Schrijf je in voor de Familie Bofkont Workshop
Voor jong & oud!
Familie Bofkont Workshops op zaterdag en zondag: (klik voor data)
Workshops - Vrijgezellenfeestjes - Teambuilding - Bedrijfsuitjes - Familiebijeenkomsten - Feestvarkens
bekijk de fotoreportagesVolg Familie Bofkont op twitter.com/FamilieBofkont:
Teambuilding bij Familie Bofkont om nooit meer te vergeten?
neem contact op met communicatietrainer Dafne Westerhof...
Maandag 30 juli 2012
De Dag van Het Smoelenboek (1)...
'GENOTEN van je smoelenboek. Zelfs bijna mijn eigen gasten vergeten! GEWELDIG!!Stuk voor stuk, stukken'. Aldus de uitbaatster van theehuis the Happy View.
Zelfs bijna haar eigen gasten vergeten, toe maar.
En dan te bedenken dat het Smoelenboek inmiddels hopeloos achter loopt.
Hoog tijd dus voor een update. Geen tijd? Natuurlijk niet. Nooit tijd.
Dan maak ik wel tijd. Want als mensen alles om zich heen vergeten vanwege Familie Bokont, wie ben ik dan om ze dat plezier te onthouden? Waar en ben wie ben ik ook alweer gebleven? Ik volg gewoon het alfabet en dan kom ik vanzelf tegen wie er nog ontbreekt.
Aagje de Tweede - sinds oktober 2009
Hartewens van gehandicapt meisje: een biggetje redden uit de bioindustrie. En mag dat biggetje dan groot worden op Het Beloofde Varkensland? Het mocht. Gelukkig hoefden we niet te kiezen. Want welke moet je nemen? Je wilt die roze wondertjes allemaal wel meenemen... De boer had al een mooi en sterk biggetje uitgezocht. Toen de deur van hun hokje openging, zat ze al rechtop te kijken. En hoe moet ze dan heten?
Het werd Aagje, Aagje de Tweede.
En nu ik toch bezig ben. Meteen een update over Aagje de Eerste.
Eindelijk. Werd tijd, want Aagje de Eerste is op 27 april 2009 overleden.
Totaal onverwacht is Aagje op 27 april 2009 overleden. De Koningin van Het Beloofde Varkensland is bijna 11 jaar geworden. We hebben haar opgebaard op een bed appels, haar lievelingseten. Aagjes fans stuurden rozen, die aan huis werden bezorgd.
'Gecondoleerd met Aagje' zei de bloemist na het zoveelste bosje.
'Dankuwel' zei ik. 'Ze was een heel bijzonder varken'...
Nooit zal ik de verbaasde blik in de ogen van die man vergeten :-)
Vrijdag 27 juli 2012
De Dag van Groeten van Brammetje...
Donderdag 26 juli 2012
De Dag van het Zomerwerk...
Van de week is er gras gemaaid. Eergister, gister en vandaag geschud en vanavond balen persen. Het is een drukte van belang rondom Het Beloofde Varkensland. Alles moet binnen zijn voor het onweer morgen losbarst.Machines, trekkers, boeren, boerenzonen, boerendochters, loonwerkers, buren, vrienden, alles en iedereen is weer ingezet om de oogst binnen te halen. In de wijde omtrek is het een komen en gaan van trekkers en allerlei ander materieel.
Zomertijd op de boerderij. Leuke, drukke tijd. Altijd spannend. Zijn er genoeg droge dagen achter mekaar om het hooi binnen te halen. Er is geen tijd te verliezen. Tussendoor hazenslaapjes, ploegendiensten, moeder de vrouw die de warme prak komt brengen. Ieder jaar dezelfde rituelen. Ook deze keer zal er weer tot diep in de nacht doorgewerkt gaan worden. Het boerenzomerwerk is van alle tijden.
Was er vanochtend al heel vroeg uit. Met die hitte zijn dat de enige uurtjes nog waarop het erfwerk te doen is. Niks mooier dan de opkomende zon. Familie Bokont achter op het land. Tegen half elf waren ze allemaal al weer terug. Die laten zich niet meer buiten zien tot een uur of acht vanavond. Te warm.
Zelfs Billie, Theo en Mannetje zijn uit elkaar gaan liggen.
Gelijk hebben ze.
Maar vandaag is er wind en dat is een toch een stuk aangenamer dan gister.
Zie je wel, toch een echte boerin, altijd klagen over het weer :-)
Woensdag 25 juli 2012
De Dag van Bulle....
STIERKALFJE...Het stierkalfje dat vorig jaar samen met een depressieve melkkoe werd opgenomen bij Familie Bofkont in Amstelveen, viert vandaag zijn eerste verjaardag.
DEPRESSIEVE KOE...
De koe en het stierkalf komen van dezelfde melkveehouderij.
De boer belde Dafne Westerhof van Familie Bofkont omdat hij een depressieve koe had.
Ze was verstoten door de kudde en tot overmaat van ramp verdronk haar kalf voor haar ogen in de sloot.
VEEMARKT...
De koe zou naar de slacht gaan tenzij ze werd opgenomen bij Familie Bofkont.
Toen Dafne bij de boer ging kijken liep ze ook tegen een stierkalfje aan dat
de volgende dag naar de veemarkt zou gaan.
DRINKEN...
Dafne wilde de depressieve koe wel opnemen onder een voorwaarde: als dat stierkalf ook mee mocht. Sindsdien zijn die twee moeder en zoon. Zodra ze samen bij Familie Bofkont arriveerden, begon Bulle bij 'zijn' Mem te drinken.
JARIG EN NOG STEEDS DRINKEN...
Mem en Bulle maken het uitstekend.
Vandaag - 25 juli 2012 - viert Bulle zijn eerste verjaardag.
De grote lummel drinkt nog steeds bij zijn moeder en glanst als een spiegel.
En Mem?
Door al dat moedergeluk is zij er weer helemaal bovenop gekomen.
BOFKONTKUDDE...
Mem en Bulle maken deel uit van de Bofkontkudde. Net als de varkens leven zij in alle vrijheid op Het Beloofde Varkensland. In dit geval Het Beloofde Koeienland dus :-)
Dinsdag 24 juli 2012
De Dag van De Mystery Guest....
"Hallo, ik ben zondagavond naar Het Beloofde Varkensland gebracht. Ik ben zo groot als een cavia en het symbool van het Verborgen Varkensleed. Jullie zullen nog veel van me horen, maar nu nog even niet."
Zaterdag 21 juli 2012
De Dag van Morgen Weer Volle Bak...
Al weer druk bezig met de voorbereidingen voor morgen. Gister alle boodschappen gedaan voor natje, droogje & bofkontsoep. Altijd een run op de vegaballen. Kunnen we er weer genoeg scoren voor 12 liter bofkontsoep?Het is weer gelukt. De ballen zijn binnen en nu de hele dag buiten aan 't werk. Oudemannetjeshuis uitsteken, hun geraniums verzorgen, erf drollenvrij maken, stallen ragebollen, uitmesten, opstrooien, kortom genoeg werk weer voor in de late uurtjes.
En dan morgenochtend heel vroeg met het binnenwerk aan de slag. Vegen, poetsen, dweilen, soppen, en dan arriveert Maya om 11.00 uur (als trein en bus meezitten), voor de broodnodige extra handen, afwas, poepdozen, koffie zetten en tafels dressen.
Zoals iedere zondag een hele productie dus, maar om 14.00 uur staat de koffie op tafel en een hele zwik mensen van heinde en verre op de dijk en kan de pret beginnen.
Dat wordt weer feest voor Familie Bofkont. Zoveel aandacht, zoveel bewondering voor hun schoonheid, zoveel verbazing: "Wat is Zeus zacht! Wat heeft Mozzarello warme hoorns! "Wat heeft La Mama lange haren! Wat heeft Billie Bofkont een zachte buik!" "Wat heeft Lamme Zus lieve ogen!" Wat zijn die stieren groot en mak!"
Dat morgen allemaal en nog veel meer. Maar nu weer verder sloven.
Lekker buiten, dus mij hoor je niet klagen.
Vrijdag 20 juli 2012
De Dag van Vrijheid voor Juffrouw Loes en Mister Frisling...
Er is zojuist een hele vracht met betongaas bezorgd. Eindelijk!Bruin kon het trekken, dus grote bestelling geplaatst.
Wat zal Juffrouw Loes daar blij mee zijn.
Nu kunnen we eindelijk een nieuwe afrastering maken en dan heeft Juffrouw Loes haar vrijheid weer terug. Ze woont nog steeds in Villa Varkensgeluk met ruime uitloop - menig varken zou daar een moord voor doen -, maar Juffrouw Loes vindt het maar helemaal niks.
Evenals Mister Frisling, die haar gezelschap houdt sinds hij 's nachts een kijkje ging nemen op de nieuwe N201 en een paar verbaasde agenten tegen het lijf liep -:) Sinsdien lopen die twee te balen en ik ook, want het niks leuk om Juffrouw Loes zo te zien. Zij hoort te struinen en te rennen, op avontuur te gaan en kattekwaad uit te halen.
Alleen liever niet meer buiten de grenzen van Het Beloofde Varkensland. Niet voor mij, want ik weet dat ze toch altijd weer thuis komt, maar voor-wat-er-allemaal-zou-kunnen-gebeuren.
Van de week al weer de nodige angsten uitgestaan en dat is voorlopig wel weer genoeg. Poesje was de hort op met haar drie kinders. Hele nacht van huis. Stromende regen.
De volgende dag pas ruim na de middag teruggevonden op een akkertje aan de overkant van de dijk. Dat wil zeggen, moeder + twee en het derde cypertje bleef spoorloos. Dat duurde nog eens zoveel extra uren voor die avonturierster ineens weer opdook vanuit het niets. Waar vandaan bleef een raadsel, behoorlijk beduusd, geschrokken van haar eigen avontuur en doorweekt.
Gelukkig weer goed afgelopen, maar hele dag naar de knoppen, want alsmaar lopen zoeken. Zal het me ooit lukken om te denken, och die komen wel weer terug en dan gewoon doorgaan met waar ik mee bezig was?
Ik wou dat het waar was, maar ik denk het niet :-)
Donderdag 19 juli 2012
De Dag van de Weldoener van Vrouw Vos...
Droevig nieuws. Paul Vermes, orthopedisch chirurg en weldoener van Vrouw Vos is overleden.Toen ik hem vorig jaar juli belde om te zeggen dat Vrouw Vos weer was ingestort, kwam hij onmiddellijk. Dat bleek volstrekt niet vanzelfsprekend. Hij had zelf het een en ander achter de rug. Tijdens het opereren kreeg hij een herseninfarct en kon niet meer lopen. Door verder onderzoek kwam er ineens van alles aan het licht. Er volgde een loodzwaar jaar van operaties, chemo en revalidatie. Hij zou nooit meer kunnen autorijden. Dat kon hij niet aanvaarden.
Paul bestelde toen vanuit zijn ziekenhuisbed een fonkelnieuwe Saab cabriolet. Knalgeel. Hij vocht zich een weg terug en op een dag bleek hij vrij van kanker. En toen belde ik over Vrouw Vos.
En daar kwam hij aanzeilen in z'n knalgele sportauto. Open dak. Zichtbaar vermagerd, slechter ter been en wat langzamer sprekend. Maar de spirit was onveranderd en hij vertelde in geuren en kleuren over zijn avonturen als patient in het ziekenhuis. We vielen van de ene verbazing in de andere - wat een gruwels kunnen je als patient toch overkomen - maar wat hebben we ook gelachen. Inmiddels met pensioen wilde Paul nog heel lang van het leven genieten na een leven van dag en nacht keihard werken.
En in dat drukke bestaan - Chef de Clinique afdeling Orthopedie, Sint Lucas Andreas Ziekenhuis, Amsterdam - wist hij nog tijd vrij te maken voor Vrouw Vos, toen zij in 2008 voor de eerste keer instortte en geen dierenarts haar helpen kon. Want zulke oude varkens komen niet voor en wie weet daar dan wat van? En zo kwam Paul Vermes op Het Beloofde Varkensland terecht.
Woensdag 18 juli 2012
De Dag van Groeten van Janneman & Moeder Kraak...
Dinsdag 17 juli 2012
De Dag van Scenes uit het Leven van een Varken...
Zeeman is gecast voor 'Het Schaep met de Vijf Pooten'.Vandaag is het zover. Hij heeft een scene met Marc Marie Huybregts.
De hele crew verheugt zich enorm op zijn komst.
Stro, hooi, een trog met echte ouderwetse varkensslobber,
het is allemaal voor hem geregeld.
En Zeeman ontving van de week ook een heus callsheet, waar en hoe laat hij vandaag verwacht wordt. Zijn naam prijkt naast die van Pierre Bokma, Marc Marie en Georgina Verbaan.
Een ander filmrolletje ging eerder aan zijn neus voorbij omdat de datum ons niet schikte. In dat filmpje had Zeeman een slagerij binnen zullen wandelen om de consument te verrassen/confronteren met zijn aanwezigheid temidden van de hammen en worsten.
Zijn rol is overgenomen door twee biggetjes. Het filmpje is er eentje uit een reeks van FoodLog.nl Boer wil het anders gaan doen omdat de consument dat wil. Hij wil lokaal gaan produceren en het vlees een naam gaan geven.
In filmpje 3 komt de slacht aan bod. Wat mij opvalt is dat zowel de boer als de slachter teveel hun best doen om sociaal wenselijk over te komen, evenals de slager trouwens. Ze praten alledrie de consument naar de mond.
De boer vindt het jammer dat hij zijn klant niet kent en wil daar verandering in gaan brengen. Maar wat hij vergeet is dat de consument niet zijn feitelijke klant is. De consument is de klant van de slager en niet van de boer. Goed beschouwd is de slachterij de klant van de boer en levert de boer een halfprodukt in de vorm van een levend varken.
In het geval van Aagje, Vrouw Vos, Gieltje, Beertje, Sjouk, Broertje en Bert was er wel sprake van een 'klantrelatie' met de boer, Ik was de klant. Niet als consument, maar als burger, omdat ik ze als big kocht, niet opat maar liet leven.
Terug naar de Foodlog filmpjes. Zou de boer ook de boel uit zichzelf omgegooid hebben, zonder de hete adem van de consument in zijn nek te voelen? En beseft hij voldoende dat vleesetende consumenten het een zeggen en het ander doen? Dat hij hoog en laag kan springen, maar dat hij het deze gespleten persoon nooit naar de zin kan maken? Schattig biggetje mag niet geslacht, want zielig, maar doet u mij nog maar een ons boterhammenworst.
Dan de slager. Hij spreekt in de derde persoon enkelvoud om uit te leggen dat slagers veel met beesten hebben en dicht bij de natuur staan. Ook al is dat zo, dat gelooft toch (bijna) niemand.
De slachter probeert zichzelf te overtuigen en daarmee ook de kijker, hoopt hij. Doe niet zo je best om het mooier te maken dan het is, wll ik hem wel toeroepen. Het doden is een luguber werkje, zegt hij zelf. En dat is ook zo, maar onoverkomelijk als we vlees willen eten.
Ik blijf met vragen en gedachten zitten.
1.
Van die azijn keek ik op, wist ik niet, weer wat geleerd. Maar waarom zitten de varkens zo op elkaar gepropt gedurende de 2 dagen wachttijd? Is dat omdat vechten dan praktisch onmogelijk wordt door te weinig ruimte?
2.
Waarom geen stro? Wat zou je ze nog een plezier kunnen doen met een lekker strobed.
3.
In twee dagen bouw je geen band op met varkens. Echt niet.
Zelfs niet met biggetjes. Zelfs niet op Het Beloofde Varkensland,
al ga je op je kop staan.
4.
Het lopen van de varkens uit het hok naar de slachtplaats is gecompliceerder dan de slachter vertelt. Hij liep er niet voor niks met een schotje achteraan. En de 'wijsneus' die uit de pas liep, werd gecorrigeerd met een stroomstok op haar neus. Grotendeels aan het oog onttrokken omdat de verslaggeefster net op dat moment voor de camera langsliep, maar voor de varkenskenner zichtbaar en hoorbaar.
Ga ze zien, deze filmpjes.
Goed dat ze gemaakt zijn, hopelijk komt er veel discussie van.
Eigenlijk zeggen ze alledrie - boer, slager, slachter - hetzelfde:
"Ik doe mijn best, ben niet zo'n monster als jullie denken, en ik wil erkenning".
Voorlopig ben ik hier nog niet over uitgedacht.
Maar eerst met Zeeman naar Marc Marie.
Wordt Vervolgd.
FoodLog - Willen we vlees of varken? (1)
FoodLog - Vlees of varken (2): wat willen consumenten bij de slager?
FoodLog - Vlees of varkens (3): van wie komt het vlees?
PS
Wat waren het trouwens prachtige varkentjes!
Wat doodzonde toch om die schoonheden te slopen.
Maar nu het volgende:
Nadat die varkenskop zes uur lang had gesudderd in de bouillon, en de verslaggeefster een stukje mocht proeven, liep het water in mijn mond. Ik voelde de structuur, rook het geurige malse vlees. Tja, de mens is gespleten :-)
Zaterdag 14 juli 2012
De Dag van Groeten van Prins Harrie
Vrijdag 13 juli 2012
De Dag van Hiep Hoi Hooi!
Vorige week 1500 hooibalen gelost, 6 volgeladen karren met 8 man.Twee avonden keihard werken en de helft van de jaarvoorraad is dus binnen.
Eerste snee. De beste kwaliteit. Familie Bofkont is er gek op.
En nu het mooiste:
De boer stuurt pas op 31 december de factuur. Dat is heel erg aardig.
Nog aardiger is dat hij 3,50 euro per baal rekent.
Dat is andere koek dan die woekerprijzen van de vorige oogst,
toen de hooibalen op 't laatst voor 9 (!) euro weggingen!
Dus wie Familie Bofkont blij wil maken met een baaltje hooi,
kan dat nu heel voordelig doen :-)
Iedereen blij!
GIRO 469
t.n.v. Familie Bofkont
Amstelveen
o.v.v. hooi!
Woensdag 11 juli 2012
De Dag van Zachte Handen & Bewustwording...
'Mijn handen voelen nog steeds zacht aan door het masseren van Miss Piggy, elke keer als ik dat voel denk ik aan de workshop en aan het masseren van dat grote, lieve, warme lijf!'Met zo'n mail hoef je geen log meer te schrijven :-)
Komt goed uit. Veel werk te doen, er komt geen eind aan.
Niks erg, tussen de beesten is het gewoon altijd goed.
De katjes stormen het erf over en Maximiliaan heeft gisteravond
met smaak een hele meloen gegeten!
Dat geeft voorzichtig weer hoop.
Hier nog even de mail in z'n geheel.
Niks meer aan doen, kan zo op de log.
'Mijn handen voelen nog steeds zacht aan door het masseren van Miss Piggy, elke keer als ik dat voel denk ik aan de workshop en aan het masseren van dat grote, lieve, warme lijf!'
Het was fantastisch en ontroerend!
Het werkt door merk ik, ik besef des te meer wat we de dieren in de industrie aan doen. Bewustwording inderdaad! Heel mooi, dank je wel. Het gaat toch weer allemaal om liefde, en om de waardigheid van alle levende wezens.
Hartelijke groet, xxxxxxx
P.S. het zag er allemaal ook zo mooi uit, de boerderij, het erf, het land. De koeien vonden we ook prachtig! (Dit alles zeg ik ook namens mijn vriend xxxxxxx en onze dochters xxx en xxxxxxx)
PS
inderdaad, het gaat om bewustwording bij Familie Bofkont en het werkt.
En dat wordt mooi geïllustreerd door volgende tekst.
(ook gekregen :-) )
Een beetje heilig, maar vooruit.
Ik moest gelijk aan jou denken toen ik dit op Facebook zag:
Dinsdag 10 juli 2012
De Dag van een traan en een lach...
'Het lijkt wel of ie lacht op die foto' zei iemand.Met andere woorden: hij lijkt daar helemaal niet ziek.
Klopt. Die foto is van 8 jaar geleden :-)
Nu valt er niet zoveel meer te lachen voor Maximiliaan en mij.
Vanochtend om 4.30 uur naar hem toe, de maan was nog zichtbaar.
Max lag er als een zielig hoopje bij. Gelukkig wilde hij wel een appeltje.
Hij redt 't of hij redt niet. Meer opties zijn er eigenlijk niet.
Ja, open maken om te kijken wat er van binnen aan de hand is.
Maar dan haal je de hele boel overhoop, zei varkensdokter Peter.
En dat wil ik niet. Geen lijdensweg voor Maximiliaan.
Voor de zekerheid ontwormd en iedere 24 uur een pijnstillende injectie.
Dat zijn de mogelijkheden.
Alsof er al geen zorgen genoeg zijn, had Edwin gister de deur geforceerd, ruit eruit en was er een kitten vedwenen. Overal zoeken, maar niks.
Ik haalde de gekste dingen in m'n hoofd. Zou ze in de gierput gevallen zijn? Vrijwel onmogelijk want daar ligt een grote steen op, maar ja zo'n klein beestje, je weet maar nooit door wat voor gaatje die nog kan.
Zou ze verdronken zijn in een plas water? Zou ze onder de voet gelopen zijn door Herman? Nee, want dan zou je iets moeten vinden. En stel dat Mister Frisling haar opgegeten heeft. Met huid en haar? Zou hij tot zoiets in staat zijn?
Inmiddels was ze al meer dan 5 uur weg. Alle deuren open gezet, zodat Poesje naar buiten kon (ze wordt volgende week gesteriliseerd). Ik hoopte dat zij haar zou vinden. Maar nee.
Binnen voor de zoveelste keer weer de boel binnenste buiten gekeerd. De strobanken uit elkaar gehaald, zou ze ergens bekneld geraakt zijn?
Tot ik weer buiten zocht en Poesje de omgevallen boom zag oplopen. Op weg naar een vogelnest? Ik liep er al voorbij met een pindakaasboterhammetje richting Max, tot ik me instinctief omdraaide. En daar zat haar kind. Boven op het dak.
Recht boven de plek waar Rode Poes vijftien jaar geleden haar kittens mee naar toe genomen had. Die hadden zich destijds tussen de bruidssluier verstopt.
De bruidssluier is verdwenen (varkens!), maar de wirwar van wortels en stengels ligt nog op het dak (daar kunnen die rauwdauwers niet bij!) en daar tussen in had het poezenkind zich verschanst.
En ze ze wilde niet meer mee. Veel te leuk daar op dat dak.
Vrijdag 6 juli 2012
De Dag van de Workshop Foto's
De foto's van de workshops van 30 juni en 1 juli staan on-line.Veel kijkplezier!
FOTO'S Familie Bofkont Workshop
op Het Beloofde Varkensland - 1 juli 2012
Bekijk
hier de fotoreportage.
FOTO'S Familie Bofkont Workshop
op Het Beloofde Varkensland - 30 juni 2012
Bekijk
hier de fotoreportage.
FOTO'S Bruid Evelien als Feestvarken
op Het Beloofde Varkensland - 30 juni 2012
Bekijk
hier de fotoreportage.Woensdag 4 juli 2012
De Dag van Groeten van Familie Bofkont
Dinsdag 3 juli 2012
De Dag van Groeten van Beertje
Zondag 1 juli 2012
De Dag van Groeten van Brutus
| mail@familiebofkont.nl | www.familiebofkont.nl |