De Bofkonten mogen blijven leven tot ze 'omvallen van ouderdom'. Steunen? Donaties zijn fiscaal aftrekbaar :-) GIRO 469 t.n.v. Familie Bofkont - Amstelveen Facebook.com/FamilieBofkont & Twitter @FamilieBofkont varkensmassage & stierknuffelen Al duizenden mensen hebben de Familie Bofkont Workshop gevolgd :-) Lees hier de reportage Familie Bofkont Workshop in Roots magazine. De Familie Bofkont Workshop is elke zondag, het hele jaar door. Programma aanvragen? mail@familiebofkont.nl Voor data klik hier - Voor foto's klik hier Besloten groep: Verjaardag - Vrijgezel - Teambuilding - Bedrijfsuitje - etc. maandag t/m zaterdag - mail@familiebofkont.nl Woensdag 31 juli 2013De Dag van DIKKE PETER en IENIEMIENIE en ...?DIKKE PETERHet viel me op dat Dikke Peter de laatste tijd wat dunner werd. Misschien kwam hij niet meer genoeg aan de bak? In de gaten gehouden en hem door de dag heen bijgevoerd met lekkere hapjes. Als ik hem een stuk koek gaf nam hij dat gretig aan, maar bleef er opvallend lang mee in zijn bek staan voordat hij heel voorzichtig begon te kauwen. Vreemd. TANDARTS Toen begon het me te dagen. Er moest iets met zijn gebit zijn. Ik kreeg gelijk. Gisteren kwam Dokter Peter (nee, Dikke Peter is niet naar hem vernoemd, maar naar een kraker). Dokter Peter bracht Dikke Peter dus onder zeil en haalde er een losse tand en rotte kies uit met wortel en al. Hoe komt zo'n jong varken aan zo'n slecht gebit? Dikke Peter is pas 4, maar dat zou je niet zeggen, als je op zijn tanden en kiezen af zou gaan. Inteelt moet de verklaring zijn. Hij heeft ook een extra bijklauwtje, eveneens een afwijking die op inteelt wijst. Hoe dan ook, Dikke Peter is bij de tandarts geweest, nog een paar dagen nabehandeling en dan is hij weer een hele baas. En dan hopelijk weer wat kilootjes aankomen. IENIEMIENIE Toen nog de prikpillen voor Juffrouw Loes, Swientie, Miss Piggy, de Moeder van Sjonnie, Bokkie, Aagje, La Mama, Lamme Zus, BabyBig, Knorrie, Repelsteeltje en Ieniemienie. Alles ging goed, maar bij Ieniemienie gebeurde er iets geks. Dokter Peter schoot, het pijltje van de prikpil zat nog niet in haar bil, of boem, Ieniemienie kapseisde en begon te stuipstrekken. Allergische reactie! Grote schrik. Heen en weer rennen om antistoffen te halen. Dokter Peter's koffer stond binnen. Graaien in al die bakjes en laadjes, dat ging niet snel genoeg, dan maar de hele koffer mee naar Ieniemienie. Er zat niet in wat er nodig was, weer terug naar de boerderij gestormd, in onze eigen voorraad gedoken, kortom het was even heel erg spitsuur. Maar het kwam goed. Ieniemienie kwam weer overeind, beduusd, dat wel en wat wankel op haar pootjes, maar ze is er uit gekomen. Dit vrouwtje krijgt dus voortaan geen prikpil meer. LIMBURG En zo kwam het dat we pas 's avonds om kwart voor 9 in Limburg waren bij de boer van Big 5566. En pas tegen middernacht weer teruggingen. Wat was er veel te bespreken en te zien in de tussenliggende uren. Heel wat biggetjes geboren zien worden. Deze boer heeft een nieuw systeem, binnen de intensieve varkenshouderij de stal van de toekomst geheten. Moeder zit niet meer vast in een kraamkooi, maar kan nu echt bij haar biggen liggen. Het mooiste vond ik dat de boer vertelde dat hij nu aan de moeders vraagt of hij 'even binnen mag komen'. Hij moet nu rekening met de dames houden, want door deze grotere bewegingsvrijheid hebben de zeugen veel meer praatjes gekregen. Al met al veel meer werk, maar ook veel meer voldoening. En hij castreert niet! Hoera! Coupeert nog wel, maar onderzoekt nu hoe hij dat uiteindelijk ook achterwege kan laten. PALEIS SOESTDIJK Wie onze Familie Bofkont Workshop heeft gevolgd, weet wat ik onder Paleis Soestdijk voor kalfjeshuisvesting versta. Na alles wat ik in de afgelopen 19 jaar bij intensieve varkensboeren heb gezien, kan ik zeggen dat dit systeem Paleis Soestdijk is voor varkensmoeders en hun kroost. WORDT VERVOLGD. En Big 5566? Die heb ik gisteravond niet eens gezien, aan die afdeling zijn we nog niet toegekomen. Wie weet volgende week, want dan gaan we weer naar Limburg. Waarom? Dat zeg ik lekker nog niet. Maar gisteravond gaf ik de boer het Familie Bofkontboek en deed hem 'an offer he couldn't refuse'. Dat deed hij dus ook niet. Maar eerst moet er nog het een en ander uitgezocht en geregeld worden. Wordt Vervolgd :-) Dinsdag 30 juli 2013De Dag van DE TOSTIFABRIEK EN BIG 5566DE TOSTIFABRIEKEen paar maanden terug ontving ik de jongens en meiden van de Tostifabriek bij Familie Bofkont. Ik stelde ze voor om hun biggen zelf het graan te laten oogsten (wat een feest voor ze!) en ze te laten leven. En dan tosti's met nepham serveren. Veel hipper. Vriend en vijand zouden verrast zijn. En ik bood hun biggen een lang leven op Het Beloofde Varkensland aan. Eind goed, al goed. Of ze daar eens over na wilden denken? Ik heb nog steeds geen antwoord. BIG 5566 Vandaag ga ik naar Big 5566. Kennen jullie die? Het biggetje dat in februari geboren werd in Velp en door dagblad de Gelderlander gevolgd wordt t/m de slacht. Ik ben uitgenodigd door de journallist. Praten bij de boer over hoe nu verder. Eind augustus is er een discussieavond waar ik ook bij betrokken ben. Heel benieuwd. Ook naar de nieuwe stal bij de boer. Daar liggen de moeders niet meer in een kraamkooi, maar hebben meer bewegingsvrijheid met hun biggetjes. Een grote stap in de goede richting :-) Zondag 28 juli 2013De Dag van PECHVOGELS NAAR BOFKONTENDe White Boys & Black Boys kunnen het goed met elkaar vinden. Een gedeelde achtergrond als pechvogel schept een band. De White Boys werden moederloos geboren in een kuikenfabriek. Daar worden per week 1 miljoen haantjes versnipperd. We kochten er 6 vrij. Een druppel op een gloeiende plaat? Nee! Want nu hebben wel 6 hanen een moordleven :-)Zaterdag 27 juli 2013De Dag van EEN APPEL VOOR WILDEMANMet deze tropendagen heb ik alle ramen en deuren tegen elkaar openstaan. Stal, wonen, binnen en buiten horen nu bij elkaar. Gezellig. Gisteravond dook Wildeman op toen ik aan het koken was. Ik gaf hem een appeltje. En dan te bedenken dat hij voorbestemd was als wildzwijnengebraad. Leuk opge diend met een appel in z'n bek! Niet dus. Leve Wildeman :-)Vrijdag 26 juli 2013De Dag van SPECIAL TREATMENT VOOR MAXIMILIAANDe Dierenambulance Amsterdam bestaat 35 jaar en heeft een mooi jubileumboekje uitgebracht. En wie mocht daar niet in ontbreken? Maximiliaan natuurlijk!STUDENTENGRAP Ach die arme Max. Het is al 9 jaar geleden en nog steeds informeren mensen naar hem. Voor wie het niet weet: Max stond op Marktplaats, gratis af te halen, werd uit Drenthe meegenomen door een groep studenten naar een bruiloft in Amsterdam en daar met grof geweld 'onthaald'. Na deze special treatment werd hij achtergelaten op de gracht, vastgebonden aan een Amsterdammertje. Het was 3 uur 's nachts. De Dierenambulance heeft de hulp moeten inroepen van de Brandweer. Met 10 man sterk hebben ze de van angst wild geworden Max moeten overmeesteren om hem de wagen in te krijgen. TRAUMA Max werd teruggebracht naar Drenthe en daar hebben wij hem later opgehaald. Onder narcose hebben we hem moeten vervoeren, zo getraumatiseerd was hij. Aangekomen op Het Beloofde Varkensland heeft hij 's nachts uit angst de hele tent verbouwd. Door de ramen heen gestormd, de gasleidingen van de muur losgetrokken en hij viel me aan. Best eng, zo'n dolgedraaide, ongecastreerde beer met slagtanden om van te huiveren. Na een half jaar intensieve zorg en aandacht heb ik Max tot rust gekregen. Hij had weer vertrouwen in de mensen. Eind goed, al goed. AANLEUNWONING WORDT SCHOONHEIDSSALON Maximiliaan is een oud baasje aan het worden (14 jaar). Hij heeft nu een mooie, ruime aanleunwoning met een privetuin. Daar woont hij samen met Lamme Zus achter de geraniums. Zoals bij de meeste oud wordende varkentjes wordt zijn huid steeds droger. Lijnzaadolie door zijn eten, insmeren met olijf-olie, het mocht allemaal niet baten. Tot ik een emmer warm water pakte, bodyscrub en een schuursponsje. Ik ben eerst zijn huid gaan inweken en toen scrubben. Heel voorzichtig heb ik daarna de verhoornde schilfers losgepeuterd. Max ging er helemaal voor liggen. Hij vond het heerlijk! SPECIAL TREATMENT Er kwam een babyhuidje onder tevoorschijn. Maar wat een tijdrovend werk! Verder dan 20 vierkante centimeter kwam ik de eerste keer niet. En Max is hier niet de enige die verzorging nodig heeft... Wat te doen? Ik ben mijn Bofkontboerinnen eens nagegaan. Voor wie zou dit een klusje zijn? Ik vroeg Bofkontboerin Leonie en dat bleek een schot in de roos. Er kwam onmiddellijk een jubelend antwoord: 'Wat een zalig klusje!' Leonie schijnt dol op friemelen en peuteren te zijn. ROZE BABYHUIDJE Die twee hebben mekaar gevonden. Maximiliaan heeft nu zijn eigen schoonheidsspecialiste. Wat heeft hij genoten van de week! De helft is nu klaar. Dit oude baasje ziet er nu prachtig uit. Schoon en fris met een roze babyhuidje. Binnenkort komt zijn schoonheidsspecialiste weer. Maximiliaan kan niet wachten... PS Wie ook dol is op speciale klussen bij de Bofkonten, zoals de stieren wassen, ik noem maar wat (ook zo'n karwei dat veel tijd, aandacht en concentratie vereist), schroom niet om je talenten kenbaar te maken en wie weet ben jij binnenkort ook zo'n Bofkontboer of boerin :-) Donderdag 25 juli 2013De Dag van BULLEVandaag is Bulle jarig!Hij is twee jaar geworden en de lummel drinkt nog steeds bij zijn moeder Mem. Wat zei Lawrence (Sons and lovers, 1913) ook alweer over moeders & zonen? :-) Woensdag 24 juli 2013De Dag van HET PRILLE VARKENSGEZINNETJEMOEDER VAN SJONNIEEen maand geleden woonde de Moeder van Sjonnie nog in de bio-industrie. Ze had een miskraam gekregen en haar leven hing aan een zijden draadje. Niet door die misgeboorte maar doordat ze daarmee haar leven op het spel had gezet. Die miskraam betekende enkele reis slachthuis. Of toch nog een keertje proberen? Mocht ze niet meer drachtig kunnen worden, dan kon ze alsnog 'opgeruimd' worden. De boer wist het nog niet. Gelukkig belde hij mij op. En er kwam een heel andere oplossing. Naar Het Beloofde Varkensland! BLACK BOYS Twee maanden geleden liepen de Black Boys een trauma op, omdat hun broertjes gecastreerd werden. Veel te vroeg, ze waren nog veel te jong en de biggetjes dronken nog bij de moeder. Door alles wat er bij een castratie komt kijken (om te beginnen met de blinde paniek die veroorzaakt wordt door het moeten vangen van de biggen), stopte hun moeder prompt met zogen. Vaarwel gelukkig varkensgezinnetje! Het was kapot. En ik had ze nog zo gewaarschuwd. Niet castreren als ze nog bij de moeder drinken! Ik kon wel janken toen bleek dat ze het toch gedaan hadden. En waarom? Ik verdenk de dienstdoende dierenarts van omzet willen draaien. Hij overreedde de vrouw des huizes om het toch te doen. TRAUMA Was ik maar nooit op dat telefoontje van de dierenambulance ingegaan. Ze belden mij met de mededeling dat er ergens een nest hangbuikjes was. De biggetjes moesten dood, omdat ze niet wisten bij wie ze de beestjes konden onderbrengen. Ik had hun telefoontje niet eens moeten beantwoorden. Maar dat deed ik natuurlijk wel en nu wist ik dus van het bestaan van een nest hangbuikjes af. Ik ging er heen om te kijken wat ik kon doen. Tijdens dat bezoek bracht ik de castratie meteen ter sprake, want ik voelde de bui al hangen. Beslist niet doen! Wel dus met alle rampzalige gevolgen van dien. VARKENSLEED Zomaar twee voorvallen. Voorval 1 uit de bio-industrie en voorval 2 bij particulieren in de achtertuin. In beide gevallen varkensleed. Oh wat zat me die castratie dwars. De woede en onmacht die dat weer met zich meebrachten. Arme, arme biggetjes. Ik kreeg ook niet de kans om het van me af te zetten, want ik nam er 3 mee en die vlogen tegen de muren op van angst als ik alleen maar naar ze keek. REDDEN Ik heb meteen maatregelen getroffen. Redden wat er nog te redden viel. Heb tot gisteravond bij ze geleefd, gewoond en geslapen om ze te socialiseren. Een kraal gebouwd van strobalen. Ik lag naast ze, afgescheiden door een halfhoog muurtje van 2 op elkaar gestapelde strobalen. Laptop op schoot, genoeg te doen, boek 2 moet af. En als ik dood maar voldaan was na een workshop keek ik een aflevering van Homeland. Ondertussen konden de Black Boys wennen aan mijn geur, stem en aanwezigheid. Na 10 dagen gluurde de brutaalste voorzichtig om het hoekje van het strobalenmuurtje. BUREN Toen haalden we de Moeder van Sjonnie op. Ze werden buren. Konden elkaar horen en ruiken als ik de deur van de melkerij naar de stal open liet staan. Dat heeft een maand zo geduurd. De Moeder van Sjonnie is steeds meer thuis geraakt. Toen ik zaterdag thuiskwam van boodschappen doen, blafte ze van blijdschap en stormde door de voortuin op me af. Verbazingwekkend hoe goed ze kan rennen na een leven van kraamkooien. VARKENSMOEDER En de Black Boys? De brutaalste komt nu bij me liggen, maar schrikt ook nog steeds van een onverwachte beweging. Beter dan wat het nu is kan ik ze niet meer krijgen. Ik heb mijn best gedaan. Mijn taak als varkensmoeder zit er op. VARKENSGELUK Gisteravond was het eindelijk zover. Ze zijn bij elkaar! De Moeder van Sjonnie heeft nu 3 schattige kleine kindjes, en de Black Boys hebben een gigagrote, warme, roze moeder. Het was al donker, maar ze nam ze onmiddellijk mee naar buiten, de zwoele zomerenacht in. Kijk jongens, dit is allemaal voor ons. Mooi he? Zien jullie die grote bomen? Daar kun je je heerlijk tegenaan schuren. En moet je kijken, hier staat zelfs nog een tuinhuisje voor ons. De Black Boys draafden op en neer en kletsten de oren van hun nieuwe moeder's hoofd. Die blafte en humde en kon haar geluk niet op. Daar liep een gezinnetje van meet af aan. Moeder & kinders hoeven nooit meer ergens bang voor te zijn. En alles viel van me af. Want hier doe je het voor :-) Dinsdag 23 juli 2013De Dag van ROSAMUNDE & GRIETJEROSAMUNDE"Rosamunde, schenk mir dein herz und sag ja." Wie kent het liedje niet? Ali B. blies het een paar jaar geleden nog nieuw leven in en Rosamunde haalde de top 10. Maar Ali B. kan rappen wat ie wil, Rosamunde schenkt haar hart aan niemand. Ja, er was iemand aan wie zij haar hart verpand had, maar die is niet meer. BRUTALE GRIET Op 11 maart 2012 overleed haar levensvriendin Brutale Griet. Hartverscheurend hoe Rosamunde daar onder geleden heeft. Als ze de kans krijgen gaan koeien levenslange vriendschappen met elkaar aan. Maar dit was meer. Dit was een verbond, een symbiose. Brutale Griet was alles voor Rosamunde. Haar steun en toeverlaat, haar houvast in het leven. AUTISTISCHE STIERKOE Rosamunde is een namelijk een aparte. Ze is een stierkoe. Een koe met stierengedrag, komt door een verstoorde hormonenhuishouding. En of dat nog niet genoeg is, Rosa is ook nog eens autistisch. Als kalfje van 1 dag, merkte ik al aan haar dat ze 'anders' was. Rosa en Griet waren mijn eerste kalfjes. Ik had totaal geen ervaring, anders dan de koeienlessen op de boerenschool. Maar daar ging het nooit over dit soort dingen. Daar leerde ik alles over koeien als productie-eenheid. Of het een melkras was, of een vleesras of een dubbeldoelkoe, melk en vlees dus. Maar een autistische koe? Ze keken me daar al aan of ze water zagen branden toen ik zei dat ik mijn toekomstige kalfjes wilde laten leven tot ze om zouden vallen van ouderdom. Een autistisch kalf? Mens, doe normaal. GRIETJE Maar ik wist meteen dat er 'iets' met Rosa was, al kon ik dat toen nog niet benoemen. Ze had iets vreemds over zich en ze maakte geen contact. Het bleek autisme te zijn. Gelukkig had ze Brutale Griet. Aan haar kon ze zich wel hechten. En hoe. Zag je Brutale Griet, dan zag je Rosamunde. Geen seconde zonder elkaar. Nooit. Tot Brutale Griet ineens overleed, vorig jaar. Het was hartverscheurend hoe Rosa daar onder geleden heeft. Pas met de komst van de kleine Grietje gaat het beter met Rosa. Goed genoeg in ieder geval en dat is al heel wat. OP DE HOORNS Niet omdat ze Grietje met open armen ontvangen heeft. Integendeel. Diep in mijn hart wist ik het ook wel. Maar ik wilde alles uitsluiten en mezelf niet hoeven te verwijten dat ik niet alles geprobeerd zou hebben. Rosamunde moest niks, maar dan ook helemaal niks van Grietje hebben. Haar felste stierenkant kwam onmiddellijk naar boven. Met haar hoorns probeerde ze Grietje haar huis uit te timmeren. Gelukkig had ik die uit voorzorgsmaatregelen achter een hekje gezet, anders waren er grote ongelukken gebeurd... KRACHT Ik zag meteen dat dit niks kon worden en bracht Grietje snel naar een veiliger onderkomen. Maar er was wel wat gebeurd: Rosamunde was zo stellig in DIT WIL IK NIET, ik wil nooit een ander dan Brutale Griet, dat ze ineens terug was in haar kracht. DAPPERE WEDUWE Vanaf die dag gaat het steeds beter met haar. Ze is nu een dappere weduwe die geaccepteerd heeft dat ze verder moet. Ze geniet van het mooie weer, ligt in haar eentje aan de waterkant, mijmert voor zich uit en verheugt zich iedere avond op haar appeltjes en een borstelbeurt. Na bijna anderhalf jaar rouwen, gaat ze het leven weer aan. ACCEPTATIE Minder mooi dan met Brutale Griet, zeker, het is leven met een groot verlies. Maar iedereen die oud mag worden, krijgt daarmee te maken. Je verliest je moeder, je vader, je zus, geliefde en andere dierbaren. Het wordt nooit meer zoals het was. Maar je moet verder. En daarom alleen al is de komst van Grietje een zegen geweest, want nu weet ik zeker wat Rosamunde wil, en dat is alleen blijven, na 15 mooie jaren met Brutale Griet. Ik heb nu ook moeten accepteren dat het is wat het is. NIEUWE FASE Er is een nieuwe fase aangebroken. Ik krijg nu zelfs af en toe een begroeting van Rosamunde. Het zachte gehum, dat ze voorheen alleen voor Brutale Griet in de aanbieding had. En daar ben ik heel erg blij mee :-) PS Zondagavond geloofde ik mijn ogen niet. Want wie zag ik daar samen in het land liggen? Drie keer raden. Die Grietje is een wonder. Zij ontwapent werkelijk iedereen. Zelfs Rosamunde :-) Maandag 22 juli 2013De Dag van DAAR ZIJN WE WEERDe technische man van Familie Bofkont was door omstandigheden niet beschikbaar. Ik schrijf de teksten, zoek het beeld uit, gooi dat over zijn muur en even later zijn facebook en blog bijgewerkt. Afgelopen week niet. Hij had eigen familiezaken aan zijn hoofd.PINOKKIO Maar vandaag pakken we de draad weer op. Het is vandaag precies een jaar geleden dat Pinokkio gebracht werd door een wanhopige dame. Het 'microbiggetje' dat ze voor veel te veel geld bij een leugenachtige fokker had aangeschaft viel aan alle kanten tegen. Ze zat met de gebakken peren. DE FOKKER ALS LIEGBEEST Niet bepaald de snoezige 'living doll' die de wanhopige dame was verkocht door de fokker met gladde verkooppraatjes: Het biggetje zag er schattig genoeg uit, daar niet van, maar haar gedrag. Ze schreeuwde moord en brand als ze een tuigje om moest, ze was panisch voor de hond, krijste oorverdovend als ze opgetild werd en had alle bloemen in de tuin omgewoeld. Dus alles wat ze volgens de fokker niet zou doen, deed ze tot in de tiende macht. Onhoudbaar in een particuliere situatie. HET BELOOFDE VARKENSLAND Dus kwam Pinokkio op Het Beloofde Varkensland wonen waar ze kan zijn wie ze is, namelijk een gewoon varken. Weliswaar niet zo groot als Zeeman met z'n 350 kilo, maar toch een heus varkentje met alle gedrag en gedoe van dien, dat minstens 60 kilo gaat worden. Vandaag dus al weer een jaar op Het Beloofde Varkensland. GEEN HANGBUIK, MAAR WEL EEN LANGER NEUSJE En o ja, wat had de fokker als klap op de vuurpijl ook nog als verkoopargument in de strijd gegooid? Dit 'microvarkentje' zou BESLIST GEEN HANGBUIK krijgen. En deze was helemaal speciaal, want deze zou een IETS LANGER NEUSJE krijgen! Daarom lieve naieve klant, moet er wel iets meer betaald worden natuurlijk, maar vooruit, ik zal het goed met u maken, omdat u het bent: Dit microvarkentje mag u meenemen voor 750 euro! Een koopje voor deze beauty! Dat er toevallig geen papieren bijzaten, ach wat maakte dat uit? MODERN SPROOKJE En zo kwam Pinokkio aan haar naam. Dit verhaal lijkt wel een modern sprookje. En hoe het afliep? Pinokkio is een heel gewoon varkentje zoals alle niet-productie varkentjes. Ze heeft een korte neus en een buik, die al bijna op de grond hangt. Een 'microbiggetje?' Laat me niet lachen. In alles is ze een echt hangbuikzwijntje geworden. En leuk dat ze is! Logisch, want ze heeft vriendjes en vrijheid. Ze hoeft hier helemaal geen tuigje om of kunstjes te leren. DON'T TRY THIS AT HOME Pinokkio mag zijn wie ze is, ploegt het weiland om, ligt in de modder, maakt de polder onveilig met Moszko en Sjonnie en jat het eten onder de neus van de Moeder van Sjonnie vandaan. Kortom, een echt varken dus... Dus lieve mensen, moraal van dit verhaal: Don't try this at home :-) Dinsdag 16 juli 2013De Dag van YOU GO GRIETJEVandaag 5 weken geleden lag GRIETJE nog op de veemarkt. Samen met lotgenootjes in een hokje zonder moeder. Wachten op de dingen die nog moesten komen. De kalfjes hadden geen idee. Ook Grietje niet.GEEN CARRIERE ALS MELKKOE Bij het scheiden van de markt, de veehandelaren zaten allemaal al in het cafe, zag ik haar ineens liggen. Wat een fijn kopje, wat een edele uitstraling. Er waren nauwelijks vaarskalfjes die dag (wel een heleboel stierkalfjes), en ik vroeg me af waarom ze op de markt lag. Nu begrijp ik het. Grietje was extreem klein, een onderdeurtje. Waarschijnlijk niet geschikt bevonden voor een carriere als melkkoe. GELIEFD NAKOMERTJE Grietje is een groot succes. Ze heeft de tijd van haar leven in de kudde. Ze zijn allemaal dol op het nakomertje. Ze drinkt bij Mem, groeit als kool en door al die liefde om zich heen, barst ze van het zelfvertrouwen. Dat maakt haar vrij en onbevangen met een ongebreidelde levenslust. Het is gewoon een feest om naar haar te kijken. Haar geluk is aanstekelijk. En dat er geen leeftijdsgenoot voor haar is, maakt in dit geval geen klap uit. Integendeel. Haar positie als enig kind in de kudde maakt haar uniek en dat wil ze graag zou houden. Zie haar eens liggen boven op de berg. Ze ligt het liefst hoog. Dan heeft ze overzicht en een heleboel liefhebbende familieleden aan haar voeten. Zeg nou zelf: Dit is toch gewoon een kind in de speeltuin op een hoog speeltoestel, met een oplettende moeder die alles in de gaten houdt? :-) Maandag 15 juli 2013De Dag van VARKENSMASSAGELamme Zus en de Moeder van Sjonnie hebben nu een eigen varkensmasseur. Dat kwam zo: Een van de Bofkontboerinnen kan nooit op zondag, omdat ze dan moet werken. Ze komt dus door de week. Leuke meid, fysiek heel sterk en ze werkt heel goed en snel. Laat die maar los op een weiland varkensdrollen.VARKENSMASSAGE Omdat ze op zondag nooit kan, mist ze dus de workshop. (De zondagochtendploeg wordt 's middags altijd uitgenodigd om mee te doen met de workshop, dan kunnen zij ook lekker bij de varkens liggen en ze masseren). PRIVE SESSIE Dat moet Bofkontboerin Marike allemaal missen. Dus toen ik haar donderdag aan het eind van de middag voorstelde om haar de beginselen van de varkensmassage bij te brengen, ging ze enthousist aan de slag. Lamme Zus werd de gelukkige omdat het voor haar te druk is tijdens de workshops. En wat ik al vermoedde bleek waar. Wat een massagetalent is deze Bofkontboerin! Precies de concentratie en rust die je daarvoor in huis moet hebben. Wat heeft Lamme Zus genoten van haar prive-sessie! Daarna kwam de Moeder van Sjonnie ook nog aan de beurt. En zij kwam natuurlijk helemaal in de hemel terecht. Dus die privesesies houden we er in. Woensdag komt Bofkontboerin Marike weer. Lamme Zus kan niet wachten :-) Zondag 14 juli 2013De Dag van LAMME ZUS IN HET ZONNETJEEen poosje terug was Catherine Keyl bij Familie Bofkont voor een reportage. Staat deze maand in het jubileumnummer van Gezond.NU: Catherine ontmoet feestvarkens bij Familie Bofkont. Zes pagina's, veel foto's. En een ge-wel-di-ge foto van Lamme Zus. Ben ik blij mee, wordt zij ook eens in het zonnetje gezet. Het was sowieso de week van Lamme Zus. Ze heeft nu ook een vaste masseur: Bofkontboerin Marike!Zaterdag 13 juli 2013De Dag van BOFKONTKLUSSERSHet loopt storm wat betreft de Bofkontboerinnen. Er is er zelfs eentje die een vlucht eerder van haar vakantie naar huis wilde. Een andere aspirant Bofkontboerin wilde zelfs geld geven om Bofkontboerin te kunnen worden. Familie Bofkont is dus hip, zoveel is zeker. Vandaag is Mieke Bofkontboerin-van-de-dag. Zij is daarmee de 10e Bofkonboerin die de afgelopen week hebben meegewerkt aan het geluk van Familie Bofkont. Wil je ook nog Bofkontboerin worden (1x per maand een dagdeel of een dag)? mail@familiebofkont.nl Er kunnen nog een paar Bofkontboerinnen bij.BOFKONTKLUSSERS Wie wil er nog Bofkontklusser worden? De Bofkontboerderij kan zo langzamerhand wel weer eens een likje verf gebruiken. Of die ene plank vervangen die Brutus doorgebeten heeft, of de paaltjes die Herman gewoon omver gelopen heeft. Er is hier altijd wel wat te klussen. Voor wie handig is met kwast, hamer en zaag en liever geen poep schept, zijn er genoeg andere karweitjes te doen. De Bofkontboerderij ligt in het buitengebeid van Amstelveen in de Bovenkerkerpolder. Aspirant Bofkontklussers kunnen mailen naar mail@familiebofkont.nl En je klust nooit alleen. Er is altijd wel een nieuwsgierige Bofkont, die dolgraag mee wil klussen :-) PS Wat betreft de BOFKONTSLAPERS IN HET BOFKONTBOS: De avonden/nachten van 22, 23, 24, 25, 26, 27, 29, en 30 juli zijn geboekt. Wie nog wil, moet er snel bij zijn: Een nachtje slapen bij Zeeman, Piet, Sjonnie, Moszko en Pinokkio in het Bofkontbos in Amsterdam-Zuid. Het kan tot ongeveer half augustus. Vraag info aan: mail@familiebofkont.nl Vrijdag 12 juli 2013De Dag van SLAPEN BIJ DE VARKENS (2)Voor de aspirant Bofkontslapers: hoe gaat het in zijn werk?ZEEMAN, PIET, SJONNIE, MOSZKO en PINOKKIO Vanaf 22 juli zit ik een poosje met Zeeman, Piet, Sjonnie, Moszko en Pinokkio in het Bofkontbos. Het Bofkontbos is een stukje oerbos temidden van de stadsgeluiden van de grootstedelijke Zuidas in Amsterdam. Zodra je het bos inloopt, kom je in een andere wereld terecht. Een spannend sprookjesbos. Je weet niet wat je meemaakt. In het Bofkontbos staan een varkenshuisje en een pipowagen. BOFKONTBOS Iedere dag ben ik tot 's avonds 22.00 uur in het Bofkontbos aanwezig (waarom, dat hoor je later). Daarna ga ik naar de boerderij en kom de volgende ochtend weer terug. Zeeman & Co blijven in het bos slapen. In het varkenshuis of gewoon in het bos, wat ze zelf willen. NACHTJE BIJ DE VARKENS SLAPEN 1. Welkom in de loop van de avond in het Bofkontbos. 2. De huisfotograaf van Familie Bofkont zet jullie op de foto in-bed-met-varken (a la Dafne met Giel op de filmset van National Geographic). 3. In de pipowagen liggen twee slaapmatjes klaar. Slaapzak, kussen en handdoek zelf meenemen. 4. Slapen in de pipowagen is primitief & romantisch. Het toilet is een emmer (of in het Bofkontbos, of bij de benzinepomp heel dichtbij ;-)) 5. Er is stromend drinkwater uit een put, een lampetkan met schaal, een ijskastje, een koffiezetapparaat en een watercooker voor theewater. 6. Voor het ontbijt is er beschuit, jam, ontbijtkoek, vegaboter, koffie en thee. 7. En wie dat wil, geeft het spaarvarken ook wat te eten :-) RESERVEREN Adres Bofkontbos: op de hoek van de Parnassusweg / Gustav Mahlerlaan. Wie een nachtje wil reserveren: stuur een mail naar mail@familiebofkont.nl met de datum naar keuze. Vol = vol. 22, 23 en 24 juli zijn al besproken. Er is parkeerplek voor de pipowagen, Trein en metro zijn vlakbij (station Amsterdam Zuid) en Tram 5 stopt voor de deur. Wordt Vervolgd. Dag! Dafne & Famlie Bofkont Het Beloofde Varkensland Donderdag 11 juli 2013De Dag van SLAPEN BIJ DE VARKENSVoor een Bofkontproject, dat vanaf 24 juli van start gaat, kan ik nog een paar Bofkontfans blij maken. Wie wil een nachtje bij de Bofkonten slapen? Locatie: Amsterdam Zuidas in het Bofkontbos. Van 22.00 uur tot 10.00 uur 's ochtends (alles in overleg). In de Bofkontkeet is plaats voor twee personen: Primitief & Romantisch :-)Woensdag 10 juli 2013De Dag van DE VARKENSDOKTERVandaag weer een lange varkensdoktersdag. Prikpil voor de Moeder van Sjonnie, hoefjes van Billie Bofkont, de Black Boys moeten er aan geloven, kijken naar de bulten van Maximiliaan en dan Miss Universe. Ach die Missie. Eens stond ze tegen me op als onderdeurtje, nu beweegt ze in slow motion zoals Prins Claus deed in zijn laatste jaren. Ze is de kluts kwijt. En haar kracht. De hele dag slapen. Ik geef haar appelsap en dan is ze weer even heel erg blij:-)Dinsdag 9 juli 2013De Dag van NOG MEER VARKENSGELUKHet hooi is gelost! Twaalf stoere mannen hebben gisteravond ruim 16.000 kilo hooi versjouwd. Voorbereidingen overdag gedaan met de Bofkontboer-van-de-dag, terwijl zijn vriendin als Bofkontboerin-van-de-dag samen met mij op het land heeft gewerkt. Ondertussen lagen de Bofkonten in de modder of onder een boom. Zij een 5-sterren hotel, wij de dienaars der dieren :-)Maandag 8 juli 2013De Dag van BROERTJE IN DE MODDERMisverstanden over varkens & modder: 1. Ieder varken houdt van modder. Niet waar. 2. Varkens houden altijd van modder. Niet waar. Alleen als het erg warm weer is, zoals nu dus. Waarom gaan varkens in de modder? Om af te koelen en als huidverzorging. En niet te vergeten: modder fungeert als zonnenbrandcreme! Kijk eens hoe BROERTJE ligt te genieten :-)
Familie Bofkont Workshop
Bekijk
hier de fotoreportage. |