naar volgende maand (juni 2010)

Familie Bofkont in levende lijve ontmoeten?
Schrijf je in voor de Familie Bofkont workshop. Voor jong & oud!
meer info

Workshop - Vrijgezellenfeestje - Teambuilding - Bedrijfsuitje - Familiebijeenkomst - Feestvarken info

Voor Bedrijven & Instellingen - MVO Teamuitje
BOERENFITNESS OP HET BELOOFDE VARKENSLAND

Welk bedrijf/afdeling/instelling komt Familie Bofkont helpen om het stro in de Varkensmassagesalon te verversen? Lekker buiten werken tussen de Bofkonten. Overdag of 's avonds. We maken er een bijzondere bijeenkomst van. Goed voor de teambuilding, goed voor de maatschappelijke betrokkenheid en goed voor humeur en figuur. Boerenfitness: Hoef je niet meer naar
de sportschool. Vol zelfvertrouwen in je zwembroek het strand op!
Misschien wel meezwemmen met Zeeman. Wie weet... mail@hetbeloofdevarkensland.nl

Teambuilding bij Familie Bofkont om nooit meer te vergeten? neem contact op met communicatietrainer Dafne Westerhof...

Maandag 31 mei 2010

De Dag van Help Ik Weet Het Niet Meer!

Dafne, ik weet niet meer op welke partij ik op stemmen moet!
Wat doe jij? Wat vind jij? Wat moet ik doen?
Morgen ga ik er een logje aan wijden.
Kom net thuis van een dagje 'training on the job'.
Liften, grote kantoren, airconditioning etc.
Heel aardige mensen.
Nu eerst even de polder in met Twittertje.

PS
Kijk maar vast naar het onderstaande filmpje en stel je voor
dat die leuke Herman, Zeus, Rosamunde of Brutale Griet
daar wanhopig zouden ronddolen op zoek naar eten.
En dat je bewust geen poot zou uitsteken om ze te helpen
of te redden van de hongersdood?
Wat ben je dan waard als mens?
Laat staan als zogenaamde dierenbeschermer?

Zondag 30 mei 2010

De Dag van na Zon komt Regen

Twitter heeft vandaag de agenda bepaald.
Te nat, te kil en te veel wind.
Niet echt weer om met een kwetsbaar fazantenkuikentje op pad te gaan.
Geen Milieumarkt dus voor Familie Bofkont.

Het was gister al voorspeld, maar ik wilde het niet geloven.
Toen ik een polderwandeling maakte was het zulk mooi weer.
Juffrouw Loes zwom me achterna en stormde als een dolle door de velden, Arie Bombarie ging mee. Kortom niets leek er op dat er aan dit paradijs een einde zou komen. Zelfs Edwin had zijn moeder verlaten om met Aagje de boel op stelten te zetten.

Maar het kan verkeren.
Morgen weer een nieuwe dag.
En volgend jaar weer een nieuwe Milieumarkt.

Zaterdag 29 mei 2010

De Dag van Milieumarkt Amsterdam en de Grote Marketingvraag

Familie Bofkont maakt zich op voor de Milieumarkt bij de kinderboerderij in het Westerpark in Amsterdam. Morgen. Heel programma, dat op 13.00 uur begint (klik hier voor folder).
Welkom allemaal!

Familie Bofkont krijgt achtermekaar uitnodigingen voor markten, evenementen etc. Leuk om gevraagd te worden natuurlijk. Maar zelden zeg ik ja en dan nog hou ik altijd tot het laatste moment een slag om de arm.
Mijn leven met de beesten bekijk ik inmiddels van dag tot dag.
Afspraken plannen staat daar haaks op.
Daarom wil ik ook nooit groots aangekondigd in de folders.
Want stel dat Zeeman morgenochtend zegt: "Bekijk het maar Westerhof. Vandaag heb ik geen zin". Dat zou natuurlijk zomaar kunnen.

Of: Nu ben ik sinds een week Fazantenmoeder geworden. Hoe moet dat dan met Twittertje? Hem alleen thuislaten is onbestaanbaar. Hij zou zich geen raad weten zonder moeder.
Zijn jonge leventje is veel te kwestbaar voor zoveel stress.
Meenemen dan natuurlijk, maar hoe?

Twitter heeft in 1 week tijd enorm veel noten op zijn zang gekregen.
Onder mijn haar en nergens anders wil ie zitten.
Of hij verkent inmiddels op de grond de wijde wereld, razensnel vindt ie z'n weg dan. Doodeng, want hij is nog kleiner dan een mus, en er zijn veel gevaren onderweg voor zo'n klein diertje. Bij thuiskomt verwacht hij moeder in de kussens zodat hij weer in z'n warme holletje kan wegkruipen.

Misschien ga ik morgen wel de hele dag in de Bofkont Bus liggen bij Zeeman met Twittertje onder mijn haar. 'Levende Installatie! Vrouw in bed met Varken & Fazant! Komt dat zien! Komt dat zien!'

Laatst was hier een familievenement.
Grootouders, ouders, ooms, tantes, neven, nichten.
Een prachtige dag. Iedereen was in z'n element bij de Familie Bofkont.

Bij het afronden werd er nog een opmerkelijke vraag aan me gesteld:
'Waar wil je over 5 jaar zijn?'

De moeder van de vraagsteller kwam bij het afscheid nog even naar me toe. Geweldig vond ze het antwoord dat ik toen gaf. Ik vertelde namelijk dat ik inmiddels van dag tot dag leef en dat de beesten mijn agenda bepalen. Dat leven op Het Beloofde Varkensland voornamelijk uit loslaten en overgave bestaat.

De Waar-Wil-Je-Over-Vijf-Jaar-Zijn vraag is een marketingvraag, die altijd over geld en meer en beter en groter en nog meer gaat. Over de prestatiegerichte consumptiemaatschappij dus.

Juist mensen van rond de 30 zijn hier verstrikt in geraakt en zijn de weg kwijt, vertelde die moeder. Ze was blij dat ik ze op deze Bofkontdag een spiegel voorgehouden had. Dat je ook op een andere manier kunt leven.

Inderdaad. Heel vaak is me die 5-jaren vraag gesteld. Komt zo uit de marketing boekjes. De vraag aan deze onderneermster/varkenshoedster kan dus beter zijn: "Waar wil je morgen zijn?"

En dan antwoord ik:
"Ik hoop op de milieumarkt in Amsterdam!"

Vrijdag 28 mei 2010

De Dag van op Werkbespreking met Twittertje

Vanochtend naar een werkbespreking buiten de deur geweest.
Natuurlijk ging Twitter ook weer mee, zoals hij overal mee naar toe gaat.
Binnen een week tijd is het geen eenkennige baby meer.
Hij was erg nieuwsgierig naar de kantooromgeving en volgde de vergadering op de voet vanaf de schouders van mijn gesprekspartners en twitterde ijverig mee.
Ook had hij zijn eigen lunchtrommeltje meegenomen.
Op de terugweg kroop ie weer veilig onder mijn haar weg en stak zijn kopje naar buiten zoals alle kuikens bij hun moeder doen.
Het was een mooie ochtend.

Alle foto van het OVHZ Feest staan hier

Donderdag 27 mei 2010

De Dag van Zeeman op het OVHZ Feest

En terwijl iedereen zicht tegoed deed aan de spareribs,
ging Zeeman op de foto met de ondernemers :-)
Opdat een ieder zich Feestvarken kon voelen tijdens
het vieren van het 35 jarig bestaan van de OVHZ :-)
Het leverde een aantal mooie plaatjes op.

Alle foto van het OVHZ Feest staan hier

Dinsdag 25 mei 2010

De Dag van What's Next?

NRC Next heeft een 'how to' rubriekje voor de loonslaven onder ons, zoals Jort zou zeggen. Als communicatie-expert (ahum) werd ik ook gevraagd om een bijdrage.
Vijf communicatie-adviezen in 250 woorden.
Morgen staan ze in de krant.

Nog meer businesspraat:
De Ondernemers Vereniging Haarlemmermeer Zuid bestaat 35 jaar.
Groot feest morgen. Burgemeester erbij. Zeeman ook. Zeeman? Ja!
Druk bezig met de voorbereidingen.

Hoe moet dat dan met Twittertje? Geen idee nog. Thuislaten is geen optie.
Moet ik dan met Twittertje in mijn haar voor die groep ondernemers gaan staan?
'Dames en Heren! Dit is de nieuwste trend! Een fazantenkuiken in je haar!'

Twittertje blijkt trouwens niet voor de poes.
Met zijn vlijmscherpe snaveltje pikt bij voorkeur in mijn ogen. Au!
Het zal de glittering wel zijn waar ie op af springt.
Hij is zo snel als water. Een echt dominantje.
Twittertje moet zo snel mogelijk gezelschap van een ander kuikentje.
Wordt Vervolgd.

Maandag 24 mei 2010

De Dag van Twittertje

'Ik heb een tante en een oom die wonen in een eikenboom, een eikenboom in Laren'.

Dat is natuurlijk al te leuk om waar te zijn, maar hier is nog iets veel leukers gebeurd.
Sinds gister woont er een fazantenkuikentje in mijn haar.

Het beestje is zo klein als een muis, zo licht als een veertje, maar het heeft een enorme wil. Hij wil nergens anders zitten dan onder en in mijn haar.

Waar ik ook ga of sta, hij dribbelt me overal achterna.
Levensgevaarlijk, want voor je het weet sta je er bovenop.

Dus de 'draagdoek' van Arie Bombarie maar weer eens na 8 jaar tevoorschijn gehaald.
Geen succes. Mijn twittertje werkte zich er vliegensvlug uit, op weg naar mijn schouder.
Toen in mijn decollete. Het kopje stak er parmantig uit.
Maar ook daar wilde hij niet lang blijven.

En ik had een workshop gister. Twittertje alleen laten was geen optie.
Hij piepte de hele wereld bij elkaar, zodra ik uit zicht was.
Dus hij moest mee.
Ik stopte hem uiteindelijk tussen hemd en overall in. Dat lukte.
Daar lag hij veilig opgeborgen te soezen en mee te kletsen.

Maar halverwege de middag kroop ie door mijn mouw toch weer naar mijn haar.
Hij duikt er onder, haakt er zijn piepkleine nageltjes in vast, en ik heb geen kind meer aan hem. Reuze gezellig, maar niet erg handig vor mij, want nu ben ik enorm beperkt in mijn bewegingen.

Ik ben nu aan het denken over een verbeterde versie.
Wel onder het haar, maar met misschien een extra vangnetje eronder?
Wordt Vervolgd,

Foto's Familie Bofkont Workshop op Het Beloofde Varkensland 23 mei 2010

Foto's De Pinksterblommekes op Het Beloofde Varkensland 22 mei 2010

Foto's Volendamse Vriendinnen op Het Beloofde Varkensland 22 mei 2010

Zondag 23 mei 2010

De Dag L'Histoire Se Repete...

Op de eerste verjaardag van Mister Frisling ben ik opnieuw moeder geworden van een wild diertje. Gisteravond stonden er ineens twee joggers aan de poort te roepen.
Familie Bofkont! Familie Bofkont!

De joggers hadden een klein vogeltje gevonden op de dijk, zonder moeder.
Na wat heen en weer gejog bleek die nergens te zijn.

Een fazantenbaby! Het eitandje zit nog op het snaveltje.
Net uit het ei dus. Hij/zij (ik vermoed een hij) heeft de hele nacht onder m'n haar geslapen.
Dus de eerste doorwaakte nacht zit er al weer op.

Morgen meer.
Straks workshop.
Werkende moeder dus.

Vrijdag 21 mei 2010

De Dag van Mister Frisling, Tapschoenen en Vlees blijft Emotie

Mister Frisling is jarig! 1 jaar!
Zondag meer daarover want dan gaan we het vieren.
Gisteravond nieuwe tapschoenen gekocht bij Papillon.
Over tapdansen ook later meer.
Want vandaag blijft het toch nog even over vlees gaan.

Kreeg gister twee interessante reacties op mijn log:

Reactie 1

Leuke weblog vandaag, een meesterwerkje!

Reactie 2, van iemand die daar heel anders over dacht:

Geachte Dafne,
Ik lees af en toe met verbazing je berichten. Nu weer over spekjes. Ik heb toch sterk de indruk dat gebakken spekjes afkomstig van een varken heel wat gezonder zijn dan die met veel niet zo gezonde hulpstoffen in elkaar gekunstelde nepspekjes van plantaardige eiwitten die volgens jouw aanwijzingen ook nog in de olie op een hoog vuur met n.b veel zout klaargemaakt moeten worden. Dit soort voorlichting zou vermeden moeten worden als naast het welzijn van de varkens ook de gezondheid van de mens je lief is.

Waarom mag je geen varkens slachten voor de consumptie door de mens? Ik ben van mening dat een goed verzorgd dier zeker ook wel fatsoenlijk geslacht mag worden. De dood hoort bij het leven. Ook jouw varkens gaan dood waarbij de oude dag zo te lezen ook niet altijd een feest is. In de natuur gaan dieren vaak op een nare manier dood in onze ogen zeker als ze gepakt worden door een roofdier. Afgelopen winter zijn 25 van mijn duiven door sperwers geslagen. Ook dat is geen feest zoals ik af en toe zag. Moet ik die sperwers nu plantaardige spekjes gaan voeren omdat ik het zo naar vind voor die duiven? Iedereen zou me voor gek verklaren. Waarom moeten dan mensen die graag vlees eten wel verdacht gemaakt moeten worden als dierenbeulen?

Mijn kippen krijgen een goed leven met veel ruimte en gevarieerd voer. Ze blijven bij mij, ook als ze allang geen eieren meer leggen, tot ze van ouderdom dood gaan. Ik voel mij daartoe verplicht als een soort pensioenjaren voor hun. Maar elk jaar fok ik tientallen kuikens. De helft is altijd haan. De haantjes slacht ik na 16 weken als ze nog goed mals zijn. Ze hebben een goed leven gehad en ze worden bij mij heel fatsoenlijk geslacht. Door middel van een stroomstoot zijn ze onmiddellijk bewusteloos en daarna snijd ik hun hals slagaderen door. Ze sterven dan pijnloos en heel rustig. Na het plukken en uitsnijden gaan ze de diepvries in om er op gezette tijden van te genieten. Wat is daar verkeerd aan? Natuurlijk zie je wat bloed en gaat een dier dood die daar geen zin in had.

Maar ben je bang voor bloed en moet het dier als zijn tijd gekomen is dan maar een dodelijke injectie krijgen? Wat is het verschil? Ben je bang voor de dood en denk je het dier door het niet te slachten het eeuwige leven te schenken en als dat niet lukt is het dan zijn eigen schuld?

Zou het niet beter zijn om de vleesindustrie niet de rug toe te keren maar die te beïnvloeden om dieren een beter leven te geven en netjes te slachten? Dieren en mensen zijn dat waard. Met vriendelijke groet,

Heel goed. Mooiere tegenstelling in reacties bestaat natuurlijk niet.
Dus stuurde ik dit even door naar de man van het meesterwerkje.

Waarop hij weer het volgende zei:

Volgens mij heeft hij/zij niet helemaal begrepen waar jij voor staat. Jij keert de vleesindustrie namelijk helemaal niet de rug toe, maar duikt er middenin. Dus dat heeft hij waarschijnlijk gewoon verkeerd begrepen uit al je verhalen. Maar hier is toch ook wel een beetje een kromme redenering van zijn kant:

"Maar ben je bang voor bloed en moet het dier als zijn tijd gekomen is dan maar een dodelijke injectie krijgen? Wat is het verschil?"

Het verschil is precies wat hij zelf zegt: "zijn tijd is gekomen". Bij die kuikens van 16 weken is de tijd nog niet gekomen. Dat zijn kleuters die worden geslacht voor het genoegen van de mens in plaats van bejaarde dieren die een eigen leven leiden en van ouderdom(skwaaltjes) sterven. Ik begrijp niet hoe je daar het verschil niet tussen kunt zien. Hij heeft wel een heel rare kijk op dieren. Alsof elk leven van een dier de aanloop is naar zijn dood. Alsof het enige dat telt voor een dier een pijnloze dood is. Dat is natuurlijk onzin, ik heb persoonlijk liever een leven van 80 jaar en een pijnlijk einde dan dat ik morgen pijnloos van de wereld wordt geveegd, die meneer/mevrouw waarschijnlijk ook. "De dood hoort bij het leven", ja halleluja.

Waarschijnlijk zijn vegetarische spekjes inderdaad beter, maar dit ligt wel aan de huidige tijd waarin overgewicht en het dichtslibben van de bloedvaten een grote rol speelt. Het is best dat mensen vlees eten en heeft waarschijnlijk voor een grote vooruitgang in de evolutie gezorgd, maar precies zoals hij zegt, behandel de dieren goed en geef ze een rustige dood. Maar bovendien, als je het kunt laten, laat het dan gewoon, dat vleeseten. Nog beter voor mens en dier.

PS
wat betreft de bereidingwijze van jou spekkies heeft hij natuurlijk wel een punt, die hoeveelheden zout van jou, poe, dat is hoe dan ook slecht voor je. Maarja als je dat lekker vindt... haha

En toen viel gister ook nog de glossy JAN op de mat.
VLEES ETEN, WIE DURFT HET NOG?
staat er op de cover als aankondiging naar het stuk dat Jort Kelder schrijft over vlees.

Jort vraagt zich af of mijn missie op Het Beloofde Varkensland gaat slagen. Volgens hem is voorlopig alleen nog maar de goedverdienende elite, die na wil denken, bereid het vlees te laten staan.

Maar mijn missie is helemaal niet om van alle mensen vegetariers te maken.
Integendeel.
Mijn missie is juist om mensen in te laten zien dat zij zich niet hoeven af te keren van hun oerinstinct. Laat iedereen die dat lekker vindt toch gewoon vlees eten.
Maar dan wel smullen van vlees, waar geen dier voor heeft hoeven lijden.
Happy Meat dus. Het Vlees van de Toekomst.

Voorlopig is dat nog toekomstmuziek.
Dus tot die tijd... gewoon nog een poosje afzien met al die vleesvervangers.
En die zijn best lekker.
Met of zonder zout.
Ieder zijn meug :-)

PS
Ik hou van zout en vet. Patat! Ik weet precies waar je de lekkerste koopt.
Dat is maar op een adres in Amsterdam. Wil Graanstra voor de Westertoren.
Het liefst ging ik daar iedere dag naartoe.
Ook niet bepaald bevorderlijk voor een gezonde veganistische leefstijl.
O ja en dan nog het zoet. Als ik chocola zie word ik wild.

Zout, vet en zoet schijnen verslavend te zijn volgens onderzoek volgens ene dr. Paul Kenny:

LONDEN - Snoep, chips, worstjes, koekjes en hamburgers blijken net zo verslavend als heroïne. Ze programmeren de hersenen zodanig dat we steeds meer smachten naar zout, vet en suiker.
Wie veel en regelmatig van deze producten eet, wordt daarom al snel een echte verslaafde. Dit blijkt uit onderzoek van dr. Paul Kenny. Het is volgens hem de eerste keer dat wordt aangetoond dat hersenen hetzelfde reageren op deze etenswaren als op drugs.
Voor het onderzoek, dat werd uitgevoerd in Londen en Florida, werden ratten onderverdeeld in drie groepen. De eerste groep kreeg gezond te eten. De tweede groep kreeg een bepaalde hoeveelheid junkfood terwijl de derde groep ratten ongelimiteerd ongezond voedsel voorgeschoteld kreeg.
De derde groep ontwikkelde naast veel vet, een onbedwingbare neiging tot eten. Deze ratten hadden ook steeds grotere hoeveelheden van het eten nodig om zich goed te voelen.

Het is duidelijk. Ik ben gewoon een rat :-)

Donderdag 20 mei 2010

De Dag van Spekkies, Enge Dromen & Modder

Zolang ik me kan herinneren ben ik verslaafd aan spekkies.
Als kind jatte ik de spekblokjes al bij mijn boeren-oma weg als ze stond te koken. Ik zie dat granito aanrecht nog voor me.

Gister stuitte ik op een Minicursus Spekjes Bakken.
Natuurlijk moest ik kijken.
En ik ben het niet eens met die methode.
Helemaal uitbakken, dat is mijn devies.

Helaas. Ik bak al 100 jaar geen spekjes meer uit.
Maar daar hoef ik niet bedroefd meer om te zijn, dankzij Tivall.

Men neme een bakje Spekreepjes van Tivall.
(te koop bij de grotere Albert Heijnen).
Deze spekjes zijn op basis van soja- en tarwe-eitwit gemaakt.
Gezonde keuze, staat er op:
Bron van eiwitten, vitamine B12 en ijzer.

Dat is dus nog eens andere koek dan de kleurstoffen uit de Minicursus Spekjes Bakken.

Nu valt er aan deze vega spekreepjes niks uit te bakken, dus moet de rijst- of olijfolie er wel aan te pas komen.

Laat een niet te zuinige hoeveelheid olie goed heet worden in de koekenpan. Kieper het bakje met de speekreepjes erin en blijf ze voortdurend omscheppen op een hoog vuur. Strooi een flinke hoeveelheid zout over de spekreepjes (dat maakt ze nou juist zo lekker).

Als de spekjes een lekker bruin kleurtje hebben, stoppen met omscheppen en het vuur op de laagste stand draaien. Nu moet je er verder van afblijven. En zie, als door een wonder begint er toch een soort uitbakproces. In ieder geval het geluid is gelijk (ook heel belangrijk voor de zintuigelijk ingegestelde mens) en de spekreepjes worden knappiger.

Ondertussen maak je wat je bij je spekjes wilt eten.
Jullie zien, eens een vleeseter, altijd een vleeseter.
Een vleeseter gaat namelijk altijd uit van het vlees en kiest daar dan de rest van de maaltijd omheen.

Op het Tivall pakje staat dat deze spekreepjes ideaal zijn bij een salade of pastagerecht. Helemaal waar, maar de marketeers van Tivall moeten wel iets meer hun best doen. Bij de stamppotten! Juist bij de boerenkool en de zuurkool waar je als vegetarier de spekjes zo node moet missen!

Enfin, probeer het maar eens.
Ze zijn heerlijk bij alles en er heeft geen varken voor hoeven lijden.

Ooit las ik dat uitgebakken spek lang geleden 'ontdekt' is door een Chinese varkensboer, wiens schuur in de brand stond en hij plotseling een heerlijke geur opsnoof. Sindsdien stak hij zijn varkens expres in brand. Laten we hopen dat dit een fabeltje is...

Maar vannacht liep ik wanhopig in mijn droom rond met een klein roze biggetje in mijn armen. Het beestje had een verbrand ruggetje en de huid was helemaal los en omgekruld als uitgebakken bacon. Ik moest onmiddellijk water en melk hebben en dat was nergens te krijgen. Klassieke nachtmerrie dus.

Gelukkig werd ik wakker en moest meteen aan Edwin denken. Dat was het dus!
Op zonnige dagen smeer ik die nog steeds in met factor 50 en s' avonds met aftersun.
Toch hingen er laatst wat losse velletjes op zijn rug. Edwin was aan het vervellen.
Hij gaat de laatste dagen steeds meer op pad met Aagje en ik hoop dat hij goed uit zijn doppen kijkt, want hij moet natuurlijk leren om in de modder te gaan liggen tegen de zonnebrand.

Vrouw Vos geeft het goede voorbeeld.
Als oude wijze dame geef zij tegenwoordig ook cursussen voor onervaren biggen.
'De Kunst van het Modderbaden'

Ik hoop dat Edwin zich snel opgeeft :-)

Woensdag 19 mei 2010

De Dag van JAN JUNI

Morgen ligt het juninummer van JAN in de winkel.
Met daarin o.a. Jort Kelder op Het Beloofde Varkensland.

'Hoe verziekt is onze vleesindustrie?
Na een rondje slachthuis wist Jort Kelder genoeg'
staat er aangekondigd op de achterflap van het mei-nummer.

Ik ben benieuwd, heb er nog niks van gelezen.
Jort is hier een paar maanden geleden geweest voor de fotoshoot.
Hij wilde graag met de Bofkonten op de foto, als tegenwicht.
Na een eindeloze grauwe periode scheen uitgerekend die dag de zon.

Ik vind het niet sjiek om foto's al maanden van te voren te laten zien voordat het betreffende blad verschijnt. Vandaag kan ik de 'making of' wel laten zien.
Hebben de Bofkonten toch nog een beetje de primeur :-)

Welke foto's er geplaatst zijn, die met Brutus of Miss Piggy of PC Pietje (Jort kon zijn ogen niet geloven hoe groot die al is!), weet ik ook niet.
Dat zie ik dan morgen wel.

Dinsdag 18 mei 2010

De Dag van La Mamma 6 jaar!

Verrassend nieuws vandaag van Boer Edwin uit Heerhugowaard!

Beste Dafne,

Vanuit Heerhugowaard willen we je vragen of je de felicitaties over wil brengen aan La Mamma? Ze is vandaag 6 jaar geworden. Wij wensen haar nog een lang en gelukkig leven toe bij jou op het Beloofde Varkensland.

We komen snel weer eens langs.

Groeten van de Varkenshoeve

Foto's Feestvarken Wil op Het Beloofde Varkensland 16 mei 2010

Foto's Feestvarken Marjolein op Het Beloofde Varkensland 16 mei 2010

Maandag 17 mei 2010

De Dag van In aanbidding voor Juffrouw Loes

Juffrouw Loes had gistermiddag ontvangst.
En hoe!
Het leek wel of ze in een schoonheidssalon lag.
Allemaal gesoingeerde dames in aanbidding om Juffrouw Loes heen!

Zondag 16 mei 2010

De Dag van Fryske Famkes yn It Taseine Baarchelân
(Friese Vriendinnen op Het Beloofde Varkensland)

15 Friezinnen op bezoek gister.
Afkomstig uit een dorpje, niet ver van waar mijn roots liggen.
Die waren dus meer dan welkom!

En natuurlijk moesten de Famkes uitgebreid op de foto met mijn eigen Friese Famkes: Miss Universe, Miss Piggy en Swientie. Alledrie afkomstig uit het hoge noorden.

Ik vertelde de Friese Vriendinnen dat er zelfs een Japanse TV ploeg is geweest voor Miss Piggy. Waarom zij? vroegen ze.
Tja, dat moet je aan Miss Piggy vragen.
Media-appeal?
Haar bijzondere dagboek? : www.misspiggy.nl
Of haar optreden in de studio van BNN?

De Friese Famkes vielen als een blok voor Miss Universe.
Dat zwarte kopje! Die zwarte string!
En dan nog haar optreden als actrice op de planken!

Na afloop gingen ze erotisch dineren in Rotterdam.
Daar had ik nou weer nooit van gehoord.
De Friese Famkes zouden bediend gaan worden door een halfnaakte man met een strikje om. Nee, om zijn hals.
Hoewel de gerechten allemaal een speciale vorm zouden hebben.
Joelend verlieten ze het Beloofde Varkensland.
Dag Famkes! Doe de groeten aan mijn Friese Familie!

Foto's Fryske Famkes op Het Beloofde Varkensland
15 mei 2010

Zaterdag 15 mei 2010

De Dag van Don't try this at home!

Van een trouwe fan uit Duitsland kreeg ik een lied opgestuurd van Reinhard Mey.
Inclusief filmpje. Die Würde des Schweins ist unantastbar: Ontroerende feiten.

Een kleine aantekening: Het neusje - neusje - varken met het kind...
Die foto heb ik al tig gekregen van over de hele wereld.
Schattig? Ja.
Veilig? Nee!

Don't try this at home!

Waarom niet?
Alle varkens hebben slechte ogen en waanzinnig goede neuzen.
Als ze iets lekkers ruiken, willen ze het hebben. Hap!
Zo dicht met je gezicht bij een varken komen, is vragen om moelijkheden.
Niet doen! Nooit!

Vrijdag 14 mei 2010

De Dag van Piet (2)

De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Swientie loopt weer als een kievit en Piet heeft gistermiddag de bloemetjes buiten gezet. 's Avonds nam ie z'n vrienden mee naar de ziekenboeg en daar hebben ze met z'n allen nog een feestje gebouwd.

Waarom een feestje in de ziekenboeg?
Heel simpel: Omdat Piet daar de afgelopen week daar iedere avond een boterham met pindakaas kreeg. En die wou hij niet missen. Dat de medicatie daarin verstopt zat, nam hij op de koop toe.

Zelfs Rosa & Griet kwamen nog even langs.
En het bleef nog lang gezellig in de ziekenboeg...

Donderdag 13 mei 2010

De Dag van Piet & Zeus & Swientie

De rollen zijn omgedraaid.
Vorige week hing Piet over het hek bij Zeus om te kijken hoe het met hem ging.
Gelukkig is Zeus inmiddels weer helemaal de oude.
Maar gister kwam Zeus op ziekenbezoek bij Piet.
Wat is er nu weer aan de hand?

Piet heeft iets aan z'n poot. Onduidelijk wat precies, maar hij kan er niet meer op staan. Dat is de reden waarom hij nog steeds in de ziekenboeg ligt, want dat piesprobleem is allang weer van de baan.

Dokter Peter kwam zondag naar hem kijken.
Zo vanuit Dubai naar Amsterdam, 100 kilometer gefietst tijdens de GIRO d'Italia en toen meteen door naar Familie Bofkont. We spraken een operatie af. Niet helemaal van harte, want als er niet genarcotiseerd en gesneden hoeft te worden, dan liever niet.

"Probeer eerst nog maar een verband, doordrenkt met biotex groen.
Mogelijk trekt het vuil dan uit de poot", zei Dokter Peter.

Spullen gehaald plus een rol zelfklevend verband.

Heel gedoe om dat verband om de poot van Piet te krijgen. Hij wou niet erg meewerken en de vorm van een varkenspoot is ook niet ideaal voor een verband.
Na veel geduld en gedoe zat het er eindelijk om.

Even de camera pakken voor een foto.

Maar teruggekomen bleek het verband al weer in het stro te liggen.
Piet vond het reuze interessant en bestudeerde het knoedeltje aan alle kanten.

Op dat moment kwam Zeus op ziekenbezoek.
"Wat scheelt er aan Piet? Zijn de rollen omgedraaid?
Kan ik wat voor je doen? En wie zie ik daar nog meer liggen?
Is dat Swientie? Is zij ook ziek?"

Klopt. Swientie liep gister ook ineens kreupel.
Dus ook maar even de ziekenboeg in ter observatie.
Wel zo gezellig voor Piet.

Maar lang heeft Swientie het daar niet uitgehouden.
Een paar uur later was ze al over het hek heengesprongen en had ze de benen alweer genomen.

Daarmee had ze Piet kennelijk op een goed idee gebracht.
Vanochtend was hij haar achterna gesprongen.
Piet is het zat en wil de wijde varkenswereld weer in.

Niets liever dan dat, maar daarmee is zijn poot nog niet beter.
En die van Swientie ook niet natuurlijk.
Die varkentjes zullen we dus nog moeten wassen.
Maar hoe?
Wordt Vervolgd.

Woensdag 12 mei 2010

De Dag van de Oerkracht van Communicatie

Voor de muziek uitlopen, tijdgeest en toekomst aanvoelen, een trend zetten.
Je hebt van die mensen. Ik behoor tot die bloedgroep.
Dat is op zich geen verdienste, dat is gewoon zo. Zo ben je geboren.
Voordeel: nooit een saai leven, want je loopt altijd uit de pas.
Nadeel: wat heeft het voor zin om voor de troepen uit te lopen?
Je moet toch altijd op de anderen wachten :-)

Ik herinner me nog goed de komst van Rosamunde & Brutale Griet, vandaag 13 jaar geleden.
12 mei 1997 - Een stralende, zonnige maandagmorgen bij de boer.
Rosa was 2 dagen daarvoor geboren. Griet een dikke week eerder.

Daar stonden ze. Twee kalfjes, met een nog wezenloze blik in hun ogen.
Zwaaiend op hun hoge dunne benen in hun iglohuisjes.

Ze werden door de boer in het busje getild.
Ik gaf hem 700 gulden en stak de gele oorflappen in m'n zak.

Onderweg ondersteunde ik de wankele beestjes tegen omvallen,
omdat ze per se wilden blijven staan en alle kanten heenzwiepten.

Het pontje op, de Amstel over. Daarna weer heel voorzichtig langs de Amstel rijdend tot aan de boerderij, die toen nog 'De Stallen van Westerhof' heette.

Amper thuisgekomen ging de telefoon. Een klant, manager bij KPN:
"Goedemorgen Dafne. Je staat in de Volkskrant !"

In de Volkskrant? Ik? Geen idee.
Ik had in die tijd nog niks met de media te maken, behalve dan in de vaktijdschriften over communicatie.

Nadat de kalfjes in hun stalletje geinstalleerd waren, de Volkskrant dus maar eens gehaald bij de plaatselijke benzinepomp. Tot mijn verbazing staat daar inderdaad een stukje. Maar hoe is dat daar dan terecht gekomen?

Wacht eens even. Die tekst komt me wel bekend voor. Wat bleek? De Volkskrant had die tekst overgenomen uit Magazine Opleidings-Management, een vaktijdschrift voor communicatietrainers. En dat interviewtje had ik inderdaad gegeven.

En nu stond er dus in een landelijk dagblad dat er op 1 juni 1997 een open dag zou zijn bij 'De Stallen van Westerhof'. Help! Dat was helemaal niet de bedoeling. Het zou een besloten feestje worden voor wat klanten, vrienden en collega's, heel kleinschalig. Het kwam niet in me op om daar media bij uit te nodigen.

De Volkskrant vond mijn activiteiten kennelijk nogal merkwaardig en voegde er aan toe dat de open dag gelukkig niet op 1 april viel.
Tja, wat de boer niet kent :-)

En zo kwam het dat ik op die bewuste open dag ineens met een verslaggever van het Radio 1 Journaal bij een heel klein Brutaal Grietje stond. Maar wat ik ook over haar vertelde, het sloeg niet aan. Hij vond het allemaal maar mal gedoe.

Zondagavond primetime in het Radio 1 Journaal bleek ik compleet afgemaakt te zijn in de montage. Ik voelde bijna lichamelijk dat ik mijn kwetsbare kalfjes moest beschermen tegen zoveel onverschilligheid en sarcasme van de buitenwereld.

Gelukkig werd ik door diverse klanten gebeld. Ze waren stomverbaasd. Niemand herkende mij zoals ik was afgeschilderd. Dat was goed om te horen.

Gister - 13 jaar na dato - stond er een groot stuk in de krant over alternatieve, persoonlijke trainingsruimtes voor managers. Op boerderijen, tussen de beesten. Lekker weg van de Aristozalen. Back to basic. De nieuwste managementtrainingen met dieren!
Wat kunnen we van de natuur en de dieren leren? Zeg het maar managers.
Willen jullie iets met paarden? Dat kan.
Met roofvogels? Kan ook. Met schapen? Geen probleem.
Desnoods worden de dieren gehuurd voor een dag. Geen enkel punt.

En de kranten schrijven er enthousiast over. Sterker nog, een beetje krant kan tegenwoordig niet meer zonder hippe verhalen over de natuur. Nu nog groener! Geen onvertogen woord. Geen woord over het respectloze 'inhuren van beesten'. Pijnlijk.

Rosa & Griet zijn inmiddels dames van 13 jaar oud.
Geweldige beesten met veel levenservaring.
Trouw aan elkaar zoals koeien dat kunnen zijn.
Begaan ook met het lot van andere koeien.

Gister hier een drama achter in het weiland bij de Zomerbuurvrouwen.
R & G hielden alles in de gaten, evenals Zeus & Herman.

De arme Zomerbuurvrouw heeft het dode kalf dat ze in zich droeg, niet overleefd.
Alle koeien stonden om hun dode vriendin heen. Indrukwekkende stilte.

De oerkracht en saamhorigheid die daar van uit ging, zou ten grondslag moeten liggen aan iedere vorm van communicatie. Het lijkt me interessant om het bedrijfsleven met die oerkracht in contact te brengen.
Of zou dat weer te vroeg zijn?

Ik zal het eens aan Rosa & Griet gaan vragen :-)

Dinsdag 11 mei 2010

De Dag van de Boerenkoorts

Hella van der Wijst (KRO) heeft de boerenkoorts te pakken.
Ook zij heeft een herinnering aan het dorpse boerenleven.
Dat kwam allemaal weer boven toen ze op Het Beloofde Varkensland was.

Ze wilde niet meer naar huis en de boerenoverall paste haar dan ook als een tweede huid. Gister vroeg ze om foto's want nu gaat ze een column schrijven in het KRO Magazine over de Familie Bofkont.

Ook leuk:
Waar vroeger de peperdure modezaak 'Reflections' zat in de P.C.Hooftstraat,
is nu de etalage vol stro gegooid. Back to basic, ook in de PC dus.
Eindelijk!

Des te leuker omdat ik 17 jaar geleden voor die etalage van 'Reflections' heb staan poseren in een minirok op klompen-met-hakken en een groot spaarvarken in mijn armen. Een vriendje van me maakte de foto's. Wat hebben we gelachen op die klompen.

Ik was toen druk doende om van mijn boerderijdroom een daad te maken en ik had beeldmateriaal nodig voor mijn collageboek. Die foto's moeten er nog zijn. Ik zal de archieven weer eens induiken.

Nog leuker:
Toen ik tijdens de opnamedag met Hella voor die stro-etalage stond, wees ze me op een paar klompen met hoge hakken. "Moet je kijken. Wat een leuke klompen. Echt iets voor jou!" En toen vertelde ik haar dat ik 17 jaar geleden al met dergelijke hooggehakte klompen voor dezelfde etalage stond etc. etc.

Helaas is dat gedeelte ook in de montage gesneuveld.
Meike Sjoer, de regisseur had me al gewaarschuwd.
"Ik zal keuzes moeten maken, want ik heb prachtig materiaal, maar veel te veel".

En nu het allerleukste:
Toen ik daar zo met Hella liep in die malle PC, stormde er een eigenaar van zo'n peperdure kledingzaak naar buiten. "Wanneer kan ik komen? Ik wil bij de varkens zijn! Heb je een kaartje voor me? Mag ik je bellen?"

Ik herkende de man van twee jaar geleden met PC Pietje voor de opnamen van Jort's programma 'Bij ons in de PC' (Klik hier voor Aflevering 1 - start 11:55 en Aflevering 4 - start 8:25). Ook toen stormde hij naar buiten: "Ik wil die big! Ik wil die big! Toe, geef mij die big!" schalde het door de PC Hoofstraat heen.

Als dat geen boerenkoorts is?

En nu ga ik die eindeloze reeks aardige, hartelijke en lieve mails van al die mensen beantwoorden, die nog steeds blijven binnenstromen.
Heel bijzonder: Een jongen van 16 die naar aanleiding van De Wandeling een 'dromenschrift is begonnen, om uit te vinden wat ie echt wil gaan worden.
Een selectie:

Hoi Dafne!
Ik heb genoten van de wandeling door je leven zowel afgelopen vrijdag als vanmorgen en ik heb het ook opgenomen zodat ik het op elk gewenst moment dan terugkijken. Wat is het prachtig in beeld gebracht en wat duurde het kort, ik had wel uren aan het beeld gekluisterd kunnen blijven!!! Kan me voorstellen dat je heel veel reacties hebt gehad. Het verhaal over je moeder was heel bijzonder...Ik denk dat onze ouders, in dit geval jouw moeder, ons voorzien van levensmateriaal waar we iets mee kunnen doen of niet. Wat jij hebt gedaan is haar twee werelden bijeen gebracht in het hier en nu en dat is jouw grote kracht, een "voorbeeldsfunctie" voor een ieder die op je pad komt zowel mens als dier... Wat een geweldig gegeven!!!

Dank jewel!
Net gekeken naar de moederdaguitzending. Prachtig! Ode aan je moeder, en een geweldige DW gezien. En jfr Loes of was't Mr F? Maakt niet uit, genoten. Dank jewel.

Beste Familie Bofkont,
Ten eerste, wat een leuke, nee geweldige KRO Wandeling! Super om Moederdag te beginnen met zo'n goede en mooie aflevering. Het zet je niet alleen aan het denken, maar ook aan het doen. Er is begonnen met een 'dromenschrift,' want ook ik hoop er zo achter te komen wat ik nou echt ga/wil worden. Ben pas 16, maar ik ben ook leiding bij scouting Clifford Reichert. Tuurlijk gaan we wel eens mee met een rattenvanger of wat dan ook. De groep bestaat uit kinderen van 7 tot 11 jaar en kun je gerust 'druk' noemen. Kunnen die ook langskomen, meehelpen en/of iets anders bij Familie Bofkont? We gaan over een paar maanden weer plannen en het zou onwijs leuk zijn, nog leuker dan een dierentuin of kinderboerderij, dacht ik zo. En eigenlijk lijkt het mij natuurlijk ook leuk om de meest bijzondere familie van Nederland te ontmoeten. Ik hoor alle mogelijkheden nog wel, maar in ieder geval onwijs veel succes met de geweldige Familie.

Ik heb met heel veel plezier naar deze uitzending gekeken. Moest ook aan mijn moeder denken, die roept nu nog steeds (vanuit haar rolstoel, 85 jaar) "in m'n volgende leven, wil ik boerin worden". Ik weet zeker dat ze een boerderij bedoelt zoals deze, geweldig. Haar hele leven heeft in het teken van dieren gestaan, bij ons werden vroeger hele nesten met poezen en honden in de tuin gedropped, de mensen wisten dat de dieren bij ons goed terecht kwamen.Verder had ik een vraag over de workshops

Goede Moederdag Dafne,
Al peinzend over hoe nu toch verder te gaan, kwam ik, door zomaar de televisie aan te doen, "bij toeval" terecht op het Beloofde Varkensland. Mijn kennismaking met U, Arie Bombarie en de Familie Bofkont is hart verwarmend en ontroerend. Gelukkig te weten dat meer mensen ook in diepe liefde verbonden zijn met alle dieren, met alle wezens. Graag zou ik het Beloofde Varkensland willen bezoeken met Kiara (10) en Safira (8), mijn kleindochters. Tevens heb ik belangstelling voor een workshop Koeiengeluk & Varkensmassage en een Brainstormwandeling.

Lieve Dafne,
Vanmiddag rond vijf uur belde mijn moeder met de mededeling: Je moet naar Ned.2 kijken! Daar is die mevrouw met de varkens!"(Van mij heeft ze al veel over je gehoord.) Ik kijk nooit overdag, maar nu wel. Wat een mooi programma! Heel mooi! Dank je! Ik hoop je gauw weer te zien.Mijn enige broer is tot mijn grote verdriet onlangs overleden, maar ik hoop binnenkort weer een en ander op te pakken en ook weer eens een keer een workshop te doen.

Beste Dafne,
Waarschijnlijk ontvang je vele reacties op de uitzending van de KRO en is dit er een van de vele. Toch wil ik je laten weten dat je me geraakt hebt. Je inspireert, hebt lef en doet mij beseffen dat je dromen waarmaken een kwestie is van durven geloven in wat je doet. Onzeker zijn is een gedachte in je hoofd die zorgt voor beperking. Je opmerking over waarom je liever vader zou willen zijn dan moeder vond ik herkenbaar, maar ook ingewikkeld. Ik heb zelf geen kinderen gebaard, maar mag ik inmiddels de zorg dragen voor een adoptiezoon uit China. Wij (mijn man en ik) zijn dus enorme bofkonten Ook hij is een bofkont omdat hij geen oren heeft en in Nederland zijn daar een heleboel technische mogelijkheden voor terwijl dat in China onmogelijk lijkt. Hij zat ademloos naar de varkens te kijken die in beeld kwamen. Erg leuk dat je hebt meegewerkt aan dit programma. Nogmaals dank je voor de inspiratie en de beweging die je op gang brengt. Ik heb de intentie een keer een workshop te komen volgen. Wat dacht je van varkens naschilderen? (misschien heb je dat al wel in je aanbod zitten?) Veel succes, Hartelijke groet,

Hallo Dafne en hele familie Bofkont,
Wat heb ik genoten van "De Wandeling". Complimenten voor alles. Ik wil mijn dochter verwennen om samen met mij een workshop te doen.

Dag Dafne
Afgelopen zondag keek ik in mijn geboortedorp samen met mijn 89-jarige tante naar jou op de televisie. Je zag er stralend uit en je had veel interessante dingen te vertellen.. Ontroerend ook hoe je over je moeder sprak Mijn tante die jou niet kent was ook diep onder de indruk van jou. Ze vroeg zich af of de het biggetje dat jij in bed nam een luier aan had. Ik had geen idee.

Beste Daphne,
Heel erg leuk de uitzending die je maakte samen met Hella van der Wijs op moederdag 9 mei... Ik zou graag met mijn 4 zussen een workshop mee willen maken samen met onze moeder die van een boerderij uit Voorhout komt. Ook mijn opa had koeien, varkens en biggen etc.

Ik zit de uitzending van de kro op tv te kijken.
Hart verwarmend
Ik hoop dat u dit werk nog heel lang mag doen, en dat u vele opvolgers zult hebben.
Met hartelijke groet, een dierenvriend

Beste Dafne,
Mijn zus heeft een programma over jou gezien en was daar heel enthousiast over.
Het lijkt ons heel leuk om op zondag 30 mei of zondag 6 juni met max 10 vriendinnen een workshop bij/via jou te organiseren.
Kan je laten weten of dat mogelijk is en wat de kosten zijn?
Dank je wel!

Beste Dafne,
Wij, twee vriendinnen, hebben "de wandeling" op televisie gezien en zijn zo enthousiast geworden over wat je doet met de dieren. Als ook dat je de wandelroute van je leven volgt en die dingen doet die op je pad komen, gewoon heel puur je hart volgt.
Wij willen heel graag een keer langskomen voor een workshop. Is het mogelijk een combinatie te doen met de mooie koeien en de gezellige varkens. Hoe werkt het precies, wanneer zijn de workshops? Kun je mij hierover wat informatie geven?
Hopelijk tot snel. Beestachtige groetjes,

Hoi Dafne,
Vol ontroering heb ik de uitzending van "de wandeling" bekeken. Wat was dat mooi en integer gemaakt! En ik denk inderdaad dat er nog zeker tien uitzendingen over jou en de Bofkonten gemaakt zouden kunnen worden! Ik ben mijn moeder ook op vrij jonge leeftijd ( 28 jaar ) verloren. En op een manier die moeilijk te verwerken is. Euthanasie gepleegd door mijn zuster terwijl het niet nodig was, maar mam werd erg "lastig" om mee te nemen. Dit is heel veel verdriet in een paar woorden en neem het maar voor wat het is.
Door jouw verhaal werd dit laatje weer geopend.
Maar ik realiseer me nu, dat ik blijkbaar tijdens de rest van mijn leven hier mee om zal moeten leren gaan. En dat is zo langzamerhand ook aardig gelukt en wat betreft kinderen hebben, was er ook een parallel. Ik kan geen kinderen krijgen door ontstekingen aan de eileiders in het verleden. Maar als ik ze wel had gehad, hadden die arme wezentjes geen leven gehad. Net als jij overbezorgd! Dus dat is goed geregeld. ik denk dat ik in dit leven een andere taak heb en even mag bijkomen. Wie weet wat een volgend leven biedt!

Ik had de wandeling gezien ,en vondt het zo leuk en relax wat je doet, vooral die combie van pc mevrouw en boerin, je bent zo mooi om te zien maar ook heb je wat te vertellen, en dat zie je niet zo vaak, en eigelijk heb ik gewoon nog wat op internet zitten kijken, om nog meer over je te weten te komen

Goedenavond Dafne,
Ten eerste heb ik genoten van de uitzending van "de Wandeling".
Volg je website al geruime tijd en volg je ook op Twitter. Vind het prachtig wat je doet! Vind het nu ook een keer hoog tijd dat ik is een keer alle bofkonten kan komen bewonderen.

Gaarne informatie over een dagje meelopen met Arie Bombarie die me kennis laat maken met de rest van zijn familie. Ik ben voor deze familie gevallen en wil graag i.d.m.persoonlijk aan ze voorgesteld worden.

Beste Dafne,
Wat boeiend dat item over jou tijdens KRO's de wandeling.
Veel dingen kwamen aan de orde die ik niet van je wist. En wat zaten de varkens er gelukkig bij, he!

Beste Dafne,
Graag zou ik mijn dochter en mezelf willen opgeven voor de moederdag workshop morgen 9 mei, ik hoop dat er nog een plekje is. Ik realiseer me dat het wel kort dag is maar gisteren zagen we een stukje van het programma "de Wandeling" en toen zijn we nieuwsgierig geworden. Mijn dochter van 12 is gek op varkens dus vandaar.

kaartontwerp: Marre Streutker

Hallo!
Wat een mooie uitzending is het geworden! Ik geloof dat jullie er weer heel veel bofkontfans bij hebben. Het zou prachtig zijn

Goedemorgen Dafne,
Gisteren heb ik de uitzending De Wandeling op tv gezien en ben reuze enthousiast over jou en jouw werk.
Graag wil ik inlichtingen over de workshop as zondag.
Heb je ook een nieuwsbrief? Zo ja, dan zou ik die graag ontvangen.
Groeten en Zegen,

Hallo Dafne.
Vandaag zag ik jou en een aantal bofkonten in De Wandeling.
Ik ben onder de indruk!!!

Hallo Dafne,
Wilde even laten weten dat ik het een mooie uitzending vond. Prachtig en heel puur! Moeder van Familie Bofkont. Dat is toch de mooiste familie waar je moeder van kan zijn?!!! Ontroerend verhaal en ik vond het laatste stukje jouw antwoord op de vraag of je geen moeder had willen worden heel herkenbaar.
Wat een verhaal van Zeus zeg... hoop dat het allemaal goed komt en met Pietje natuurlijk ook. Never a dull moment op de boerderie....maar iets minder spannend mag dan denk ik ook wel eens.....toch? Sterkte daar met de TLC voor Pietje en Zeus.
Knuffels voor alle Bofkonten!

Hallo,
Heb net het programma de wandeling zitten kijken, ik vond het prachtig.
Daarop aansluitend een vraag; mijn beste vriendin is binnenkort jarig en ik wil haar een workshop kado doen. Kan dat, en zo ja wat kost dat? Hetzelfde geldt voor mijn eigen verjaardag, ik word dit jaar 40 en wil dit vieren met 10 vriendinnen. Kan dat ook? Ik ben verder benieuwd wat de varkens vinden van de workshop, vinden ze die aandacht leuk?

Het programma "De wandeling" vonden wij ronduit geweldig!
Een hartelijke groet en een warme aai voor de bofkonten!

Beste Dafne Westerhof,
Zojuist heb ik de uitzendig van De Wandeling gezien en ik werd er erg door geïnspireerd. Zelf ben ik wetenschappelijk onderzoeker op het gebied van maatschappelijk verantwoord ondernemen, en wil dit jaar graag de overstap maken van wetenschap naar praktijk.
Op de website zag ik de mogelijkheid staan van een brainstorm wandeling. Kunt u mij laten weten wat de kosten zijn? Bij voorbaat dank!
Verder hoop ik dat nog veel dieren een goed onderkomen zullen vinden op uw boerderij!
Met vriendelijke groet,

Geachte mevrouw Westerhof,
Toen ik vanmiddag (het laatste gedeelte van) de uitzending van KRO over de familie Bofkont en u zag werd ik zo enthousiast, of beter gezegd ik raakte licht geemotioneerd. Misschien door uw prachtige verhaal, maar zeker ook omdat ik (weer) zag hoe fantastisch het moet zijn om met/tussen en voor deze dieren te werken.

Ik heb de neiging om 'mijn verhaal' te vertellen... over dat ik eigenlijk boerin had willen zijn, etc. etc. Mijn leven en de goede keuzes die ik heb gemaakt maken dat dit niet mogelijk is.

Hallo, ik heb je gezien met je beestenboel bij de wandeling en ging snel op je site kijken. Ik las dat er een workshop met moederdag is en wil graag weten of er nog plek is.

Mooi en gevoelig portret !!!
En haha, die Juffrouw Loes.
Wat een heerlijk beest is het toch.

Dag Dafne,
Zag net terug van het werk een laatste stukje van De Wandeling, en ik zie dat ik dat bij jou helemaal kan bekijken, en trouwens anders natuurlijk bij uitzendinggemist. Wat leuk om je weer te zien zo, met dat leuke renpaardje de hele tijd. Als ik naar de bewoners kijk, moet dat Wildeman zijn. Ook een schrijnend verhaal over je moeder, ik moest wel een traan wegpinken. De interviewster is over het algemeen redelijk niet-sensatiebelust. Ik ga het nog terugkijken.
Lieve groet

Ik ben 25 jaar eigenaar geweest van een reclamebureau in Eindhoven. Die vorm van verwantschap hebben we dus gemeen. De liefde voor dieren in het algemeen en boerderijdieren in het bijzonder spreekt mij ook aan. Wat een leuke en intrigerende vrouw ben je. Ik heb met bijzondere belangstelling naar het programma "De Wandeling" gekeken en ben onder de indruk geraakt van je bijzondere leven. Ik kom graag een keertje naar Amstelveen om alles met eigen ogen te aanschouwen.

Maandag 10 mei 2010

De Dag van Rosamunde en Brutale Griet als Groene Pioniers

Er zijn er twee jarig, hoera hoera!
Rosamunde is vandaag 13 jaar geworden, en Brutale Griet werd het al op 1 mei j.l.
Ze worden hier en daar al grijs.
Van onschuldige kleine kalfjes naar volleerde gastvrouwen.
Wat zou Het Beloofde Varkensland zonder Rosamunde & Butale Griet zijn?

En zo te zien aan de reacties op de KRO site wordt de liefde voor boerderijdieren steeds belangrijker voor mensen. Met dank aan Rosamunde & Brutale griet, die aan de wieg van deze nieuwe ontwikkeling hebben gestaan. Na een lange intensieve periode (1995 - 1997) van puinruimen, oplappen en verbouwen van de boerderij werden zij het startsein van mijn carriere als boerin.

PS
De foto's van de moederdagworkshop staan on-line.

PPS
De KRO geeft twee kaarten weg voor een van de komende Familie Bofkont Workshops.
Lees ook de weblog van Hella van der Wijst, presentator van KRO De Wandeling.

Wat een schitterende en tevens ontroerende aflevering. Geweldig dat er nog zulke mensen bestaan als deze mevrouw in deze steeds hardere en killere maatschappij. Werkelijk een verademing om zo iemand bezig te zien en liefdevol te horen praten over de dieren. Ik ben diep onder de indruk geraakt. Heel inspirerend ook. Ik geniet altijd van de Wandeling, maar deze was toch heel bijzonder. Eentje die je niet snel vergeet. Top en bedankt!

Wat een ontzettende leuke aflevering was dit en wat een bijzondere vrouw. De allergelukkigste dieren op de wereld zijn die bij Dafne op de boerderij. Heerlijk!!! Met warm aandenken.

Wat een geweldig verhaal/VROUW!!!!! Zou als dierenliefhebster/vertrouwster en als vegetarier direct bij deze dame/familie BOFKONT willen gaan helpen/werken, onbezoldigd uiteraard, want er gaat niets boven de onvoorwaardelijke vriendschap van deze edele schepselen, waar wij als mensen alleen maar heel veel van moeten leren ipv ze op te eten of te verwaarlozen!!! Ik zou dit ook zo graag willen,... ben "alleen" gepensionneerd en heb pas geleden mijn Jack Russell van 19 jaar moeten afgeven na een invasieve hersenbloeding na een voor haar prachtig leven en snelle dood volgens de dierenarts...maar gelukkig heb ik er nog een van 4 jaar.. Ik zoek nu ook al maanden naar iets betaalbaars in belgie om ook meer dieren te kunnen houden! wellicht helpt me deze uitzending om nog intensiever te werk te gaan!! Heel hartelijk dank voor deze prachtige aflevering. Ik zal de herhaling opnemen. Limburgse welgemeende groeten en heel veel aaitjes/knuffels voor alle BOFKONTEN!! Kan ik ook komen leren biggen laten bevallen?

Wel wat ik over mijn moeder wil schrijven,dat ze een druk leven had met elf kinderen.maar toch altijd opgewekt,wat een werk lust had die vrouw,nou moest ze wel natuurlijk,maar wat heb ik respect voor deze vrouw en wat houdt ik van deze vrouw ook al is ze over leden.ze was er altijd en wat geeft dat een vertouwen voor je zelf als je uit school kwam of waar ook vandaan ze was er.ze kon goed koken ook dat was ook mooi meegenomen.de warmte en een luisterend oor ze was geweldig.die dingen die ze met ons deed weinig tijd en geld en toch proberen het iedereen naar zijn zin te maken geweldig hoe ze dat deed.nooit ruzie gezien tussen mijn ouders en dat geeft zoveel rust in het gezin.ja een pracht tijd en als er een,een lintje heeft verdiend was zij het wel.ja een hele mooie tijd gehad thuis en dit geef je door aan je kinderen en kleinkinderen een mooie boodschap met een heel warm gevoel.kon ik haar nog maar even aanraken heerlijk mens

Hi Dafne, allereerst petje af, wat een onroerende docu. Ik was net ff te laat met aanzetten van De Wandeling. Ik hoorde nog iets van " Vergeet ze niet "en ik zag even een boek met tekeningen. Je had het ook nog over dromen maar ook dat verband ontging me vanwege de haast. Kan ik ergens iets meer daarover lezen ? Gaat het over dromen die je dient ( kunt ? ) te beleven . Ik dank je hartelijk, het maakte veel indruk op mij, vriendelijke groeten

Opnieuw een prachtige uitzending in dat prachtige programma De Wandeling!

Bij het zien van de "wandeling" is mijn eerste reactie: Te gek Te waanzinnig om verliefd op te worden. DAPHNE een vrouw om te waarderen en te respecteren! Binnengelaten worden door Arie Bombarie en geschurkt te worden door de familie varken., lijkt me het ultieme. Heel veel succes bij en met al de mooie lieve bijzondere dieren. vriendelijke groet

Geweldig genoten met mijn zus uit Geneve. Zij wil graag u bij haar volgende bezoek aan mij . Uw boerderij enz. bezoeken heel veel respect voor uw doortastende beslissingen in uw leven. Dat inspireerd. Groeten en hopelijk tot ziens.

Wat heeft die vrouw een respect voor haar varkens! Het verhaal ontroerde me volledig. Dat andere mensen zo hun dieren verwaarlozen is heeeeel erg.

De uitzending heeft mij erg geraakt. Ik vind de uitstraling en intenties van Dafne geweldig. Ben zeker van plan met mijn oudste dochter eens langs te komen. Wij zetten ons met onze stichting (www.nadinefoundation.nl)ook in om het dierenleed tegen te gaan. Het bewust maken van mensen dat er veel misstanden zijn, is al een hele stap in de goede richting. Het mooie is dat dieren ons ook zoveel terug kunnen geven als we daar open voor staan. Warme knuffel,

Lieve Daphne, Wat een verzachtende werking had jou programma op mij! Ik was al een week verkrampt om mijn hart en kom geen lijn vinden in wat er nou voor zorgde dat ik me zo voelde. Het was een chaos aan gevoelens en gedachten. Tijdens "de wandeling" op moederdag, onder het genot van mijn ontbijtje op de bank voor de tv smolt ik en liep even over. Nu is het weer goed bij mij van binnen en weet ik weer waar het om gaat! De gedachte om een workshop bij te wonen, samen met mijn moeder en misschien ook mijn 3 zusjes(45, 51, 56, en ik 58 jaar), kwam bij me op. Er is nogal wat geharrewar in mijn ouderlijk gezin onderling. En dit zou fantastisch zijn. Ik moet ze nog vragen, ook aan mijn moeder van 86 of ze dat willen. Maar ik dank jou en de kro in elk geval al heel erg voor deze mooie uitzending en het goede werk dat je doet!!! Heel veel liefde toegewenst,

Goedenmorgen Dafne, Uitzending gezien van de Wandeling vandaag. Genoten van de uitzending.Elke zaterdagmorgen schilder ik al jaren met een groep leuke vrouwen, zijn allemaal begaan met het dierenleed in de wereld en eten alleen biologisch vlees enz. Het zou leuk zijn als we een keer met de groep ( ongeveer 8 personen) zouden kunnen komen schilderen bij jou op de boerderij. Wij kunnen de familie Bofkont bij ons in de regio ( waddinxveen ) een beetje bekendheid geven.Met vriendelijke groet,

Beste familie Bofkont, wat hebben we genoten van De Wandeling met la Mama en Hella... Prachtiger moederdaguitzending had je niet kunnen bedenken. Ook wij in de Achterhoek hebben vrienden die onder de naam Stichting Gawan iets dergelijks op hebben gezet... alleen de financien... dat is het grote probleem... Bovendien; zo midden tussen de boerenbevolking is het toch wel een 'ander verhaal' Zelf hebben zij geen tv, maar ik zal hen wijzen op 'uitzending gemist' Bedankt

Lieve Dafne, wat een prachtig levensverhaal met een enorme tragiek en met een fantastische levensmissie,moeder van de varkens mogen zijn, moeder aarde mogen dienen, iedere dag zijn alle moeders over de hele wereld bezig het beste uit hun moederschap te halen naar hun kunne. ik voel me verbonden met jou en al die vrouwen die ieder ochtend weer Moeder zijn, iedere dag 365 dagen er jaar, met liefde.

Wat lollig, Jou moeder ging van boerenland naar de stad. En jij van de stad naar het boerenland. Je moeder heeft haar wandeling door het leven gemaakt, dit was geen gemakkelijke weg. Jij, Annemiek, maakt hem af. En het lukte jou. En ik denk oprecht, dat zowel je moeder als jij,nu jullie weg hebben gevonden. Ik bedank je moeder, dat ik jullie heb mogen leren kennen.Daar komt toch zeker het begrip "bofkont" vandaan!! Ol, P.s ik ben een beetje bang voor varkentjes, terwijl ik ze ook zo lief en prachtig vind. Gek hé?

Goedemorgen, Ik heb zojuist gekeken naar de uitzending van Dafne Westerhof. In het begin van deze uitzending hoorde ik mooie vioolmuziek. Kunt u mij terug mailen met de naam van deze muziek? Met vriendelijke groet

Hallo bofkonten familie, ik reageer eigenlijk nooit op een uitzending, maar deze was toch wel heek bijzonder. Ik voel me sterk verbonden met de bofkontjes bij jullie en zou heel graag eens een dagje mee willen werken bij de bofkontjes, lijkt me geweldig dieren die zo aan je gaan hechten, terwijl ze niet goed behandeld zijn geweest. ik kan nog uren door blijven praten, maar ik kom liever zelf eens langs om heerlijk te knuffelen en te werken bij jullie bofkontjes, misschien bof ik zelf dan!!! komende week zijn wij een weekje kamperen bij de boer, dus vanaf 17 mei kun je weer reactie ontvangen, met vriendelijke groet en veel liefs en knuffels aan deze lieve beesten.

Wat een leuke uitzending, heel mijn jeugd op een Friese boerderij kwam weer naar boven. Ik zag mezelf weer in een varkenshok zitten als de zeug aan het biggen was en ik de navelstreng korter moest knippen en moest oppassen voor de zeug want die kon tijdens het biggen wel eens koortsig zijn.Ik heb genoten van het boerderijleven, kalfjes leren drinken, met de hand melken en tijdens die bezigheid kroop er naast je een kiviet uit het ei. En dan die stilte, daar heb ik heimwee naar, want ik woon aan een drukke weg. Toen ik dertien jaar was heeft mijn moeders moeder een einde aan haar leven gemaakt. Dat heeft een onuitwisbare indruk op mij gemaakt.Op mijn vijftigste jaar heb ik de gestaltopleiding gedaan en mijn scriptie heette; 'van depressie tot expressie" Nu heb ik al jaren een eigen praktijk waar ik mensen help die het moeilijk hebben. Ik zou graag eens op jouw boerderij willen kijken, voor het feest van herkenning en ook om het één en ander uit te wisselen als jij dat ook zou willen.

Geweldige moederdag uitzending.Wij hebben jaren een hangbuik zwijn in huis gehad. Maar wij waren niet van die particulieren die zo'n beest als je hem zat ben maar aan hun lot overlaten.Nee wij konden hem kwijt aan vrienden die een ideale grote wei hadden met schapen. Meneer heeft het daar prima naar zijn zin gehad, ongeveer een jaar later zijn we hem wezen bezoeken, hij erkende mij, dat was vreselijk leuk, dat geknor had ik echt gemist. Hij moest weg omdat hij met onze meubelen aan de gang ging, de houtkachel van zijn plaats schoof. Echt heel jammer.

Wat leuk om dit op uitzending gemist te zien, al zoveel van gehoord, (mijn broer attendeerde mij) en ook vorig jaar op koninginnedag busje gezien, op antoniebreestraat, en mijn tante woont stukje verderop! Tante Dicky (vrouw van de broer van mijn vader)was bijna al een keer met haar langsgeweest, maar dat gaat zeker een keer gebeuren!! succes!! groetjes van het waterlooplein

Kort geleden heb ik, samen met mijn moeder en dochter, Dafne en de rest van de familie Bofkont mogen bezoeken. Ik heb tot kort tevoren getwijfeld of ik wel meekon, ik voelde me erg verdrietig, en dacht dat ik alleen maar zou lopen te huilen. Nadat mijn dochter in 2008 ernstig ziek bleek te zijn,veranderde ons leven drastisch. Wat ben ik blij dat ik meegegaan ben,ik heb me de hele middag niet verdrietig gevoeld, sterker nog ik voelde een enorme rust. En op de vraag hoe het gaat kan ik na lange tijd goed zeggen. Zondag ga ik mijn moeder een foto geven waarop wij met z'n 3en staan samen met een bofkont. Ik verheug me erop haar dit te geven. Veel liefs voor de gehele familie Bofkont, en zondag zal ik in het bijzonder denken aan Dafne en haar moeder, en dankbaar zijn.

Lieve Dafne, ik ben ontroerd over je verhaal. Helaas moet ik bekennen heb ik eenzelfde verhaal wat ik mijn hele leven al in mijn hoofd en hart meedraag. In mijn geval mijn maatje mijn vader, het was of je mijn leven beschreef. Ik heb ook géén kinderen en wel een stel lieve poezen. Verhuisd ben ik naar Oostenrijk en woon op een rustige plek en zie de reeën en fazanten in onze wei en in het bos. Genieten probeer ik elke dag weer, maar moeilijk blijft het.

Lieve Dafne Bofkont Wat herken ik veel uit jou zeggen, ben zelf ook van boere afkomst, en zou graag een keer op bezoek willin komen en jou willien helpen want er is nogal wat te doen op jou boerderij als ik het zo bekijk Ik ben klaar met een creatieve therapie opleiding,met holistische basis en werk sinds m"n 13de met mensen, is het niet in de horeca, dan ben ik in de zorg, op dit moment heb ik een baantje,[13 uur] AB met gasten die dement zijn, op een zorgboerderij in bedrijf,maar jou documentaire sprak me zo aan, dat ik je wil helpen in m'n vakantie, voor een week [week 30-31-32] kies jij maar een week, heb nog niets gepland. Ik voel de liefde die je voor dieren hebt, en zie de vrijheid die jij ze geeft die de dieren nodig hebben, vandaar dat ik je hulp aanbied, ik wil er niets voor terug hebben als jij hier open voor zou staan ben je een nog mooier mens als je liet zien.

Ja ik heb zitten genieten weer van deze uitzending.dafne sterke vrouw bewust gekozen wat ze nu doet,jammer dat ze zo afscheidt moest nemen van haar moeder,maar als zij de boerderij ziet als verwerkings punt is dat een mooie gedachten.want het is fijn als je zo van je moeder gehouden hebt,hou vast die mooie gedachten over haar en zie het voor haar dat ze geen uitweg meer zag voor der zelf en dan doe je deze soort dingen heel triest voor wie er over blijft.maar dafne je bent goed bezig om dit op deze manier te verwerken veel sterkte ermee en hou veel van je beeste die geven zoveel liefde daar niemand tegen op.

Wat een prachtige uitzending!!!Wat geweldig dat je je droom hebt waar kunnen maken.Daar heb je moed voor nodig ,denk ik.Mijn droom is ook ooit naar het platte land te verhuizen en de grote stad achter mij te laten,maar op de een of andere manier durf ik nog niet.Ook over hoe je over je moeder sprak ontroerde mij.Ik had ook een heel goede band met mijn moeder.Ze leeft helaas niet meer maar ze is er nog wel. Je hebt zelf geen kinderen en je legde uit waarom niet.Ook zo herkenbaar.Ik heb wel een dochter,maar toen ik haar net had werd ik soms bijna gek van het verantwoordelijkheidsgevoel.En op een gegeven moment moet je ze loslaten.echt DOODENG!!! Ze is nu 27 en ze zegt mij regelmatig dat ik het goed gedaan heb,dus gelukkig heeft ze er geen tik van over gehouden. ik wens je heel veel geluk met de familie bofkont en ik vind je een schitterend mens. vriendelijke groet, Mieke.

Zondag 9 mei 2010

De Dag van Moeder de Gans & La Mama

"Nou weten we het wel hoor, dat je een varkensmoeder bent.
En ik dan? Ik ben toch ook klein geweest?
Toen was je toch Moeder de Gans?
Ik heb ook recht op publiciteit!"

Arie Bombarie is boos op me.
Dat begon vrijdag al, meteen na de uitzending van KRO de Wandeling.
En vanochtend weer de herhaling op TV.
Houdt dat geklets over die varkens dan nooit op?

Arme Arie Bombarie. Hij is jaloers op al die varkensaandacht.
En precies zoals mijn moeder vroeger in dat soort situaties deed om het goed te maken, dook ik de la in. "Kijk eens! Ik heb nog wat voor je!"

En ik toverde een nog kersverse Dier & Vriend tevoorschijn.
Met wie in de hoofdrol? Juist. Arie Bombarie.

Hij was er helemaal verguld mee. Ik heb hem maar niet verteld, dat lang niet alle verhalen en foto's van hem ook geplaatst zijn. Ruimtegebrek. Net zoals in de Wandeling. Maar dat wist ik al.

'Kill your darlings', heet dat in montage-jargon.
Geeft niet. Blijft er nog wat over.
Want we zijn nog lang niet uitverteld over de Familie Bofkont.
En dat was Arie Bombarie roerend met met eens.

Klik op onderstaande postzegels om de vier pagina's over Arie Bombarie te lezen.

PS
Wie ook 'gesneuveld' is in de montage is La Mama.
La Mama! Het beste varken van stal!
Dat kan natuurlijk niet en al helemaal niet op moederdag.
Dan vonden ze bij de KRO ook, dus nu heeft La Mama
nog een extra filmpje op internet gekregen.

Zaterdag 8 mei 2010

De Dag van Na De KRO Uitzending

Allemachtig wat een reacties!
Wat maakt Familie Bofkont veel los.
De makers kunnen tevreden zijn.
Presentatie, camera, geluid, regie, productie en vergeet vooral de montage niet.
Heel goed gedaan!

Veel mensen vielen halverwege in het programma en wilden onmiddellijk nog alles zien.
Dan kan. Gelukkig is er Uitzending Gemist.

En morgenochtend - Moederdag - is de herhaling.
KRO De Wandeling op Het Beloofde Varkensland.
Nederland 2 - 's Ochtends 09.10 uur

Over tot de orde van de dag:
Zeus heeft een goede nacht achter de rug.
Ik wilde hem nog een dagje binnen houden ter observatie, maar dat zit er niet in.

Gister maakte hij nog een verslagen indruk, maar dat is nu voorbij.
Hij wil er weer uit. Hij wil naar Herman!
Nou, vooruit dan maar.

Vanmiddag heb ik toch ontvangst van twee bruiden met hun aanhang, dus we kunnen hem buiten dan ook goed in de gaten houden.
Bovendien heb ik nu ook een leuke opdracht voor de meiden:
Zeus schoon borstelen!
Ik dacht eerst om hem helemaal te wassen, maar met een droge borstel is een beter idee. Kan ie ook geen kou vatten.

Het gaat lang niet altijd goed als er een koe te water raakt.
Een paar jaar geleden was ik er getuige van bij de achterburen.
Hartje zomer. Prachtig warm weer. Maar de arme koe had te lang in het water gestaan. Ze heeft het niet gered. Onderkoeling.

Hoelang Zeus in de sloot heeft gelegen, is niet duidelijk.
Maar hij beefde en trilde aan alle kanten. Doodop.
Af en toe verdween zijn neus al onder water.
Zijn poten zaten muurvast gezogen in de modder.

Zonder trekker begin je niks.
Kees en ik zijn bij Zeus gebleven voor de morele ondersteuning en Dennis is naar de buren gevlogen.

Buurboer Cor had geen tijd, maar kwam toch onmiddellijk met zijn trekker aanzetten.
Dat is de redding van Zeus geweest.
Wat hadden we zonder goede buurboer moeten beginnen?

En zonder Herman? Die hadden we voor de rust even binnen gezet.
Maar daar hield ie het niet uit.
Waar is Zeus?

Toen Zeus weer op de kant stond, moest ie aan naar huis gelopen worden, aan de trekker vastgebonden. Buurboer Cor had gezegd dat dat moest. Zeus moest onmiddellijk in beweging komen, anders zouden zijn spieren verzuren en zou het niet goed aflopen.

En zo is Zeus op koude, verstijfde benen heel voorzichtig door de weilanden gestrompeld. Herman stond hem in de verte al op te wachten. Zodra het kon, sloot hij zich bij Zeus aan en liepen de vrienden samen verder het erf op.

Meteen gebeld met de Dierendokter in Dubai. Geen tijd te verliezen, zei hij. Antibiotica en zo snel mogelijk. Als Zeus slootwater binnen heeft gekregen is ie nog niet jarig. Vliegensvlug dus naar de veearts in Uithoorn om de spullen te halen.

Pietje en Zeus werden buren in de ziekenboeg en zo kwam er weer een eind aan een groot avontuur. Familie Bofkont, never a dull moment.

Met grote dank aan Buurboer Cor, Kees, Orson, Dennis, Herman en Pietje!

Vrijdag 7 mei 2010

De Dag van KRO - De Wandeling

Vandaag De Wandeling van de KRO op Ned. 2 om 17.05 uur.
"Ik kan wel 10 uitzendingen over jouw leven maken," verzuchtte presentatrice Hella halverwege de opnamedag. We hadden om 10.30 uur afgesproken bij Pasta Tricolore in de P.C.Hooftstraat voor de stadse opnames. Daar waar het allemaal begon. Daarna zouden we naar Het Beloofde Varkensland gaan.

Woensdag 28 april. Een opnamedag van 10.30 uur tot 19.00 uur. Dat moest toch lukken. Dachten ze... :-) Om 21.30 zijn we gestopt. Waarom? Omdat de dag op was. Het werd donker en we moesten dus gewoon wel stoppen.

Was toen alles verteld? Nee, natuurlijk niet. We kwamen net op gang. Hella werd helemaal verliefd op de varkens en de rust die Het Beloofde Varkensland uitstraalt. En zij niet alleen. Iedereen raakte weer verstrikt in de netten van Familie Bofkont.

We bleven meteen al steken bij Zeeuws Meisje en Lamme Zus.
Hella had wel eeuwig bij ze willen blijven liggen. Ik ook.
Maar we moesten verder. De polder in.
Juffrouw Loes sprong het water in, ons achterna.

Uren later - voor ons gevoel nauwelijks een kwartiertje - werden we nog verleid door Herman & Zeus. Zij wilden ook in de film. Te laat. Er kon geen nieuw item meer bij. Ik vrees dat deze womanizers dan ook gesneuveld zijn in de montage.

Ter afsluiting van deze bijzondere, lange dag (prachtig weer!), aten we Bofkontsoep en ik kreeg het art-book Pig 05049 cadeau, waar ik erg blij mee ben.
Honderden gefotografeerde producten, allemaal afkomstig van het varken.

Fijn om zo'n mooi boek te krijgen.
Fijn ook om te weten dat de bewoners van Het Beloofde Varkensland leven als goden en godinnen in Frankrijk tot ze omvallen van ouderdom.

Nog fijner:
Pietje had gisteravond een temperatuur van 38 graden!
De medicatie slaat dus aan.
Deze 'varkensmoeder' kan dus weer opgelucht ademhalen...

Klik hier voor vergroting

Donderdag 6 mei 2010

De Dag van Piet

Arme Piet. Hij voelt zich niet goed.
Kwam niet opdagen bij het ontbijt.
Hij lag in Caesar's Palace, het prive-onderkomen van wijlen Caesar.
Nou ja van Caesar, uiteindelijk gekraakt door Wildeman.
Daar dus.

Sip hoofd. Wat is er Piet? Voel je je niet goed?
Het gekke is: Gister dacht ik nog aan Pietje.
Nu denk ik iedere dag wel een keer specifiek aan iedere Bofkont,
maar gister dacht ik toch wat langer over Pietje na.
En dat bleek vanochtend dus terecht.

Gelukkig liet Piet zich met een schijf verse ananas naar binnen lokken, de ziekenboeg in. Hij liep mal en zijn liesstreek voelde gloeiend heet aan.
Temperatuur: 39.9. Twee uur later 40.1

Alle hulptroepen ingeschakeld, van Uithoorn tot en met Dubai. Letterlijk.
Familie Bofkont heeft geneesdames- en heren over de hele wereld :-)

Piet krijgt nu een forse anti-bioticakuur en stevige pijnstillers.
Als het nodig is, komt de Dubai Dokter zaterdagochtend, zo van Schiphol hier 'ingevlogen'.

Wat is er aan de hand?
Piet moet van tijd tot tijd 'gemolken' worden, want hij heeft een te nauwe voorhuid en dan blijft er pies achter. Gelukkig kwamen we daar ooit achter, omdat er een rare bult zat.
Die achtergebleven pies moet er uitgedrukt worden.
Mogelijk is er nu dan toch een ontsteking van gekomen.
Uitspoelen dus met een betadine-oplossing.
En verder veel tender love & care.

Onlangs kreeg ik de foto opgestuurd van Patricia Steur, die ze heeft geselecteerd voor haar nieuwste fotoboek in wording 'Dutch Beauty'.
Toen Piet nog een Pietje was en ik in een ongemakkelijke S-bocht met hem op een strobaal moest liggen. Dat moest omdat Patricia het licht daar zo mooi vond en ik precies mijn gezicht daar moest houden.

Pietje pikte het ongerief van mijn houding feilloos op en liet door de inspanning zijn tongetje buiten boord hangen. Als baby deed hij dat altijd als ie moe werd en hij op mijn schoot wilde slapen.

Nu ligt hij op dezelfde plek als grote Piet in de Ziekenboeg.
Gauw beter worden hoor Piet.
We kunnen je heel niet missen!

Woensdag 5 mei 2010

De Dag van Commotie bij de Zomerbuurvrouwen

Gister zomaar ineens een vreemde vrouw op het erf.
Een Zomerbuurvrouw.
Herman was er als de kippen bij.

De Zomervrouw was over een heel hoog hek heen gesprongen en stond ineens bij de hooikap, verschrikt en verwilderd om zich heen te kijken.

Wat was er aan de hand?
's Ochtends stonden er ineens twee trekkers met grote aanhangwagens op de stoep.
De wagens puilden uit met weer een paar nieuwe ladingen Zomerbuurvrouwen.

Deze nieuwe lading vrouwen werd uitgeladen op de linkerweilanden rondom Het Beloofde Varkensland. Hoop gedoe, wild gespring in de rondte, hoop onrust onder de koeien.
Want wat bleek?

De dames herkenden onmiddellijk de Zomerbuurvrouwen op de weilanden rechts van Het Beloofde Varkensland. (die zijn een week of 5 geleden al gebracht).
Ze komen van hetzelfde bedrijf. En ze wilden weer bij elkaar!

Tot diep in de nacht hebben de koeien naar elkaar geschreeuwd en gebruld.
Dat geluid heeft niets meer met het loeien te maken, wat wij wel kennen.
Het zijn oerkreten, wanhoop vanuit hun diepste binnenste.

En nog. Ze doen het nu nog steeds.

Koeien zijn kuddedieren die levenslange vriendschappen met elkaar aangaan.
Je kunt ze daarom niet zomaar uit elkaar halen.
Door dat te doen wordt er lomp ingegrepen in hun sociale verbanden.
Mensen gaan daar zomaar aan voorbij. Dat is niet fraai.

Wat heb ik al veel geleerd in al die jaren op Het Beloofde Varkensland.
Als je dit niet van nabij meemaakt, en je niet continu blijft afvragen waarom de zaken gaan zoals ze gaan, had ik dit nooit geweten. Nu weet ik het.

Het stemt me treurig maar tegelijkertijd kan ik dit weer doorvertellen.
Wie weet komt er ooit een veehouderij met de aard van het beest als uitgangspunt.
Over 100 jaar misschien. Wie weet...

Dinsdag 4 mei 2010

De Dag van Alle Workshop Foto's Staan On-line!

Eindelijk, we zijn weer bij en iedereen blij.
Alle foto's van de workshops staan on-line.
Behalve de bijzondere kinderen van de Vrije School in Amstelveen en de bijzondere oudjes van Cordaan. Die foto's volgen nog in de loop van de dag.
Veel Kijkplezier! (klik op de postzegels)

En verder is het lente in de ogen van de tandartsassistente.
Maar hier is het verrekte koud.
Straks aan de hete soep met een paar heren van de Zuidas,
waar Familie Bofkont binnenkort de boel op stelten gaat zetten.
Vergaderen dus.

Maar de bloesem is mooi en de dieren zijn blij.

Maandag 3 mei 2010

De Dag van Hoe Het Gister Was

Speciale Moederdag Workshop op zondag 9 mei.
Nog enkele plaatsen. workshops@familiebofkont.nl

Zaterdag 1 mei 2010

De Dag van De Liefde

Eigenlijk is het de dag van de arbeid, 1 mei.
Dat hebben de Bofkonten op hun geheel eigen manier opgepakt.

Er wordt wat af geminnekoosd op Het Beloofde Varkensland.
Ook dat is kennelijk hard werken.
En dat allemaal op het speelplein van de School voor Dierenliefde.
Hoe verzinnen ze 't?

naar vorige maand (april 2010)

| mail@familiebofkont.nl | www.familiebofkont.nl |