Ook Vriend van Familie Bofkont worden?
DONATIES (IBAN NL02INGB0000000469) t.n.v. FAMILIE BOFKONT (ANBI, dus giften zijn aftrekbaar)
varkensmassage & stierknuffelen
Al duizenden mensen hebben de Familie Bofkont Workshop gevolgd :-)
Lees hier de reportage Familie Bofkont Workshop in Roots magazine.
;){kind=link}
Familie Bofkont Workshop: Iedere zondag open inschrijvingen,
besloten groepen maandag t/m zaterdag.
Teambuilding 'Communicatie met Mens & Dier'
Programma aanvragen? mail@familiebofkont.nl
Eerstvolgende data: 15 januari 2016 (VOL) | 31 jan. | 7 feb. | 14 feb. | 21 feb. | 28 feb. | 6 mrt. | 13 mrt. | 20 mrt. | 27 mrt. | 3 apr. | 10 apr. | 17 apr. | 24 apr. | 1 mei | 8 mei | 15 mei | 22 mei | etc.
Zondag 7 februari 2016
De Dag van STOPPEN MET FOKKEN
Dit zijn ze. Die smoeltjes. Vlak voordat ze doodgeschoten werden. Met dank aan iedereen die betrokken is bij minivarkensleed. En dat zijn we zowat allemaal.
Iedereen is verantwoordelijk.
Net zoals bij de bio-industrie. Banken, boeren, transporteurs, slachterijen, supermarkten, etc. En consumenten. De consument heeft de macht. Niet kopen, niet eten, dan doe je er niet aan mee. Gewoon die kiloknallers laten staan.
Gaan we naar de minivarkens-industrie.
Fokkers, minivarkensfora, you tube-filmpjes-delers, mode-reportages, TV programma's, celebrities, casting bureau's en alle afnemers die zo'n snoezig microbiggetje in de huiskamer willen.
Wat is het verschil met de bio-industrie? Niet.
Iedereen is verantwoordelijk.
Stoppen dus met kopen, stoppen met filmpjes en foto's delen, stoppen met je te verlustigen aan de biggenporno op de fora. Stoppen met kraaien: té cute! Me too! De afnemer heeft de macht. Gewoon niet meer aan meedoen.
Maar we beginnen met de fokkers.
Die moeten stoppen met fokken. Er zijn genoeg minivarkens. Al veel te veel die hetzelfde lot als die twee smoeltjes staan te wachten. Nooit eerder werd de minivarkensproblematiek zo duidelijk als met het openlijk doodschieten van die twee bijzondere beestjes.
De Helden van Hoenderloo. Deze twee minivarkentjes legden bloot wat er aan de hand is.
Voorheen werden gedumpte minivarkens ook doodgeschoten. Beleid van de overheid. Maar dat viel niet op, want internet bestond nog niet. Tot het doodschieten van de domino-mus (wie weet het nog?) en de publieke rel die daarna ontstond. Internet kwam op.
Daarna werd het doodschieten van gedumpte minivarkens angstvallig onder de pet gehouden.
In 2005 werden we gebeld door een boswachter van Staatsbosbeheer die twee gedumpte minivarkens moest doodschieten van zijn baas, maar het niet over zijn hart kon verkrijgen. "Meneer, u deugt", riep ik. "We komen er aan!"
En na 3 dagen avontuur op akkers en in maisvelden konden we Theo en Wim veilig naar Het Beloofde Varkensland brengen. Hetzelfde gebeurde een jaar later met Moeke. Werden we ook op het laatste nippertje gebeld. Kregen we er in 1 klap 9 minivarkensbij. Moeke stond op punt van bevallen in dat bos. Ook zo'n heldin. Ze kreeg het voor mekaar het op te houden tot ze bij Familie Bofkont arriveerde. Daags daarna was het raak: 8 baby's.
Als we afgelopen vrijdagmiddag waren gebeld met de mededeling we gaan ze afschieten, waren we gegaan. We hadden Peter al ingeseind. Maar niemand belde.
Ik weet de overwegingen van Staatsbosbeheer niet. Gevaar op de weg waar de varkentjes liepen? Vrijdagmiddag? Het weekend stond voor de deur? De zaak snel afhandelen? Zoiets.
Dokter Peter zegt altijd: dieren redden heeft alleen zin als er een plan is. Je kunt ze wel darten en in de auto leggen, maar wat dan? Waar moeten ze dan vervolgens heen? Vermoedelijk heeft Staatsbosbeheer geen of te weinig zicht gehad op een vervolgtraject.
Maar die twee smoeltjes vergeten we niet. De Helden van Hoenderloo. Laat ze niet voor niks gestorven zijn. Laten we stoppen er aan mee te doen. Laten we stoppen met fokken.
https://youtu.be/dxmhd-RB8y4
Fijne zondag allemaal!
PS
Laten we dit WÉL delen!
Zaterdag 6 februari 2016
De Dag van TROOST BIJ ZEEMAN
En dan is er altijd nog Zeeman. Zeeman met zijn lieve hoofd. Ik zag ze zitten gistermiddag, Pinokkio en Zeeman. Pinokkio, het zogenaamde 'microbiggetje' dat onhoudbaar in huis bleek en op Het Beloofde Varkensland mocht komen wonen.
En daar was Zeeman.
Pinokkio is niet bij hem weg te slaan. Zo'n grote lieve warme zachte oom. Hoeveel nieuwkomertjes heeft Zeeman al niet onder zijn hoede genomen? Altijd vonden ze hun plekje op Het Beloofde Varkensland bij die 350 warme, uitnodigende kilo's van Zeeman.
Wat zou je die gedumpte stakkers uit Hoenderloo én alle varkentjes die nog gedumpt gaan worden, een plekje tegen Zeeman aan gunnen.
Maar terwijl Pinokkio gistermiddag veilig bij Zeeman zat, speelde zich gistermiddag in Hoederloo iets heel treurigs af.
Ik schreef dat er 5 minivarkens waren gedumpt.
Het bleken er 7 te zijn. De boswachters hebben er 5 kunnen vangen. Relatief makkelijk. Dat zijn minivarkens van het ras Kune Kune. Heel vriendelijke, toegankelijke en ontspannen varkentjes. Hartstikke tam. Ze liepen zo achter wat voer aan de trailer in. Ze bleken er al langer te zwerven en barstten natuurlijk van de honger.
Maar dan die 2 zwarte hangbuikjes.
Dat zijn de Moeke's en de Theo's en de Wim's onder de minivarkentjes. Minivarkens met een oorlogsverleden. Ik zag het al op de foto. Dat treurige smoeltje. Schuw en argwanend tot op het bot. De hooggevoelige hangbuikjes zijn van nature al achterdochtig. Als er niet met alle omzichtigheid met ze wordt omgegaan, worden het overspannen zenuwpeesjes.
Welke lafaard laat zijn dieren achter in een kaal winterbos waar niks aan eten te vinden is?
De angstige hangbuikjes keken wel uit gistermiddag. Die gingen niet zomaar voor wat voer met de boswachters mee. Nadat de kune kune's waren weggebracht (ik vermoed naar een schutstal van het Ministerie van Econmische Zaken als 'in beslag genomen goederen'), bleven de zwarte hangbuikjes achter in het bos.
De boswachters kwamen terug. Het liep niet goed met deze beestjes af. De twee hangbuikjes zijn doodgeschoten. http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/4239793/2016/02/06/Gedumpte-hangbuikzwijntjes-afgeschoten-in-Hoenderloo.dhtml
Gistermiddag kreeg ik ook nog bericht van Dierenambulance Eemland: 'We hebben vanmiddag twee minivarkentjes gesignaleerd op een industrieterrein in Eemnes. Kunt u ons even terugbellen?'
Gelukkig is er altijd nog Zeeman. Even bij hem zitten voor troost op een zwarte dag in de minivarkensgeschiedenis :-(
Leest allen op http://minivarkens.nl! Hoort zegt het voort!
Fijne zaterdag allemaal!
PS
Door de ondoorgrondelijkheid van facebook doet mijn reply-functie het niet meer. Ik kan dus niet reageren op jullie comments. Heel vervelend. Maar jullie meeleven met de hangbuikjes wordt wel erg gewaardeerd hoor!
Vrijdag 5 februari 2016
De Dag van MINIVARKENS CRIMINELEN
Druk bezig met een grote minivarkensklus (later meer daarover), komt het volgende binnen: vijf minivarkens gedumpt in de buurt van Hoenderloo. Vijf in één klap! Gestopt soms met de 'hobby'?
De ellende gaat maar door. Lees even mee welke vraag ik van de week kreeg:
'Onlangs kwam ik terecht op uw site. Mijn vraag is of u ook mini varkens verkoopt?'
Ik verwees haar onmiddelijk naar minivarkens.nl
Dit was haar antwoord:
'Ik geloof dat ik het antwoord al begrijp. Graag wil ik er wel bij zeggen dat ik een mini big wil zodat hij bij ons in huis kan, maar we hebben ook een stal met pony's waar hij ook lekker bij kan liggen. Er is goed over nagedacht.'
Ha! Er is goed over nagedacht. Ze heeft niet eens op minivarkens.nl gekéken. Dan had ze geweten dat minivarkens niet in huis aarden en dat de combi minivarken/pony niet werkt:
'Vorige keer viel het me al op dat ons varkentje zo vaak wondjes had en zo down leek, maar nu blijkt dat de pony hem echt aan het mishandelen is.Vannacht is mijn ex zijn bed uit gegaan omdat hij wakker werd van het geschreeuw. Toen hij in de stal kwam was de pony hem aan het molesteren. Allebei zijn oortjes zijn zwaar beschadigd en zijn rug ligt open. Dit blijkt dus achteraf al langer te gebeuren. Zo zielig!! Ik weet me dus echt geen raad omdat we echt al zo lang aan het zoeken zijn geweest voor een ander goed huis en niemand hem wil hebben.'
De hele kwestie staat hier op http://www.minivarkens.nl/gezinsdrama-door-minivarkentje/
Gebeld met Politie Hilversum. Wie heeft Ries aan de boom vastgebonden? Nog niks concreets. De dierenagent is er erg mee begaan, volgt Ries op de voet via Familie Bofkont, maar mag uit hoofde van de functie geen commentaar op FB geven :-) Begrijpelijk. We houden contact.
Politie Hoenderloo is op zoek naar de dumperd van de vijf zwijntjes. Misdadig. Hoe het ook met deze varkentjes verder zal gaan, ze worden als familie uit elkaar gerukt. Niemand kan in één klap vijf volwassen minivarkens opvangen. Het laatste woord over deze minivarkenscriminaliteit is nog niet gezegd. Wait and see.
Wordt Vervolgd.
PS
Ook goed nieuws. Moeke (9 jaar geleden drachtig gedumpt en op Het Beloofde Varkensland moeder geworden van 8 biggetjes ), is weer wat opgekrabbeld. Vorige week maandag stortte ze onverwacht in. Lichaamstemperatuur 35.3. Pijnen. Die hebben we kunnen bestrijden. Al die tijd lag ze tussen haar eigen kinderen. Nu komt Moeke weer overeind voor wat lekkers. En het heeft iets moois opgeleverd. De altijd zo schuw gebleven Moeke heeft zich tijdens de malaise aan ons overgegeven. Ze vond het fijn als ik mijn hand op haar zere buik legde. Héél voorzichtig. Wat kunnen (mini)varkens toch ontroerend zijn.
Fijne vrijdag allemaal!
Donderdag 4 februari 2016
De Dag van BUURMAN & BUURMAN
Kleine Theun begint behoorlijk huis te houden. De schade loopt op. Vanmiddag heeft ie de voeding van mijn laptop gemold, de vonken knetterden eruit. En zondag de antieke micaplaatjes van de Ot & Sien kachels vernield.
Zou er een verzekering bestaan tegen vernielzuchtige minivarkens?
Verder is het een hartstikke leuk beestje :-) Energie voor tien. Voorlopig heeft ie een binnenruimte van meer dan 200 vierkante meter tot zijn beschikking. De meeste minivarkens zouden daar een moord voor doen. Theun niet. Die wil hogerop in het leven. Naar buiten!
En daar liep ie dan ook gisterochtend. Uitgebroken. Onverbeterlijk die varkentjes. Van mij mag ie, maar beter is als hij samen met Ries gaat. Samen staan ze sterker.
Ries is helemaal genezen. Nu moet hij zijn tijd nog uitzitten tot de geheime zaadvoorraad verschrompeld is in zijn lichaam en niet meer voor een heleboel kleine Riesjes kan zorgen. Dat duurt nog zeker 3 weken. Tot die tijd moet hij binnen blijven.
Om het wat gezelliger voor ze te maken, wonen ze nu pal naast elkaar, gescheiden door een stuk gaas. Voor ieder een warmtelamp opgehangen. Buurman & Buurman hebben niks te klagen.
De eerste felheid is er nu af. Eind deze week hoop ik ze eens samen te laten. Kan Ries ook wat heen en weer rausen.
Vandaag ga ik met Politie Hilversum bellen. Benieuwd of ze al wat verder zijn met de zaak Ries, of ze getuigen hebben. En anders Peter R. de Vries eens vragen of hij brood ziet in aan bomen vastgebonden minivarkentjes. Niet geschoten is altijd mis.
Wordt Vervolgd.
Fijne donderdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik wou al een tijdje geld geven aan een goed doel, alleen weet je vaak niet waar je geld heen gaat en komt er vaak maar een klein bedrag van wat je doneert echt op de goede plek terecht. Bij Familie Bofkont weet ik dat al mijn geld goed besteed word en echt alles naar de dieren gaat!' (Dankje Anniek de J.!)
Ook Vriend van Familie Bofkont worden? http://www.familiebofkont.nl/vriend
Dinsdag 2 februari 2016
De Dag van TEDERE BOEREN & LOMPE VRIENDEN
Soms stuit ik op iets wat ik maar niet uit mijn hoofd krijg. Zo zag ik onlangs de reunie van Boer Zoekt Vrouw. Boer-die-vrouw-zocht had een paar vrienden op bezoek.
Daar ontstond dit gesprekje tussen Yvon Japers en een van zijn vrienden:
YVON
"Ik vind het best wel raar dat hij nou als enige van al jullie vrienden geen vrouw heeft."
VRIEND VAN BOER
"Dat ligt niet aan z'n zorgzaamhied, want dat is ie wel. Hij heeft een keer zijn sleutelbeen gebroken. En toen ben ik hier twee weken aan het melken geweest hierachter. En er zijn koeien bij die geven 5 liter en er zijn erbij die geven 25 liter. En ik zei: weet je wat je moet doen? Je moet de slechtste 5 er uit trappen. Maar weet je wat ie toen zei?"
"Ja maar dat is Bertha en die is een keer gevallen en een pootje kapot en dat is Klara en die hebben we al een paar jaar."
Waarom Yvon toen niet onmiddellijk een oproep heeft gedaan aan alle vrouwen die een boer zoeken, is me nog steeds een raadsel. Want waar vind je nog zo'n boer?
En die vriend? Die was allang aan de vrouw. Ook dat is mij een raadsel :-)
Fijne dinsdag allemaal!
Maandag 1 februari 2016
De Dag van MANNETJE BROMSNOR & BILLIE BOFKONT
Tot vandaag nog niks verteld over het afscheid van Billie Bofkont. Niks kunnen vertellen, want de regie van Billie's afscheid lag geheel en al bij Mannetje Bromsnor, zijn levensvriend.
En daar heeft Mannetje iets indrukwekkends van gemaakt.
Pas nu kan daar iets over gezegd worden.
Mannetje heeft vanaf het begin af aan de toon gezet. Vlak voordat Billie insliep met Slaap Zacht was hij op een andere plek gaan liggen. Mannetje Bromsnor die altijd alles door heeft, schuifelde onmiddelijk achter zijn grote vriend aan.
Hij vleide zich tegen Billie aan. Niet van plan daar ooit nog weg te gaan.
Meteen zag Miss Universe haar kans schoon en stiefelde naar het solarium, waar Billie altijd samen met Mannetje had gelegen. Ziezo. Nu lig ik hier weer, zag je haar denken. En gelijk had ze. Het was ook háár oorspronkelijke territorium. Maar op een dag pleegde Mannetje een coup en moest ze haar boudoir onder de trap inleveren.
Miss Universe kreeg een eigen warmtelamp in een andere hoek van hun beschermde aanleunwoning. Zo ging het tot die vroege nacht van 28 december, de nacht van Billie's Big Sleep.
Als het aan Mannetje Bromsnor had gelegen, was hij de rest van zijn - ook al oude - leventje naast Billie Bofkont blijven liggen. Dat deed hij dus ook. Ik gaf hem zijn eten en drinken naast Billie. Ging af en toe weer eens kijken. Banaantje brengen. Koekje. Warme appelmoes.
Voor ik de deur opende hoorde ik Mannetje al. Zo opmerkelijk. Hij mopperde niet zoals altijd, maar begroette mij echt. En iedere keer hoorde ik Billie er in door.
Nog meer opmerkelijks: Mannetje liet zich ineens voorzichtig aaien. Tot hij met genoegen een paar keer per dag een stevige massage van top tot teen ontving. Mannetje Bromsnor! De wonderen zijn de wereld nog niet uit op Het Beloofde Varkensland.
Mannetje bleef Billie trouw. De druiven die we rond de overleden Billie hadden gelegd, peuzelde hij ook allemaal op :-)
Na een paar dagen werd er een beeldschoon boeket dieprode rozen bezorgd. Van Billie's eigen Bofkontboerinnen. Precies op tijd, na de 3 traditonele dagen die we elke overleden Bofkont nog boven de grond houden. Het was tijd om te gaan.
Maar deze keer was er iets bijzonders aan de hand. Billie Bofkont, ik noemde hem altijd al het beschaafde heertje van Het Beloofde Varkensland, bleek tot het laatst toe in every inch a gentleman. Billie bleef wie hij was, exact dezelfde, qua vorm, qua alles, in niks merkten we dat hij overleden was. Billie lag daar gewoon te slapen. Alleen was hij wel erg koud. Dat was alles.
We hebben Mannetje dus nog wat extra dagen gegund.
Op de dag dat Billie dan toch echt de beschermde aanleunwoning verliet, hebben we de afmeting van Billie in lengte en omvang in stof nagemaakt. Opgevuld met stro en een balk om het zwaarte te geven. Dikke, stevige antracietgrijze stof, precies de kleur van Billie's huid.
Tot vanochtend vroeg is Mannetje Bromsnor naast zijn replica Billie blijven liggen. Wat moet hij gedacht hebben bij het krieken van deze dag? Kom, het is 1 februari. Er is een nieuwe maand aangebroken? Het leven gaat door?
Vanochtend was kennelijk de tijd.
Weer een coup. Miss Universe is terug naar af.
Tot zover lijkt alles weer zoals het was. Alleen Billie is er niet meer. Mannetje ligt nu alleen onder het solarium. Hij had er geen indrukwekkender afscheid van kunnen maken. Dankjewel lieve vent!
Fijne maandag allemaal!
Zaterdag 30 januari 2016
De Dag van LIGGEN MET BIGGEN
Met Ries gaat het goed. Onverdroten. Vlak voordat hij onder narcose ging, hing hij nog even de steile wandracer uit. Stond ie ineens bovenop het stromuurtje van 1.20 meter. Dook ie zo boven op Piet (meer dan 300 kilo).
Chaos & Commotie. We konden er nog net tussen springen.
Stromuur verhoogd met nog een extra rij balen. Kan er niks meer gebeuren. Dream on. Wat staat Siepert daar toch te dansen, dacht ik. Mis. Ries. Op 1.60 meter hoogte!
De operatie verliep voorspoedig. Zijn herstel ook. Kan ook haast niet anders met zo'n pittig knaapje. Kleine Theun gaat ook goed. Chirurg Peter is erg onder de indruk van zijn looks.
Tijdens de operatie hebben we de balans eens opgemaakt. Voor hoeveel gedumpte minivarkentjes zijn we met ons rescue-team (Peter, Dennis, ik) al niet uitgerukt? Wanneer was de eerste keer? 2002! Hoeveel moesten ontmand? Niet meer te tellen. Onder de meest barre omstandigheden. Midden in de nacht in het licht van de koplampen van Peter's bestelbus. Op een tuintafeltje met onze voeten in een modderplas. Op een verlaten erf, nadat de eigenaar met de noorderzon vertrokken was.
Als de varkentjes toch onder narcose moesten om ze te kunnen vangen, dan maar meteen alles doen. Scheelt risico en niet onbelangrijk: geld. Castratie, tanden, hoefjes.
Alles altijd broodnodig. Niemand dumpt een big nadat er eerst geld uit gegeven is aan de dierenarts. Tuurlijk niet. Die kosten zijn voor de eerlijke vinder :-)
Eén keer was het helemaal bar. Peter kon absoluut niet, hij was elders bezig ontsnapte herten te vangen. Moesten we een dierenarts van Ouwehands Dierenpark inhuren om Theo, die wild van angst was, te darten. Theo was een maisveld ingevlucht en de boer wilde hem doodschieten. Het hele dorp was uitgelopen.
Gedumpte Theo liep daar al een paar dagen rond te zwerven. De boer vreesde voor zijn mais. We hebben Theo kunnen redden voor zijn geweer. Kosten 1000 gulden. Zoveel kost een dierenarts die een paar uur achter een maiskolf moet liggen om een gedumpt varken te kunnen darten. Uit eigen zak betaald. Familie Bofkont was toen nog geen stichting. Met dank aan de dumperd.
Morgen workshop. Ik verheug me er op. Met dit weer? Ja. Des te leuker.
Altijd al eens gedroomd om met een varkentje onder een deken te liggen? Ga ik regelen. Warme chocolademelk. Check. Ot & Sien kachel. Check. Dekbedden op de grond. Check. Big op schoot. Check. Ries & Kleine Theun kunnen niet wachten. Big ook niet.
Zitten of liggen bij de biggen. U doet maar. Nu kan het nog. Voor je het weet zijn de biggen weer groot.
Genieten maar :-)
Fijne zaterdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Een van mijn eerste goede voornemens voor 2016 is het verhogen van mijn bijdrage als Vriend voor de bofkonten. Mijn tweede voornemen is om dit jaar weer langs te komen. Ook dat gaat vast lukken. Heel erg bedankt voor het feit dat Familie Bofkont bestaat :)
(Dankje Stephanie T.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Woensdag 27 januari 2016
De Dag van DAPPERE MOEKE
Lieve mensen, ook ik vind het erg van de twee minivarkens die moeten inslapen als er geen adres voor ze gevonden wordt. Stuur dat berichtje maar niet meer door. Ten eerste zitten we vol na het opnemen van de Grannies en Ries en Kleine Theun zo kort op elkaar.
Ten tweede speelt hier wat anders. Moeke is niet goed.
Mijn onverdeelde aandacht is bij en voor haar.
Wordt Vervolgd.
Fijne woensdag allemaal!
PS
Het enige dat ik kan verzinnen voor die twee onfortuinlijke minivarkens is Hoenderdaell in de kop van Noord - Holland. Probeer het daar eens.
Maandag 25 januari 2016
De Dag van HOE HET VERDER GING
En terwijl Ries onder het mes ging, lag Kleine Theun heel zoet af te wachten bij de kachel. Alles is goed gegaan. Morgen meer.
Fijne maandag nog!
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik gisteren (23 januari 2016) op RTVNH een uitzending over jullie zag en daar erg blij van werd.'
(Dankje Carla S.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Zondag 24 januari 2016
OPROEP AAN FOKKERS VAN MINIVARKENS
Geachte fokkers van minivarkens,
Vorige week heeft Dierenambulance Gooi en Vechtstreek een gedumpt minivarkentje naar Het Beloofde Varkensland gebracht. Het beestje van 3 maanden stond vastgebonden aan een boom in een natuurgebied. De politie zoekt getuigen. Afgelopen woensdag bracht Dierenambulance Den Haag ook zo'n kleintje. Gedumpt op een parkeerterrein. Daarmee komt hier de teller op 40 afgedankte minivarkens te staan.
In 1997 werden we al geconfronteerd met de eerste gedumpte minivarkentjes. Toen al was duidelijk dat minivarkens geen geschikte huisdieren zijn. De laatste jaren neemt het aantal gedumpte minivarkens alsmaar toe. Dat zal ook u niet ontgaan zijn via kranten, TV en social media.
Heeft u om die reden het fokken van nog meer minivarkens wel eens in twijfel getrokken?
Er zijn al meer dan genoeg ongelukkige minivarkens op de wereld. Misschien helpt het als u eens een kijkje neemt op http://www.minivarkens.nl. Wellicht komen de - door ons geanonimiseerde - klachten u bekend voor. Die teleurstellingen, klachten en drama's zijn namelijk afkomstig van uw eigen klanten.
U bent fokker van minivarkens en vaste adverteerder op Marktplaats.
Opvallend is dat de toon van uw advertenties de laatste tijd grimmiger wordt. U valt elkaar openlijk af en concurreert steeds meer op gewicht ('onze microbiggetjes zijn écht de allerkleinste ter wereld'). De komst van MINIVARKENSVERKOPEN zal daar ongetwijfeld mee te maken hebben. Deze nieuwe minivarkensfokker blinkt uit in service, bezorgt de minibiggetjes aan huis door heel Nederland, en biedt ze al voor 350 euro aan. Minder dan de helft van de concurrent. Minivarkens zijn Big Business geworden. Ik hoef u niks te vertellen.
Wij kunnen niet anders concluderen dat zelfs de markt van minivarkens een vechtmarkt is geworden.
Overbodig te zeggen dat bovenstaande de minivarkens op geen enkele manier ten goede komt.
Ook valt ons op hoe onjuist de informatie is, die u uitdraagt. Een paar voorbeelden:
1. Onze varkentjes wroeten niet, dat hebben we eruit gefokt.
2. Onze varkentjes worden niet groter dan 15 kilo.
3. Een minivarken heeft géén eigen wil, maar gehoorzaamt graag aan het baasje.
U zult zich ongetwijfeld uit een van deze voorbeelden herkennen. Deze informatie komt namelijk van uw eigen sites. Maar met deze verkeerde informatie is het geen wonder dat het zo vaak mis gaat. Nogmaals: zie http://www.minivarkens.nl
Beseft u dat u als fokker van minivarkentjes een grote verantwoordelijkheid draagt en u door die bedrieglijke informatie aan de wieg staat van ernstig dierenleed?
Zou het niet in het belang van de minivarkens zijn als alle fokkers voortaan eensluidende en eerlijke informatie verstrekken? Het groeiend aantal gedumpte minivarkentjes liegt er immers niet om.
Voordat Kassa en Radar hier werk van willen gaan maken, stellen wij het volgende voor: Mogen wij u uitnodigen om een gezamenlijke brochure op te stellen met eerlijke informatie over minivarkens, gebaseerd op de ware aard van het beestje?
Deze brochure wordt dan de nieuwe standaard-informatie die uw klanten schriftelijk van u meekrijgen. Dan kan daar geen enkel misverstand meer over bestaan.
Dat betekent dat u veel minder minivarkens kunt gaan fokken omdat maar weinig mensen kunnen voldoen aan de eisen die gepaard gaan aan het verantwoord houden van minivarkens.
Om te beginnen UITSLUITEND buiten de bebouwde kom en ALTIJD met een of meerdere soortgenoten. Minivarkens zijn nu eenmaal sociale erf- en boerderijdieren. Daarmee komt er automatisch een eind aan het solitair gehouden minivarken als het modieuze 'varkje' in de huiskamer.
Zodra fokkers de ware aard van het minivarken als sociaal groepsdier gaan erkennen, en daar naar gaan handelen, zijn we op de goede weg naar het minivarkenswelzijn.
Dat zou toch in ons aller belang moeten zijn?
Wij kijken uit naar een vruchtbare samenwerking!
U ontvangt binnenkort een uitnodiging om bij elkaar te komen.
Hartelijke groet,
Dafne Westerhof - Oprichter Het Beloofde Varkensland
Het Beloofde Varkensland is sinds 1995 een kennis- en voorlichtingscentrum van langlevende (mini)varkens.
Ambassadeurs o.a. Jort Kelder, Giel Beelen, Theodor Holman en Hanneke Groenteman.
Dierenarts - Peter Klaver - specialisatie hobbyvarkens.
Zaterdag 23 januari 2016
De Dag van RIES IS UITGEBROKEN!!!
Moeder, moeder! De beer is los!
Hoor dat dier eens brullen!
Snijd hem neus en ooren af,
Dan hebben wij wat te smullen.
Oud kinderrijmpje uit 1850. Maar we leven in 2016 en vanochtend was de beer hier ook los. Ries liep op het erf!
Hoe het kan kan het, maar Ries liep buiten. Hoelang al? Geen idee. Is er wat gebeurd? Geen idee. Hoe is hij er uit gekomen? Geen idee. Ja toch wel. Een joint venture met Zeeman & Co. (of een berige zeug, dat lijkt me waarschijnlijker).
Het was zo. De laatste twee dagen konden we al niet meer bij Ries komen zonder aan alle kanten gemolesteerd te worden. Springen, bijten, schuim op de bek. Wild, was ie.
Zo klein, een baby nog om te zien. Enfin we kennen het. De onschuld zelve, dat smoeltje alleen al, maar ondertussen doet de natuur zijn werk.
Stevig hek om zijn onderkomen. Gebarricadeerd met een dikke stromuur. Manshoog. Je zou zeggen, dat moet voldoende zijn voor een baby van amper 3 maanden.
Gisteravond Peter gebeld. Morgen komt hij Ries ontmannen.
Het is nu of nooit, moet Ries vannacht gedacht hebben.
Vermoedelijk een joint venture met Zeeman & Co (of LadyBoss die al steeds zo achter die stromuur stond te loeren).
In ieder geval: de muur was afgebroken en Ries liep buiten. Moest ie toch eerst door het huis van Zeeman, Piet, Sjonnie en Moszkowicz. Stuk voor stuk zware jongens. Niet voor de poes. Maar dan Pinokkio! Daar is geen nieuwkomer zijn leven zeker bij.
Heeft Ries toch allemaal geflikt. Ries liep buiten. Met sporen van aanvaringen. Maar Giel (300 kilo) was bang voor hem.
En nu? Vorige week was Muk berig. Deze dagen is Granny aan de beurt. Zij was donderdag zo riezerig (zie daar heb je het al!), dat geen Bofkontboer haar huis durfde te verschonen, behalve Dennis. Wat een atoombom. Laat die oudjes maar schuiven. Maar zouden Ries en Granny, en hoe dan? Bij volle maan? Nee toch?
Ik durf er niks meer over te zeggen. Een ding is zeker:
Varkens doen precies wat ze zelf willen (en gelijk hebben ze).
Morgen komt Peter Klaver. En dan? Geen idee.
Dat weten we pas over 3 maanden plus 3 weken plus 3 dagen.
Afwachten maar weer. Várkens!
PS
Quote van de Dag:
'We willen graag gezellige aanhankelijk en gewoon leuke varkentjes hebben, puur voor de hobby. Omdat we graag goed geïnformeerd willen beginnen aan deze hobby, zouden we graag wat informatie willen inwinnen.'
(Nou Leonie van B. ik zou zeggen, kom maar langs als je nog durft! :-))
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Vrijdag 22 januari 2016
De Dag van NATIONALE KNUFFELDAG 2016
Voor wie het nog niet wist: gisteren was het officieel Nationale Knuffeldag 2016. Iemand spontaan geknuffeld op de Dam? Ik niet.
Wij hadden wel wat anders te doen.
Kleine Theun & Ries maakten hun debuut op de televisie. Want wie verdienden er meer een knuffel dan zij? En de Grannies? En Rosamunde?
Dat kwam zo: daags ervoor werd ik gebeld of RTVNH hier mocht komen draaien voor de Nationale Knuffeldag 2016. Maar dan wel 's ochtends, want om 16.40 uur moest het al op TV. Help!
Afspraken kunnen we nooit anders plannen dan vanaf 14.00 uur. Daarvoor altijd spitsuur met de beesten. Dat begint al om 6.00 uur in het Bofkontbos en gaat dan non stop door tot ver na het middaguur.
Een cameraploeg ontvangen? Dan moet alles ook nog eens TV-proof zijn. Nog meer werk dus. En dat op donderdag met niemand anders dan alleen Dennis en ik paraat.
Maar 15 minuten TV over Familie Bofkont is hartstikke lang.
Ja, met de Wandeling van de KRO was er nog meer tijd natuurlijk, maar normaliter is een item van een paar minuten op TV tegenwoordig al heel wat. Dus 15 minuten versmaden... toch zonde. Een uitgelezen kans om gedumpte minivarkens ter sprake te brengen met twee kersverse ex-slachtoffertjes: Ries & Kleine Theun.
Ik heb ja gezegd. Gewoon midden in de nacht in het Bofkontbos begonnen en en om 11.00 uur hijgend de laatste emmer sop leeggegooid. Precies op dat moment reed de crew van RTVNH het erf op.
Maar niemand minder dan Maarten & Anniemieke (die ook meezochten in Den Haag naar de gedumpte Theun) stonden om 7.00 uur al op de stoep. Spontaan een snipperdag genomen om te komen meebeulen.
Het werd een feestje. Een stralende ploeg temidden van Familie Bofkont. Alsof ze in de snoepwinkel waren losgelaten. 15 minuten maar? Wat moeten we in godsnaam kiezen? Waarom hebben we verdomme geen 150 minuten?
Kill your Darlings werd dan ook het motto van de dag. Rosamunde en de Grannies sneuvelden. Mozzarello won. Hij wond de mooie presentatrice om zijn hoeven. La Mama zit er ook in. Natuurlijk kon zij als de Koningin van Noord-Holland niet ontbreken.
Maar Ries steelt de show. Hoe hij met z'n zwarte smoeltje uit zijn veilige berg stro tevoorschijn komt, ja daar word je cameravrouw voor.
Op het eind kwamen er ook nog cijfers aan te pas.
Familie Bofkont goed voor de samenleving? Een 9 :-)
Familie Bofkont goed in verbondenheid met Noord-Holland? Een 9 :-)
Familie Bofkont goed toegankelijk voor Noord-Hollanders? Een 9 :-)
Met grote dank aan Dennis, Maarten, Annemiek en de crew van RTVNH!
Fijne vrijdag allemaal!
PS
Quote van de Dag:
'Wat HEERLIJK. Kijk nou eens, oh man, als je toch eens geboren zou worden als varken, potverdorie dan mag je hopen dat je die ene 1 miljard kans maakt om bij jullie te eindigen, in deze regelrechte HEMEL. Wat HEERLIJK om de dieren bij jullie te zien, ze kijken zo tevreden, fantastisch!!!!!'
(Dankjewel Saskia van S.!)
Donderdag 21 januari 2016
De Dag van RIES & KLEINE THEUN
Kleine Theun is er! Bij de Dierenambulance werd hij Harrie genoemd, maar dat vond Prins Harrie niet goed. Theun is een echte knock out. Lichtrode haartjes met zwarte ooogschaduw en hier en daar een zwarte polkadot. Een slagje groter dan Ries.
Hoe klein moet hij dan wel niet geweest zijn toen hij gedumpt werd, want hij heeft bijna twee maanden bij de Dierenambulance gewoond. Ze hebben uitstekend voor hem gezorgd. En wat een service. Kleine Theun werd kant en klaar afgeleverd: ontmand en gechipt. Werk van Peter Klaver die dat daar ter plekke heeft gefixt.
Ries & Kleine Teun zijn een prachtig span samen. Ze maken volop contact door het gaas heen en dat is maar goed ook, want het gaat er wild aan toe. Van pure opwinding kreeg Theun meteen een hanenkam.
Theun's oortjes zijn rondom gekarteld.
Daar heeft duidelijk een hond heel veel lekkere hapjes uit gesnoept. Weten we meteen waarom Kleine Theun gedumpt is. Voortdurend aangevallen door de hond des huizes en dat werd een onhoudbare situatie. Ja dames en heren fokkers, honden en biggen gaan lang niet altijd samen, al beweren jullie nog zo hard van wel :-)
Na aankomst heeft Kleine Theun meteen de rugzak van David geplunderd zodat die zijn avondmaaltje verder wel vergeten kon. Ondernemend, kwebbelen, uit zijn dak gaan, heen en weer scheuren, wat is Kleine Theun blij met al die ruimte. Maar een uurtje later lag hij uitgevloerd op schoot bij de kachel. De baby was moe. Want dat is hij natuurlijk gewoon nog. Een baby.
Wordt Vervolgd.
PS
En zo is het begonnen:
'Beste mensen van Het Beloofde Varkensland,
Op 30 november jl. hebben wij na een melding van een voorbijganger een mini-varkentje opgehaald dat (vermoedelijk) was achtergelaten op een parkeerplaats. Het varkentje (Harrie) is nu bij ons in opvang, we hebben nog gezocht naar een mogelijke tweede, omdat mensen nog een varkentje gezien dachten te hebben, maar wij hebben geen tweede gevonden. Inmiddels zijn er diverse mensen geïnteresseerd maar wij zijn van mening dat dit varkentje niet zomaar bij mensen thuis geplaatst kan worden. Wij denken dat hij samen met andere varkens in de modder moet kunnen wroeten. Onze vraag aan jullie is: hebben jullie de mogelijkheid om dit mini-varkentje op te vangen? Als dat kan, wat zijn jullie eisen qua vaccinatie, oormerk en eventueel castratie? We horen het graag! Alvast bedankt voor jullie hulp.
Dierenamulance Den Haag'.
Met grote dank aan het hardwerkende team van Dierenambulance Den Haag!
Dinsdag 19 januari 2016
De Dag van RIES & RIES
Het gaat goed met het gedumpte minivarkentje. Hij heet Ries. Vernoemd naar boer Ries die hier tot 1990 boerde. Vorige week gingen we naar zijn begrafenis. Geweldige boer met hart voor zijn varkens en koeien. Altijd keihard gewerkt en nooit op vakantie geweest. Woonde daarna hij in een burgerhuis, in de buurt waar onze kleine Ries aan een boom gevonden werd.
Boer Ries is een blijvende inspiratie voor Het Beloofde Varkensland. Zijn toewijding voor de dieren. Ma Knor mocht van hem het weiland in met haar kroost. En toen zij ziek was gaf hij haar biggen de fles.
Op de foto uit 1962 zien we Ries en zijn vrouw Janny. Rechts nog de derriere van zieke Ma Knor, die het even rustig aan mocht doen. Links een brutaal biggetje dat onder het schot doorgluurt. Maar die uitdrukking op het gezicht van boer Ries. Onbetaalbaar. Wat een tedere boer. Een voorrecht om het nieuwe varkentje naar hem te kunnen vernoemen.
Dank je wel lieve Boer Ries!
Fijne dinsdag allemaal!
PS
Morgen komt de Dierenambulance uit Leidschendam een vriendje brengen voor Ries. Ook een gedumpt minivarkentje. Dat schept een band. Wat zullen ze het leuk krijgen samen :-)
Zaterdag 16 januari 2016
De Dag van GETUIGEN GEZOCHT VAN DUMPEN MINIVARKENTJE!!
Dit is em! Veel kleiner dan hij op de foto oogt. Hij kwaakt als een jong eendje en dat klinkt me vertrouwd in de oren. De spraak nog van een minivarkensbaby.
Er is nog meer vertrouwd.
Hij stinkt een uur in de wind, dit schatje met zijn gezellige praatjes voor tien. Dat zal ongetwijfeld de reden zijn geweest om hem het huis uit te gooien. Een intact beertje! Eentje die net zijn hormonen ontdekt heeft (zo'n 3 maanden) en er nu al pap van lust.
Met al die verleidingen van de Bofkontdames om hem heen, staat het schuim op zijn bekje. En daar komt die stank vandaan waar de ladies van in katzwijm vallen. En laat Muk nu net zo berig zijn als een bos uien!
Het Beloofde Varkensland verkeert in opperste staat van paraatheid.
Het kereltje voorlopig achter slot en grendel en de dierendoker weer besteld. Het kunstje van Prins Harrie destijds hoeft niet nog een keer herhaald te worden. We zitten niet te wachten op weer zo'n tienervadertje :-)
De politie van Hilversum heeft de Dierenambulance gevraagd aangifte te doen. Dat is gebeurd en nu is de politie op zoek naar getuigen: https://www.facebook.com/politiehilversum Ze willen er echt werk van maken.
Een dier dumpen schijnt voor de wet een ernstig misdrijf te zijn. Het wordt zwaarder aangerekend dan een dier mishandelen.
Oh laat er nu ein-de-lijk eens een dader gepakt worden!
Dan kunnen de minivarkensfokkers niet meer wegkijken van al dat minivarkensleed waarvan zij al jaren aan de wieg staan. De teller staat hier nu op 40...
Wordt Vervolgd.
Fijne zaterdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Voor mijn afstudeerscriptie over hobbyvarkens, ben ik op zoek naar het aantal varkens dat wordt gedumpt in Nederland. Zou ik deze aantallen mogen gebruiken voor mijn scriptie?'
(Dankje Anne-Wil W.!)
Vrijdag 15 januari 2016
De Dag van KNORRIE FOR EVER...
En dan Knorrie! Op dezelfde dag als Maximiliaan naar de varkenshemel vertrokken. Op 14 januari 2015 sloot zij voorgoed haar lieve ogen. Haar broer Knor lag stevig tegen haar aangedrukt. Tot het laatste moment haar steun & toeverlaat.
Knorrie is nooit sterk geweest maar heeft zich gedurene de 6 jaar die zij nog had op Het Beloofde Varkensland had, altijd kranig geweerd.
Slechte start in het jonge leventje van het pasgboren biggetje. Pas enkele dagen oud werd zij met haar broer Knor meegenomen naar een fotostudio. De stakkertjes moesten poseren en toen dat klaar was werden ze door de fotograaf naar een dierenkliniek gebracht om dood te laten spuiten. Hij zou voor de volgende fotoshoot wel weer nieuwe biggetjes bij de boer halen.
Gelukkig voor Knorrie & Knor liep dat anders. Ze werden door een oplettende stagiar van de dierenkliniek naar Het Beloofde Varkensland gebracht. In een caviakooitje.
Twee bibberende, broodmagere hoopjes. Knorrie was zo overstuur dat ze alleen maar kon overgeven. In ben meteen gaan liggen met die twee lijfjes tegen me aan onder het dekbed.
Hoe ze aan hun namen gekomen zijn, is zo langzamerhand bekend. Ik kreeg ze niet aan de fles, voor vast voedsel waren ze nog veel te klein. Het lukte uiteindelijk met een bordje warme, met veel melk verdunde brinta. En dan ook nog pas nadat ik ze naar me toe geknord had met die speciale knor (op een uitademing in plaats van op een inademing) zoals zeugen hun biggen roepen als ze de melk laat schieten.
Daar lag ik op m'n zij met dat bordje brinta tegen m'n buik gedrukt. Ze hebben het gered. Tot Knorrie verlamd raakte. Ze heeft nog 6 prachtige jaren gehad bij Familie Bofkont, altijd aan de kleine kant gebleven, dat wel.
Het begin zonder Knorrie was moeilijk. Knor zo alleen te zien, waar hij voorheen altijd samen met Knorrie ging. Door het moeizame begin in hun leven was hun band zo sterk. Toen Juffrouw Loes door de jager werd gebracht namen ze haar in hun midden op. Letterlijk. Lagen ze met z'n drietjes onder de warmtelamp. Juffrouw Loes heel slim, altijd in het midden. Prachtig gezicht zo'n wild zwijntje tussen die twee dappere roze biggetjes.
Mooie herinneringen die nooit verloren gaan. De evergreens van Het Beloofde Varkensland. Met Knor gaat het goed. Hij heeft voldoende aansluiting gekregen met de rest van Familie Bofkont.
Fijne vrijdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik word blij van je verhalen elke dag op Facebook.'
(Dankje Poline B.!)
PPS
Vanavond komt de Dierenambulance de Hangbuikbaby naar Familie Bofkont brengen, die vastgebonden aan een boom werd gevonden. Spannend!
Donderdag 14 januari 2016
De Dag van MAXIMILIAAN FOR EVER...
Welk varkentje krijgt er nu een In Memoriam in de krant? Maximiliaan! Nu was hij als Mishandeld Minivarken natuurlijk ook niet de eerste de beste. De kranten stonden al bol toen hem dat overkwam en Max raakte niet in de vergetelheid.
Al die tien gelukkige jaren die hij nog op Het Beloofde Varkensland kreeg, bleven de mensen naar hem informeren. Zelfs uit Zweden. Hoe gaat het met mijn held? Leeft Max nog? Hebben die studenten wel hun verdiende straf gekregen?
Over die studenten gesproken.
Die mogen nog steeds hun handjes dichtknijpen dat Facebook en twitter toen nog niet bestonden. Stel je voor! Die waren ontploft en die mooie carrieres na hun studie hadden ze op hun buik kunnen schrijven.
Vier jaar na die verschrikkelijke nacht (2004), waarin ze Maximiliaan te grazen namen, had ik ze eindelijk gevonden (2008). Sterker nog: ik stond oog in oog met ze in de gang van hun studentenhuis in Delft.
Ze scheten zeven kleuren de heren. Zich helemaal doodgeschrokken dat ik daar na 4 jaar nog verhaal kwam halen. Of ze Maximiliaan openlijk excuus wilden maken in een uitzending van EenVandaag, vroeg ik ze. Ook EenVandaag was Max blijven volgen in zijn nieuwe leven op Het Beloofde Varkensland en het leek ze wel een mooie uitzending opleveren.
Dat leek mij ook een goed plan. Ik hou van dingen afronden en ergens zand over heen kunnen gooien.
Daar kunnen jullie jezelf onsterfelijk mee maken, hield ik ze voor. Als Max (en ik) jullie dan vergeven, hoeven jullie ook niet meer bang te blijven dat jullie namen ooit alsnog zullen opduiken in de media. Openlijk spijt betuigen, daar kunnen jullie jezelf een grote dienst mee bewijzen.
Ze wilden niet.
En ze wilden ook niet dat ik zou vertellen dat ik bij ze in Delft was geweest. Nou gaan jullie te ver, zei ik. Jullie namen zal ik niet prijsgeven, maar dat ik jullie gesproken heb, wel. En toen ging ik weer. Genoeg straf leek me om altijd bang voor ontmaskering te moeten blijven.
Vorig jaar sliep Maximiliaan op 14 januari vredig in, na tien mooie jaren bij Familie Bofkont. Nog nét geen David Bowie, maar de belangstelling rond zijn overlijden was groot :-)
Wat zouden die studenten gedacht hebben toen Maximiliaan weer in de media opdook?
http://www.parool.nl/parool/nl/1024/GROEN/article/detail/3831161/2015/01/16/Maximiliaan-1999-2015-een-vurig-varken-met-een-verleden.dhtml
Fijne donderdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Maximiliaan! Die ken ik nog! Ik ging naast een bult stro zitten en ineens stak daar die lieve grote snuit uit! Hij was toen net bij jullie en nog zo schuw. We hebben toen samen een appeltje gepeuzeld.'
(Dankjewel Alexandra B.!)
Dinsdag 12 januari 2016
De Dag van KOM JIJ ONZE POEP OPRUIMEN?
Wegens uitbreiding van 2 gedumpte minivarkentjes en 2 uitgewerkte fokzeugen, heeft Familie Bofkont weer plaats voor enkele medewerkers voor hun dagelijkse verzorging.
Voor wie is dat geschikt:
1. Als je graag in de nabijheid van vrijlevende varkens en koeien verkeert
2. Nuchter, kalm en praktisch bent ingesteld
3. Niet vies bent van zwaar werk zoals stallen uitmesten
4. Tegen alle soorten weer kan (het werk gaat altijd door :-) )
5. Sterk bent zonder rugklachten
6. Zelfstandig kunt werken
7. Van aanpakken weet
Het gaat om een minimale periode van 3 maanden voor 1 vaste dag per week (10 - 16.00 uur). Er is nog keuze uit woensdag, donderdag of vrijdag.
Voor wie het ligt, is het heerlijk werk. Lekker buiten tussen de beesten zonder mensen om je heen, en je hoeft niet meer naar de sportschool :-)
Wat krijg je er voor terug?
Een heerlijke work-out, goed gevoel als de boel weer aan kant is, vrije toegang voor de workshops, het Bofkontenboek en unieke werkervaring voor wie zich wil ontwikkelen tot praktische & spirituele dierverzorger. Graag reacties naar mail@familiebofkont.nl
Fijne dinsdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Mijn goede voornemen voor 2016: Eindelijk eens bij De Familie Bofkont langsgaan voor een mooie dierenervaring en een interview voor ons radio-programma 'Kijk op de Samenleving'.
(Welkom Martijn S.!)
Zondag 10 januari 2016
De Dag van BABY-HANGBUIKZWIJNTJE VASTGEBONDEN AAN BOOM
Martin Gaus stuurde het minivarkens-tegengeluid de wereld in en voegde er aan toe: 'De waarheid over minivarkentjes. Laat je niet verleiden! En vertel het door...'
Dankjewel Martin! Nu we het toch over de waarheid hebben. Kijk je even mee in het grote geschiedenisboek van Familie Bofkont?
GEDUMPT
Billie Bofkont
Bessie
Stalker
Wim
Theo
Dappere Dodo
Big
DRACHTIG GEDUMPT
Moeke - op Het Beloofde Varkensland bracht ze 8 biggen ter wereld
GEDUMPTE STUDENTENBIG
Dumpie
Bessie de Tweede
GEBRACHTE STUDENTENBIG
LadyBoss
Bokkie
MISHANDELD
Maximiliaan
VERWAARLOOSD EN / OF VERWEESD
Lady Lolita
Eva
De Ieniemienies (2)
OPGESLOTEN EN ACHTERGELATEN DOOR VERHUISDE EIGENAAR
Zeeuws Meisje - haar broertjes en zusjes zijn daarbij doodgehongerd
OVERGENOMEN VAN STOPPENDE STICHTING
Opaatje
DOOR MOEDER VERSTOTEN BIJ FATSOENLIJKE FOKKER
Miss Universe
VAN PARTICULIERE FOKKER, NIET GESOCIALISEERD
Mannetje Bromsnor
VAN PARTICULIRE FOKKER, VERSTOKEN VAN MEDISCHE ZORG
Het Stervende Minivarkensbaby'tje
GEBOREN BIJ GOEDE MENSEN UIT VERWAARLOOSDE MOEDER
De Black Boys (3)
VAN HOT NAAR HER GESLEEPT IN BOEDELBAK ZONDER STRO
Bokita
IN PROCES
Het gedumpte minivarkentje in het Drents-Friese Woud
COMING SOON
Gedumpte Haagse Harrie
Allemaal bewoners van Het Beloofde Varkensland. Opgenomen minivarkentjes. De meesten waren ten dode opgeschreven. Dan heb ik het nog niet eens over al die minivarkens die we uit het hele land hebben opgehaald:
GERED EN ELDERS ONDERGEBRACHT
Zwartje & Witje - gedumpt
De Moddervette Mokkeltjes (2) - achtergelaten na verhuizing
Bram - achtergelaten na verhuizing
Hans & Harrie - achtergelaten na verhuizing
De Kune Kune Pechvogels (2) - achtergelaten na verhuizing
De Knapen uit Almere (2) - moesten weg uit huis
Teun - moest weg uit huis
Sjakie - moest weg uit zorginstelling
De Klikostakker
HERPLAATST VAN PARTICULIER NAAR PARTICULIER
Meerdere minivarkentjes
Of de stakkers voor wie we ons hard maakten om ze te verlossen - gelukkig met succes! - van hun neusringen en / of neuskrammen. Van een zorginstelling notabene. Over de minivarkens van Het Beloofde Varkensland zijn dikke boekwerken te schrijven.
Maar deze hadden we nog niet:
EEN VASTGEBONDEN MINIVARKENTJE AAN EEN BOOM
Vorige week zondag. Dat beeld krijg ik maar niet van mijn netvlies.
'HILVERSUM Een jongeman uit Hilversum deed afgelopen zondag, 3 januari, een bijzondere vondst in natuurgebied Anna's Hoeve. Hij vond daar een baby hangbuikzwijntje dat was vastgebonden aan een boom. Aangezien er geen eigenaar van het zwijntje in de buurt was, heeft de man het arme beestje meegenomen naar zijn eigen huis. Daar heeft hij het diertje opgevangen, maar omdat hij het niet zelf kon houden, heeft hij het na een paar dagen naar Dierenambulance Gooi en Vechtstreek gebracht. Het hangbuikzwijntje is nu via de dierenopvang tijdelijk bij iemand ondergebracht. Van de eigenaar ontbreekt elk spoor. Als de eigenaar na twee weken nog steeds niet gevonden is, zal een nieuwe eigenaar voor het beestje worden gezocht.'
TEGENGELUID
Dank allemaal voor jullie shares! Een goed begin van ons tegengeluid. Samen gaan we door. Is het niet linksom, dan wel rechtsom. Fijne zondag allemaal!
PS
Ik heb zo'n idee dat Haagse Harrie (onlangs gedumpt in Leidschendam, post van 7 januari) wel een eigen vriendje wil op Het Beloofde Varkensland :-) Wat denken jullie? (gedeelde smart is halve smart en Harrie is vast wel benieuwd hoe het is om als baby aan een boom vastgebonden te zitten).
PPS
Quote van de dag:
'Ik ben blij dat ik de bofkonten ontdekt heb. De opzet is zo mooi, ook respect voor de medewerkers. Ik probeer mijn steentje bij te dragen als vriend van jullie en blijf het allemaal volgen.'
(Dankje Tineke R.!)
Ook Vriend worden van Familie Bofkont? Kan al vanaf 17 cent per dag :-)
http://www.familiebofkont.nl/vriend
Vrijdag 8 januari 2016
De Dag van HET TEGENGELUID OVER MINIVARKENS...
Er is iets raars gaande in Nederland. Iedereen heeft de mond vol over varkensleed in de bio-industrie, maar niemand heeft het over varkensleed bij minivarkens.
Fokkers geven valse voorlichting en menigeen trapt er in. Kersverse minivarkensbaasjes maken iedereen gek met hun you-tube filmpjes. Meest voorkomende commentaar: 'Me too!'
Dat een microbiggetje de báby is van een minivarken, wordt gemakshalve door iedereen weggewuifd. Dat past niet in het sprookje. Maar aard en gedrag maken minivarkens tot onmogelijke huisdieren. Menig huis en huwelijk werden al gesloopt.
Steeds vaker wordt er een beroep gedaan op Het Beloofde Varkensland. Door het Ministerie, Dierenbescherming, Dierenpolitie, Dierenambulances, farmsanctuaries en zelfs de Rijdende Rechter. De problematiek rond minivarkens wordt alsmaar groter, omdat er steeds meer minivarkentjes gefokt worden en dus ook steeds meer gedumpt.
Ook de minivarkensbaasjes droppen hun problemen bij Het Beloofde Varkensland. Waarom niet rechtstreeks bij de fokker? Omdat ze na haar klacht door de fokker werd bedreigd, mailde een spijtoptant. (Er komen opvallend veel klachten over deze fokker bij Het Beloofde Varkensland terecht).
Het Beloofde Varkensland zet zich al 20 jaar in voor (mini)varkens en maakte van de zwakte een kracht: alle klachten en gezinsdrama's over minivarkens staan nu op http://www.minivarkens.nl
Je weet niet wat je leest!
Hoewel de media tot nu toe altijd juichend schreven over minivarkentjes in huis (ook zij wisten niet beter), lijkt het tij nu te gaan keren. HP/DeTijd schrijft er deze week dit over: http://www.hpdetijd.nl/2016-01-06/de-kindertattoo-wordt-gemeengoed-wat-een-treurigheid-2/ (even doorscrollen, laatste item)
Een paar comments in HP/De Tijd:
'Als u tijd heeft raad ik u van harte de site minivarkens.nl aan. Als het niet zo treurig was, dan zijn de verhalen ontzettend grappig. Want zo lees ik; zo'n varkentje is inderdaad heel gezellig in huis, maar ook 'n ware sloper, giller en een agressieveling. Never a dull moment. Overigens geldt dit ook voor veel honden.'
En deze:
'Het ligt dus niet zo zeer aan de biggetjes maar meer aan de mens..... (grappig om over de grenzeloze naïviteit van die mensen te lezen).'
Er is dus nog hoop voor de minivarkentjes :-) Ben jij hier ook blij mee? Deel deze post dan. Samen kunnen we gaan bouwen aan een tegengeluid. Dank vast :-)
Wordt Vervolgd.
Dafne Westerhof & Team
Het Beloofde Varkensland - kenniscentrum (mini)varkens
advies, educatie, voorlichting en praktische hulp
Donderdag 7 januari 2016
De Dag van HET NIEUWE MINIVARKENSJAAR...
Het nieuwe minivarkensjaar is weer goed begonnen. Afgelopen maandag terug kregen we onderstaande mail:
'Beste Geachte,
Graag zoek ik met spoed een opvang voor mijn varken aangezien ik over een dag of 4 weg moet naar het verre buitenland voor mijn werk en mijn ex niet voor het beest wilt zorgen vraag ik aan u of u nog een plekje vrij heft waar zij terecht kan ik zou het anders ook niet weten en laat het beest niet alleen thuis zo,n lange tijd dan verhongert ze hoop dat u mij uit de brand kunt helpen.'
Antwoord van Het Beloofde Varkensland:
'Geachte xxxxx,
Ik ken uw situatie natuurlijk niet. Om u het voordeel van de twijfel te geven, ga ik er maar vanuit dat een kat in het nauw vreemde sprongen maakt. Maar waarom zo laat pas maatregelen treffen voor uw varkentje? U stelt terecht dat het beestje niet zonder verzorging achtergelaten kan worden. Als uw ex er niet voor zorgen wil of kan, dan zou u voor oppas in uw huis kunnen zorgen. In geval uw ex nog in het huis woont, praat dan met haar of huur een mediator in. Stel uw buren op de hoogte en vraag hen eventueel hulp. Uw voorheen beider varkentje (dat veronderstel ik uit uw mail) mag niet de dupe worden van een machtsstrijd in een echtscheidingskwestie. U heeft nog een week. Aan de slag en veel sterkte!
Dafne Westerhof / Het Beloofde Varkenland
De reactie op mijn antwoord was dat hij al 1,5 maand zoekt, (zo kort pas?), oppas geen optie is, (waarom niet?) zijn ex daar niet woont, (nou én, dat staat het regelen van de verzorging voor een gezamenlijk varkentje toch niet in de weg?) en ze daar geen mediator hebben, (mediators kun je toch gewoon bellen en een afspraak mee maken?) en de buren Marokkanen zijn die het varken het liefst aan het spit willen rijgen (sinds wanneer eten Marokkanen varkensvlees?).
Zou het allemaal wel waar zijn, begin ik me zo langzamerhand af te vragen, wat al die mensen mailen, die van hun varkentje af willen...
Maar er is gelukkig ook goed minivarkensnieuws!
HP/De Tijd heeft sinds gisteren een rubriek over trends. Tot mijn blijdschap heeft de kritische journalist ook het minivarken als modeverschijnsel niet onvermeld gelaten:
'Pigs in da house
Je houdt het niet voor mogelijk, maar er zijn mensen voor wie een hond of poes niet exotisch of apart genoeg is en die een varken in huis nemen. Jawel: een varken. In huis. Een minivarken weliswaar, maar toch. Er zijn minder redenen om iemand naar paviljoen 3 te sturen zou je denken, maar nee: de minivarkenbussiness is booming en er is alle reden om dat te betreuren. O, natuurlijk is het superschattig en über cute, zo'n foto van een miniatuurversie van Miss Piggy in een truitje of op kaplaarsjes. En natuurlijk ook volkomen belachelijk. Een varken hoort niet in huis, moet geen trui aan en is bovendien een groepsdier; in zijn eentje gaat ie de boel slopen en niet zo'n beetje ook.
Geloof vooral de fokkers niet, met hun 'speciaal gefokte microbiggetjes', want diezelfde microbiggetjes tikken na een jaar gemakkelijk de honderd kilo aan op de weegschaal. En zijn ze een jaartje of twee, dan worden het terroritaire terroristen die je tuin, je bankstel en je kinderen te grazen nemen. Neem voor de gein eens een kijkje op de site http://minivarkens.nl van Dafne Westerhof van Het Beloofde Varkensland, die zowat dagelijks wordt geconfonteerd met gefrustreerde minivarkenshoeders. Lees en huiver hoe die adorabele roze microterroristen hun baasjes tot wanhoop drijven. En neem dan een poes of een hond. Of desnoods een kind. Maar geen Knorretje.' Alexandra Besuijen.
Nog meer goed minivarkensnieuws!
Weten jullie nog van het gedumpte minivarkentje laatst in Leidschendam waar onze Bofkontboeren nog hulp zijn gaan bieden aan de Dierenambulance?
Dát gedumpte minivarkentje dus.
Nou dat kereltje komt op Het Beloofde Varkensland wonen! In de hoop dat hij aansluiting krijgt met Big & Bokita, toch ook twee ervaringsdeskundigen :-) Dat is em, op de foto van de Dierenambulance. Ach ach al die arme (gedumpte) minivarkentjes toch...
Fijne donderdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Dafne wij overwegen om een varken als huisdier te nemen'. En na mijn onverbloemde info waar het houden van minivarkens (nóóit alleen!) aan moet voldoen en het verwijzen naar http://minivarkens.nl, kwam zijn reële reactie: 'Beter goed geïnformeerd dan later spijt en een varkentje geen goed huis kunnen bieden.'
(Dankjewel Sjors van Z.!)
Woensdag 6 januari 2016
De Dag van WILD TAM ZWIJNTJE IS JARIG
Van de vier everzwijnen op Het Beloofde Varkensland is Juffrouw Loes de tamste. Wildeman en Mister Frisling hebben altijd iets onvoorspelbaars gehouden, Keiler een lichte vorm van schuwheid, maar met Juffrouw Loes kun je lezen en schrijven. Altijd.
Niet dat ze een doetje is, integendeel, Juffrouw Loes barst van het temperament. Een zwijntje met pit, maar ze is zo toegankelijk, Juffrouw Loes zou je beste vriendin kunnen zijn. Een vriendin met wie het nooit saai wordt, met JL is altijd wel wat te beleven.
De keer dat ik midden in de nacht door een bibberende politieagent van bed werd gelicht, omdat hij met zijn collega's kilometers verderop hun politie-auto's niet meer uit durfden want er was een wild wief op ze afgestormd. Maar toen ik haar over haar snuit aaide, gingen al die raampjes omlaag: "Kun je dat beest ááien??" En hup daar stonden al die agenten al om JL heen met hun mobieltjes te zwaaien. Op de foto en opscheppen in de kantine dat ze een echt wild zwijn hadden ingerekend. JL werd de covergirl van het personeelsblad.
Of de keer dat JL in Amstelveen was gaan winkelen zonder mij mee te vragen en de hele buurt een hartverzakking had bezorgd. En mij erbij, want toen ik aan kwam stormen lag JL onder een struik. Neergeschoten door een dierenarts. Verdoofd. Ik zie nog het verbouwereerde gezicht van de politie-agente van dienst, die ik allerlei vragen moest beantwoorden, maar die ik zo aan de kant maaide. "Niet nu!"
Allemaal wildwoeste avonturen als JL berig was en op zoek naar een leuke vent. Genoeg beren op Het Beloofde Varkensland, maar geen intacte meer. Dan maar een mensenman, die ruiken ook lekker.
Vandaag is ze jarig.
Juffrouw Loes is 8 jaar geworden. Acht jaar geleden lag ze nog als een poppedijntje in mijn bed. Ze beschouwde mij als haar zwijnenmoeder, overal waar ik ging, ging zij, alsof ze met double sided tape aan mijn enkels zat vastgeplakt: het overlevingsinstinct van een wildzwijnenbaby. Waar moeder gaat is het goed. Altijd. Haar echte moeder was achtergebleven in het bos, waar JL gegrepen was door de jagershond. Het beeldschone biggetje met de zwart/oranje streepjes was toen nog geen week oud en de jager bracht het weesje naar Het Beloofde Varkensland.
Na dat winkelavontuur in Amstelveen - al weer drie jaar geleden - hebben we het water waar JF altijd doorheen zwom afgezet. Noodgedwongen. Ik weet wel dat JL altijd weer thuis komt, maar dat weten anderen niet. Voor hetzelfde geld was ze doodgeschoten door een angstige agent.
De schrik zat er bij mij zo in dat ik ook niet meer met haar in de polder ging wandelen. Maar wat hebben we dat gemist. Zodra ik van het erf de polder in loop, rent ze me nog steeds achterna. Ha! Fijn! Gaan we weer uit wandelen? Maar de laatste jaren klom ik over het hek en liet haar teleurgesteld achter.
Niet leuk.
En als ik dan nog eens achterom keek, liep ze maar heen en weer te drentelen op zoek naar een plek waar ze het water over kon. Want zo deden we dat altijd. Ik klom over het hek, zij sprong het water in, zwom me achterna, krabbelde op de kant en dan struinden we samen urenlang door de polder. Soms bleef ze een poosje achter omdat ze iets gevonden had dat uitgebreid bewroet moest worden, maar de volgende tel stond ze weer naast me. Uit eigen wil. Eigenlijk nog steeds die double sided tape.
Maar vanuit diezelfde route door de polder kwam JL destijds in haar uppie in dat winkelcentrum terecht. en dat mag nooit meer gebeuren. De afgelopen jaren vaak overwogen om haar te laten steriliseren, haar driften proberen in te perken, maar dat om verschillende redenen toch niet aangedurfd.
Toch zie ik iedere dag dat ze iets mist en ik gun haar dat gedraaf door de polder zo. En van de week dacht ik, zal ik het toch weer niet eens voorzichtig proberen? Als ze niet berig is. En alleen als ik er bij ben.
Vandaag is die dag.
Van harte gefeliciteerd Juffrouw Loes! Dit is mijn verjaardagscadeau. En wie weet, als je je een beetje gedraagt, wel weer wat vaker ook.
Maar als jullie vanavond op het NOS Journaal een everzwijn door het winkelcentrum van Amstelveen zien struinen op zoek naar een leuke man, weten jullie wie het is: Juffrouw Loes!
Fijne woensdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik graag wil bijdragen aan het geluk van de bofkonten!'
(Dankje Alexandra N.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
PPS
Intussen gaat het met Muk weer de goede kant op :-)
Maandag 4 januari 2016
De Dag van EEN ZWITSERLEVEN VOOR BEJAARDE DAMESVARKENS
Even een update. Gisteravond lagen de pensionada's er zo bij. Heel fijn van de boer dat hij ze op het bedrijf al aan elkaar gekoppeld heeft. Daar plukken Muk & Granny nu de vruchten van. En wij ook :-)
Muk heeft nog een paar zwarte plekjes op haar rechteroor, maar maakt al een veel betere indruk. Wat dacht je van een mooi & lang pensioen Muk? Met over een paar maanden een echt Zwitserleven op jullie eigen eiland?
Ik zou het wel weten :-)
Fijne maandag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik vind dat jullie heel goed werk doen! Geweldig!!'
(Dankje Joke B.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Zondag 3 januari 2016
De Dag van GEPENSIONEERD VARKEN IN ACCUUT LEVENSGEVAAR
Zoiets verwacht je toch niet.
Woensdagavond twee uitgewerkte vleesfabriekjes ophalen. De hele donderdag blij zijn omdat de roze oudjes er zijn en het al voorzichtig naar hun zin hebben. Vrijdagochtend staan ze weer lekker op hun ontbijt te smakken. Het gaat goed. De grannies raken steeds meer op hun gemak.
Maar vrijdagavond sta je ineens alle gasten af te bellen voor het Nieuwjaarsfeest met de pensionada's.
Wat is er in die paar uurtjes tussen ochtend en avond gebeurd?
Na het ontbijt heeft Muk (M. heet Muk) ineens een erg rood rechteroor. We verdenken de Ballenboy. Hoewel direct contact met de andere bofkonten voorlopig onmogelijk is door de speciaal aangebrachte halfhoge afscheiding, staat de Ballenboy toch wel ineens heel schijnheilig te kijken.
Wie weet heeft hij toch dat oor van Muk te pakken gekregen. Die slimme varkens zijn tot alles in staat, en anders heeft Muk's oor misschien klem gezeten tussen haar ontbijt-emmer en de muur?
Een uurtje later wordt haar oor donkerrood en haar linkeroor ineens ook. Binnen een paar uur is het linkeroor donkerpaars.
Peter Klaver bellen. Die slaat meteen groot alarm.
Necrose! Muk's oren zijn in rap tempo aan het afsterven. Als we niet onmiddellijk ingrijpen staat er nog veel erger te gebeuren. "Waarschijnlijk een combinatie van kou, stress, nieuwe locatie en een wondje. Daar is een bacterie ingekropen. En dat kan haar funest worden", zegt Peter
Kou?? Muk is steeds zo ver mogelijk onder de warmtelampen vandaan gaan liggen. Evenals G. (G. heet Granny). Zover dat we vrijdagochtend besloten om die warmtelampen dan maar uit te doen.
"Onmiddellijk terug onder die warmtelampen! Sluit ze allebei zo krap mogelijk op en hang er nog meer lampen bij! Ze heeft nu zoveel mogelijk warmte nodig! " En Peter somde de mediactie en pijnstiller op waar Muk zo snel mogelijk mee geïnjecteerd moest worden. "Heb je dat nog in huis?" Gelukkig op voorraad in de bofkont- apotheek en we snelden met de spuiten naar haar toe.
Muk lag inmiddels te trillen van de pijn. Maar niet op de goede plek. Moest die stakker nog omhoog gepord om haar onder het solarium te krijgen. Extra lampen er nog bij en de dames hun vrijheid weer afgepakt door ze af te schotten op een stukje van 2 x 3 meter. Na de twee injecties stortte Muk volledig in.
En toen maar afwachten. Een pensioentje van maar één dag, dat zou toch wel heel erg kort en sneu zijn. Het staat er niet goed voor, had Peter gezegd. Het kan vriezen of dooien. Meer dan het beste er van hopen, kunnen we niet.
Geen enkele reden meer tot feest dus.
Gasten allemaal ge-smst. Mail met uitleg er achteraan. Inmiddels zat bofkontboerin Erin al in de auto op weg naar Nijmegen voor extra medicatie.
Muk is geen makkelijke tante. Ze is razendsnel en deinst er niet voor terug om je te grijpen, dat heeft ze vanochtend heel duidelijk gemaakt. We zijn nu 2 dagen verder en ze wil die rotprikken niet meer. Die wou ze meteen al niet, maar ze was te ziek om zich echt te kunnen verweren. Nu wel en ze pikt ze het niet meer.
Maar dat betekent dat Muk nog leeft! En haar oren zijn weer op kleur! Het snelle handelen heeft haar zo goed als zeker gered (nog even afkloppen, de dag nog niet prijzen voor de avond gevallen is), maar we kunnen weer ademhalen.
En als alles mee blijft zitten, gaan de nieuwe uitnodigingen er deze week nog uit. Vieren we alsnog de komst van de Grannies. Ik kan niet wachten :-)
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik al van kleins af aan gek ben op varkens.'
(Dankje Julia B.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Vrijdag 1 januari 2016
De Dag van VARKENSGELUK & KOEIENVREUGD IN 2016
Familie Bofkont (inclusief de Grannies) wenst iedereen een goed en gezond 2016! We kijken uit naar weer een jaar vol Varkensgeluk & Koeienvreugd, waar iedereen zich aan kan komen laven als troost voor het grote boze buitengebeuren.
Wie mochten in 2015 aanschuiven bij Familie Bofkont en hebben nog heel wat geluk voor de boeg?
DUMPIE
Zomaar in een meinacht in het bos gegooid bij Betsy & Co. Klein zwart opdondertje met praatjes voor tien. Voor de duvel niet bang, maar erg schuw voor mensen. Dit intacte beertje bracht Betsy & de Moeder van Sjonnie het hoofd op hol. Onder volledige narcose op TV ontmand om de problematiek van gedumpte minivarkens maar weer eens onder de aandacht te brengen. De knappe Spanjaard heerste binnen no time over het complete varkensbos, zelfs de Black Boys doken achter een boom als Dumpie in aantocht was. Verloor van lieverlee zijn angst voor mensen, maar blijft voortdurend op zijn hoede. Bracht tot nu toe de nachten alleen door onder de Pipowagen, maar werd in de nacht van 30 op 31 december ineens aangetroffen met een stel roze lummels in het huisje van de Moeder van Sjonnie!
BIG
De getuige: "Ik reed over een bosweg. Ineens stopte de auto voor me. Er stapte een man uit die zijn kofferbak opende, en even later zeilde er een biggetje door de lucht. Het beestje belandde op een open plek in het bos. Ik heb meteen het nummerbord genoteerd en de boswachter gebeld." Big werd gevangen en tijdelijk liefdevol bij de boswachter thuis opgenomen. Helaas kon de Dieren- politie niks met de melding want de auto bleek een huurauto. De dader was een Pool en ieder spoor liep dood. Verdomme! Eindelijk een getuige van zo'n laffe minivarkens-dumping, eindelijk een nummer bord en toch weer geen veroordeling. Poolse Big werd hét komkommernieuws van de zomer van 2015. En wie had ooit gedacht dat Big de rol van verloren zoon zou krijgen op Het Beloofde Varkensland?
BOKITA
De trieste geschiedenis van een obese minivarken uit Belgie. Belgische dierenarts vroeg onderdak voor dit varken bij Familie Bofkont onder valse voorwendselen. Te beschamend om hier verder kond van te doen. Feit is dat ons recue-team het diepongelukkige varken bij die dierenarts ophaalde en naar een, door ons geregeld, goed adres bracht in Duitsland. Ik was niet mee vanwege een zieke Mannetje Bromsnor en had het bewuste varken dus niet zelf gezien. Maar die nacht droomde ik over haar en wist haar naam, Bokita, en dat haar plek op Het Beloofde Varkensland moest zijn en nergens anders. De extreem angstige en treurige Bokita kwam en schonk ons van lieverlee haar vertrouwen. Onlangs dook haar Belgische baasje ineens op. De waarheid kwam op tafel. Bokita's achtergrond kent zijn weerga niet, maar Big werd haar verloren zoon!
DE GRANNIES
Ach die Grannies! Eergisteren hun Villa Varkensgeluk betrokken, eerst nog razendsnel gerenoveerd door onze trouwe Bofkontboeren. Morgen worden de namen van deze ex-fokzeugen 1544 en 1727 onthuld, maar ik kan vast verklappen dat pensionada M. al een begin heeft gemaakt van een voorzichtig vreugdedansje in het stro. Nummer 1544 - nu G. genaamd -, heeft 23 zwangerschappen achter de rug, met als grootste worp 17 biggen. Haar laatste dracht werd een miskraam, evenals de laatste dracht van nummer 1727. Alsof de dames zeiden: "Bekijk het maar, nu we weten dat we naar Het Beloofde Varkensland gaan, doen we het niet meer. Het is mooi geweest." Dat is de reden van hun vervroegde pensioen, aanvankelijk gepland voor maart. Om vast aan elkaar te wennen mochten ze bij de boer al samenwonen. En nu zijn de vriendinnen Bofkonten!
Fijne Nieuwjaarsdag allemaal!
PS
Nog geen goed voornemen voor 2016?
Misschien is zo'n duurzame Vrienschap met Familie Bofkont een idee :-)
PPS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik heel graag mijn steentje wil bijdragen aan positieve veranderingen voor dier én mens'.
(Dankje Sandra G.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Donderdag 31 december 2015
De Dag van BOFKONTEN FOR EVER
Op de laatste dag van 2015 denken we aan de Bofkonten die in 2015 Het Beloofde Varkensland verlaten hebben, maar alle dagen in hoofd en hart blijven.
BONESTAAKJE
Broer van Brammetje. Na een ongelukkig begin van zijn leventje op de kinderboerderij meer dood dan levend naar Het Beloofde Varkensland gehaald. Hij werd herenigd met Brammetje, we lapten hem op en een maandje later kregen de broers er nog een stiefbroer bij: Gieltje. Een moordjeugd: als de Drie Musketiers maaken ze Het Beloofde Varkensland onveilig. Later hoorden we dat Bonestaakje & Brammetje net op tijd de dans ontsprongen waren. Alle biggetjes uit dat nest gingen op transport naar Italie om als Parmaham terug te keren.
Bonestaakje is 9,5 jaar geworden.
MAXIMILIAAN
Beroemd minivarken dat helaas zijn roem vergaarde vanwege de mishandeling door een groep studenten. Max werd uit Drenthe opgehaald en door de leden van het dispuut naar Amsterdam gebracht voor een avondje 'vermaak' dat heel Nederland en Belgie schokte. Na 6 maanden TLC en intensieve begeleiding op Het Beloofde Varkensland hervond Max zijn vertrouwen in de mensheid. Hij kreeg nog ruim tien mooie jaren bij Familie Bofkont. De laatste jaren sleet hij zijn oude dag met Lamme Zus in een aanleunwoning. Zijn overlijden werd landelijk nieuws met een fraaie In Memoriam in Het Parool.
Maximiliaan is bijna 15 jaar geworden.
KNORRIE
Zus van Knor. Arriveerden samen in een caviakooitje op Het Beloofde Varkensland. Na een fotoshoot door de fotograaf ter 'afspuiting' naar een dierenkliniek gebracht. De roze industriebiggetjes waren nog geen week oud. Een gewetensbezwaarde stagiaire schakelde ons in. Knorrie & Knor danken hun naam aan het knorgeluid dat ik nabootste van een zogende zeug om ze aan het eten te krijgen. Met succes. De kleine Knorries werden onder de hoede genomen door de kat Boy George die ze zijn warme, zachte pels aanbood om bij te komen van hun akelige avontuur. Knorrie werd een vrolijk varkentje dat het liefst in bezoekers klom als ze berig was.
Knorrie is iets meer dan 6 jaar geworden.
SPOOK
Dochter van Rode Poes & Grijze Kat. Zus van Heks, Gekke Goudoog, Roodpels en Zachte Kees. Geboren op 17 april 1997 uit twee zwerfkatten in een schuurtje op Het Beloofde Varkensland. Ik bouwde een poezenflat van bananendozen en de vijf beeldschone grijze en crème-rode kittens tuimelden over elkaar heen van verdieping naar verdieping. Het hele nest, inclusief vader en moeder bleef op Het Beloofde Varkensland wonen. Een feest. De meisjes uit het nest, Spook & Heks, groeiden op als de twee kleine Grijze Gruwel Grietjes. De zusjes hadden een speciale antenne voor het occulte. Spook maakte een geheime woning in een spouwmuur van de boerderij en overleefde het hele gezin. Dat verbaasde niemand.
Spook werd zo goed als 18 jaar.
DE JANNEMANNEN
Geboren in een kuikenbroederij, waar wekelijks 2 miljoen eieren worden uitgebroed voor de leg-industrie. De helft van de geboren kuikentjes komen als haantjes ter wereld. Omdat ze geen eieren gaan leggen, worden die kereltjes direct na de geboorte vergasd of versnipperd. We kochten zes van die donzen piepbolletjes uit de kuikentjesfabriek. Voor 60 cent. Ze kropen in de mouw van mijn overall op zoek naar beschutting van hun afwezige moeder Kip. De Jannemannen sliepen onder mijn haar en kropen tijdens onweer in mijn armen. Maar ze groeiden snel op tot brutale nozems. Felle rakkers, waar je niet meer zonder kleerscheuren langs kon komen. Op een dag zagen we een hoopje veren. Mister Frisling had revanche genomen.
Die twee Jannemannen zijn 5 jaar geworden.
MISS X
In november 2006 werd er een dik, zwart minivarken gedumpt in een bos bij Goirle. De boswachter zou die middag de 'gevaarlijke beer' volgens het protocol komen doodschieten. Net op tijd werden we gebeld door de Dierenbescherming. Of we de 'beer' wilden opnemen. Opnemen niet - al zoveel varkentjes op Het Beloofde Varkensland - maar vangen en vervoeren, de twee lastigste zaken als gevolg van een dumping -, met alle liefde. Met ons vaste resue-team naar Brabant gestormd. Ter plekke aangekomen: complicatie. De 'beer' bleek een hoogdrachtig zeugje. De volgende dag beviel ze van acht biggen op Het Beloofde Varkensland. Familie Hangbuik bleef tot op de dag van vandaag bij elkaar. Eén van de dochters, Miss X., lief zwart meisjesvarken, verlegen en schuw van karakter, werd eind juni ziek.
Miss X. is bijna 9 jaar geworden.
BILLIE BOFKONT
Billie Bofkont! Oh Billie Bofkont! Naamgever van de omvangrijke Familie Bofkont. Zelf gedumpt en zo in 1997 op Het Beloofde Varkensland terecht gekomen. Varkentje van het eerste uur. Met zijn wijze, gevoelige en beschaafde karakter Beschermheer van alle gedumpte minivarkentjes, waar dan ook ter wereld. Deze laatste week van 2015 staat geheel in het teken van Billie Bofkont. Mannetje Bromsnor is nog geen seconde van Billie's zijde geweken. Door Mannetje Bromsnor heb ik de tijd genomen om te bepalen welk afscheid van Billie passend is. Een afscheid dat hem, alle bofkonten, zijn overleden zus Bessie, maar vooral zijn levensvriend Mannetje Bromsnor recht doet. Gisteren werd er tegen de schemering een beeldschoon boeket dieprode rozen voor Billie bezorgd. Van zijn trouwe Bofkontboerinnen. Ik had even geen woorden meer.
Wordt Vervolgd.
Goed Oudjaar & Een Gezond Nieuwjaar allemaal!
PS
...en voordat jullie denken dat ik het vergeten ben:
Gisteravond hebben we de twee uitgewerkte moedertjes opgehaald :-)
Dinsdag 29 december 2015
De Dag van HOMMAGE AAN BILLIE BOFKONT
Toch nog onverwacht heeft Billie Bofkont zijn intens lieve oogjes voor altijd gesloten.
Bij het krieken van 28 december 2015 zat zijn tijd erop.
Achttieneneenhalf jaar is Billie mijn muze geweest en dat zal hij ook altijd blijven.
Zaterdag 2 januari komen De Vrienden van Familie Bofkont naar Het Beloofde Varkensland om het nieuwe jaar in te luiden met de komst van de Grannies.
Maar we gaan ook het leven van Billie Bofkont vieren.
Deze dagen eerst wonden likken om zaterdag klaar te zijn voor de ontvangst.
Zo gaat dat nu eenmaal bij Familie Bofkont :-( + :-)
Goede jaarwisseling allemaal!
Zondag 27 december 2015
De Dag van NOG TWEE NACHTJES SLAPEN...
Het grote aftellen is begonnen. Nog twee nachtjes slapen en dan is het zover. Hoe zullen ze zijn? De eerste keer dat er twee tegelijk uit de bio-industrie komen. Twee volwassen varkens dan.
Wel eerder twee biggetjes samen opgehaald bij de boer. Broertje & Wilde Sjouk. En later nog eens: Willy & Maxie. Maar dat waren nog maar ukkiepukkies.
Nu komen er twee zware vrouwen met een verleden aan :-) Dat is andere koek. Volgens de boer kunnen ze wel samen reizen. Dat zou mooi zijn. Als de dames gearmd de bus inlopen met hun 65 plus kaart, des te gezelliger.
De afgelopen kerstdagen is er weer veel varkensvlees gegeten, lees ik net op foodlog. Biologisch varkensvlees schijnt enorm populair geworden te zijn. Veel duurder, maar ook duurzaam in de ogen van veel mensen, dus dat begint nu dan toch eindelijk van de grond te komen.
Het varken als vleesleverancier zal nooit meer uit het wereldbeeld verdwijnen. De eerste paar honderd jaar in ieder geval niet. Jammer dat ik niet over 500 jaar nog eens kan komen kijken hoe het er dan voor staat. Daar ben ik toch wel heel benieuwd naar.
Ook zou ik veel meer Grannies nog een kans willen geven op een pensioentje. Hoe zou het zijn om ze na drie mooie maanden in te laten slapen en dan weer twee nieuwe grannies op te halen voor drie mooie maanden, en daarna weer twee nieuwe. Enzovoort enzovoort.
Een gedachte om ook van te huiveren, want hoe krijg je dat rond in je hoofd en je hart, maar ik heb die gedachte nu eenmaal, en langer ook, dus die kan ik niet negeren. Dan kun je in één jaar tijd 8 ex-fokzeugen blij maken. Dat zijn er 40 in 5 jaar. In theorie mogelijk, in de praktijk moeilijk.
Dan moet ik toch eerst nog eens een paar vlieguren gaan maken op de Temple Grandin school :-) Ik heb veel bewondering voor haar. Een pragmatische, autonome denker. Zij ontwerpt zelfs 'ideale' slachtlijnen voor koeien, zodat ze er het minst van te lijden hebben. Temple Grandin is in staat haar gevoel uit te schakelen ten gunste van de dieren. Want geslacht worden ze toch.
Zo. Genoeg zware kost.
Dat krijg je er van als je niet aan een niks-aan-de-handa-kersttafel wilt gaan zitten in een mooie jurk met een glas champagne in je hand, en heerlijk geurend varkensgebraad op je bord. Dan ga je vanzelf op een andere manier over varkens nadenken :-)
Fijne zondag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik de doelstelling zo fantastisch vind'.
(Dankje Tineke R.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Zaterdag 26 december 2015
De Dag van BILLIE BOFKONT KRIJGT BUREN
Dit jaar maak ik deel uit van een levende kerststal. Miss Universe snurkt als een dronken kerel, Mannetje Bromsnor zaagt vrolijk met haar mee en de altijd beschaafde Billie slaapt geruisloos als een gentleman in zijn lange roze onderbroek. Af en toe knort hij vragend of ik er nog ben.
En of deze Maria er nog is. Ik maak hapjes, aai buikjes, schrijf stukjes, eet boerenkool en kijk naar Boudewijn de Groot op een mini-flatscreen, voor de gelegenheid balancerend op een stapel strobalen. Billie's Kerstal is van alle gemakken voorzien.
Wat een indrukwekkende documentaire over het leven van Boudewijn de Groot. Voor wie hem miste: vanmiddag herhaling om 15.26 - NPO 2. Ik ga nog een keer kijken.
Met zijn dochter Caya zat ik nog een poosje op de filmacademie, dat wil zeggen we speelden scenes waar de studenten-aanstormende-filmregisseurs op moesten oefenen. Hoe ga je om met acteurs, hoe geef je regie-aanwijzingen op de set, wat doe je als een scene vastloopt., etc. Als iemand mij toen gezegd had dat ik 30 jaar later gecast zou gaan worden voor de rol van mijn leven als varkenshoedster... maar dat zei gelukkig niemand. Des te groter de verrassing.
In Trouw lees ik vanochtend dat de helft van de zeugenhouders kopje onder dreigen te gaan in 2016. Alleen de grote jongens gaan het overleven. Megabedrijven met schuren vol fokzeugen in angstaanjagende aantallen. Een paar dagen terug kreeg ik een mailtje van een mij onbekende varkensboer die het tij nog probeert te keren. Hij wil over gaan op biologisch/scharrel. Maar hoe? En of ik weet hoe hij daar een boterham mee kan verdienen.
Een grote vraag. Maar ik ben verheugd, want natuurlijk heb ik allang nagedacht hoe de ideale varkens-toko er uit zou moeten zien. Met dat idee loop ik al zo lang rond, maar ik zou het zelf nooit kunnen uitvoeren. Ik ben een goede varkenshoeder maar als varkenshóuder zou ik niks waard zijn. Het zou me gewoonweg niet lukken om mijn varkens de klep op te laten lopen.
Wie weet staat deze vragende varkensboer open voor mijn ideeen. Ik zou graag iets voor de varkens in de varkenshouderij willen betekenen, zoals Temple Grandin dat voor de koeien doet. Laat mij de Temple Grandin van de varkens dan maar zijn. Als het dan toch moet, hoe en wat kun je ze het beste blijven bieden tot hun laatste snik aan toe. Ethisch, uitsluitend uitgaand van het dier en met eerbied en schoonheid. In het nieuwe jaar maak ik een afspraak met de varkensboer.
Over stoppende boeren gesproken. De Grannies zijn de ultieme vertegenwoordigsters van wat zich momenteel in de intensieve varkenshouderij afspeelt. Ook bij de Grannies valt het doek, maar de boer en zijn gezin hebben nog op tijd een mooie draai kunnen maken met hun Groene Hart camping.
Aanstaande dinsdag gaan de Grannies de klep op.
Maar dat is dan wel de loopplank van de Bofkontbus voor een enkeltje naar Het Beloofde Varkensland. Billie krijgt buren, want de Grannies schuiven aan in het Familie Bofkont Bejaardentehuis. De Grannies krijgen voor de winter een mooie aanleunwoning met riante uitloop naar de polder. Dan hebben we alle oudjes onder één dak. Rosamunde en de Grannies in de hoekappartementen en Billie & Co in de middenwoning.
De Grannies mogen gaan genieten van hun levensavond na een lang en werkzaam leven. Mijmeren. En plaatjes draaien. Deze van Boudewijn de Groot bijvoorbeeld. AVOND: https://youtu.be/Fgx-CiX538g
Fijne zaterdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik dol op de bofkonten ben en op dieren in het algemeen, ik het liefst meer zou doen om het verschil te kunnen maken, omdat ik het troostrijk vind, het de 'hartenpijn' om het dierenleed een beetje verzacht.'
(Dankje Anja K.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Vrijdag 25 december 2015
De Dag van EEN KERSTENGELTJE VOOR TONINHO!
Kerstvarken Toninho is gisteren verloot en gewonnen door een meisje dat ook zielige honden en katten opvangt. Er heeft dus een kerst-engeltje op zijn stoere schouder gezeten.
Verder staan er ook al Portugese sanctuaries in de rij voor Toninho. Dat is nog eens prachtig Kerst Nieuws! Hij komt hoe dan ook goed terecht. Een pak van mijn hart.
Gisteren nog lang en intensief met varkensdokter Peter besproken wat de opties waren voor naar Het Beloofde Varkensland. Nog los van alle veterinaire obstakels (geen toestemming want Toninho zou de Nederlandse varkensstapel op het spel kunnen zetten), vonden Peter en wij het welzijn van Toninho het zwaarst wegen. De veel te lange reis - voorafgegaan aan gruwelijke bloedtesten - zowel per vliegtuig als veetransport, was aan alle kanten af te raden. Voor mij stond gisteravond dus al vast dat we hem dat nooit zouden aan doen.
Wat dan wel? Ik nam contact op met onze steun & toeverlaat in Portugal voor bemiddeling met een Portugese opvang. En vannacht kwamen de verlossende woorden.
Mijn eerste keus was ook om hem in Portugal oud te laten worden en dat gaat nu lukken!
Eind goed al goed :-)
Fijne dagen allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Sinds half juni mag ik voor 6 varkens zorgen! Ik heb veel aan je diploma dat ik kreeg tijdens de workshop: Communicatie met het Varken van A tot Z. Mag ze zelfs masseren!'
(Dankje Janine O.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Donderdag 24 december 2015
De Dag van BILLIE'S WIL IS WET
Vandaag even geen gedachten aan die leuke Portugese beer, maar alle aandacht voor Billie Bofkont die gisteren zijn stukje pindakaasbrood met pillen niet goed meer weg kreeg en zelfs de pillen uitspuugde. Voor het eerst.
Een paar banaantjes en wat tonijn gingen nog wel.
Ik wil hem de stress van een lichamelijk onderzoek besparen. Wat zou het trouwens opleveren? Vermoedelijk ergens een tumor of kanker. En dan? Een operatie moet je niet meer willen voor zo'n broos oudje van zijn leeftijd (zo dat nog tot de mogelijkheden zou behoren).
Nee, bij hem zijn en kijken hoe het gaat. Af en toe wat lekkers als dat lukt. Een beetje praten, over zijn rimpelige oude-mannen-buikje aaien. Naast hem liggen, een verdiepinkje hoger op een stel strobalen onder een dekbed. Onderwijl doorschrijven aan een dik boekwerk dat ik aan hem opdraag, mijn eerste opgevangen, gedumpte minivarkentje. Het lijkt een eeuwigheid geleden.
Billie Bofkont vertegenwoordigt een tijdperk.
Stamoudse van de Familie. Negen jaar geleden begon hij al aan zijn memoires. Wat hangen er (nog) een hoop verhalen in die aanleunwoning. Hoeveel bofkonten heeft Billie wel niet zien komen en gaan. Wat heeft hij er al veel overleefd. Billie heeft uit het leven kunnen halen wat er maar in zat voor een minivarken op Het Beloofde Varkensland.
Misschien vindt hij het nu welletjes, misschien wil hij nog even mee. We gaan het meemaken. Billie's Wil is Wet.
Wordt Vervolgd.
Fijne donderdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik wil je nogmaals bedanken voor de workshop van 20 dec. Enorm genoten en je hebt me zo ontzettend geïnspireerd. Je hebt echt deuren geopend! Ik ben nog erg op zoek naar wat ik mezelf in de toekomst zie doen en dankzij jou en je mooie werk vallen alle stukjes nu langzaam in elkaar. Langzaam maar zeker begint mijn droom: dierenzorg centrum/educatie boerderij vorm te krijgen. Verder lees ik je boek momenteel ook met heel veel plezier. Wat een verhalen!'
(Dankje Lotte N.!) Maar vooral dank je lieve Billie Bofkont, mijn eigen eeuwige inspiratiebron!
http://www.familiebofkont.nl/vriend
PPS
BILLIE'S MEMOIRES
http://www.familiebofkont.nl/boek
Woensdag 23 december 2015
PORTUGEES KERSTVARKEN WELKOM BIJ FAMILIE BOFKONT!
Ik ben verliefd! En bereid om 1900 kilometer te rijden om mijn Portugese liefje op te halen! Maar nu ben ik dringend op zoek naar een postillon d'amour, die Portugees spreekt.
WIE VAN JULLIE SPREEKT PORTUGEES?
Wie kan mij helpen met telefoneren naar Portugal?
Deze beeldschone beer is het kerstvarken in een klein dorpje in Noord-Portugal. Volgens traditie loopt hij een paar weken los door het dorp om zijn kostje bij elkaar te scharrelen.
Dorpbewoners stoppen hem lekkers toe. Als hij vet genoeg is, belandt ie op de kerstdis. Maar dat mag niet gebeuren.
Hij heet Toninho (Kleine Ton) en is van harte welkom op Het Beloofde Varkensland! Welke Portugees sprekende bofkontfan wil helpen? Dan ga ik hem ophalen! Driving home for Christmas :-)
Fijne woensdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik het geweldig mooi vind wat jullie doen en hopelijk kunnen er door mijn bijdrage nog meer varkens een lang en gelukkig leven leiden bij de grote Familie Bofkont!'
(Dankje Mariska H.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Dinsdag 22 december 2015
De Dag van BETSY & BETSY
Ieder mens schijnt ergens een dubbelganger te hebben. Zou dat ook voor varkens op gaan? Voor Betsy bijvoorbeeld? Geen idee, maar wat ik wel weet is dat Betsy zelfs in de verste verte niet meer op haar éigen vroegere ik lijkt.
Toch is het fotootje linksonder de Betsy van toen.
Nu loopt de nieuwe Betsy rond als de koningin van haar eigen landgoed. Met letterlijk opgewekte oren :-)
Zaterdag 2 januari vieren we Nieuwjaar op Het Beloofde Varkensland.
De sterren van die dag zijn onze twee nieuwe bofkonten. Twee oud-collega's van Betsy. Net als Betsy honderden biggen gekregen in de bio-industrie. Ook zij gaan niet naar de slacht maar als beloning voor hun harde werken een prachtig vrij varkensleven tegemoet.
De Vrienden van Familie Bofkont zijn allemaal al uitgnodigd om de twee oude fokmoedertjes alle goeds te komen wensen. Wie op de valreep van dit jaar nog Vriend van Familie Bofkont wil worden, kan dan ook van de partij zijn.
Wanneer ben je Vriend van Familie Bofkont? Als je ons levenswerk wilt ondersteunen met een maandelijkse donatie (vanaf 5 euro). Als welkomstgeschenk krijg je dan het Bofkontboek cadeau, boordevol waargebeurde heldenverhalen over de bofkonten met foto's. En je wordt een paar keer per jaar uitgenodigd op onze speciale Vriendenbijeenkomsten. Wie weet is zaterdag 2 januari dan wel de eerste keer :-)
Fijne dinsdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik ben Vriend van Familie Bofkont omdat ik heel vrolijk word van de verhalen van de roze lummels, Betsy te zien scharrelen, en dit jaar gestopt ben met kerstkaarten schrijven en met dat uitgespaarde geld donateur geworden ben van de bofkontjes'.
(Dankjewel Corina V.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Maandag 21 december 2015
De Dag van BILLIE BOFKONT, ACH BILLIE BOFKONT
Dat was schrikken vorige week. Billie Bofkont at zijn bakje biks niet meer leeg. Mogelijk een ontsteking in zijn bekje? Een kuurtje opgestart en zijn brokjes opgeleukt met warme appelsap. De varkensrisotto ging er aanvankelijk met smaak in.
Maar na twee keer was dat nieuwtje er ook van af. Of toch niet?
Wel dus, want wat bleek? Mannetje Bromsnor bleek ineens weer vlot genoeg ter been om zich snel over Billie's luxe ontbijt te ontfermen. Billie zelf had er geen hap van genomen.
En zijn rug werd met de dag scherper.
Een banaantje ging er nog wel in. Vooruit twee, maar dan ineens zat hij weer helemaal vol en kon er niks meer bij. Wel willen, maar niet meer kunnen eten. Dan weet ik wel hoe laat het is. Billie heeft geen oneindige toekomst meer voor zich.
In een poging om Billie's spieren nog enigszins op peil te houden, voer ik hem nu lijngevangen MSC tonijn in olijfolie. Daar kan hij nog echt van smullen. Gistermiddag had hij zelfs een vreetkick tijdens de workshop. Tonijn, appelmoes, veganistische koekjes, er kwam geen eind aan.
Grote bofkontvriendin A. had Billie sinds oktober niet meer gezien. Haar viel dus als geen ander op hoe smalletjes hij geworden is.
Maar met Billie's lieve humeur en wiskracht is nog niks mis. 'Wat een prachtige sfeer daar in dat Oude Mannetjeshuis', zeiden twee studenten van een paraveterinaire opleiding. Ze waren zwaar onder de indruk van het wel en wee in de aanleunwoning.
Vorige week ook al een deelneemster die helemaal zen geworden was na het bezoek bij de oudjes. Het is daar ook bijzonder. Hun klein geworden wereldje, het gemopper van Mannetje, de zachtheid van Billie, de verstrooidheid van Miss Universe, voor wie er oog en oor voor heeft is het gedoe van oude varkentjes van een ongekende schoonheid :-)
Fijne maandag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik het belangrijk vind dat er dieren gered worden'.
(Dankje Irene P.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Zondag 20 december 2015
De Dag van WINTER OP HET BELOOFDE VARKENLAND :-)
Vandaag de Kerstworkshop bij Familie Bofkont. Tevens de laatste van dit jaar. Weet je wat? We doen gewoon of het geen terrassenweer is :-) Vandaag is het winter op Het Beloofde Varkensland!
Kerstbrood, warme chocolademelk en sneeuw, een dik pak sneeuw.
Wildeman is in z'n element. Wilde zwijnen zijn dol op sneeuw. De winter is hun jaargetijde. De mannetjes komen tevoorschijn op zoek naar een warme winterscharrel. Na nieuwjaar kunnen de eerste frislingen al geboren worden.
Juffrouw Loes was zo'n vroeg in het jaar geboren frislingetje. Te vroeg. Op 6 januari al. Dat is ook de reden dat ze op Het Beloofde Varkensland woont. De jager bracht haar.
Over jagers gesproken. Gisteren EenVandaag gezien met al die hipsterjagers? De cursussen zitten overvol (ook met leuke jonge meiden, die niet uitgesproken raken over eerlijk, authentiek en duurzaam). Duurzaam! Ik kan dat woord niet meer horen.
Het nieuwe jagen is zooo cool. De meiden zeggen het zelf.
Maar helemaal wild woest werd ik van een student, zichzelf stadsjager noemende, die op gedumpte konijntjes schiet met een buks (zonder opleiding, zonder vergunning). Die kan er dus geen hout van. Wat een prutser. Dat hele hoofd alleen al. Die kan nog geen kikker van de kant af duwen. Hele theorettes houdt die poseur er op na. Na een jaar vegetarisme vindt hij dat ie recht van spreken heeft.
Bij Amsterdam Sloterdijk lopen gedumpte konijntjes. (Levensgevaarlijk trouwens om in de stad met een buks te gaan schieten). Wat een held met z'n plastic tasje waar het geschoten konijntje in weggemoffeld moet.
Konijntje zit niksvermoedend met een vriendje op een strookje gras te eten.
Onze would-be jager schiet natuurlijk verkeerd. Konijntje ligt te spartelen. Held & Co komen met hun tasje aangesneld. Konijntje moet snel dood. Iedere passant kan immers zien wat zich daar afspeelt. Vanuit de kantoorgebouwen kun je zo alles volgen.
De handlanger van onze held doet stoer door het beestje achter de kop te slaan. Au, au! Wat doet dat zeer aan zijn hand! Enfin kijk zelf maar even. De twee helden zijn heel herkenbaar in beeld. Volgens mij een makkie om hier aangifte van te doen.
Duurzaam? Laat me niet lachen. Dat vind ik nog het ergste van alles. Er zaten twee konijntjes samen gras te eten. Die twee hoorden bij elkaar. Toen er eentje werd geknald, probeerde de ander in paniek te ontkomen. Konijnen zijn groepsdieren.
Het gaat niet alleen om dat konijntje dat in de pan verdween, het gaat ook om het andere beestje dat alleen achterblijft. Duurzaam dierenleed noemen we dat.
http://binnenland.eenvandaag.nl/index.php/tv-items/63987/nieuwe_generatie_jagers_op_komst
Terug naar Wildeman die het zo naar z'n zin had in de sneeuw.
In die sneeuwwinter zakte Mister Frisling ook nog door het ijs. Allemaal goed gekomen. Sprookjesachtige polderwandelingen in de sneeuw met hem en Juffrouw Loes in mijn kielzog. Wat zou een mens zijn zonder herinneringen?
Vandaag maken we er ook weer een feestelijke Familie Bofkont Workshop van. De 543-ste!
Fijne zondag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik ben Vriend van Familie Bofkont omdat ik een heel gelukkig gevoel krijg van deze mooie familie en ik graag wat wil doen voor jullie!'
(Dankje Geraldine v.d.P.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Zaterdag 19 december 2015
De Dag van HET DILEMMA VAN CADEAUBIGGETJES
'Wat vind jij hier nou van', vroeg bofkontfan A.v.Z. (mooie initinalen trouwens). Biggetjes cadeau doen aan arme Nepalese families als bron van inkomsten. Heb je meteen een origineel kerscadeautje, want je kunt de biggen ook namens een vriend cadeau doen, doen beiden iets aan het duurzame goede doel en en is iedereen weer helemaal hipperdehip.
Goed idee?
Van de site Plannederland:
'Biggetjes
Geef voor € 50,- twee biggetjes aan een Nepalese familie.
Varkens zijn belangrijk in de Nepalese samenleving, vooral voor de allerarmsten. De varkens worden gevoerd met etensresten en tuinafval, ze leveren vlees en de biggen - een gezonde zeug krijgt gemakkelijk 10 tot 15 biggetjes per jaar - kunnen worden verkocht. Met deze inkomsten kunnen arme families bijvoorbeeld de schoolkosten voor hun dochters (blijven) betalen. De varkensmest is bovendien goed voor de akkers. Plan steunt arme families in Nepal daarom met biggen en draagt zo bij aan betere levensomstandigheden en toekomstkansen voor de kinderen.'
Op de site ziet het er leuk en vrolijk uit. Ik herinner me iets dergelijks van een paar jaar geleden, toen ging het om cadeaugeiten. De varkens lopen daar (nu nog) los, want de mensen zijn arm. (In de westerse samenleving is dat precies andersom. Kijk maar naar Betsy & Co, die het vrijste varkensleven ever hebben op de duurste grond van Nederland :-) ).
Twee cadeaubiggetjes voor Nepal. Dat moeten dan wel een jongetje en een meisje zijn, anders komen daar geen kleintjes van voor de verkoop. Hun kleintjes gaan ook weer allemaal vadertje & moedertje met elkaar spelen en zo komen daar steeds meer varkens van en dus ook meer vlees.
Stel dat de cadeaubiggetjes in Nepal een succes gaan worden. Dat is de bedoeling. Maar dan volgt daar onherroepelijk een varkenshouderijsysteem op. De varkens wordt dan hun vrijheid afgepakt. Simpel gezegd: hoe beter het met de Nepalesen zal gaan, hoe slechter de varkens het dan krijgen.
Wie realiseert zich dat als je die leuke biggetjes op de site ziet?
De biggetjes zijn lief, de mensen zijn arm, de kinderen kunnen niet naar school, je sentimenten worden aangesproken. Wie doet er nu niet graag iets goeds? Want je zou toch wel een grote egoist zijn om de Nepalese kinderen, en met name de meisjes, geen recht op onderwijs te gunnen. Geraffineerde site.
Dilemma.
Als je van de varkens bent, zoals ik, jullie, en gelukkig inmiddels velen met ons, kun je er niet aan meedoen zonder schuldgevoel.
Als je om kinderen geeft, kun je het niet weigeren.
Toch moet je kiezen. Ik kies voor de varkens. Per jaar gaat er 1,5 ton naar de directeur van Plan Nederland (voorheen Foster Parents Plan). Kan dat niet wat minder? Kunnen de kinderen daar gewoon naar school :-) https://www.plannederland.nl/shop/biggetjes
Fijne zaterdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Super bedankt voor je minivarkens-opvoed-advies! Nu kunnen we pas echt jarenlang genieten van deze twee geweldige jongens. Het is een ideaal ventje geworden, ik ben dol op hem! Wij hebben momenteel echt de twee meest ideale varkentjes gekregen!'
(Dankje Karin A.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Vrijdag 18 december 2015
De Dag van HOE GAAT HET NU MET ZEEMAN?
Met de zere poot van Zeeman gaat het weer wat beter, maar de Nieuwjaarsduik van Scheveningen zal hij nooit meer openen.
Hoeft ook niet, zo'n bijzondere gebeurtenis moet je niet eens willen herhalen.
Zeeman is weer terug bij z'n eigen posse, en brengt zijn dagen mijmerend en slapend door. Zou hij er zelf ook nog eens aan terug denken? :-)
Fijne vrijdag allemaal!
(Vergeet niet vanavond naar Homeland te kijken, ik verheug me alweer).
PS
Quote van de dag:
'Gelukkig heeft Zeeman vrienden die hem door dik en dun steunen'.
(Dankje Evelien B.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Donderdag 17 december 2015
De Dag van MISTER FRISLING & JUFFROUW LOES
Hoe het toch met Mister Frisling gaat, want ze zag helemaal geen nieuwe blogs meer voorbij komen, mailde een bofkontfan.
Vreemd. Vrijwel iedere dag een blog, maar blijkbaar niet voor iedereen zichtbaar? De wegen van Facebook zijn ondoorgrondelijk.
Maar geen nood. Dezelfde blogs staan altijd ook op http://www.familiebofkont.nl Dat is onze back-up, zodat de informatie toch altijd blijft bestaan :-)
En hoe het met Mister Frisling gaat?
Vanmiddag komt Peter Klaver naar hem kijken en daarna mag hij meteen naar buiten. Hij is niet meer te houden! Ook fijn voor Juffrouw Loes, die hem al die tijd heeft lopen zoeken. Nu heeft ze vannacht haar slapie weer terug :-)
Fijne donderdag allemaal!
PS
Quote:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat Ik de familie Bofkont al een tijdje volg via Facebook en heel sympathiek vind. Daarnaast zijn varkens mijn lievelingsdieren en zie ik ze het liefst lekker wroeten in de modder of vrolijk rondsnuffelen in de wei!'
(Dankje Amanda S.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Minivarkens (6)
BOKITA: 'IK BEN EEN SPECIAAL GEFOKT MICROBIGGETJE' :-)
Het Beloofde Varkensland maakt school :-) Dat wil zeggen... Toen Aagje overleden was, lag ze er prachtig bij. Op een bedje van appels, onder een deken van rozen (ter orientatie: ze ligt op haar linkerwang). Inmiddels ook al weer bijna 7 jaar geleden.
http://2015.bfknt.nl/opgebaarde-aagje.jpg
Zie ik van de week een foto van een ander overleden varkentje, ook omringd door lekkere hapjes. Kijk nou! Goed voorbeeld doet goed volgen :-) Maar dat varkentje bleek daar wel met een andere reden te liggen:
https://www.facebook.com/amsterdamroest/photos/a.214281365261679.54525.214280931928389/1009822882374186/?type=3&theater
Ook gezien: Wageningen doet onderzoek naar het effect van varkensknuffelen op het welzijn van varkens. De evergreen van Het Beloofde Varkensland (uit nood geboren in 1998!) wordt nu dus officieel erkend door de Landbouwuniversiteit :-) Bovengenoemde Aagje kwam door de varkensmassage goed in haar vel te zitten en groeide uit van zenuwpeesbiggetje tot groot zelfverzekerd varken. Inmiddels al weer bijna 18 jaar geleden.
En last but not least: de meeste volgers van Familie Bofkont hebben nu wel door dat ik een andere minivarkens-toon heb aangeslagen :-) En wat zie ik ineens tot mijn verrassing in Amerika gebeuren? Een nieuwe toon! Zou het een trend worden? Ik hoop het! Dit móet je zien: http://www.foodlog.nl/artikel/antiplofkip-campagne-op-zijn-amerikaans/
Fijne woensdag allemaal!
PS
Quote van de Dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat : het zo geweldig en fantastisch is wat jullie voor de dieren doen en het mij erg blij maakt dat zoiets als dit bestaat!!'
(Dankje Anita N.) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Minivarkens (5)
'MINIVARKENS BLIJVEN KLEIN' :-)
Minivarkens (4)
'MINIVARKENS WROETEN NIET' :-)
Zondag 13 december 2015
De Dag van EVERZWIJN BAALT ALS EEN STIER
Mister Frisling baalt als een stier. Hij wil eruit! Goed teken.
Hij geneest als een dolle en is voortdurend op zoek naar de uitgang.
Nog een paar daagjes vent. Nu nog niet met je wond in de modder.
Nog ff geduld :-)
Fijne zondag allemaal!
PS
Quote van de Dag:
'Laten we Peter Klaver uitroepen tot de man van 2015!'
(Dankje Marjo T.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Zaterdag 12 december 2015
De Dag van NIEUWS UIT HET VARKENSHOSPITAAL
Zo heb je het een (Mister Frisling), zo heb je het ander. Bij Familie Bofkont is het altijd een optelsom van allerlei gebeurtenissen. Keek ik gistermiddag even van Mister Frisling weg, viel mijn oog op de staart van zijn buurman, Zeeman.
De wervels van zijn staart worden zichtbaar. De stoere zeebonk van weleer wordt nu heel snel ouder. Hij krimpt. Met voorzichtige pasjes liep hij naar buiten om iets te gaan doen: poepen, of piesen of drinken.
Bij terugkomst aarzelde hij op de drempel. Dat was raar, want 10 minuten daarvoor was er overheen komen geen probleem. Met onvaste passen (hé het lijkt wel of hij ineens wat kreupel is), kwam hij toch weer tot liggen. Om hem heen de gebruikelijke drukte van zijn vrienden die met z'n allen een strobaal uit elkaar stonden te slopen.
Zeeman wou meteen weer weg, maar dat lukte amper meer. Zijn linkerpoot deed niet meer mee, hij kon er niet meer op staan. Met al zijn wilskracht kwam hij uiteindelijk toch terecht in de aangrenzende stal. Daar stonden Grietje en Mem op hun brokken te wachten. Zeeman was daar niet gewenst, zo liet Grietje duidelijk merken.
Zeeman gaf een brul en trok zich terug in de hoek. Dat was het dus. Rust aan zijn kop, van iedereen weg. Mem en Grietje meteen naar een ander ontbijtzaaltje gebracht. Terug naar Zeeman. Die lag te beven als een riet van de pijn. Zijn grote lichaam trilde tot en met zijn oren aan toe. Poot gevoeld. Dik en warm.
Zo goed als zeker verstuikt in een onbewaakt ogenblijk toen hij even buiten was. Het pindakaasmoment was al voorbij, dus zijn dagelijkse ibuprofen tegen de artrose zat er al in. Absoluut niet afdoende tegen deze heftige pijn. Liggen, zitten, alles was onmogelijk en het beven hield niet meer op.
Dan maar zwaar geschut. De revolverspuit uitgekookt. Geen elegante manier van injecteren, maar met zo'n dikke varkenshuid kan er weinig anders. De vloeibare pijnstiller moet er razendsnel in en een tweede kans krijg je niet meer.
Grote truc. Ik met een stapel plakken ontbijtkoek voor Zeemans kop, Dennis met die spuit erachter. Eén, twee, drie ja, nu! Brullend, koekhappend, de trekker net zolang opnieuw overgehaald tot de spuit leeg was. Niet leuk, wel efficient en als het lukt is het ook weer zo voorbij. En zoete koek blijft zoete koek, de afleiding werkte perfect.
Uiteindelijk lukte het Zeeman te gaan liggen. Zijn dikkel enkel hield ie alsmaar omhoog in de lucht. En wie stonden daar ineens naast hem? Pinokkio. En Moszkowicz. En Piet. Sjonnie. Ze waren hun grote vriend gewoon achterna gekomen. Even later lagen ze stijf tegen mekaar aan.Wij horen bij mekaar, door dik en dun.
Vanmorgen is Zeeman weer naar huis gegaan. Het gaat weer wat beter nu. Met Mister Frisling gelukkig ook. Die heeft weer wat brokjes gegeten. En hij laat de wond met betadine behandelen. Eerst massage en dan hup.
En dan nog Billie Bofkont, die heeft de hele week al mijn extra aandacht, terwijl Mannetje Bromsnor voor zijn doen mobieler is dan ooit en zelfs geaaid wil worden. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Maar daarover morgen meer. Fijne zaterdag allemaal!
PS
Leuke foto gevonden van Zeeman uit december 2009.
Toen was sneeuw in december nog heel gewoon :-)
Vrijdag 11 december 2015
De Dag van OPERATIE NAVELBREUK BIJ EVERZWIJN
Als de varkens Peter Klaver toch niet hadden. We moeten die man klonen. In duizendvoud. Geen enkele Nederlandse dierenarts had kunnen doen wat hij gisteren deed (daarbuiten weet ik het niet, maar ik betwijfel het, ze worden er niet voor opgeleid).
Peter is een selfmade man, werkte jarenlang in Artis, opereerde tijgers, olifanten en alle andere groten der dierenaarde en heeft daar alles geleerd waar de varkens van Het Beloofde Varkensland nu de vruchten van plukken.
Zoals te verwachten was Mister Frisling niet van plan zich aan de narcose over te geven.
Maar dat het ánderhalf uur zou duren tot hij eindelijk lag te snurken, dat hadden we toch ook niet voor mogelijk gehouden. Wat zijn die zwijnen toch slim. Na de narcosepijl schoot hij razendsnel in de overlevingsmode. Waar is hier de nooduitgang? Hij sprong meters hoog op zoek naar een ontsnappingsmogelijkheid.
Gelukkig hadden we daar al rekening mee gehouden en de wanden opgehoogd met extra planken.
Met de voorbereiding van de varkensoperatie zijn we uren bezig geweest. Zagen, timmeren, barricaderen, de operatieplek inrichten. Dat is ook goed, want een operatie is een belangrijke gebeurtenis. Leven en dood liggen dan vlak naast elkaar, er mag niets aan het toeval overgelaten worden. Door dat intensieve voorwerk word je precies de juiste focus ingetrokken.
Een tweede pijl uit het blaaspijp. Nog niks. Mister Frisling bleef op scherp staan.
We hebben toen alle lichten gedoofd. In het donker stil gezeten, af en een toe een fluisterend woord. Kopjes koffie, banketstaaf, tot we eindelijk hoorden dat hij omviel. Maar van rust was nog geen enkele sprake. Toen hij eindelijk benaderbaar was, heeft Peter hem met de hand valium bijgespoten. En dat hielp.
De operatie zelf was een ingewikkelde. Breuk en penis lagen te dicht bij elkaar. En toen Mister Frisling er toch lag meteen ook zijn gebit meegenomen. Een paar jaar terug al eens uitgebreid gesaneerd, het was weer hard nodig. Weer een kies getrokken. Frizzle heeft geen sterk gebit, maar dat wisten we al.
We begonnen om 4 uur en tegen 8 uur zaten we aan de soep en moest Peter nog naar een dierenartsenoverleg over de plotseling opgedoken geheimzinnige konijnenziekte.
Tot middernacht nog een paar keer telefonisch overleg hoe het met de patient ging. Om 4 uur vannacht de laatste check. Toen stond Mister Frisling weer op zijn poten. Plassen zal erg pijnlijk voor hem worden. De pies gaat over het wondgebied heen. Als het lukt iedere dag daar schoonhouden met betadine. Antibiotica, pijnstillers. Mister Frisling zit voorlopig onder de pannen.
Maar hij ligt er goed bij. Lekker warm en droog. Kerstlampjes aan. Het oog wil ook wat. Sfeer blijft altijd belangrijk :-) Maar wat een zielig hoopje. Alles doet hem pijn. De warme appelmoes liet hij staan. Na een hele poos een paar heeeel voorzichtige hapjes.
En zijn linkeroor hangt scheef. Volgens Peter misschien te lang op één oor gelegen. Geduld, geduld, geduld en veel TLC. Dat komt het allemaal wel weer goed. Met grote dank aan Peter, Dennis, Cees en Yvon! En jullie allemaal bedankt voor de hartelijke support!
Fijne vrijdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Want als je 'kind' pijn heeft heb jij dat ook! Ik steek vandaag een kaarsje voor hem op en stuur mijn positieve gedachten naar Amstelveen'.
(Dankje Janny Z.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Donderdag 10 december 2015
De Dag van DE NAVELBREUK VAN MISTER FRISLING
Toen het pasgeboren everzwijntje werd opgevist uit een wildrooster, zat zijn navelstrengetje er nog aan. Er volgde een periode met rescue milk uit de intensieve varkenshouderij en intensieve zorg. Mister Frislang bleek namelijk een navelbreukje te hebben, dat resulteerde in een operatie.
Dat was in 2009. Ik hield er een blog van bij: Mijn zomer met Mister Frisling.
Vanmiddag wordt Mister Frisling opnieuw geopereerd aan die navelbreuk. Inmiddels is hij 6,5 jaar oud, de breuk veel groter en de operatie veel risicovoller.
We zijn nu bezig met alles in stelling te brengen. De operatieplek, uitslaapkamertje, en een warme droge ruimte waar hij de komende tijd zal moeten herstellen.
Want o wat heeft dat mannetje een napijn gehad, die eerste keer.
Ondanks de zware pijnstillers. Hij werd destijds in Zwolle geopereerd, ik weet nog goed de terugreis. Ik zat met hem achterin. Hij kon niet bewegen van de pijn. Zitten of liggen zat er niet in. Hij stond tegen me op met gestrekte buik, iets anders was voor hem niet mogelijk.
We waren allemaal kapot bij terugkomst op Het Beloofde Varkensland. Mister Frisling natuurlijk, bij elke beweging kromp hij in elkaar, chauffeur Dennis die stapvoets van Zwolle naar Amstelveen moest rijden en ik die al die tijd in dezelfde houding was blijven zitten om Mister Frisling te ontzien.
Vandaag komt de chirurg aan huis. Duimen jullie mee?
Fijne donderdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat ik de doelstelling zo fantastisch vind'.
(Dankje Tineke R.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
PPS
Het hele verslag van met Mister Frisling naar Zwolle heen en terug staat hier met veel foto's: http://familiebofkont.nl/weblog/2009-07-weblog.html#20090724
(scrollen naar 24 juli 2009).
Woensdag 9 december 2015
VAN DE BIO-INDUSTRIE NAAR HET BELOOFDE VARKENSLAND!
Groot nieuws!
De laatste Familie Bofkont Workshop van het jaar 2015 wordt de klap op de vuurpijl :-)
Want door wie worden de deelnemers dan verwelkomd? Wie gaan er NIET in de pan met de feestdagen, maar krijgen de Kerst Van Hun Leven? Wie liggen er in dik stro te wachten voor een meet & greet?
Dat zijn de twee oudste fokzeugen van Nederland, die met pensioen mogen naar Het Beloofde Varkensland!
Ja, het is waar.
We gaan de dames volgende week ophalen. De boer heeft ze al bij elkaar gezet. We zijn nu druk bezig met de voorbereidingen want ze komen overwinteren op Het Beloofde Varkensland.
In de lente van 2016 gaan ze naar hun eigen Bofkonteiland en in het najaar/winter van 2016 halen we ze dan weer terug, zodat ze altijd droge voeten houden en het ze aan niks zal ontbreken.
Eindelijk hun welverdiend pensioentje.
'Voor wie ik liefheb wil ik heten', van Neeltje Maria Min zal een bijzondere betekenis krijgen. Tijdens de Familie Bofkont Workshop van zondag 20 december worden de namen van fokzeug 1544 en fokzeug 1727 bekend gemaakt:
Mijn moeder is mijn naam vergeten.
Mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?
Noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
O, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb, wil ik heten.
Neeltje Maria Min
Is er een mooiere manier om het workshopjaar van Familie Bofkont mee af te sluiten? En natuurlijk komen de andere bofkonten ook ruim aan bod :-)
Wie zich nog wil aanmelden, er zijn nog wat plaatsen. Vol = vol. Het programma krijg je via de mail.
Fijne woensdag allemaal!
PS
De eerstvolgende Familie Bofkont Workshop van 2016 is op zondag 31 januari 2016.
PPS
Quote van de dag:
'Ik was al Vriend :-) maar toen ik een paar maanden geleden las over het Zeugenrusthuis, wilde ik meer doneren. Bij deze :-)
(Dankje Dana V.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
8 December 2015
Gisteren bericht van de Dierenambulance.
Waarover?
Een gedumpt minivarkentje!
Maandag 7 december 2015
De Dag van GEK WORDEN VAN HET GELUID VAN 'MINIVARKJES'
Gisteren vertelde een van onze Bofkontboerinnen het volgende: Een kennis van haar wilde twee minivarkentjes. Ze stelde zich er de hemel op aarde bij voor.
Wat had ze de minivarkentjes te bieden? Een benedenwoning in een nieuwbouwwijk met een uitloop: een plaatsje met rondom een strookje groen en een overdosis aan aandacht.
Onze Bofkontboerin stelde haar voor om zich eerst eens uitgebreid in te lezen op http://ww.op minivarkens.nl Kennis reageerde pissig. Ze had zich al voldoende geinformeerd.
Ze kocht de minibiggetjes afgelopen augustus voor een bedrag waar een paard de hik van krijgt. De beestjes waren toen pas 6 weken oud.
Het eerste wat de biggetjes gingen doen toen ze voor het eerst het plaatsje op gingen: Ze staken hun neusjes in het strookje groen en rosten alle plantjes eruit.
He wat was dat nu? Ze had ze juist bij deze fokker gekocht omdat die claimt dat haar 'varkjes' niet wroeten en niet van viezigheid houden :-) Dat gedrag had zij er uit weten te fokken. Daarom zijn ze ook zo duur, want dat maakt deze 'varkjes' juist zo speciaal. Plus dat het de kleinste ter wereld zijn natuurlijk :-)
De kennis van onze Bofkontboerin is nu druk op zoek naar een nieuw adres.
De minivarkentjes hebben haar in 3 maanden tijd tot de afgrond gebracht (haar woorden). Het wroeten vond ze nog tot daar aan toe. Maar het zijn de geluiden - het continue ontevreden gemierk - van de beestjes die haar tot wanhoop brengen, ze heeft er letterlijk hoofdpijn van. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen want enige mate van misofonie is mij ook niet vreemd.
Op Het Beloofde Varkensland woont ook zo'n voormalige mierkster. Pinokkio heet ze. Bleek bij dezelfde fokker vandaan te komen. Hier gebracht door een wanhopige dame, die zich ook al na korte tijd geen raad meer wist. Daar was het probleem dat het minibiggetje panisch was voor de hond, die voortdurend op haar zat te loeren. En dat het biggetje hysterisch werd als ze een tuigje om moest.
Pinokkio was nog heel klein toen ze op Het Beloofde Varkensland arriveerde, een paar maanden pas. We haalden speciaal voor haar twee vriendjes uit de varkenshouderij van haar eigen leeftijd. Leuke bijvangst: waren er ook weer twee gered uit de vleesproductie: Sjonnie en Moszkowicz.
In het begin had Pinokkio nog af en toe van die mierkbuien. Dat zat nog in haar systeem, net zoals La Mama nog steeds zo nu en dan schuim op haar bek produceert, vanwege het stangbijten in de bio-industrie.
Wat kon dat kleintje dan tekeer gaan. Mierken is iets anders dan gillen. Een heel hoog geluid dat maar doorgaat, zoals een microfoon die te dicht in de buurt van boxen komt. De frustratie en de ontevredenheid spatten er van af.
Maar dat waren nog de restanten van toen Pinokkio nog niet mocht zijn wie zij werkelijk was. Namelijk een varken, hoe klein dan ook. Een boerderijdier en geen huisdier. Niet uit onwil, maar uit onkunde, want de dame in kwestie wist niet beter, die was ook zand in de ogen gestrooid.
Nu Pinokkio volop varken kan zijn, hebben we geen kind aan haar. Haar clubje heeft zich uiteindelijk aangesloten bij Zeeman & Co. Een hechte subfamilie binnen de grote Familie Bofkont.
Voor die dame en Pinokkio is gelukkig alles goed gekomen. Pinokkio heeft een groot talent. Ze is hier een van de grootste wroeters van allemaal :-) En de felste van allemaal. En o ja, ze is ook flink uit de kluiten gewassen. Heel flink zelfs. De dame kon haar ogen niet geloven toen ze haar weer eens kwam opzoeken. Over de felheid van Pinokkio en andere minivarkens weer eens een andere keer.
Wordt Vervolgd.
Fijne maandag allemaal!
PS
Quote van de dag van een meisje van 9 jaar:
'Ik word Vriend van Familie Bofkont omdat varkens de slimste en liefste dieren zijn en een goed & fijn leven verdienen!'
(Dankje Mijntje den B.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
PPS
Ik weet wel waar het mis gegaan is bij die kennis van onze Bofkontboerin. Als ze nog op haar schreden terug wil keren om haar minibiggen weer weg te doen, is ze van harte welkom voor advies. Ze zal de eerste niet zijn :-)
Zaterdag 5 december 2015
De Dag van WIE IS DAT?
Wie is dat? Big? Nee. Pinokkio? Ook niet.
Het is Mokkeltje! Met haar mooie rode wimpertjes.
Echt weer om vandaag lekker binnen te blijven.
Met warme thee en gevulde speculaas :-)
Fijne Sinterklaasavond allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Wat een afschuwelijk verhaal wederom over de minivarkens op bestelling... Knap hoe jullie altijd alles zo positief op papier kunnen zetten. Ik begrijp heel goed dat er achter de schermen ook woede en verdriet schuil gaat. Maar juist door op jullie manier de boodschap de wereld in te brengen kun je de meeste mensen bereiken dat hebben jullie wel bewezen.'
(Dankje Wendy van O.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Vrijdag 4 december 2015
De Dag van LEVERING VAN MINIVARKENS DOOR HEEL NEDERLAND
Een nieuwe ster aan het firmament van minivarkensfokkersland!
Ze pakken de zaken voortvarend aan:
1. De minivarkentjes worden gefokt in X.
2. Extra service: je kunt zelf vader en moeder aanwijzen van wie je een liefdesbaby wilt.
3. De biggetjes worden allemaal op een ander, centraal gelegen adres Y tam en zindelijk gemaakt.
4. Daar kun je de biggetjes ook 'in de showroom' komen bekijken en bestellen.
5. De volgroeide minivarkentjes wegen 20 kilo (?), zijn perfecte huisdieren, lief voor kinderen en goed met honden.
6. Na de bestelling worden de biggetjes aan huis afgeleverd.
7. Levering van minivarkens door heel Nederland.
Zo staat het tenministe allemaal op hun site. Ze vragen een redelijke prijs: 350 euro (nou ja, redelijk dan in vergelijking met de fokker, die meer richting 1000 euro per 'varkje' vraagt :-) ).
Juichende reacties van klanten. Goede service, altijd antwoord op alle vragen. etc. Zo moeilijk is dat niet, die kleine biggetjes in huis, maar wacht maar eens tot ze ouder worden en praatjes krijgen. Enfin lees er de klachten op mijn vraag- en antwoordsite http://www.minivarkens.nl maar op na.
Lieve Bofkontvrienden, de geest is uit de fles. EN DIE IS ER NIET MEER IN TERUG TE KRIJGEN. En wij maar weer achter al die gedumpte minivarkentjes aanrennen.
Nagedacht over wat te doen.
Hoe heb ik dat 20 jaar geleden ook al weer aangepakt in de bio-industrie? Om te beginnen gaan kijken. Met eigen ogen zien wat er aan de hand is. Zal ik dat weer gaan doen?
Wordt Vervolgd.
PS
Op de foto Dappere Dodo, die zo klein al werd gedumpt in de Bijlmermeer, 's nachts in een koude novemberstorm met slagregen. Giel Beelen kwam meteen kijken. Nog geen 5 maanden later kon hij Dappere Dodo nauwelijks meer omhoog sjorren :-)
Donderdag 3 december 2015
De Dag van VOL VERWACHTING KLOPT HUN VARKENSHART
Kijk ze daar nou eens zitten. Vol verwachting. Alsof ze jarig zijn. Miss Piggy en Moeke. Twee oudjes van Familie Bofkont. Groot en klein. Te wachten op hun stukje brood met pindakaas.
Dat pindakaasmoment is altijd zo'n bijzonder moment van de dag.
De twee grannies zijn stram en slecht ter been. En toch wordt hun kwaal iedere dag weer omgedraaid tot een feestje. Het boterhammetje met pindakaas is hun varkensgebakje waar ze altijd zo blij van worden.
Voila! De filosofie van Familie Bofkont in een notendop. Gewoon van de zwakte een kracht maken :-)
En helemaal feestelijk nu half Nederland hier aan bijdraagt. We hebben inmiddels een hele emmer vol met ranitidinestrips!
Druk bezig met iedereen persoonlijk te bedanken voor zover dat mogelijk is. Niet iedereen heeft naam of adres op de enveloppe achtergelaten. Een zoektocht in mijn mailbox levert ook niet altijd wat op.
Daarom: wie (nog) geen persoonlijke bedankmail heeft gekregen: Namens Miss Piggy & Moeke nogmaals hartelijk dank voor zoveel hartverwarmende belangstelling voor Familie Bofkont! Wij zullen goed voor de oudjes blijven zorgen tot hun laatste snik.
Fijne woensdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Eén van de heerlijkste plekken die ik ken is wel de huishouding van de Familie Bofkont, vlakbij Amsterdam'.
(Dankje Hanneke G.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Woensdag 2 december 2015
De Dag van STIEREN ZIJN OOK INBREKERS
En dan zeggen ze dat varkens zulke goede inbrekers zijn. Klopt helemaal. Maar de stieren bij Familie Bofkont kunnen er anders ook wat van.
Vanochtend was het weer raak. Een georganiseerde kraak.
Herman was de hooiberg ingeklommen. Hij is een ster in klimmen en gebruikt het hek als klimrek.
Zeus stond op de uitkijk: "Is hier wat gebeurd dan, daar weet ik niks van."
En Bulle kon zich niet beheersen en begon meteen van de buit te snoepen.
Gesnapt!
Jongens! Hoe vaak heb ik niet gezegd dat de hele hooiberg dan naar beneden kan lazeren!
Vaak. Maar kan hen wat schelen. En gelijk hebben ze. Want er gaat niks boven een eigenhandig gescoorde hooibaal :-)
Fijne woensdag allemaal!
PS
Quote van de dag:
'Ik ben blij dat ik bofkontfan ben. Elke dag weer verheug ik me op die vrolijke snuitjes en jouw prachtige verhalen.'
(Dankje Maja W.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
Dinsdag 1 december 2015
De Dag van HET GEDUMPTE MINIVARKENTJE IN DRENTHE
Hoe staat het eigenlijk met onze zwerver in het Drents-Friese Wold? Eerst het geheugen maar eens even opfrissen.
Afgelopen april kregen we een melding van een gedumpt minivarken in een moerasgebied van het Drents-Friese Wold. Het beestje liet zich niet vangen door de boswachter.
Wij zijn er toen bij nacht en ontij heen gegaan om te kijken wat er mogelijk was.
Het varkentje hebben we gezien, hij lag in de regen in een zelfgemaakt nest onder een berk, maar schoot er onmiddellijk vandoor toen hij een takje hoorde knappen. Na de inventarisatie spraken we ons plan van aanpak door met dierenarts Peter Klaver. Hij maakte een offerte, maar Staatsbosbeheer had daar het geld niet voor.
Na een inzamelingsactie op FB kregen we het geld bij mekaar.
Helaas was het varkentje inmiddels verjaagd door nieuwsgierige passanten en het Drents-Friese Wold in gevlucht. Een bos van 6000 hectare. Oftewel 60 miljoen (!) vierkante meter. Ga daar maar eens zoeken.
Het werd zomer, meer dan genoeg te eten in een bos van die omvang voor een minivarken, dus die zou zich voorlopig niet meer laten zien :-) In de herfst praten we verder, spraken we af met de boswachter.
Dat telefoontje heeft inmiddels plaats gevonden.
Het varkentje is gedurende de zomer af en toe door wandelaars gespot. Stagaires kregen dan de opdracht op die plekken te gaan zoeken naar een slaapnest. Ze hebben niks gevonden.
De boswachter heeft het beestje zo'n anderhalve maand geleden nog gezien. Hij schoot er als een pijl vandoor. We moeten dus wachten tot hij helemaal uitgehongerd ergens te voorschijn komt. Voorlopig is er daar nog geen kans op, want het is een uitzonderlijk goed eikeltjesjaar :-)
Tot zover de tussenstand.
Er komt een dag dat we tot actie kunnen overgaan. Maar nu nog even niet. Het ingezamelde geld voor de vangactie is gereserveerd. Fijn om te weten dat het er is, zodra we moeten uitrukken. Dat is dan vast een hele zorg minder.
Wordt Vervolgd.
Zie ook http://minivarkens.nl
PS
Quote van de dag:
'In alle ellende die dieren wordt aangedaan komt toch altijd weer de saamhorigheid naar boven van echte dierenvrienden. Dank jullie wel!'
(Jij bedankt Merel P.!) http://www.familiebofkont.nl/vriend
http://www.familiebofkont.nl/vriend
GIRO 469 (IBAN NL02INGB0000000469) t.n.v. FAMILIE BOFKONT (ANBI, dus giften zijn aftrekbaar)