Gedoe in de boomgaard. Nou ja, boomgaard. Ooit hingen er de heerlijkste pruimen waar de koeien wel raad mee wisten. Nu ligt er een stapel dor hout ;-). Die plek dus. (Voor vrije koeien moet je alles – maar dan ook echt álles – over hebben).
Ik stond binnen en ving iets op vanuit mijn ooghoek. Gefladder, gekrakeel. Voorzichtig bij het raam kijken. Twee kauwtjes. Het kind werd door moeder (of vader?) gevoerd. Er bestond even niks anders op de wereld dan dat.
Mijn vader en zijn broer hadden, als jongens, een tamme kraai. Gerrit. Hoe gaat zoiets. Jonge kraai valt uit nest en groeit op bij een gezin. De gewoonste zaak van de wereld, toen, op een boerendorp.
Op een dag werd Gerrit gegrepen door de kat. Rotkat.
Jaren geleden werd er een jonge kauw naar Familie Bofkont gebracht. Hoe kon die anders heten dan Gerrit? Ik kon de zachte kattenbrokjes niet aangesleept krijgen. Gerrit was brutaal als de beul. Een echte pestkop. Niks leukers dan Spook & Co in hun oren pikken. Maar ik zorgde er wel voor dat ze nooit alleen met hem waren.
Op een dag was het zomaar voorbij.
Zo zag ik Gerrit nog over het erf vliegen, zo was ie weg. Het enige wat ik me vaag herinnerde, nadat ik mijn hersenen had afgepijnigd over wat-er-toch-gebeurd-had-kunnen-zijn, was een plotselinge schaduw.
Gegrepen door een roofvogel? Of zelf de wijde wereld in gevlogen? Ik zal het nooit weten. Rotkat was het in ieder geval niet.
Fijne donderdagavond nog allemaal!
GERRIT
https://familiebofkont.nl/boek/gerrit/
#kauwtjes #kraaien