Wat fijn dat Kippie zoveel fans had/heeft. Dank voor alle lieve woorden!
Kippie had een verleden als allenige mensenkip (op haar vorige adres kwam ook een vos langs…) Toch sloot ze hier goed aan bij haar collegaatjes (als ze maar wel wisten dat Kippie de koningin was), pikte Haantien in, en toen de vos ook hier toesloeg eindigde ze weer als een allenige mensenkip.
Kippie sprak tot de verbeelding.
Ik had moeiteloos de ene blog na de andere over haar kunnen schrijven. Haar vastberaden optreden, nergens bang voor, altijd overal op af. Op een gegeven moment werd ze minder. Ze zonderde zich af en ging ‘bolletjes zitten’ ( = met alle veertjes wijd uitstaand: de vogelvariant van de hanenkam van oom Bert, zeg maar). Haar kammetje verschrompelde tot een bleek flubbertje, maar dan ineens had ze weer een opleving, overal zin in en leek het leed weer geleden. Zo ging het af en aan.
Tot die nacht van de vos. Kippie overleefde de aanval, als enige. Daarna wilde ze alleen nog maar huiskip zijn.
Dagenlang zweeg ze als het graf. Het enige wat ze wou was tegen me aan zitten. Ze maakte er een bende van, natuurlijk, een kip op bed is verre van ideaal ;-). Maar goed, daar zijn de wasmachines voor uitgevonden. Iedere ochtend een gebakken eitje, een handje kersen, croissantje, platte perzik, vrije toegang tot de pot pindakaas, onbeperkt graan, Kippie nam het er van. Dat wil zeggen: ze nam overal een hapje van en dan was het al weer genoeg.
Begin mei had ze een goede dag en nam ik haar mee naar de ruïnetuin (filmpje).
Maar na die ene keer wilde ze ook dat niet meer. Oost, west, thuis best. Met haar zwakke gezondheid voelde ze zich alleen binnen nog veilig. Zo rommelde ze de dagen door. Aangeraakt worden, nee dat niet, maar samen eten en knus tegen elkaar televisie kijken, vielen goed in de smaak. En praten. Dat deed ze gelukkig weer.
Moet Kippie geen kippenvriendje, vroegen veel mensen zich terecht af. Of een haan erbij? Ik had niets liever gewild, maar ze was er niet fit genoeg meer voor. Uit ervaring weet ik dat kippen bepaald niet aardig zijn voor een verzwakt soortgenootje…
Een paar weken geleden ging Kippie mee op zomervarkantie naar de Pipowagen (filmpje).
De Pipowagen staat op een dwergstaatje aan de rand van de Varkensvrijstaat. Daar zou Kippie zich wel veilig voelen dacht ik. Speciaal voor haar een opgang gemaakt, kon ze makkelijk in en uit trippelen.
Ze heeft één keer 3 stapjes naar buiten gezet. Daarna gauw weer terug. De zon kwam ook ín de Pipowagen. Ze heeft er heerlijk gelegen op een tapijtje van stro.
Zondagnacht scheen de maan vol naar binnen. Kom Kippie! Kom! Het is mooi geweest.
Wordt Vervolgd.
BOFKONT TV – Kippie in memoriam
https://vimeo.com/familiebofkont/20200803-kippie-in-memoriam
óf https://Bofkont.TV/20200803-kippie-in-memoriam.mov