Kijk naar dit filmpje over twee leuke meisjes.
Je kunt er twee dingen van zeggen.
1.
Moedig dat ze dit in deze tijd nog aandurven.
2.
Hoe kan het dat ze de aansluiting met de tijdgeest gemist hebben?
De enige verklaring die ik kan vinden: jong geleerd is oud gedaan. En de appel valt niet ver van de boom, nog zo’n cliché.
De twee jonge varkensboerinnen stralen. Ze raken niet uitgepraat over hun passie:
“Een varken is gewoon een schitterend dier om mee te mogen werken.”
Nog steeds heb ik het op mijn verlanglijstje staan: stageplekken aanbieden. Jongens en meiden van agrarische opleidingen een poosje mee te laten lopen op Het Beloofde Varkensland. Ze de kans geven varkens te leren kennen als unieke persoonlijkheden.
Niet de moedervarkens voor de ménsen laten werken, maar de mensen voor de móedervarkens laten werken :-). Zorgen dat ze optimaal van hun pensioen kunnen genieten.
En dat alles zonder opgeheven vinger en stichtelijke praat.
Gewoon: maak het maar eens mee, laat je maar onderdompelen in de wereld van Familie Bofkont. Waar de varkens eigen baas zijn. Eigenlijk net zoals de workshops waren. Geen beleer, geen bekeer, maar wees welkom. Geniet en leer.
Misschien komt het er ooit nog van.
Ik hoop het vurig. Mijn werk is nog niet af. Maar eerst moet die vermaledijde corona opgesodemieterd zijn.
Wordt Vervolgd.
Fijne woensdag allemaal!
FILMPJE
https://l1.nl/l1mburg-centraal-jonge-boerinnen-zien-nog-toekomst-in-varkenshouderij-158597/
DE MOEDER VAN SJONNIE
https://familiebofkont.nl/Boek/De-Moeder-van-Sjonnie/
#varkens