VANNACHT 3.30 uur
‘Heb jij Muk aangemeld?’
‘Nee. Jij?’
‘Nee.’
Haar huisgenootjes hadden net afscheid van haar genomen. Op z’n varkens. Met heel veel appeltjes en heel veel gesmak.
‘Wat nu?’
‘Niks. We gaan gewoon door.’
En toen stond de trekker met een lege accu.
‘Wat nu?’
‘Niks. We lieren Muk tot aan de deur en melden haar vandaag aan.’
En zo geschiedde.
Morgen is er weer een dag :-)
Wordt Vervolgd.
Fijne maandag allemaal!
PS
We hadden Muk zondag moeten aanmelden vóór 24.00 uur.
OP DE SITE VAN DE RENDAC:
‘Als u veehouder bent of een particulier die een dier individueel aanbiedt, halen wij het op de eerste werkdag na melding op. Het kadaver moet vanaf ‘s ochtends 6:00 uur worden neergelegd op de laadplek die u heeft doorgegeven.’
De site van de Rendac is vernieuwd, zie ik tot mijn verrassing. Vriendelijk van toon, toegankelijker, en de Betsy’s van deze wereld worden nu ook ein-de-lijk erkend, al worden die wel verbeeld als paarden, want varkens blijven natuurlijk gewoon kadavers ;-).
Heeft onze zelf-voor-Rendacje-spelen van 15 jaar (!) geleden met Lady Lolita, en ons gesprek met de directeur aldaar, toch z’n vruchten afgeworpen. Ze zijn duidelijk met hun tijd meegegaan.
De krant schreef daar destijds nog een ‘lollig’ stukje over. Ook die toon is nu veranderd. Tegenwoordig wordt een indivudueel varken toch serieuzer genomen. En een individuele koe ook. Niet mekkeren over hoe traag het allemaal gaat.
Verandering. Gaat. Nu. Eenmaal. Heel. Erg. Langzaam.
Gewoon blij zijn met iedere millimeter voorwaarts. Met dank aan die on-ver-ge-te-lijke Lady Lolita!
KLIK, VERGROOT EN LEES
https://media.bfknt.nl/20050128-het-parool-een-eervolle-begrafenis-lady-lolita.jpg
_____
Facebook versie + reacties https://facebook.com/FamilieBofkont/posts/3370266773091979/