De goede opletter heeft het al gemerkt. Het gaat de laatste week wel heel veel over La Mama. Over beter gezegd: alleen maar over La Mama. Het is La Mama voor en La Mama na.
Klopt.
La Mama houdt hier de gemoederen weer bezig. De ene dag is ze zus de andere dag is ze zo. Te slecht voor het leven, te goed voor de dood om Dokter Peter te citeren.
Dan valt ze om, dan loopt ze weer zelfstandig naar de waterbak.
Ik ben haar leven ingedoken. En zo kwam ik op dit filmpje.
Ach wat leuk. Brutus was er nog. Miss Piggy was er nog. Swientie en Repelsteeltje nog in de bloei van hun leven. Net als La Mama nu ook besjes. Weet je nog wel oudje?
En La Mama als Koningin van Het Beloofde Varkensland. In het middelpunt van de belangstelling, gevierd, bemind. Vol levenslust. Those were the days.
Zo meteen maar weer eens wat appeltjes brengen. En haar vacht lekker rossen met een borstel. Daar geniet ze nu van. Nog wel. Nog steeds.
Wordt Vervolgd.
QUOTE VAN DE DAG
‘La Mama. Dé belichaming van Het Beloofde Varkensland. Alleen die oren al, alsof ze altijd in zen-mode staan.’
Paula L.