M I N I V A R K E N S . N L
Ook Vriend van Familie Bofkont worden?
DONATIES (IBAN NL02INGB0000000469) t.n.v. FAMILIE BOFKONT (ANBI, dus giften zijn aftrekbaar)
varkensmassage & stierknuffelen
Al duizenden mensen hebben de Familie Bofkont Workshop gevolgd :-)
Lees hier de reportage Familie Bofkont Workshop in Roots magazine.
;){kind=link}
De Familie Bofkont Workshop is elke zondag, het hele jaar door.
Programma aanvragen? mail@familiebofkont.nl
Voor data klik hier - Voor foto's klik hier
Besloten groep: Verjaardag - Vrijgezel - Teambuilding - Bedrijfsuitje - etc.
maandag t/m zaterdag - mail@familiebofkont.nl
Donderdag 28 april 2016
De Dag van WAT WAS ER MET ARIE BOMBARIE?
Een week geleden nu dat ik Arie dood aantrof.
Nu ik er op terug kan kijken: hij lag er prachtig bij.
Vol overgave. Arie had zich er letterlijk bij neergelegd.
Maar waarbij? En wat was er gebeurd?
De avond ervoor kwam ik thuis van het Bofkontbos. Het was nog licht. Geen Arie bij de poort. Kwam zelden voor, maar geen reden voor ongerustheid. Achteraf realiseer ik me dat er wel een herinneringsflits door me heen ging. Terwijl ik naar binnen liep om m'n overall aan te trekken, dacht ik zomaar ineens aan de keer dat Arie weg was. Dat was in 2003. Mijn zoektochten leverden destijds niks op.
Toen bedacht ik op een nacht dat ik een poster moest ophangen bij het volkstuinencomplex aan de overkant van de dijk. Wie heeft mijn Arie gezien? Toen ik het pamflet op het mededelingenbord prikte, werd ik aangesproken door twee mannen. Ze spraken Portugees en deden opvallend druk. Nee, nee, ze hadden niks gezien. Echt niet.
Terwijl we stonden te praten hoorde ik ineens geschreeuw. Ik stormde het complex op, rukte een schuurtje open en wie zat daar? Arie Bombarie. Hij had mijn stem gehoord. Dat was zijn redding. Het was de dag voor Pasen. En er werd heel wat af ge-BBQ't op die volkstuinen...
Het opschrijven van deze gebeurtenis duurde vele malen langer dan de seconde dat die herinnering vorige week woensdagavond door me heen schoot. Toen ik m'n overall aan had, wilde ik Rosamunde uit het land ophalen. Maar ze had geen zin om naar huis te gaan. Natuurlijk niet. Het was immers die prachtige warme lenteavond.
Ik viel in slaap voor de TV. 's Nachts schrok ik wakker. Het was volle maan. Rosa wilde alsnog naar haar huisje, alle waterbakken bijgevuld en toen ik nog even bij Bokita ging kijken realiseerde ik me dat Arie Bombarie niet binnen was.
Ik vond hem in een hoekje op het erf. Sliep hij? Of was hij gewoon sloom? "Vent je moet thuis komen, anders komt de vos misschien langs."
Door zijn lauwloene reactie tilde ik hem op. Dat wou hij niet. Dan met zachte hand aansporen om met me mee te lopen, maar Arie verzette geen stap. Ik deed een nieuwe optilpoging en zonder tegenstribbelen zette ik hem neer in de melkerij. Hij draaide zich om en stak zoals altijd zijn kop in de emmer graan. "Welterusten vent. Slaap lekker."
De volgende ochtend lag Arie dood.
Hij had zich erbij neergelegd.
Wordt Vervolgd.
Vrijdag 22 april 2016
De Dag van ZEER DROEVIG NIEUWS
Het is stil op de boerderij. Gister is Arie Bombarie overleden.
Totaal onverwacht. We kunnen het niet geloven.
We willen Arie nog voor de laatste keer een podium geven:
AFSCHEID VAN ARIE BOMBARIE
Zaterdag 23 april 2016 - vanaf 19.00 uur.
Wie Arie Bombarie persoonlijk gekend heeft en daar ook graag bij wil zijn, maar geen uitnodiging heeft ontvangen: stuur een mail naar mail@familiebofkont.nl o.v.v. Arie Bombarie.
Dinsdag 19 april 2016
De Dag van ALS DE LIEFDE VOORBIJ IS
Vrouw vertrekt en laat haar minivarken achter bij man. Terwijl ze wéét dat haar ex 'niks heeft met dat beest'. Beste mevrouw: dat de liefde voor uw man voorbij is, is spijtig, maar hij zal vast wel weer eens gelukkig worden met een ander.
Maar als de liefde voor uw minivarken over is BLIJVEN DE PLICHTEN.
Vorige week kreeg Het Beloofde Varkensland deze foto opgestuurd van de buurvrouw van dit minivarkentje. Hopelijk niet te laat. Volgens de dierenarts die we er op af stuurden, had de NVWA (Nederlanse Voedsel en Waren Autoriteit) dit beestje meteen laten inslapen.
Maar we willen het nog een kans geven en hebben gezorgd voor een oplossing: een nieuw thuis voor dit minivarkentje waar ze wel welkom is.
Volgende week halen we haar op. Eerst nog voorzieningen treffen voor het vervoer. Straks hout halen om schotten van te maken. Want hoe krijg je dit varkentje van Noord-Holland naar Drenthe? Met de bus kun je namelijk niet in het achtertuintje van een burgerwoning komen.
Dat wordt dus nog wat.
Wordt Vervolgd.
Fijne dinsdag allemaal!
PS
Het varkentje krijgt nu eten van de buurvrouw en heeft stro.
PPS
Quote van de dag:
'Ik ben Vriend van Familie Bofkont omdat alle beetjes helpen!'
(Dankje Jip vd H. en Thelma B.!)
Ook Vriend van Familie Bofkont worden?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Stichting Familie Bofkont heeft de ANBI status.
Donaties zijn daarom aftrekbaar van de belasting:-)
IBAN NL02INGB0000000469 t.v.n. Familie Bofkont, Amstelveen
Donderdag 14 april 2016
De Dag van DE BIGGEN VAN BETSY ZIJN JARIG
Vandaag - 2 jaar geleden - werd Eberhard geboren. Net voor de middag om 5 voor 12. Na hem volgden nog een hele zwik broertjes en zusjes. Betsy's Biggen! Eindelijk!
De avond daarvoor was Betsy met haar zware lijf tegen me aan geploft. Ik lag aantekeningen te maken. Dat deed ik al sinds haar komst in het Bofkontbos. Een maand lang had ik alles al opgeschreven over haar overstap van de bio-industrie naar de ultieme vrijheid. Een heel bos voor zichzelf! Gaan en staan waar ze maar wou. En straks met haar hele gezinnetje om zich heen.
's Middags was Betsy's uierpakket gezakt.
Nu moest er zo onderhand toch wel wat gaan gebeuren. Ik lag al dagen in het stro te wachten. Uit meligheid belde ik Dennis om te vertellen dat Betsy bevallen was van 16 biggetjes. De arme jongen kreeg zowat een hartverzakking. Grapje!
Betsy was 1 of 2 dagen over tijd. Betsy's boer zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Dat kwam wel vaker voor. Maar Betsy maakte een wat verloren indruk. Alsof ze ineens niet meer wist hoe het allemaal moest.
'Hoe moet het straks gaan?' leek ze me te vragen.
'Dat weet ik ook niet wijffie. Ik heb dat nog nooit gedaan. Jij wel. Al veel vaker.'
's Nachts begon ze te rommelen. Het was volle maan. Ze schraapte en schraapte en maakte het ene werpnest na het andere. Zoveel vrijheid ineens. Stro tot haar beschikking. Wat moest ze daarmee? En wat een hoeveelheid. Ze kon gewoon niet kiezen in welke hoek van haar huisje ze bevallen wilde.
Maandag 14 april 2014. Eindelijk. Betsy liet zich in het stro zakken. Ik zag haar buik bewegen.
En toen, na 3 maanden plus 3 weken plus 3 dagen, werd haar eerste geboren: Eberhard! Vernoemd naar de burgemeester van Betsy's nieuwe woonplaats. Betsy stond op en draaide zich naar de kleine Eberhard om. Dat had ze al die vorige keren nooit kunnen doen in haar kraamkooi. Nu kon ze haar biggetje voelen met haar neus. En ruiken. Geen wonder dat ze zich zo vreemd had gevoeld. Dit had ze nog nooit meegemaakt. Wordt Vervolgd.
Vandaag zijn Betsy's biggen jarig. Roze lummels zijn het nu. Hele knapen. Na Eberhard werd Klaas geboren. Vernoemd naar de directeur van de Zuidas. En toen kwam Cees. Ook een hele baas. Hij dankt zijn naam aan het opperhoofd van de bouw-ontwikkelingen aldaar.
Vorige week hadden we een bespreking met Cees (mensen-Cees dus). Het plensde van de regen, dus we hadden een strozitje achter in de Bofkontbus gemaakt. Daar zaten we lekker droog. Mobiel kantoor met warme koffie & koek en de schuifdeur open met uitzicht op de varkens. Alleen waren die in geen velden of wegen te bekennen. Net als wij lagen zij lekker droog in Betsy's huisje.
Tot mensen-Cees ineens een plattegrondje tekende van het nieuwe stuk grond dat de varkens binnenkort tot hun beschikking krijgen. Een groot terrein met water om in te modderpoedelen en een hoge berg met uitzicht. De Varkensberg, knikte ik enthousiast.
En wie kwamen er op dat moment door de stromende regen aangestiefeld? Klaas. Met Cees in zijn kielzog. Nooit een varken te zien in de regen. Toen wel. Wat zijn dat voor nieuwe plannen? Moeten wij daar ook niet alles van weten? Dat gaat nog wat worden met die Varkensberg :-)
PS
Hoe het verder ging met Betsy en haar biggetjes, lees op:
http://www.facebook.com/betsythetalkingpig
met prachtige foto's!
PPS
Quote van de dag:
'Ik ben Vriend van Familie Bofkont omdat ik later 'als ik groot ben' ook graag heel veel dieren een gelukkig leven wil bieden op mijn (toekomstige) boerderij.'
(Dankje Annerieke v.d. B.!)
Ook Vriend worden van Familie Bofkont?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Woensdag 13 april 2016
De Dag van LEREN KIJKEN NAAR VARKENS (2)
Genoeg mensen hebben hun huiswerk gedaan :-), dus daar gaan we.
En wie nog wil aanhaken, kan het huiswerk nog inhalen:
http://www.npo.nl/gort-a-la-carte/11-04-2016/POW_03052694
Bepaald geen strafwerk want het is een PRACHTIGE uitzending. Over varkens dus.
NEUSRING
We zien 3 zeugen met nog complete uierpakketten. Maar waar zijn hun kinderen dan? Wel zien we neusringen. Ilja informeert daarnaar. De boer maakt het af met een grapje: 'omdat het in de mode is.'
Verder legt boer uit dat de varkens niet in zijn wei mogen wroeten en daarom dus die neusringen in hebben. 'Doet dat geen pijn?' vraagt Ilja. 'Nee, want wij mensen hebben toch ook piercings?'
En zo kun je dus als onwetende journalist en onwetende kijker met een kluitje in het riet gestuurd worden.
DE WAARHEID
Het inbrengen van de neusring (en/of neuskrammen!) doet gruwelijk pijn aan de overgevoelige varkensneus. Dat is ook precies de reden om het te doen. Het weerhoudt varkens inderdaad van wroeten, want iedere keer als die ring de grond raakt, vergaat het varken weer van de pijn.
De vergelijking met een piercing bij mensen gaat aan alle kanten mank. Een piercing is een eigen keuze. Zal bij het inbrengen ongetwijfeld ook pijn doen, maar het blijft bij die ene keer.
Varkens houden iedere dag pijn omdat ze hun neus overal voor nodig hebben en die ring dus voortdurend met van alles en nog wat in aanraking komt. Reden om in Nederland neusringen en neuskrammen te verbieden. Al jaaaren. Heel af en toe mag er in de fokkerij een uitzondering gemaakt worden. Voor een fokbeer. Dat kunnen nogal eens gevaarlijke jongens zijn, die je met een tik tegen de neusring in het gareel kunt houden.
BEER
Komen we automatisch uit op de beer in de uitzending, die verderop in zijn huisje ligt te rusten. Ilja geeft hem groot gelijk, 'want met 10 vrouwen is er continu werk aan de winkel voor een beer :-)' 10 vrouwen? Waar zijn die andere 7 dan?
BIGGEN
En zo krijg ik antwoord op mijn eerste vraag: waar zijn de kinderen? Die zitten in de kindercrèche. Een aparte ruimte verderop. Een loods om in te slapen met, wat we er verder van zien, een kleine uitloop. Ilja begint op te sommen hoe fijn deze biggen het hebben:
1. Eerst lekker in de wei
2. Daarna lekker spelen in het hooi
En daar vergist Ilja zich in. Deze biggen zijn nooit in de wei geweest en zullen dat ook nooit komen. Want ik zag nog snel even 2 zeugen achter door het beeld lopen. Aha, dat zijn dus 2 van de ontbrekende andere 7 zeugen. En dan heb ik het rond.
CONCLUSIE
Het zit dus zo:
Deze boer heeft een kleinschalig varkensbedrijf van 10 zeugen en een beer. De zeugen werpen hun biggen binnen in de kraamafdeling, die ergens in die loods moet zijn. Zodra de biggetjes gespeend worden (van de moeder afgehaald na een drinkperiode), gaan ze naar de biggenafdeling. Daar worden ze afgemest tot vleesvarkens. De moeders mogen na het spenen naar buiten de wei in om zich opnieuw te laten dekken door de beer (die we in zijn hokje zagen liggen).
HAMVRAAG VANUIT BLIJVENDE INTERESSE
1. Hoe lang mogen de zeugen in de wei blijven?
2. Hoe ziet het leven van die andere dragende 7 zeugen er uit, die we niet te zien kregen?
3. Hoe ziet de kraamafdeling eruit?
De uitzending was overigens weer aanstekelijk. Je hebt meteen zin om in de auto te springen om croissants te gaan halen in Frankrijk. Laat dat maar aan Ilja Gort over :-)
Fijne woensdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik ben vriend van Familie Bofkont omdat ik superveel van dieren hou en voor ze sta... Dat ze een prachtig leven hebben en jullie geven ze dat.'
(Dankje Mascha v.d. N.!)
Ook Vriend van Familie Bofkont worden?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Dinsdag 12 april 2016
De Dag van LEREN KIJKEN NAAR VARKENS
Wie heeft er zin in een varkensles? Het programma van Ilja Gort gezien?
Dan komt hier het huiswerk. Kijk eerst even naar Ilja Gort in Frankrijk. Mooie beelden van varkens in de wei: http://www.npo.nl/gort-a-la-carte/11-04-2016/POW_03052694
Wordt Vervolgd. Morgen.
PS
Laat je even weten of je meedoet?
Maandag 11 april 2016
De Dag van de 556-ste ZONDAG-WORKSHOP OP HET BELOOFDE VARKENSLAND
Nog even over die stalbrand, waarbij 10.000 biggen om het leven kwamen. Daar las ik nog iets interessants over in Foodlog.
UIT FOODLOG
'Deze week brandde er weer een stal uit. Tienduizend biggen stikten in de rook van het vuur. Dat hoeft helemaal niet, legt dierenarts Bulle Koster uit. Hij legt tevens uit waarom niemand zijn simpele oplossing in de praktijk wil brengen. Wie dieren serieus neemt, moet het anders aanpakken.'
'Gemiddeld vliegt eens per week een stal met dieren in de brand. De stal van deze week stond in Oirschot (N-Brabant). Daar gingen afgelopen woensdag twee naast elkaar gelegen stallen met 10.000 biggen in vlammen op. De boer en boerin bleven ongedeerd. De dieren zijn gestikt in de rook. Dat is geen vriendelijke dood.'
'Volgens de brandweer zijn bovendien gevaarlijke stoffen vrijgekomen. Volgens de brandweer waren de concentraties niet zodanig hoog dat de omwonenden zich zorgen hoeven te maken. Wat de oorzaak is, is nog onbekend. Wel vermeldt RTL Z dat de varkenshouder een maand geleden failliet ging.'
'In januari vertelde dierenarts Bulle Koster dat dieren - en de boer - helemaal niet hoeven te stikken in de rook. Dat spaart dierenleed en mensenlevens. Dat deed hij begin dit jaar tijdens de Dragons' Den in Overijssel waar hij geen financiering los probeerde te krijgen, maar op zoek bleek naar ethisch en ander sociaal kapitaal.'
'Kosters oplossing is simpel: laat zodra er brand uitbreekt, de stalwanden naar buiten laten vallen. Dan kan zich immers geen rookconcentratie meer ontwikkelen. De rook wordt onmiddellijk naar buiten gezogen, terwijl de brandweer overal in Nederland binnen 10 minuten ter plekke is om de vuurhaard te doven.'
'Het gaat alleen als we maatschappelijk het dierenleed en het risico voor de boer bij brand niet langer accepteren. Het is een simpele oplossing die ook in dit geval duizenden dieren had kunnen sparen. Maar banken, verzekeraars en boeren willen er niet aan. Het is met name voor de eerste twee veel gemakkelijker en goedkoper om brandrisico's en -schade financieel af te dekken en op te lossen. Dat moet anders, vindt Koster.'
'Het gaat alleen als we maatschappelijk het dierenleed en het risico voor de boer bij brand niet langer accepteren. Er is een verplichting nodig voor stalwanden met een valmechanisme. Dat levert diervriendelijker vlees op uit rookvrije stallen. Wakker Dier of Dierenbescherming, welke goede redenen hebt u om de uitdaging die Koster stelt niet op te pakken?'
Dat lijkt inderdaad een doeltreffende oplossing. Zodra er brand uitbreekt dat de stalwanden omvallen. In een ander artikel zag ik ook het woord rookdood staan. Dat kende ik nog niet. Weer wat geleerd :-(. Rookdood gaat met enorm veel paniek gepaard. Dat moeten we toch niet willen voor die arme biggen.
Mooie workshop gisteren. De 556-ste. Hoeveel mensen zijn er inmiddels op Het Beloofde Varkensland geweest? Dat moet ook een duizelingwekkend aantal zijn.
We stonden bij de Grannies. De leveranciers van al die biggetjes.
De oudste, Granny, is de meest ondernemende van de twee. Ze staat te popelen om het echte leven in te gaan. Muk begint door te krijgen wat massages voor haar doen. Je knielt nog niet bij haar of ze draait haar buik al naar je toe. De beide pensionado's hebben nu buiten een w.c. gemaakt. Zo hoort het ook voor varkens. Ze weten het nog steeds.
Hun boer is laatst nog even bij ze op bezoek geweest. Of ze dat niet erg vonden, werd er gevraagd. Integendeel. Ze kenden hem nog. Het was een mooi weerzien. Ze leven hier het paradijs, zei de boer. Dat deed hem zichtbaar goed.
Verbaasde blikken toen ik dat vertelde. Boeren gaven toch immers niks om hun dieren?
Mooi moment voor mij om het systeem van de bio-industrie weer eens even onder de loep te nemen. Wie daar allemaal voor verantwoordelijk is. Het is te makkelijk om naar de boeren te wijzen. Nu ook weer met die stalbranden. Daar spelen de banken en verzekeraars dus kennelijk ook een grote rol in.
Al die partijen maken het zo ondoorzichtig. Maar het is simpel. Als consument ben je ook verantwoordelijk voor het systeem van de bio-industrie. Wat kun je doen als consument? Ik kijk er nooit iemand op aan in de workshops, laat staan dat ik ze er op aanspreek, maar ik weet zeker dat er veel mensen naar Familie Bofkont komen die nog steeds kiloknallers eten.
Als we met z'n allen het besluit maken om dat niet meer te doen, dan heeft de bio-industrie vanzelf geen bestaansrecht meer. GEWOON NIET MEER KOPEN. Wij consumenten hebben de macht. Ieder van ons voor zich. Hoe eenvoudig wil je het hebben?
En toen gingen we aan de soep. Een vegetarische en een veganistische. En voor de vleeseters onder ons: vandaag dan weer vlees. Maar alsjeblieft niet meer van de kiloknaller :-)
PS
Quote van de dag:
'Nogmaals heel hartelijk bedankt voor de geweldige middag op het Beloofde Varkensland. Vandaag was het voor mij vooral zo fijn omdat ik me zo helemaal kon ontspannen tijdens het kroelen van Rosamunde, Zeus en Mozarello, de schattige kleine Kune Kune's en later Ballenboy en Ieniemienie tijdens de massage. Wachtend op alwéér een scan en de uitslag daarvan, na een paar angstige jaren, gaven die lieverds (en jullie allemaal) mij een heerlijk relaxt gevoel. Hopelijk tot ziens!'
Dankjewel lieve Saskia V.!
Ook Vriend van Familie Bofkont worden?
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Vrijdag 8 april 2016
De Dag van TIENDUIZEND LIEVE VARKENS NEKJES
'Misschien kan Dafne die arme varkens helpen?' zag ik op twitter staan toen ik weer back van business kwam. De hele middag in de weer geweest als sprekerscoach om mijn bloedjes van beesten van hooi en stro te kunnen blijven voorzien. Daarna als boerin gekeken hoe het er op Het Beloofde Varkensland voor stond. Ik hoorde dat Zeeman met z'n 350 kilo gevallen was en niet meer in staat om zelfstandig overeind te komen. Die strijd was niet om aan te zien geweest. Hij had het bloed op zijn mooie kop staan.
En toen ik mijn berichten bekeek, dus die oproep over arme varkens. Wat was er gebeurd? Daar kwam ik snel achter. Stalbrand in Oirschot. Voor de varkens was de hel daar losgebarsten. Er schenen nog steeds krijsende varkens (of wat daar van over was) in de schuren te zitten. En de brandweer was al vertrokken.
Wat had ik kunnen doen?
Dit is van een omvang, dat is werk voor de NVWA, Dierenpolitie en Dierenbescherming. Desnoods het leger. Waren die partijen niet gealarmeerd dan? Op Piep Vandaag stond dat er 10.000 varkens waren omgekomen. Maar op het Journaal werd er met geen woord over deze ramp gerept.
Biggen lees ik net in het Eindhovens Dagblad: http://www.ed.nl/regio/kempen/oirschot/doorstart-bankroet-varkensbedrijf-oirschot-was-in-zicht-1.5902536 Allemaal als ratten in de val. Er wordt die stakkers godverdomme ook niks bespaard. Het moet afgelopen zijn! Die intelligente wezens moeten uit de productie gehaald worden. Terwijl ik dat riep zag ik het krantenartikel weer voor me waarin stond dat in China hele dorpen alleen al van varkensneuzen bestaan. Al die duizelingwekkende aantallen varkens over de hele wereld. Hoe valt dat ooit nog te stoppen? Om gek van te worden.
In Amsterdam had ik overal billboards gezien met 'pulled pork'. Draadjesvlees van varkensnek. Hartstikke hip. Volgens mij bestond dat een paar jaar geleden nog niet. Nu heet een varkensnek procureur en het vlees daarvan 'pulled pork'. Slimme marketing voor uit elkaar getrokken varkens.
Zeeman!
Voor hem kunnen we gelukkig nog wel iets betekenen. Het is tijd voor een aanleunwoning. Het bejaardenhuisje van Mannetje Bromsnor, verderop op het erf, is te ver weg van Zeemans vertrouwde leventje. Dat wil ik hem niet afnemen.
Dus Tom Poes verzin een list. Zeeman moet kunnen blijven waar hij is. Maar wel aangepast aan het voldongen feit dat hij niet meer onbeschermd naar buiten kan.
Effectief betekent dat een extra aanleunwoning.
Ter plekke en speciaal voor hem gemaakt. Mét een terrasje, zodat Zeeman de zon veilig op zijn huid kan blijven voelen. Kan iedereen op zondag zijn lieve warme nek blijven aaien en kan hij bij zijn eigen vrienden blijven wonen. Want het zal niet lang meer duren voordat ook Piet bij hem aanschuift. Aan de slag dus!
Fijne vrijdag allemaal!
Donderdag 7 april 2016
De Dag van DE LAATSTE WENS VAN OPPERKNOR
Wat jammer. Dit zou de dag van Opperknor worden. Maar Opperknor is ziek.
Het zit zo:
In Amsterdam woont een meneer van 73 jaar die gek is van varkens en zichzelf opperknor noemt. Hij is ernstig ziek, heeft niet lang meer te leven en zijn laatste wens is om bij de varkens te liggen. Een TV blad kreeg daar lucht van en wilde dit voor hem organiseren. En dus vroeg de redactie of Opperknor welkom was op Het Beloofde Varkensland.
Natuurlijk!
Hoe mooi is het dat de varkens - eerst zelf pechvogels - nu iets terug kunnen doen voor de mensen. Troost op Het Beloofde Varkensland. Ik had me er op verheugd. Gisteren kreeg ik een telefoontje. Opperknor is momenteel te ziek.
We maken een nieuwe afspraak, maar vannacht dacht ik stel dat hij helemaal niet meer kan komen? Dan heeft hij nooit in zijn leven naast een varken kunnen liggen. En toen kreeg ik een idee.
Wordt Vervolgd.
Fijne donderdag allemaal!
Woensdag 6 april 2019
De Dag van DE KUNE KUNE'S
'Ik miste jouw expertise in de PS van het Parool van afgelopen weekend', schreef Hannelies B. Maar gisteren stond mijn ingezonden brief erin (ietwat verkort maar de essentie bleef overeind http://2016.bfknt.nl/20160405-Het-Parool-minivarkens.jpg).
Interessante ontwikkeling: zowel Telegraaf als Omroep Max wilden weer reportages komen maken over de opgenomen, gedumpte minivarkens op Het Beloofde Varkensland. Maar waarom dan. In beide media heb ik toch recent mijn verhaal al gedaan? Toen kwam de aap uit de mouw: deze keer zouden ze ook op bezoek gaan bij een fokker. Ja doei. 'Juist goed om dan uw tegengeluid weer eens te laten horen', probeerden de redacties me over de streep te trekken. Ja, en dan? Een gegarandeerde run op de snoezige biggetjes, die natuurlijk uitgebreid in beeld zouden zijn gekomen.
Hoe verleidelijk die biggetjes zijn bleek maandag maar weer eens des te meer. Dierendokter Peter Klaver kwam met assistent en een TV ploeg in zijn kielzog om de stieren en koeien van Familie Bofkont te visiteren. Maar wat gebeurde er? De crew viel in katzwijm voor Gerrie & Miss Jones. Totaal.
Gerrie & Miss Jones?
Ja, sinds een paar dagen wonen er twee Kune Kune biggetjes op Het Beloofde Varkensland, die elders weg moesten. Acht weken oud en beeldschoon. Absoluut om op te vreten. Ineens zat iedereen op de grond. De biggetjes lagen over benen en schoenen en lieten zich die aanbidding maar al te graag welgevallen.
De regisseur konden we opdweilen en Peter bleef maar roepen dat Kune Kune's de enige écht geschikte hobbyvarkens zijn. Veel beter dan die al zogenaamde minivarkens. En bijkomend voordeel: Kune Kune's vallen dan officieel wel onder de minivarkens, maar ze worden groter en dan is het ook meteen afgelopen met die flauwekul in huis.
'Altijd al gezegd,' zei Peter. 'Als je dan tóch aan varkens wilt beginnen, neem dan twee Kune Kune's. Vriendelijk, toegankelijk, ontspannen, en zo makkelijk in de omgang. Zelfs met kinderen. Heel wat anders dan die moeilijke minivarkens.' En hij demonstreerde het meteen bij de knappe Gerdien (Gerrie) toen hij haar injecteerde tegen schurft. Inderdaad: geen kik.
En toen moesten de heren aan het werk. Maar niet voordat we de crew op het hart hadden gedrukt géén biggetjes in beeld te nemen. Geen aanzuigende werking alsjeblieft.
De keren dat mij de afgelopen jaren Kune Kune's aangeboden zijn, zijn inmiddels ook niet meer op de vingers van een hand te tellen. Gelukkig hebben we de twee volwassen Kune Kune's die achtergelaten waren na een verhuizing, kunnen herplaatsen. Prachtbeesten. Maar de indrukwekkende fokbeer (wat een kop!) verdween helaas in het hondenvlees, liet de fokker mij weten, toen Familie Bofkont het dier niet op kon nemen. En oh wat speet me dat. Waarom kon hij niet blijven? Tja, ze waren toe aan een nieuwe bloedlijn. Maar waarom kon deze beer dan niet als dank voor gedane zaken gewoon blijven leven? Tja, zo ging dat niet in de fokkerij.
Dus Dierendokter Peter's aanbeveling in combinatie met mijn missie: overweeg je een minivarken, geef dan twee Kune Kune's die elders niet meer kunnen blijven nog een mooi leven. Informeer eens naar zo'n fokbeer die weg moet. Peter wil vast wel tekenen voor de ontmanning :-) En hoe je twee vreemde Kune Kune's aan elkaar laat wennen, staat hier: http://www.minivarkens.nl/vreemde-varkens-bij-elkaar-plaatsen/
Stier Herman kreeg een nieuwe chip. Dolle Mina, Grietje en Mem de prikpil. En Rosamunde? Die is schijndrachtig! Welja, de oudste pink van de wereld wordt nog schijndrachtig ook op haar 19e levensjaar :-) Dus heeft ze inderdaad melk. Gekker kan het niet toch worden bij Familie Bofkont.
Niet meer aankomen, anders komt er nog meer melk van, zei Peter en kijken hoe het zich ontwikkelt. Rosamunde wordt nu ook echt oud, constateerde hij. Haar spieren nemen af en die grijs geworden wimpers, dat had hij nog nooit gezien. Maar bij Familie Bofkont kijken we inmiddels nergens meer van op:-)
Fijne woensdag allemaal!
PS
Wie ook Vriend van Familie Bofkont wil worden:
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Kun je smullen van al die verhalen in het Familie Bofkont Boek.
PPS
Wie ook onze nieuwsbrief Bofkont Berichten wil ontvangen:
mail@familiebofkont.nl
Donderdag 5 april 2016
De Dag van DE BLINDE VLEK VAN EEN MINIVARKEN ALS HUISDIER
Eerst over die symphatieke Wim Brands. Wat zal ik zijn boekenprogramma missen. Zes jaar geleden stond hij hier tussen de varkens voor te dragen uit zijn gedichten. Hij bevond zich in goed gezelschap. Ad Visser, Vincent Bijlo, F. Starik en meer. Biggen & Boeken, een literaire avond op Het Beloofde Varkensland. Zijn boekenprogramma op de zondagochtend zag ik altijd in uitzendinggemist na een drukke workshop. Man zonder opsmuk. Zijn eenvoudige vragen leverden prachtige gesprekken met de schrijvers op. Daar kon je je aan laven na een dag tussen de beesten. De geest wil ook wat :-) Gelukkig blijven die uitzendingen bestaan. Dank je wel Wim Brands! R.I.P.
De foto van minivarken in bench heeft nogal wat los gemaakt. Niet iedereen doet het zo, kreeg ik van diverse minivarkensbaasjes te horen. En dan volgde er een relaas dat hun varkentje uit eigen vrije wil de bench in gaat om daar een dutje te doen op een deken. En waarom hun comments niet geplaatst worden. Deze bijvoorbeeld:
'Ik ken aardig wat mensen met een hobbyvarken en die hebben het echt goed. Zo'n kleine bench heeft niemand trouwens, ik vraag me af van wie deze foto is want dat is dierenmishandeling als het varken er echt lang in zou zitten. Een bench kan op zich prima voor een hond of huis/tuin varken om in te slapen. Het fenomeen huisvarken is niet meer weg te denken over de hele wereld. Ik denk dat betere voorlichting doeltreffender is dan geheel tegen te zijn. Het forum wat hier bekritiseerd wordt geeft goede voorlichting om die problemen zoals genoemd hier, tegen te gaan. Soms adviseren zij ook om niet 1 maar 2 varkens te houden, ach er is zoveel over te vertellen.... De wereld verandert, ook de huisdieren veranderen. Het belangrijkste is het welzijn van het dier daar streven we toch allemaal naar?'
Bovenstaande reactie is interessant omdat het precies benoemt dat het varken zich moet aanpassen aan de menselijke behoefte om een varken in huis te willen. Daar heeft het 'hobbyvarken' zelf niet om gevraagd. De mens wil dat. Dus wordt er gerechtvaardigd dat 'de wereld verandert en dus ook de huisdieren'.
Mag ik dat de blinde vlek noemen in de hobbyvarkenshouderij?
Net zoals de varkenshouders uit de intensieve varkenshouderij oprecht menen dat hun varkens het goed hebben in de bio-industrie, terwijl de fokzeugen hun hele leven tussen de stangen moeten doorbrengen. Dat is hún blinde vlek.
Blinde vlekken zijn hardnekkig. Daar valt niet tegenop te redeneren, want daar is het een blinde vlek voor :-)
Maar zolang baasjes blijven zeggen dat een solitair varken in huis een goed leven heeft, ga ik hun comments niet plaatsen. Ik ben al meer dan 20 jaar bezig met het geven van voorlichting over het leven van varkens. Zowel varkens uit de bio-industrie als uit de 'mini bio-industrie'. Want die vergelijking valt zo langzamerhand wel te maken. Minivarkens worden namelijk ook gefokt voor de commercie. De foto van gisteren werd door sommigen vergeleken met de situatie van de zeugen in kooien in de intensieve varkenshouderij. Alleen hebben die dan nog gezelschap van hun collega-buurvrouwen... En gedeelde smart is halve smart.
Solitair gehouden hobbyvarkens hebben geen gezelschap van soortgenoten. En dat is het ergste wat je een varken kunt aandoen. Daarom kan ik de comments - hoe goed bedoeld ook - van minivarkensbaasjes met een solitair gehouden varkentje niet plaatsen.
Dat roept een verkeerd beeld op. Varkens kúnnen niet solitair gehouden worden, zonder hun welzijn ernstig aan te tasten. En nog even voor alle duidelijkheid: Met solitair bedoel ik zonder een of meer andere várkens. Daar moet een mentaliteitsverandering voor op gang komen. Dat begint met voorlichting gebaseerd op de natuurlijke aard van het varken. En daar kan ik de rest van mijn leven mijn tanden op stuk kan blijven bijten :-)
Fijne dinsdag allemaal!
GIRO 469 (IBAN NL02INGB0000000469) t.n.v. FAMILIE BOFKONT (ANBI, dus giften zijn aftrekbaar)