FAMILIE BOFKONT WORKSHOP varkensmassage & stierknuffelen Al duizenden mensen hebben de Familie Bofkont Workshop gevolgd :-) Lees hier de reportage Familie Bofkont Workshop in Roots magazine. De Familie Bofkont Workshop is elke zondag, het hele jaar door. Programma aanvragen? mail@familiebofkont.nl
Voor data klik hier -
Voor foto's klik hier
Besloten groep: Verjaardag - Vrijgezel - Teambuilding - Bedrijfsuitje - etc.
maandag t/m zaterdag - mail@familiebofkont.nl
Iedereen wil weten hoe het met Brammetje gaat. Logisch.
Het gaat goed. Vorige maandag kon hij niet meer eten.
Nu wil hij niet meer stoppen met eten. Helemaal weer
een echt varken dus. Toch is zijn grondtoon anders.
Een soort moeheid. Nauwelijks merkbaar, maar toch.
Maar zoals het nu gaat, daar teken ik voorlopig voor. En
Brammetje ook :-)
Zondag 29 september 2013
De Dag van ROODPELS
Roodpels. Geboren en getogen bij Familie Bofkont.
Ik moest weer aan deze geweldige kat denken (zoals
zo vaak), vanwege de DB actie voor zwerfkatten. Roodpels
was geen zwerver, toch trok hij er altijd op uit. En dan
kwam hij weer thuis met z'n buit. Daar had hij graag
een nat pak voor over :-)
Familie Bofkont Workshop
op Het Beloofde Varkensland
29 september 2013 - 14.00 uur
'Het is ook altijd brullen om jouw verhalen, is het niet van
verdriet dan wel om vertedering of zoals nu, blijdschap',
schreef Bofkontboerin Ingeborg gisteren.
Of van hilariteit. Dat had er ook nog bij gekund.
Brammetje had gisteravond kennelijk genoeg van
bedrukte gezichten en gedachten aan euthanasie.
Hij peuterde de deur van zijn ziekenboeg open en stapte
de wijde wereld weer in. Zo. Daar ben ik weer.
En valt hier nog wat lekkers te krijgen, of hoe zit het?
Het was me het weekje wel. 160.000 kilo (!) Bofkontmest
van de mesthoop gehaald en elders op de akkers uitgereden.
Een doodzieke Brammetje en een troep overal door de
machines van de loonwerkers waar je helemaal naar van werd.
Maar de boel is zowat weer helemaal aan kant dankzij de
trouwe Bofkontboeren en -boerinnen en Brammetje
doet alsof er niks gebeurd is.
Nu heeft de kleine beer verhoging. Maar een terugslag
heeft ieder nieuw biggetje hier nog gehad. Hoort erbij in een
nieuwe omgeving met een nieuwe varkensfamilie.
Hij is niet van plan om daar een pilletje voor in te nemen,
dat lukt voor geen meter, op zich een goed teken, hij is er
gelukkig niet ziek van.
Dit is het leven met Familie Bofkont. Geen dag hetzelfde.
Ben alle wapenfeiten aan het opschrijven vanaf 1993 tot en met nu.
Alsof ik al 20 jaar in een achtbaan zit.
Die van de kermis, voor geen miljoen zou ik daar in plaatsnemen.
Maar de achtbaan van Familie Bofkont, die is onbetaalbaar
en daar stap ik nooit meer uit :-)
PS
filmpje van Brammetje vanochtend aan het ontbijt.
Alsof er niks gebeurd is...
Vrijdag 27 september 2013
De Dag van BRAMMETJE (4)
Vanuit de hele wereld komt er steun voor Brammetje.
Via de reikiclub van Micky uit Afrika tot Zweden,
via magnitiseur Pip uit Amsterdam, het kaarsje van Anneke
uit Dronten, alle reacties op facebook, twitter en via
de mail. Brammetje moest eens weten hoeveel
fans hij heeft, hoeveel lieve mensen hem het allerbeste wensen.
En... het wonder geschiede. Brammetje heeft gisteren
weer gegeten! We stonden met stomheid geslagen.
Daarmee is het directe levensgevaar van de baan.
Hij heeft ook weer praatjes en stond gisteravond weer
even uitgebreid te kletsen met zijn broer Bonestaakje
en zijn stiefbroer Gieltje.
Ze zijn hier samen opgegroeid. Gieltje kwam een paar weken later,
nadat we Bonestaakje van de kinderboerderij gered hadden.
Gieltje had ik besteld bij een varkensboer als beertje met 'alles
d'r op en d'r an'. (Hij werd op TV onder volledige narcose
ontmand als statement, vanwege de onverdoofde biggencastraties
in de varkenshouderij).
Brammetje, Bonestaakje en Gieltje groeiden op als de Drie Musketiers.
Met z'n drieen maakten ze Het Beloofde Varkensland onveilig.
Wat waren ze leuk samen. En wat zijn ze dat nog steeds.
Zo aandoenlijk om die drie grote roze lummels gisteravond bij elkaar
te zien staan.
Hoe het nu verder gaat met Brammetje, dat is afwachten.
Maar het begin is er. Dierenarts Peter Klaver is ook stomverbaasd.
Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Met zoveel aandacht
en liefde uit de hele wereld verdient Brammetje nog een kans.
Het is niet de eerste keer dat Brammetje door het oog van de naald kroop.
Zijn broers en zussen gingen zo van de kinderboerderij op transport naar
Italie en kwamen als parmaham terug. Dat hoorde ik later uit de mond
van de kinderboerderijbeheerder. Alleen al om die reden moeten
Brammetje & Bonestaakje 100 jaar worden. En Gieltje ook :-)
Dank, dank, dank allemaal!
Donderdag 26 september 2013
De Dag van BRAMMETJE (3)
Brammetje heeft een zere plek in zijn buik.
Hoogstwaarschijnlijk een tumor in of naast de darmen.
Dierenarts Peter Klaver heeft hem gisteravond onderzocht.
Het zou ook een slag in de darmen kunnen zijn
of een verstopping, maar die kans is klein.
Hij is erg moe. 'Die guitige, vrolijke Brammetje
met zijn lieve oogjes', mailde een van de Bofkontboerinnen.
'die als 1e varken als een blok voor mij is gevallen, boem,
midden op het erf. Wist ik veel dat dat het massagesignaal
was, ik was er toen voor de eerste keer.'
Ze kan het niet geloven dat hij nu zo ziek is.
Ik ook niet. Van de ene op de andere dag ligt
Brammetje gevloerd. Af en toe vang ik nog een
flard van een gesprekje op tussen hem en zijn
broer Bonestaakje. Die snapt er ook niks van.
Die twee zijn onafscheidelijk.
Brammetje was hier nog geen dag in huis (8 jaar
geleden), of de telefoon ging weer. Een van zijn
broertjes lag bijna in coma en zou het niet lang
meer maken. Ook hij werd niet bijgevoerd door
de kinderboerderij, hoewel hun moeder te
weinig spenen had voor de 17 kinders die ze
geworpen had.
Dus haalden we het broertje van Brammerje
ook op, en voerden hem een oplossing van zout,
suiker en water tot het ochtendgloren.
Brammetje & Bonestaakje werden een begrip op Het
Beloofde Varkensland. Die twee leuke, aanhankelijke
kletsmajoors, altijd goedgezind, en altijd samen.
En nu Brammetje zo ziek is, blijft Bonestaakje
bij hem in de buurt. Steeds weer even kletsen. En
af en toe geeft Brammetje een beetje antwoord.
Niet meer dan een beetje.
We hebben hem gisteren met Peter rijste-olie door
een slangetje toegediend, voor het geval er een
verstopping zou zijn.
Daar moet ik vandaag mee doorgaan plus
nog iets om de darmen weer op gang te krijgen.
Pijnstiller is verhoogd tot 2x daags.
Als hij over een paar dagen nog niet eet, heeft
Brammetje geen toekomst meer.
Mag er alsjeblieft een wonder gebeuren?
Woensdag 25 september 2013
De Dag van BRAMMETJE (2)
Brammetje heeft vanochtend een beetje water
gedronken! Ik klamp me hier aan vast. Dierenarts
weet niet wat hij heeft. Het kan van alles zijn.
Pijn en mogelijke infectie/ontsteking worden bestreden
met pijnstilling en medicatie. En massages!
Die vindt hij nog steeds fijn.
Brammetje is altijd een massagejunk geweest. Hij
kan zich zomaar voor je voeten werpen als je ergens
druk mee bezig bent. En ja dan moet de arbeid gestaakt
en Brammetje gemasseerd worden, daar zit dan niks
anders op. Nou Brammetje ik wil m'n handen wel
blauw aan je masseren hoor, als je maar beter wordt.
Ondertussen gaat al het werk hier gewoon door. Het is hier
een drukte van belang. Gisteren is de Varkensmassagesalon
helemaal leeggehaald. Voor het eerst in al die jaren met
een shovel. Dat betekende heel wat geregel en georganiseer
vooraf. Alle Bofkonten moesten achter een hek, dat 's nachts
in allerijl nog gemaakt moest worden.
Iedereen in rep en roer, zodra het hek weer open kon,
storrmden de stieren op de machines en het materieel af met
Mozzarello als meewerkend voorman. Werkelijk alles werd
door hem gecontroleerd en geinspecteerd.
De baas van het loonwerkbedrijf vond dat de koeien het afgelopen jaar goed gegroeid
waren: 'Die kun je zo voor de dood verkopen'.
Er ligt nu een gigaberg stro en ruige mest op het erf.
Vandaag wordt die afgegraven met een kraan en verderop
in de polder uitgereden op de akkers van Gerlach's Aardappelparadijs.
En dat niet alleen. De bestaande mesthop wordt ook meteen
meegenomen. Zo krijgt de mest van Familie Bofkont een
prachtige bestemming. En daar eten wij straks de aardappelen weer van.
Vanochtend heel vroeg zijn de loonwerkers al begonnen.
Ze rijden nu af en aan met de ruige mest. Reuring bij Familie Bofkont dus.
En de kleine beer drinkt nu ook bij de Moeder van Sjonnie!
Dat gebeurde vannacht voor de eerste keer, ook nog tussen de bedrijven door.
Het schattige beertje is pas een week hier en hoort er al helemaal bij.
Dat is erg goed nieuws.
En nu Brammetje nog. Ik heb hem met de fles grootgebracht.
Dat blijft je bij. Brammetje MOET BETER WORDEN!
Familie Bofkont Workshop
op Het Beloofde Varkensland
22 september 2013 - 14.00 uur
Dat was een mooie dag, die zonovergoten lentedag toen
we Brammetje ophaalden in z'n mandje. Verwaarloosd op
de kinderboerderij, mee naar huis genomen door lieve
mensen en daar haalden wij hem op.
Het is snel verteld. Maar er zijn inmiddels al weer 8 jaren
verstreken op Het Beloofde Varkensland. Acht prachtige jaren
voor Brammetje waarin hij kon doen en laten wat hij wilde.
Maar nu is alles anders. Sinds gisteren eet hij niet meer
en heeft ondertemperatuur. Hij zegt ook niks meer, terwijl
hij anders de oren van je hoofd kletste, iedere dag opnieuw,
alsof hij nooit uitgepraat raakte hoe blij en gelukkig hij was
temidden van zijn vrienden bij Familie Bofkont.
Drinken wil hij ook niet meer. Zelfs de lekkerste appelsap,
waar hij anders een moord voor gedaan zou hebben.
Brammetje is ziek.
Maandag 23 september 2013
De Dag van DIERENDAG BIJ FAMILIE BOFKONT
Ik verheug me al op Dierendag. We vieren het dit jaar
op zondag 6 oktober. Dat wordt een speciale workshop,
want we vieren de vrijheid van de Moeder van
Sjonnie en haar zes biggetjes.
NIEUW VARKENSMASSAGESALONNETJE
En...we openen een nieuw varkensmassagesalonnetje!
Exclusief voor de Moeder van Sjonnie en haar biggen,
inclusief solarium. Na zo hard gewerkt te hebben voor
de vleesindustrie (ze bracht 140 vleesvarkens voort),
heeft ze dat wel verdiend.
DE MOEDER VAN SJONNIE
Het is haar zo gegund, want wat is de Moeder van Sjonnie
toch een uitzonderlijk vriendelijk en expressief varken.
Wat hebben we gisteren weer van haar gastvrijheid
genoten met z'n allen. Haar huisje puilde uit van de bewondering
en gezelligheid. Ze is in alle opzichten een gul varken.
GUL VARKEN
Gul in haar moederschap, maar ook gul in de manier waarop
ze van een varkenmassage kan genieten. Ze strekt zich dan
van top tot teen uit. Op zich niks bijzonders, dan doen alle
varkens hier, maar de Moeder van Sjonnie steekt daarbij
ook nog haar voorpoten helemaal naar voren uit.
Dat heb ik nog geen varken ooit zien doen. Wat was ze hier aan
toe, denk ik iedere keer weer.
AL BIJNA DIERENDAG
Dat bracht me op het idee een eigen varkensmassagesalonnetje
voor haar te maken. Zodat we in alle rust van haar en haar kinders
kunnen genieten, want de zes biggen lusten er ook wel pap van...
Vandaag meteen aan de slag, het is al over 14 dagen Dierendag.
En er moet nog veel gebeuren. Als je er bij wilt zijn, wacht niet te lang
met inschrijven, want de workshops lopen in rap tempo vol :-)
Zondag 22 september 2013
De Dag van DE BEZIELDE OOGJES
Het plekje in m'n knieholte schijnt ook goed te bevallen.
Kijk eens wat een dankbaar oogje van de kleine beer.
Daar heb je toch wel een slapeloze nacht voor over.
Geen oog dicht gedaan, niet per se om hem,
maar ik dacht na over hoe het nu verder moet.
Met de komst van de kleine beer heeft de Moeder van
Sjonnie nu een compleet gezin met 6 kinderen. Nu nog
snoezige kleintjes, straks grote lummels. Dat betekent
nogal wat voor hun huisvesting. En daar denk ik dan
's nachts over na. Maar ik ben er uit. Morgen meer.
Wordt Vervolgd.
Zaterdag 21 september 2013
De Dag van KLEINE BEER MAAKT CONTACT...
En ja hoor! Vannacht maakte de kleine beer voor de eerste keer contact!
Ineens voelde ik dat hij over mijn been heen lag. Eindelijk!
Je hoopt er al op vanaf de eerste dag, maar dat is altijd afwachten.
En vannacht was het zover!
Nu weet ik helemaal zeker dat het goed komt :-)
Familie Bofkont Workshop
op Het Beloofde Varkensland
15 september 2013 - 14.00 uur
De kleine beer is druk bezig met inburgeren.
Hij wil zo graag meedoen en vandaag heeft hij een overwinning behaald.
Samen liggen met Wim & Max!
De Moeder van Sjonnie wordt zo langzamerhand ook toeschietelijker
en de Black Boys weten van jalouzie niet waar ze het zoeken moeten.
Het gaat dus heel goed :-)
Donderdag 19 september 2013
De Dag van JUWEELTJES
Soms vind ik een juweeltje op zoek naar iets anders.
Dit is er zo eentje. Een heel jong Pietje met een nog
jongere Zeus. Dikke vrienden toen al. Als je heel goed
kijkt, zie je Stiertje Herman er nog tussenin, maar Pietje
duwde hem gewoon aan de kant. Hij wilde Zeus toen
al exclusief voor zich alleen :-)
Woensdag 18 september 2013
De Dag van WELKOM OP HET BELOOFDE VARKENSLAND
Ach wat een lief kereltje weer. En wat is hij mooi! Zachte zwarte
haartjes over een roze velletje. Dat geeft een grijze gloed.
Nooit eerder gezien. Zijn oortjes zijn gevlekt en hij heeft smokey eyes
door de grijze accenturing rondom de donkere pientere oogjes.
Een beauty!
De Moeder van Sjonnie natuurlijk in rep en roer met haar kroost.
Wie is dat?? En waarom krijgt hij wat biggenkorreltjes en wij niet?
Ze drukten allemaal hun neuzen tegen het gaas. Voorlopig
blijft de benjamin nog even in zijn eigen hoekje. Een afgezet
stukje met warmtelamp, wel ruiken, niet vechten.
Eerst maar even op adem komen. Hij trilde gisteravond over zijn hele lijfje
van de emoties. Ben vannacht bij hem gaan liggen onder een donsdek.
Het komt wel goed. Het komt altijd goed bij Familie Bofkont :-)
Familie Bofkont Workshop
op Het Beloofde Varkensland
25 augustus 2013 - 14.00 uur
Ben nu onderweg naar Het Beloofde Varkensland met Big 4330.
Dinsdag 17 september 2013
De Dag van BLIND DATE met BIG
Vandaag heb ik een blind date met een biggetje.
Of zal het inmiddels al een big zijn? Ik weet het niet.
Wat ik wel weet is dat het een kind is van de
'knuffelzeug' van boer Gerbert. Haar heb ik een
keer gezien met een stel prachtig bonte biggetjes
om zich heen. Zij heeft een streepje voor bij de boer.
Waarom? Ja, zo gaat dat. De ene zeug is de andere toch
kennelijk niet, ook al heb je er 600 in de stal liggen.
De big met wie ik vanmiddag een blind date heb,
is al een poosje terug door de boer uitgezocht en woont
niet meer bij z'n moeder. Ik ben zo benieuwd! Nu zit ie nog
bij z'n lotgenootjes, vanavond maakt hij deel uit van Familie Bofkont.
Hij is de 'compensatiebig' van Big 5566, die onlangs werd geslacht
ter afsluiting van het project Big 5566 van de Gelderlander.
Als alles goed gaat mag hij aanschuiven bij de Moeder van Sjonnie.
Dan valt ie wel met z'n neus in de boter; een compleet
varkensgezinnetje met broertjes en een zus van min of meer
zijn eigen leeftijd. En hij krijgt weer een moeder terug.
Een schat van een zorgzame moeder.
Wat wil een big nog meer? :-)
Maandag 16 september 2013
De Dag van GRIJZE KAT, KONING VAN DE VOLKSTUINEN
Kijk nou toch! Een prachtige kaart van Grijze Kat. Kreeg
ik gisteren cadeau van een dame, die met verstandelijk
beperkten werkt bij Hart Werk & Kunst.
Ze vertelde dat ze voorleest uit het Familie Bofkont Boek
en dat de verhalen enorm aanslaan. Daar zijn drie kunst-
werkjes uit ontstaan. Vandaag Grijze Kat. Het kunst-
werkje heet Grijze Kat, Koning van de Volkstuinen, Jill Koning is de kunstenaar.
Beeldschoon en ontroerend. De dame heeft meteen
een nieuw boek gekocht na de workshop. Het eerste
exemplaar is al aan flarden gelezen :-)
Zondag 15 september 2013
De Dag van MOOIE HERINNERINGEN
Vrijdag 13 september 2013
De Dag van WEER WAT GELEERD
Dacht dat ik zo langzamerhand (bijna) alles
van en over varkens wist, zag ik gisteravond
in de Keuringsdienst van Waarde hoe kwasten
van varkenshaar worden gemaakt. Of beter
gezegd, ik heb de TV uitgezet voor het zover was.
Dat wil zeggen dat ik de rest van de avond en de
nacht aan die arme varkens heb moeten denken.
En vanochtend las ik in de krant wat ik niet wilde zien...
Ik kan alleen maar zeggen: koop nooit, maar dan ook
NOOIT een kwast van varkenshaar. Niet dat ik dat
al deed, maar synthetische kwasten schijnen vaak
half om half te zijn. Goed oppassen dus.
Tijd om de gedachten te verzetten.
Zomaar een jonge, vrolijke Sjonnie in de wei.
Volmaakt varkensgeluk op deze foto. Op het staartje na dan.
Maar een mens kan niet alles hebben.
(En een varken helaas al helemaal niet).
Hup Sjonnie, zet em op. Door jou kunnen we nog zien hoe
blij een big kan zijn. Opdat we dat nooit vergeten.
Leve Familie Bofkont :-)
Woensdag 11 september 2013
De Dag van DRONKEN VARKEN SLOOPT ALLES???
Zowel de LINDA. als de Telegraaf en anderen brengen
verslag uit over een dronken Australisch varken dat een ravage aangericht
zou hebben. Dronken zwijn heeft '18 kannen bier in z'n nek gegoten,
en sloopt alles', kopt een Belgische lawaai-site zelfs.
Het beest zou de boel omgeploegd hebben en vuilnisbakken omgegooid.
Er worden foto's vertoond van dit schandalige gedrag. Wat een giller.
Hoop bombarie om niks. Afvalbakken doorzoeken?
Daar hoeft een varken niet dronken voor te zijn hoor.
Zo zijn varkens gewoon. Die gooien altijd vuilnisbakken om
als ze de kans krijgen. Daarom maan ik hier de bezoekers van de workshops ook altijd
aan om de deur goed achter zich te sluiten. 'Want als de varkens naar
binnen floepen, hebben wij vanmiddag niks meer te eten en drinken',
zeg ik altijd. En dat is ook zo. Kijk maar :-)
Dinsdag 10 september 2013
De Dag van JUFFROUW LOES (3)
'Over dijken en door sloten op zoek naar een leuke man', stond er in de krant.
En zo was het ook. Geen zee ging Juffrouw Loes te hoog.
Ze dook het water in, zwom de vaart uit en liep zo de provinciale weg over.
Kom maar op met die leuke man :-)
Wordt Vervolgd.
Maandag 9 september 2013
De Dag van JUFFROUW LOES (2)
Oh Juffrouw Loes! Wat ben jij onder mijn huid gaan zitten.
Als baby mee naar zee omdat ik je zwijnenmoeder was.
Maar nu ben je volwassen.
Je gaat je eigen gang,
maar wat ben je aanhankelijk gebleven
en wat heb je me weten in te pakken.
Je weet precies wat je wilt.
En wat dat is, dat laat zich raden...
Zondag 8 september 2013
De Dag van EVERZWIJNTJES
Nog een everzwijntje vandaag.
Ik kwam deze foto tegen van Mister Frisling & Boy George.
Wist niet eens dat ik die had. Is het geen plaatje?
Familie Bofkont Workshop
op Het Beloofde Varkensland
18 augustus 2013 - 14.00 uur
Drie keer raden wie er vanavond op bezoek komt bij Juffrouw
Loes? De jager! Vijf jaar geleden bracht hij haar als biggetje op
Het Beloofde Varkensland. Gegrepen door zijn jachthond, hij
heeft haar verzorgd en mee naar huis genomen. Juffrouw Loes
is inmiddels volwassen. Vanaf volgende week wordt haar leven
een groot avontuur. En dat van mij ook... Wordt Vervolgd :-)
Vrijdag 6 september 2013
De Dag van JE KUNT ER GEEN GENOEG VAN KRIJGEN
Hier een onderonsje van Wim met 'zijn' moeder.
Volg een varkensgezinnetje en weet wat een gelukkige jeugd is :-)
Woensdag 4 september 2013
De Dag van NOGMAALS PRIL GELUK
Ik raak er niet op uitgekeken: het prille geluk van de Moeder van Sjonnie
met haar nieuwe gezinnetje. Hoop jullie ook niet :-)
Dinsdag 3 september 2013
De Dag van DE ROODHARIGEN
Afgelopen zondag was het weer roodharigendag in Breda. Met een record aantal bezoekers: 1672. Onze roodharigen bleven lekker thuis, want zij kregen bezoek van vele Bofkontfans voor de workshop. En natuurlijk zijn onze roodharigen ook in het zonnetje gezet: Vrouw Vos, Moszkowicz en last but not least Dolle Mina :-)
AT5 bij Familie Bofkont
op Het Beloofde Varkensland
16 augustus 2013
Willem & Maxima (voorheen bekend als Wim & Max)
zijn nu ook door de Black Boys volledig geaccepteerd.
Voor het eerst lagen ze gisteravond samen op een bult.
ROZE BIG BIJ ZWARTE HANGBUIKJES
Het doet me denken aan Repelsteeltje, de roze big die
het personeel van een proefdierlaboratorium niet wilde
laten inslapen na de proef. Ze belden mij om haar te komen redden.
Het grootste avontuur uit mijn hele varkenshoedstercarriere,
werkelijk bloedstollend (het hele verhaal staat in mijn boek).
Repelsteeltje kreeg toen aansluiting bij Moeke & de Biggen,
(een gedumpt hangbuikzwijntje, dat de dag na haar aankomst hier van
8 biggetjes beviel). Na een week van gekissebis lag Repelsteetje
toen ook ineens tussen dat hele hangbuikgezinnetje.
SAMEN SLAPEN
Dat betekent dat Willem & Maxima nu de rest van hun leven bij
de Black Boys zullen blijven slapen. Inclusief de Moeder van
Sjonnie natuurlijk. Tenminste daar ga ik van uit, want dat is de
ervaring ook met Repelsteeltje. Die is inmiddels erg groot (5,5 jaar nu),
maar trouw gebleven aan haar hangbuikenpleeggezin.
FAMILIE
Wat is het toch overduidelijk dat varkens echte familiedieren zijn.
De meeste klachten die ik krijg van particulieren over het gedrag van hun hangbuikje
vinden daar hun oorsprong. Ze zijn dodelijk eenzaam in hun eentje,
ook al zijn er nog zoveel cavia's, konijnen, poezen of honden in hun leven.
En een onbegrepen, eenzaam varkentje gaat op den duur raar doen.
Of ze doen helemaal niks meer omdat ze depressief geworden zijn, omdat hun baasjes
de hele dag weg zijn naar hun werk. Ik ken mensen die hun varkentje
de hele dag in de gangkast opsluiten tot ze weer terug komen van hun werk.
Gisteren stond er weer een stuk in de Telegraaf over hoe leuk knorretjes zijn als huisdier.
Hoewel ik me daar van af wil sluiten, loop ik er toch de hele dag mee rond.
PRIETPRAATBOEKJES
Van de week kreeg ik een verschrikkelijk bericht van het Ministerie van Economische
Zaken. Een varkentje dat aangevallen was door de honden deze huizes. Het beestje
is in beslag genomen en voor zijn leven getraumatiseerd, dat komt nooi meer goed,
want zijn maatje, een ander varkentje heeft de aanval niet overleefd. Daar heeft zich
iets gruwelijks afgespeeld. Wat moet ik met al die ellende als minirasfokkers prietpraatboekjes
blijven schrijven dat varkentjes en honden zo goed samen gaan? Op de debatavond
van Big 5566 heb ik ook het verborgen varkensleed maar eens even voor het voetlicht gegooid.
Een kiene journaliste pikte het op. Mogelijk kan ik via haar het probleem eens serieus
op de kaart krijgen, via de agrarische pers, want de publiekspers heeft er geen oren naar,
die blijven maar schrijven over schattige minibiggetjes in huis.
FAMILIE BOFKONT
Terug naar Willem & Maxima. Daar kan ik tenminste concreet iets voor betekenen. Bijvoorbeeld
lekkere biggenpap voor ze maken. Ik word geroepen. Ze hebben honger. En daarna ga ik Bofkontsoep
koken voor de workshop. Straks staat de dijk weer vol met leuke mensen, die overal vandaan
komen voor de Familie Bofkont Workshop. Willem & Maxima zullen de show stelen
en zij niet alleen. Iedere Bofkont die hier woont is even bijzonder. Waarom?
Omdat ze mogen zijn wie ze zijn. Zoveel verschillende persoonlijkheden, je kijkt je ogen uit.
Van een pittige Maxima tot een zoete Willem, een rebelse Mozzarello tot een lieve Sjonnie.
Ze kijken allemaal naar jullie uit :-)