op Het Beloofde Varkensland:
- TACTIELE CYCLUS -
Het Beloofde Varkensland
Dit heeft een eigen wil,
en het wil mij
en mij alleen.
Juffrouw Heelal, een berig zeugje,
bepotelt met haar modderhoefjes
mijn aantrekkelijke dijen.
In eigen stal omhelst het varkentje
mijn spijkerbroek, waarom?
Is het mijn stadse charme,
zijn het mijn onbespoten oksels?
Miss U. krijgt slappe achterpoten
terwijl haar varkenshanden krabben
en mijn benen steeds meer jeuken.
Haar snuit wroet naar een gek genot,
het koppig zwijntje is verliefd
en volgt mij na van stal tot erf.
Voor het eerst begeerd te zijn, wel drie kwartier!
CREMEREN
Evenals begraven is het cremeren van 'minivarkens' ook bij wet verboden. Ze vallen onder de veewet en moeten met de kadaverophaaldienst mee. Toch zijn er enkele dierencrematoria die al dan niet tegen een extra hoog tarief een oogje toeknijpen. De as kan later opgehaald worden. Maar wie zegt dat dat dan ook de as van jouw varkentje is? Tijdens de crematie van Donker Wijffie (dochter van Moeke) ben ik met mijn neus tegen het raampje van de oven gedrukt, blijven kijken. Daar kon dus geen misverstand over bestaan. Na de crematie van nog een paar varkentjes van Het Beloofde Varkensland zijn we toch overgegaan op de ophaaldienst. Waarom? Zie Rendac
Wordt Vervolgd.
Volgende keer van Divorce t/m Dwingeland
Copyright
Varkensvraagbaak Dafne Westerhof / Het Beloofde Varkensland
http://minivarkens.nl
IK WIL OOK EEN MINIVARKEN (7)
Wat niemand je vertelt, maar wat je wel moet weten...
van BLACK BOYS t/m BIJTEN
BLACK BOYS
Zie bijlage
BLAFFEN De korte felle blaf van 'minivarkens', waarna ze er als een speer vandoor gaan, kan schrik of blijdschap betekenen.
Zie schrik - vrolijk
BLAUWE PLEKKEN
'Minivarkens' kunnen je blauwe kuiten bezorgen (en blauwe armen en blauwe dijen etc.) Hun neusjes zijn loeisterk, bepaald geen lekker gevoel als ze maar tegen je aan blijven duwen. Waarom ze het doen? Te vroeg uit het nest gehaalde biggen omdat ze op zoek zijn naar een speen. Grotere 'minivarkens' omdat ze iets van je willen. Eten natuurlijk. En ze je aansporen dat onmiddellijk voor ze te gaan regelen.
Zie neus - neusbot - wroetschijf
BLIJ
Van blije 'minivarkens' word je zelf ook blij. Hun onbevangen uitgelatenheid is een lust voor het oog. Je kijkt je ogen uit. Rennen, plotseling stoppen en zich ineens op hun gat laten vallen. Meteen weer opkrabbelen, pirouetjes draaien, heen en weer swingen met hun lijfjes, elkaar achterna zitten. Elkaar opporren (dat heet biggen, als werkwoord dan). Biggen in de zin van opporren is een milde variant van hun latere gevechten. Zo zie je dat spelen een vorm van oefenen is.
Zie basisgevoelens - spelen
BLIND
Minivarkens worden blind als ze te veel eten krijgen. Dat wil zeggen: hun ogen verdwijnen achter de vetkwabben en daardoor kunnen ze niks meer zien. Na aanzienlijke gewichtsvermindering kan er vet rondom de ogen weggezogen worden en de oogleden gelift. Maar als je het welzijn van 'minivarkens' serieus neemt mag het natuurlijk nooit zover komen.
Zie ooglift
BLOED AFNEMEN
Bloed afnemen bij varkens wordt ook wel bloed tappen genoemd. In de bio-industrie gaat dat op gruwelijke wijze, waarbij het wel voorgekomen is dat het betreffende varken van de stress een hartaanval kreeg en er in bleef. Op sommige kinderboerderijen die nog steeds zaken doen met ouderwetse veeartsen gebeurt het nog net zo. Ook bij de 'minivarkens'. Deze marteling moet je 'minivarkens' (en alle andere varkens) te allen tijde zien te besparen. Een bekwame dierenarts die het goed meent met 'minivarkentjes' neemt pas bloed af, nadat hij het (mini)varkentje eerst heeft genarcotiseerd.
Zie narcose - neusstrop
BOERDERIJDIER
Alle varkens zijn boerderijdieren. Ook alle 'minivarkens'. Ze hebben behoefte aan veel buitenruimte met voldoende afwisseling en een ruime, droge en tochtvrije ruimte (stal) om in te kunnen rusten en slapen. 'Minivarkens' gedijen ook het beste op een boerderij omdat de buren daar meestal ver weg zitten. 'Minivarkentjes' die krijsen om eten of gillen om hun zin door te drijven zullen op het platteland minder snel tot burenruzies leiden dan binnen de bebouwde kom.
Zie bebouwde kom - buren
BOERENSCHOOL
Ondergetekende is communicatrainer/adviseur, maar ook boerenkleindochter en ging in 1994 naar de landbouwschool om zich te verdiepen in varkens, koeien, kippen en schapen. Wat zou er gebeuren als je deze consumptiedieren liet leven in plaats van op te eten? Na de les Geboortezorg Biggen (en de weigering van onverdoofde castratie, staartjes afbranden, hoektandjes afslijpen), ging het roer om. Niet tegen de boeren keren, maar kijken wat je zelf kunt doen. Het werd Het Beloofde Varkensland. Consumenten in contact brengen met de schoonheid van de beesten om ze te verleiden na te gaan denken over de grootschalige productie van vlees en zuivel.
Zie bijlage Dafne Westerhof - castratie
BOFKONTBOS
Tweede locatie van Het Beloofde Varkensland. In het Bofkontbos (Amsterdam Zuid) woont ook een stel bofkonten. Onder anderen vier 'minivarkens'.
Zie bijlage Black Boys - Dumpie
BOKITA
Zie bijlage
BONSAI BIGGETJE
Het verwarrende van biggetjes is dat ze bij de geboorte al helemaal af zijn. Ze komen kant en klaar ter wereld. Heel anders dan kittens bijvoorbeeld. Van die blinde hulpeloze wezentjes denkt geen mens dat ze altijd zo blijven. Maar pasgeboren biggetjes van minivarkens zijn net bonsai boompjes. Complete varkentjes al, maar dan op Madurodam- formaat. Met pientere oogjes trippelen ze op hun miniscuul kleine hakjes in de rondte. En ze knorren ook al. Wie valt er nou niet voor zo'n te gek beestje?
Fokkers zullen natuurlijk niet vertellen dat ze zo klein blijven. 'Ze woren hooguit wat wat groter. Kijk maar naar hun mama. Groter dan hun moeder worden ze niet.' Maar wat ze verzwijgen is dat het kersverse moedertje ook nog maar pas één jaar oud is. 'Minivarkens' kunnen zich immers al binnen het jaar voortplanten. En wat zéker niet gezegd wordt is dat die schatjes pas op vijfjarige leeftijd volgroeid zijn. Dan zijn ze fysiek en mentaal volwassen. Dat tienermoedertje heeft dus zelf ook nog vier jaar groei voor de boeg. Die snoezige bonsai biggetjes worden allemaal 'minivarkens' van minimaal 50 kilo. Als je geluk hebt. De meesten halen met gemak 70 kilo of nog veel meer.
Zie baby
BOOMSCHORS
'Minivarkens' zijn dol op boomschors. Als ze de kans krijgen schillen ze er met hun scherpe tanden en sterke kaken hele lappen vanaf. Om te voorkomen dat je bomen dit niet overleven, kun je de boomstammen met een zwart net inpakken. Alsof de bomen netkousen dragen. Heel sexy :-)
Zie kaak - tanden
BOOS
Met boze 'minivarkens' kun je maar beter geen ruzie krijgen. Minivarkens zijn meestal kortstondig agressief. Tot de volgende keer. Dat wel.
Zie extravert
BORG
Borgjes zijn gecastreerde beertjes.
Zie ontmannen
BOSWACHTER
Zie afschieten - dumpen - Hoenderloo
BRAM (niet te verwarren met Brammetje :-))
Zie bijlage
BRUILOFTSBIG
Zie cadeaubig
BUIK
De buikjes van 'minivarkens' zijn zeer gevoelig. Ze vinden het heerlijk om op hun warme zachte buikjes geaaid te worden. Doe dat wel voorzichtig. Niet onverschillig rossen of poeren.
Zie Rudy Kousbroek
BUIKVEL
Een extreem dik 'minivarken' wordt ook wel een morbide obese varken genoemd. Na een dieet blijft een veel te ruim buikvel over, dat over de grond sleept. Met hun korte pootjes trappen 'minivarkens' dan op hun overhangende buikvel. Dat is erg pijnlijk en blijft er niks anders over dan deze schort in verschillende fasen operatief in te korten. Meerdere zware en kostbare operaties met risico en veel napijn, die voorkomen hadden kunnen worden.
Zie bijlage Bokita - Carly - vetzucht
BUREN
Buren die last hebben van gillende 'microbiggetjes' of stank van pies of poep kunnen daar met recht over gaan klagen.
Zie Rijdende Rechter: http://www.npo.nl/de-rijdende-rechter/06-09-2011/NCRV_1472953
BIJKLAUWTJES
Ieder varkenspootje heeft twee extra bijklauwtjes die 'in de lucht hangen'. Genetisch overblijfsel uit vroeger tijden. De bijklauwtjes fungeren als extra steun bij het lopen door drassige gebieden.
BIJTEN
Gefrustreerde 'minivarkens' bijten niet alleen elkaar, maar ook andere dieren, kinderen en volwassenen.
Zie frustratie
Wordt Vervolgd.
Volgende keer van Cadeaubig t/m Cremeren
Copyright
Varkensvraagbaak Dafne Westerhof / Het Beloofde Varkensland
http://minivarkens.nl
WAT NIEMAND JE VERTELT OVER MINIVARKENS (5)
Wat niemand je vertelt, maar wat je wel moet weten...
van Bench t/m Bio-industrie
BENCH
Een grote maat hondenbench is handig om een biggetje of klein varkentje in te vervoeren. Leg stro of dekens op de bodem en strooi daar wat varkensmuesli over uit. Da hebben ze onderweg wat te doen ter voorkoming van teveel stress. Bij aankomst met twee man tillen en de bench recht en stabiel houden tijdens het versjouwen. De bench op een rustige, tochtvrije plek zetten. Leg een doek over de helft van het dak, zodat het varkentje zich beschut kan voelen op deze tijdelijk eigen plek. Maar gebruik de bench beslist niet om een minivarkentje hele dagen in op te sluiten terwijl je naar je werk bent. (Je zult de mensen de kost moeten geven die er thuis zo'n gevangenis op na houden).
Zie vervoeren
BERIG
Als 'minivarkensvrouwtjes' hun vruchtbare moment hebben, dan willen ze een beer en dat heet berig. De berigheid duurt zo'n 24 tot 48 uur en vindt iedere maand plaats. Dan is er geen land met ze te bezeilen. Symptomen: uitbreken, humeurig, tegen je aan duwen, bijterig, op andere varkens springen (of op andere dieren, jou, je kinderen of je visite) ingetrokken flanken, weinig eetlust en een gezwollen kling met glinsterende afscheiding. Laat zeugjes tijdens de berigheid zoveel mogelijk met rust. Het gaat vanzelf weer over. Maar veel beter is het om ze te laten steriliseren. Daar bewijs je ze een grote dienst mee en je voorkomt bijtincidenten. Er is wel een prikpil, maar lang niet alle minivarkenszeugjes slaan daar op aan.
Zie Co Woudsma - kling - prikpil - sterilisatie
BERENGEUR
Een geoefende neus kan een beertje al ruiken terwijl het geboren wordt. Intacte beertjes - hoe jong ook nog - verspreiden een penetrante lucht die met de dag sterker wordt naarmate ze opgroeien. Geslachtsrijpe beertjes produceren schuim op hun bekjes met een lucht waar zeugjes helemaal wild van worden. Voor mensen is die stank niet te harden. Onder de dumpslachtoffertjes bevinden zich dan ook opvallend vaak ongecastreerde beertjes.
Zie castratie - dumpen
BEUK
Een plotseling zijwaartse klap van de minivarkenskop. Doen ze bij elkaar als ze het even helemaal zat zijn. Kan hard aankomen. Soms kan de ontvanger een paar dagen met een scheef kopje lopen door verrekking van de nekspier. Maar 'minivarkens' kunnen mensen ook zo'n beuk verkopen. Als je je in de lichaamstaal van 'minivarkens' verdiept, kun je zo'n beuk wel zien aankomen. Volwassen industrievarkens kunnen vanuit een liggende houding met zo'n beuk een gewicht van 200 kilo lanceren. 'Minivarkens' kunnen ook vanuit ontspannen liggen ineens met hun kop opzij slaan.
Zie aanvallen - lichaamstaal
BEVALLING
Varkens zijn drie maanden plus drie weken plus drie dagen drachtig. De zeug die voelt dat ze gaat werpen, zondert zich af om een werpnest te bouwen van takken en bladeren. Zo gaat dat bij wilde zwijnen in de natuur en als de zeugen in de bio-industrie de kans kregen, zouden ze het net zo doen. Het 'minizeugje' doet hetzelfde en heeft veel stro nodig op een warme, droge en beslist tochtvrije plek. De geboorte moet in alle rust plaats vinden en duurt meestal drie tot vier uur. Tussen de geboorte van de biggen zit meestal een kwartier. 'Minivarkens' krijgen gemiddeld tussen de 4 en 12 biggetjes. Althans, zo is de theorie. Maar de bevalling van Miss Universe ging totaal anders.
Zie bijlage Miss Universe - Moeke
BEVRUCHTING
Let op: 'minibeertjes' kunnen al dekken vanaf de derde maand. Met succes! Ze maken de vrouwtjes het hof met porren in de flanken, opduwen, grommen etc. Het gaat er bepaald niet zachtzinnig aan toe. Voor de daad zelf nemen ze uitgebreid de tijd. Na het happy end blijft het mannetje nog een poosje in het vrouwtje nagenieten.
Zie bijlage Prins Harrie - geslachtsrijp
BEZINT EER GE BEGINT
Laat je niet gek maken door (social) media. De juichverhalen over 'minivarkens' in huis gaan altijd over biggetjes en nog jonge varkentjes. Maar 'minivarkentjes' laten zich niet ombouwen tot een gehoorzame hond. En gelijk hebben ze. Zij willen gewoon varken zijn. Naarmate ze opgroeien krijgen ze steeds meer praatjes en worden lastig. In de populaire serie Divorce scharrelt een 'minivarkentje' door de woonkamer. Dus waarom dan ook niet in jouw huis? Acteur Waldemar Torenstra heeft een boekje opengedaan over de opnames met dat 'huisvarkentje'. Nauwelijks te doen omdat het beestje zich niet liet regisseren. Kevin, het eerste Divorce varkentje, was een grote rol in de serie toebedeeld, maar bracht het door zijn eigengereidheid niet verder dan figurant. Kevin de Tweede, zijn vervanger, bracht ook geen soelaas. En er zullen nog veel meer Kevins aan te pas gekomen zijn. Want is het niemand opgevallen dat Kevin in al die vier series geen centimeter gegroeid is? Laat 'minivarkens' maar gewoon varkens zijn. Daar zijn ze voor bedoeld. Buiten. Met soortgenoten.
Zie biggenporno
BIEDEN
Wat heb je minivarkentjes te bieden?
Wie minivarkentjes overweegt, doet er verstandig aan zichzelf van te vóren een aantal vragen te stellen:
1. Waarom Minivarkens?
'Minivarkens' zijn hip. Fokkers en (social) media tonen alleen schattige biggetjes. Een volwassen, kribbige, berige zeug krijg je nooit te zien.
Vraag:
Heb ik me niet laten verblinden door de (social) media of mooie praatjes van fokkers? Waarom wil ik eigenlijk zo'n microbiggetje? Wil ik me wel echt verdiepen in het wezen en de ontwikkeling van een 'minivarken'?' Weet ik wel wat me te wachten staat?
2. Persoonlijke Omstandigheden
Een 'minivarken' wordt bij een goede conditie gemiddeld 10 - 12 jaar. Naarmate ze ouder worden verandert hun karakter. Ze worden er niet makkelijker op. Herplaatsen is zo goed als onmogelijk. Oude 'minivarkens' zijn niet aan de straatstenen te slijten. Varkensasiels bestaan niet.
Vraag:
Hoe ziet mijn leven er uit? Wil ik (nog) carriere maken? (lees te weinig tijd voor 'minivarkens'). Werk ik de hele dag buiten de deur? Ga/wil ik nog verhuizen? Heb ik een stabiele relatie? Veel 'minivarkens' komen in de problemen als hun baasjes gaan scheiden. Zijn er kinderen? Wil ik nog kinderen? Kinderen en 'minivarkens' zijn geen ideale combi in verband met de korte lontjes. van 'minivarkens'.
3. Minivarkens
Het woord 'mini' is misleidend. Fokkers zeggen dat 'minivarkens' met twee jaar uitgegroeid zijn. De waarheid is dat ze groeien tot en met hun vijfde levensjaar. Dan pas zijn ze volwassen. Fysiek en mentaal. Een Göttingerzwijntje wordt bij verstandig voeren (dus nooit een tussendoortje) gemiddeld 50-60 kilo. Een hangbuikzwijntje 70. Vaak veel meer. Verstandig voeren bestaat uit voldoende onderhoudsbrok of varkensmuesli en onbeperkt hooi en water. Af en toe een stukje appel of komkommer tijdens het voeren erbij. Verder NIKS. Er gaan meer minivarkens dood aan vetzucht dan door ouderdom.
Vraag:
Heb ik de discipline om mijn 'minivarkens' geen tussendoortjes toe te stoppen? Valt dat wel vol te houden in een gezin waar man, vrouw en kinderen allemaal die discipline moeten kunnen opbrengen?
4.
Plek & Ruimte voor twee 'Minivarkens'
'Minivarkens' zijn en blijven boerderijdieren. Kunnen niet in huis aarden. Daar doe je ze ernstig tekort mee. Af en toe even 'op bezoek' in huis is leuk, maar hun eigen huis moet buiten staan. 'Minivarkens' móeten met soortgenoten leven. En hun primaire levensbehoefte is kunnen wroeten in aarde en niet in het bankstel.
Vraag:
Heb ik voldoende ruimte om twee 'minivarkentjes' naar hun eigen varkensaard te laten leven? Mogen zij een stuk grond van tenminste 500 vierkante meter helemaal voor zichzelf omploegen? Is er voldoende afleiding in de vorm van spannende bosjes, zijn er voldoende schaduwplekken? Kunnen ze wat rondrommelen? Is er een goede afwatering, opdat ze 's winters niet tot hun nek toe in de blubber moeten staan? Is er plek voor een goed tochtvrij stalletje met hooi en stro opslag? Heeft dat stalletje stahoogte, zodat de dierenarts er staand kan werken? Heb ik wel tijd en zin om iedere dag hun stront op te ruimen?
5.
Minivarkens & Dierenartsen
'Minivarkents' zijn net exclusieve oldtimers. Er zijn nauwelijks garages voor en er zijn geen onderdelen meer te verkrijgen. Met andere woorden, je zit met de handen in het haar als je 'minivarkentje' wat mankeert, want er zijn nauwelijks dierenartsen die kennis hebben van 'minivarkens'. En met ouderwetse veeartsen moet je nooit in zee gaan. Wie kan die beestjes dan behandelen? Wildlife dierenarts Peter Klaver stelt terecht dat 'minivarkens' onder de exoten vallen. Even meenemen naar de praktijk is er ook niet bij. Dus komt hij aan huis, ook voor een operatie, maar daar hangt natuurlijk een prijskaartje aan.
Vraag:
Ben ik in staat dat te betalen? En heb ik dat voor mijn 'minivarkens' over?
6.
Minivarkens zijn Veeleisend
Zoals gezegd: is er voldoende plek en een geschikte leefomgeving? En dan misschien nog wel het allerbelangrijkste: passen 'minivarkentjes' bij mijn karakter? Varkens - ook 'minivarkens' - zijn rouwdouwers. Ze slopen alles wat los en vast zit, en veruïneren je lap grond tot een maanlandschap. Ze doen altijd waar ze zelf zin in hebben. Lijken in niks op een hond of poes. Anarchisten die de boel behoorlijk kunnen ontregelen.
Vraag:
Wil ik dat? Kan ik dat? Wil mijn geliefde dat ook? Vergis je niet: 'minivarkens' kunnen je huis en je huwelijk slopen. En 'minivarkens' zijn complexe dieren, absoluut ongeschikt als 'speelgoed' voor kinderen.
Conclusie
De hamvraag moet dus altijd zijn: wat heb ik twee 'minivarkens' eigenlijk te bieden? En dan nog iets:
Ga eerst eens een poosje voor andermans volwassen 'minivarkens' zorgen. En als de liefde dan nog niet over is... dan pas kun je zeggen: 'Ja ik wil! Ik wil voortaan met 'minivarkens' gaan leven. In voor- en tegen spoed. Tot de laatste snik.' En laat die laatste woorden heel goed tot je doordringen: tot de laatste snik. Want de meeste mensen houden het - ondanks alle goede voornemens - niet vol. En wie wordt de dupe?
Zie advocaat van de duivel
BIG
Het jong van een beer en een zeug.
BIGGETJE
Biggetjes van welk varkensras dan ook komen als complete miniatuurvarkentjes ter wereld. Ze zijn al helemaal af. Net bonsai boompjes. Alles zit er op en er aan zoals ook bij hun grote vader en moeder. Dat maakt ze onweerstaanbaar, maar het is ook verwarrend en misleidend. En daar maken fokkers van 'minibiggetjes' handig gebruik van. Mensen die graag in sprookjes geloven, vragen zich dan ook niet af of het wel waar is wat de fokkers beweren: 'Ze blijven klein hoor!'
Zie bonsai-biggetje - fokker - sprookje
BIGGENPORNO
Al die filmpjes van snoezige-biggetjes-in-huis die het internet overvliegen. Té cute, me too, me too, staat er dan tig keer bij als commentaar. Waag het niet er een kritische noot bij te plaatsen. Je kunt de wind van voren krijgen.
Zie gehersenspoeld
BILLIE BOFKONT
Zie bijlage
BINNENBEER
Een beertje met één of twee niet ingedaalde testikels wordt een binnenbeer genoemd. Dat wordt een ingewikkelde buikoperatie om ze te castreren. Niks dus voor een onervaren dierenarts. Vraag de beste.
Zie bijlage Dumpie - Peter Klaver - Stalker
BIO-INDUSTRIE
Er is iets raars gaande in Nederland. Iedereen heeft de mond vol van varkensleed in de bio-industrie. Maar wie bekommert zich om de 'minivarkentjes' die gefokt worden voor in de huiskamer? En daar niet kunnen aarden? Zoals iedereen weet wordt er in de bio-industrie geen rekening gehouden met de aard van het varken. Wat het varken wil is daar niet aan de orde. Maar voor 'minivarkens' die in de mal van het huisdier geperst worden, geldt hetzelfde. In beide gevallen wordt geen recht gedaan aan het wezen van het (mini)varken.
Zie mini bio-industrie
Wordt Vervolgd.
Volgende keer: Black Boys t/m Bijten
Copyright
Varkensvraagbaak Dafne Westerhof / Het Beloofde Varkensland
http://minivarkens.nl
Zaterdag 2 juli 2016
De Dag van ZETPIL ALS PIJNSTILLER VOOR VARKENTJES
Ach die arme Dumpie. Hij is ziek. Wat hij heeft? Wisten we dat maar. Dokter Peter weet het ook niet. Maar de warme kruik vannacht heeft hem wel goed gedaan. Dumpie's temperatuur is van 35.2 naar 39.2 opgelopen.
En hij heeft vanochtend weer wat gegeten.Dat geeft hoop. Getob met medicatie. Hij wil niks en we mogen niks. Oraal niet en per injectie al helemaal niet.
Maar een pijnstiller zou toch wel erg wenselijk zijn. Toen kwamen we op het een idee van een zetpil. Paracetamol 1000 milligram. En dat mocht wel. Vannacht nog toegediend en zo te zien met voorzichtig resultaat. Dokter Peter was inder de indruk van de inventiviteit omtrent de zetpil: 'Nooit aan gedacht, maar wat een goed idee!'
Weer wat nieuws ontdekt voor Het Varken als Individu. De zetpil als pijnstiller. Die houden we er in :-)
Wordt Vervolgd.
Fijne zaterdag allemaal!
Quote van de Dag:
' Meine Nachbarn haben mir von ihrem tollen Projekt erzählt und sind ganz toll begeistert. Sie machen eine Wunderbare Arbeit und ich würde mich freuen sie unterstützen zu können.'
(Dankeschön Rita C. aus Dortmund!)
Ook Freund van Familie Bofkont worden?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Vrijdag 1 juli 2016
De Dag van GEESTELIJKE GEZONDHEIDSZORG VOOR VARKENS
En vandaag is het 21 jaar geleden. 1 juli 1995. Op een stralende zomerdag liep ik het erf op van een authentiek boerencomplex uit het jaar 1896. De boel lag er verstild bij. De bramen groeiden tot aan de dakgoot. Overal opgedroogde koemest. Een vervallen luik voor een voormalig varkenskot.
Er was gevochten om deze plek.
Maar na maanden van niet opgeven werd ik uit al die belangstellenden door de boerderij aangewezen om haar nieuw leven in te blazen. Want de boerderij was de baas en zij had het laatste woord.
Nieuw leven is er gekomen. Precies zoals ik me had voorgenomen toen ik als groentje lessen ging volgen op de boerenschool. Nu woont hier een hele Familie Bofkont. Google maar eens op Familie Bofkont. En zet er maar een lekker kopje koffie bij, want je ben de rest van de dag zoet. Iedere foto is een verhaal.
Zelf ontdek ik trouwens ook nog steeds wat nieuws. Na het avontuur met Mister Frisling (die vandaag alweer naar buiten wil!) was ik benieuwd hoe lang ik dierenarts Peter Klaver al Dokter Peter noem, na onze talloze avonturen bij zowel Familie Bofkont als op locatie. Hoe vaak we al niet als team met z'n drieën zijn uitgerukt, Peter, Dennis en ik. En wat we daar niet allemaal aantroffen! Daar kan ik uren over vertellen.
Enfin. Ik google-de dus 'Dokter Peter Familie Bofkont' en kreeg o.a. het volgende:
'AMSTELVEEN
Hoe groot en zwaar wordt een volwassen varken nu eigenlijk? Dat weet bijna niemand meer. In de bio-industrie worden de dieren in een recordtempo vetgemest voor de slacht. En de slager wacht al na zes maanden. De varkens van Familie Bofkont in Amstelveen krijgen wel de kans normaal uit te groeien tot volwassen dieren van zo'n driehonderdvijftig kilo. De dieren kunnen bovendien rekenen op de individuele zorg van de dierenarts.
DIERGENEESKUNDE
Geneeskunde voor varkens staat nog in de kinderschoenen. De meeste varkens worden in grote aantallen gehouden en worden daarom ook collectief behandeld (ontwormen, castreren), maar niet de varkens van Het Beloofde Varkensland. Peter Klaver, voormalig dierenarts van Artis, heeft samen met eigenaresse Dafne Westerhof de gezondheidszorg voor het individuele varken opgezet. Een unicum in Nederland. Inmiddels is Peter een echte specialist geworden op het gebied van het hobbyvarken. Ook houdt hij zich bezig met het ontwikkelen van medicijnen en nieuwe operatietechnieken. En die ervaringen deelt hij op zijn beurt weer met collega-dierenartsen zodat er steeds meer bekend wordt over het varken en zijn gezondheid.'
Nooit eerder gezien. Staat op de site van TV Noord Holland. Leuk.
Heeft Familie Bofkont toch iets bijgedragen aan het welzijn van varkens. Inderdaad. Er is hier wat af-geopereerd. Om te beginnen al die castraties volgens het protocol van Het Beloofde Varkensland, samen met Peter opgezet. Daar is het voor mij ook mee begonnen. De onverdoofde biggencastraties, waar ik getuige van was op de boerenschool en die ik weigerde uit te voeren. Daar kwam Het Beloofde Varkensland van en daar kwam Familie Bofkont van.
Ik zie ons nog zitten, Peter, Giel Beelen en ik bij Claudia de Breij om de onverdoofde biggencastraties aan te kaarten. Dat was in VARA Live, de voorloper van DWDD. Zo jammer dat ze in DWDD nooit aandacht besteden aan het dier, behalve dan als stuk vlees op het bord.
Toch blijf ik me druk maken. Nu de gezondheidszorg voor het individule varken op de kaart staat, is de volgende stap de geestelijke gezondheid van het varken. Daar valt nog een wereld te winnen. Iedere dag word ik wel weer ergens mee geconfronteerd. Opvallend genoeg uit de particuliere sfeer. Zo zag ik op Marktplaats dat er een nieuw thuis werd gezocht voor twee minivarkens van het ras Kune Kune. Gerrie en Miss Jones dus. Als aanbeveling stond er bij dat ze zo mak waren dat 'je er op rijden' kon. Rodeo op varkens! Lachhuh!
Als varkensvrouw breekt m'n hart als ik dat lees. Iedere vorm van fixatie is pure paniek voor varkens. Als prooidieren ervaren varkens dat als 'gegrepen worden door de vijand.' Vandaar die rodeo. Die arme Kune Kune's zullen gillend en worstelend aan dat gevaar proberen te ontkomen. Keer op keer als er iemand op hun rug klimt. Ik heb genoeg varkenservaring om dat beeld niet meer van mijn netvlies af te kunnen branden.
Geestelijke gezondheidszorg voor particulier gehouden varkens. Er is nog een lange weg te gaan. Op naar de volgende 21 jaar!
Fijne vrijdag allemaal!
Vind je het fijn en nuttig om ons te steunen in ons varkenswerk?
We verwelkomen je graag als Vriend van Familie Bofkont!
http://www.familiebofkont.nl/vriend
GIRO 469 (IBAN NL02INGB0000000469) t.n.v. FAMILIE BOFKONT (ANBI, dus giften zijn aftrekbaar)