GOED GESPREK
Goed gesprek gehad met de directeur van POV (Producenten Organisatie Varkenshouderij). Geanimeerd, informatief, open en sans rancune over en weer. Ik heb zijn woord zwart op wit.
‘U krijgt dan ook de garantie dat wij geen poging zullen doen om het biggetje weg te halen en van ons mag blijven in Het Beloofde Varkensland voor de rest van zijn leven.’
HET BELOOFDE VARKENSLAND
Hij bleek Het Beloofde Varkensland al jaren te volgen, wist precies wat we doen en waar we voor staan. Een nichtje van hem heeft hier ook een workshop gevolgd, vertelde hij.
JUMPERD
We hebben gepingpongd en geanalyseerd wat er op die bewuste ochtend gebeurd zou kunnen zijn. Daarmee zaten we op één lijn. Ook werd ik bevestigd in wat ik vorige week in de auto op weg naar Het Beloofde Varkensland constateerde. We hebben een joekel van een hondenbench, zo’n beetje de grootste die er is. Vanaf het moment dat Koertje die bench in ging sprong hij keer op keer rechtstandig omhoog. Zo hoog dat zijn kopje het plafond van de bench raakte.
‘Geen wonder dat deze jumperd op de snelweg beland is,’ zei ik toen.
KLAUTERKONT
En wat zei de directeur van POV? ‘Mogelijk is deze big een klauterkont.’ Bingo! Geweldig woord trouwens. Klauterkont. Schijnt dus een woord te zijn onder varkenshouders. Zo eentje die er uitspringt in de toom biggen bij moeder thuis. Altijd haantje de voorste. En dat uitspringen kun je dus ook letterlijk nemen.
Enfin.
OORMERK
Directeur Theo heeft het oormerknummer nu en gaat er mee aan de slag. Niemand, behalve de NVWA en POV, is bevoegd om middels dat nummer de eigenaar van het snelwegbiggetje op te sporen. Ook Dokter Peter niet. ‘Dat zit helemaal dichtgetimmerd vanwege privacy.’ Het oormerknummer van Koertje is nu in veilige handen.
WORDT VERVOLGD
Maar ik krijg niet te horen bij welke varkenshouder Koertje vandaan komt. Hoeft ook niet. Wel wil ik graag weten wat er precies gebeurd is en waar Koertje naar toe op weg was. En ging hij op reis als afmestbig of speenvarkenbig? Ik denk het eerste. Maar dat hoor ik nog. We namen afscheid met de woorden:
Wordt Vervolgd.
PS
Oh boy, wat had ik dit incident publicitair kunnen uitbuiten! Hart van Nederland, Man bijt Hond, Telegraaf, mogelijk een plaats aan een van de talkshowtafels. Noem maar op. Iedereen had ach en wee geroepen en de welkome donaties voor Stichting Familie Bofkont hadden ons om de oren gevlogen. Toch heb ik dat niet gedaan. Waarom niet? Te makkelijk. Altijd het grotere plan voor ogen houden. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat boeren en burgers er samen uit moeten (kunnen) komen.
Ben ik dan een heilige? Nee hoor.
Want er zat ook eigenbelang bij om dit snelwegbiggetje buiten de media te houden. En dat is dit: Zodra ik met mijn kop op tv ben, regent het de volgende dag minivarkens die een nieuw thuis zoeken…
En stel je voor dat mensen geïnspireerd zouden raken om ook roze biggetjes uit de bio-industrie te willen ‘redden’. Daar zou ik die kwetsbare roze biggetjes een slechte dienst mee bewijzen. Want ‘biggen redden’ is een vak. Ik merk het nu weer met Koertje. Wát een werk. En hoe nauw het allemaal komt om zo’n kleintje een goede start te geven zodat hij het er ook levend van af brengt.
Van Klauterkont naar Bofkont. Meer dan een dagtaak.
#varkens #snelwegbiggetje