Familie Bofkont in levende lijve ontmoeten?
Schrijf je in voor de Familie Bofkont workshop. Voor jong & oud!
meer info
Workshop - Vrijgezellenfeestje - Teambuilding - Bedrijfsuitje - Familiebijeenkomst - Feestvarken info
Nu op twitter.com/FamilieBofkont:
Voor Bedrijven & Instellingen - MVO Teamuitje
BOERENFITNESS OP HET BELOOFDE VARKENSLAND
Welk bedrijf/afdeling/instelling komt Familie Bofkont helpen om het stro in de Varkensmassagesalon te verversen?
Lekker buiten werken tussen de Bofkonten. Overdag of 's avonds. We maken er een bijzondere bijeenkomst van.
Goed voor de teambuilding, goed voor de maatschappelijke betrokkenheid en goed voor humeur en figuur.
Boerenfitness: Hoef je niet meer naar de sportschool. Vol zelfvertrouwen in je zwembroek het strand op!
Misschien wel meezwemmen met Zeeman. Wie weet... mail@hetbeloofdevarkensland.nl
Teambuilding bij Familie Bofkont om nooit meer te vergeten? neem contact op met communicatietrainer Dafne Westerhof...
Zondag 31 januari 2010
De Dag van Leonie & Zachte Kees
Leonie jarig op 29/1 en Zachte Kees op 2/2.Vandaag vieren ze het samen.
Van harte gefeliciteerd!
Kan er helaas niet bij zijn: Sokje!
PS
Kan vandaag dus ook niet op de Happy Meat Conferentie zijn: Sokje!
Vrijdag 29 januari 2010
De Dag van Herman's Eerste Verjaardag...
Herman is 1 jaar geworden!Helaas is het helemaal geen feestdag.
Er zit geen verbetering in Sokje.
Herman trof ik met een gezicht vol bloed aan toen ik hem kwam feliciteren.
Echt weer iets voor Herman. Drama! Daar houdt ie van.
Wat er gebeurd is stond er niet bij.
Kiftpartijtje met Brutus? Krachtmeting met Zeus? Vrijpartij met Pietje? Langs iets scherps geschuurd? Weer een onmogelijke klimpartij? Alles is mogelijk met Herman.
Zo te zien niks ernstigs, dus het gaat wel weer over voor ie een oud mannetje is. En dat ie hier maar een heel oude man mag worden, dat is mijn vurige wens.
Het kon het hem ook allemaal niks schelen en hij at zijn geschenk met smaak op:
Winterwortelen!
Van harte gefeliciteerd met Herman. Lieve, stoere Herman.
Dat hij maar een heel grote en sterke os mag worden!
Groeten van Maya
Hallo Herman,
van harte gefeliciteerd met je eerste verjaardag.
dat je nog een HELE grote vent mag worden!
veel liefs voor allemaal,
groetjes, neel
SOKJE
Het is nu de vierde dag met medicatie en er zou nu onderhand verbetering in moeten zitten.
Dat is niet zo...
Hier nog de logs van donderdag en woensdag (problemen met internet, vandaar).
Donderdag 28 januari 2010
De Dag van Sokje eet en drinkt, maar wordt niet beter...
Sokje ligt de hele dag op haar buik die ondanks de medicatie maar niet slinkt.
Ze eet graag en krijgt lekkere warme appelsap waar ze gek op is.
Verder is het afwachten...
Woensdag 27 januari 2010
De Dag van Arme Sokje...
Meer dan 5 liter vocht in haar buik.
Hartfalen (lekke hartklep) en longproblemen.
Medicatie moet binnen 4 dagen aanslaan, anders is er geen keus meer.
En als het wel aanslaat, is de prognose in het beste geval nog 3 - 6 maanden.
Ze is pas 3 jaar, veel te jong voor dit soort klachten.
Oorzaak waarschijnlijk incest.
Dierenartsen Aldo Gouwerok en Nicole Landsbergen van Dierenziekenhuis Rotterdam waren alleraardigst en heel kundig. Ze brachten een superdeluxe echoscoop mee met een loeischerp beeld. Volgens Peter een apparaat van 30 mille. Kwamen ze toch mee aanzetten in hun vrije avonduren. Erg sympathiek. Natuurlijk waren ze ook nieuwsgierig naar Het Beloofde Varkensland.
Een korte rondleiding, ze keken hun ogen uit en toen aan de slag.
Halverwege heeft Peter Sokje nog een hartmassage gegeven, ze redde het niet alleen meer.
Toen nog naar de spoedkliniek in Amsterdam voor injectie en pillen.
Had ik haar meteen moeten laten inslapen?
Misschien.
Maar dan was ik altijd met de vraag blijven zitten of de medicijnen haar nog een kans(je) hadden gegeven.
Hoe dan ook.
Dit was mijn besluit en ik hoop dat ze nog kan genieten van lekker eten in de tijd die haar nog rest.
Want dat ik haar nu schandalig ga verwennen, zoveel is zeker.
Ze mag zich niet klem eten, maar meerdere keren per dag een lekker hapje.
En lekker binnen, lekker warm.
Koesteren dat wijfie, nu ze er nog is.
Maandag 25 januari 2010
De Dag van Ilona's Oproep...
Aanstaande zondag 31 januari wil ik graag naar het Congres over Kweekvlees in Amsterdam. Ik heb een eigen auto maar ik heb een chauffeur nodig.
Wie kan mij komen halen uit Nijmegen en na afloop weer terugbrengen?
Het congres begint 's middags om 13.30 uur en ik heb een extra kaart,
dus hierbij van harte uitgenodigd!
Reacties graag naar: ilonaroumen@gmail.com
Bij voorbaat hartelijk dank!
Ilona Roumen - Nijmegen
Zaterdag 23 januari 2010
De Dag van The Day After...
De patienten zijn allemaal weer goed bijgekomen uit de narcose.Goede nacht achter de rug, gegeten en gedronken.
Pak van mijn hart. Toch niet helemaal gelukkig...
Sokje is volgende keer aan de beurt.
Ze heeft een extreem dikke buik.
Als je niet beter zou weten, rollen er morgen minstens 10 biggetjes uit.
Maar dat is niet het geval.
Wat het wel is, gaan we binnenkort bekijken met een scan...
En Caesar. Wat moet er met Caesar?
Pijnlijke voeten, artrose. Een ram op leeftijd. Dat zijn de uiterlijke ongemakken.
Maar de innerlijke ongemakken?
Het blijvend gemis van Gevaarlijke Eddy, geen aansluiting meer met de varkens, het niet goed meer in zijn vel zitten, waarschijnlijk daardoor geen eetlust meer.
Dierenarts Peter Klaver heeft een heel voorzichtig balletje opgegooid of ik niet eens na wil denken over...
En dat nadenken is begonnen...
Wildeman was woest toen ie gister een verdovingspijl in zijn hals kreeg.
Blind van woede ramde hij de ruiten uit de deur.
Hij wou maar 1 ding: Wegwezen hier!
We hebben alles vliegensvlug moeten barricaderen om hem in toom te houden. Hij was gisteravond nog niet bij uit de narcose of hij brak het pand zowat weer af om zo snel mogelijk naar buiten te kunnen. Ik had hem liever een nachtje binnen gehouden. Na telefonisch overleg met Peter besloten hem zijn vrijheid terug te geven.
Vanmiddag kwam ie ineens bij me staan.
Even bijpraten, zo zag het er uit.
Even samen de belevenissen van gister doornemen.
Toen ik hem op zijn rug krabde, gingen zijn haren overeind staan.
Dat was wat hij nodig had. Ik moest even zijn steun en toeverlaat zijn.
Daar had hij behoefte aan, dat was overduidelijk.
Maar niet voor lang.
Het blijft natuurlijk een stoere kerel.
Daarna nam hij de benen.
Wildeman kan er weer tegen.
Vrijdag 22 januari 2010
De Dag van Grote Behandeldag op Het Beloofde Varkensland...
Gister niet meer gelukt om onderweg ergens de log van Winterpret voor varkens op te laden. Nergens een draadloze verbinding te krijgen. Hoog tijd voor een Dongel in de Vrachtwaggel!
Vandaag dus een dubbele log.
Verder:
Nu zijn we druk bezig alles op orde te maken. Dierenarts Peter Klaver komt straks en er is veel werk aan de winkel: Dikke Peter & Keessie (3 x raden waarom), Sokje, Kruishoef en Wildeman zijn aan de beurt voor behandelingen. Ze moeten daarvoor allemaal onder narcose. Altijd spannend. Zal blij zijn als het avond is en allemaal weer achter de rug.
Sokje, Kruishoef en Wildeman worden 'gedart' op afstand (verdovingspijltje).
Voor Dikke Peter & Keessie is dat nog niet zeker.
We gaan het eerst zo proberen, met een injectie.
Blijkt dat te stressvol, dan gaan we over op darten.
Allemaal duimen en positieve energie sturen naar Familie Bofkont!
Donderdag 21 januari 2010
De Dag van Leren kijken naar Varkens...
Leren kijken naar varkens is tegelijkertijd zelfstandigheid leren nadenken over wat je voorgeschoteld krijgt in de media.
Daarom ben ik blij met de video Winterpret voor Varkens.
Goed lesmateriaal!
Veel reacties. Ben ik blij mee.
Een selectie van de juiste antwoorden:
Is het:
Wat zien we hier niet???
Volgens mij missen ze hun staart.
Ik dacht dat biologische varkens hun staart mochten houden.
Die varkens op de 'biologische boerderij' hebben helemaal geen sneeuwpret,
zijn alleen maar op zoek naar voedsel.
Staartjes zijn eraf!!
Ik vond deze varkens er nou niet zo vrolijk uitzien.
Naar mijn idee hadden ze het koud.
Wat zagen we eigenlijk?
Het filmpje deed voorkomen dat deze varkens dagelijks buitenkomen.
Maar dat lijkt er niet op:
1.
Het sneeuwveld was nog maagdelijk.
2.
De varkens kwamen massaal naar buiten toe.
Dat is een teken dat ze heel lang niet buiten zijn geweest.
Dat verklaart ook waarom ze meteen gaan wroeten.
Vrije varkens die dagelijks buiten kunnen komen, gedragen zich individueel.
De een blijft binnen rusten, de ander maakt eens een ommetje.
De koukleumen blijven lekker binnen, de stoere varkens vinden sneeuw leuk.
3.
En inderdaad gecoupeerde staarten, terwijl biologisch gehouden varkens nu juist hun staart mogen houden.
Conclusie:
De winterpret met varkens lijkt in scene gezet, speciaal voor dit filmpje.Wat moeten we daar van vinden?
1.
Fijn, want dan zijn deze varkens tenminste weer eens even buiten geweest?
2.
Of - omdat het er met de haren is bijgesleept - oneerlijke voorlichting?
3.
En dan nog het raadsel van de gecoupeerde staarten bij zogenaamde biologische varkens...
Woensdag 20 januari 2010
De Dag van Vlees & La Mama...
Uit de hand te koop wegens faillissement
200 varkens van plm. 100 kg.
230 varkens van 50 - 70 kg.
Zo'n bizar bericht kreeg ik gister met de vraag of ik hier wat mee kon.
En wat doe ik?
Ik droomde vannacht over een buffet!
Enorme tafels vol vleesschotels.
Meterslange saucijzenbroden met knapperige goudgele korsten.
Bladerdeeg waar de boter bijna uitdroop.
Om over de vulling maar helemaal niet te spreken...
Schalen vol met draadjesvlees. Gebraden gevogelte.
Ik heb het ook gegeten, de verleiding was te groot.
En het smaakte...
Gaat het dan nooit over, dat verlangen naar vlees?
Kennelijk niet.
Gelukkig was het maar een droom.
Ik ben er nog iedere dag blij om dat het me lukt om er van af te blijven.
Ben nu zover (na al die lange vleesloze jaren)
dat de trots het wint van de verslaving.
Dat is toch ook al heel wat.
Voor wie onderstaande mail nog niet ontvangen heeft, maar ik al tig keer (vandaar misschien die vleesdroom?)
Beste lezers,
Er is een initiatief gestart om bij wijze van experiment te proberen
alle biologische producten BTW-vrij te maken en dat voor een periode van
tenminste 2 jaar.
Bij het behalen van 40.000 handtekeningen voor een petitie met dit
voorstel, moet het in de 2e kamer behandeld worden.
Als tijdelijk de BTW op Eko eten wordt afgeschaft, zal de vraag daarnaar
toenemen. Als het volume groter wordt, kunnen de prijzen dalen enz.
In navolging op het stimuleringsbeleid in de autobranche, waarbij flinke
kortingen worden gegeven op de bijtelling en de BPM van
milieuvriendelijke auto's, moet dit verzoek een simpel hamerstuk in de
Tweede Kamer kunnen zijn.
Geef je stem via de volgende link: www.biobtwvrij.nl
en...
stuur deze mail door.
Biologische producten zijn beter voor:
a. onze gezondheid
b. onze dieren
c. de boeren
d. ons milieu
e. onze planeet
Waarom staat eigen gezondheid nou altijd bovenaan in dit soort lijstjes?
En nooit de dieren?
Zet de dieren nou toch op nummer 1!
Dat is toch de ultieme reden om te stoppen met vlees?
(De vraag stellen is het antwoord ook geven, helaas. De mens gaat altijd voor).
Eigen belang gaat voor.
Eigen gemak gaat voor.
Eigen gezondheid gaat voor.
Eigen genot gaat voor.
In ieder geval: Allemaal tekenen graag. Belangrijk!
En...ik kan niet wachten op Happy Meat.
Het kweekvlees dat na al die lange jaren van kwelling
op me ligt te wachten in het verschiet.
Iets anders: La Mama!
Het gaat zo goed met haar.
Afgelopen zondag is ze gaan liggen toen Dennis op haar rug krabde.
De weinige haartjes op haar rug stonden steil overeind van genot.
Er zaten mensen aan de kant, maar dat maakte haar niks uit.
Ze was zo ontspannen.
Morgen:
Varkens in de sneeuw. Veel reacties op gekregen. Veel goede observaties.
O wat is dat leuk! Goed kijken is zo belangrijk. Zeker in deze kwesties.
Tot mogen!
Dinsdag 19 januari 2009
De Dag van De Krankzinnige Ontknoping...
Waar waren we ook alweer gebleven inzake de Kwestie Verlaten Varkentjes?
Scroll naar beneden naar woensdag 13 januari en lees eerst maar even bij, voor we verder gaan.
Zo, iedereen weer bij?
Pak er maar een kop koffie bij, want het wordt een heel verhaal.
Daar gaan we:
Het zat me maar niks lekker met die Meneer X van Het Bekende Congrescentrum Y.
Hij zei dan wel dat ie de boel geregeld had maar ik voelde aan m'n water dat het niet goed zat.
Inmiddels kreeg ik steeds meer mails met de vraag waarom ik zijn gegevens niet op internet zette. Dat heb ik niet gedaan. De allereerste vraag is altijd: Wat hebben de varkentjes daaraan? Is het in belang van de varkentjes?
Daar komt bij dat ik de internetcultuur gevaarlijk vind in de zin van mensen beschadigen, hatemails, doodsbedreigingen etc. Als je ziet wat die sympathieke Hanneke Groenteman bijvoorbeeld al soms om haar oren krijgt om niks, dan ben ik daar erg terughoudend in.
Bovendien:
Dan heb je in 1 keer al je kruit verschoten en de communicatiestrateeg in mij houdt altijd nog wat kruit droog voor de volgende ronde.
Dus:
Ik heb er eens een nachtje over geslapen en 's nachts een plan bedacht.
Wacht eens even, dacht ik.
Tijdens de radioactie met Giel Beelen om Doris & Youp herplaatst te krijgen, heb ik veel reacties gekregen. Daar zat een betrouwbaar adres bij. Die mensen moest ik helaas terleurstellen omdat Doris & Youp al naar de zorgboerderij in Den Bosch gaan.
Zouden zij die verlaten varkentjes niet willen opnemen? En zo ja, dan kan ik Meneer X van Het Bekende Congrescentrum voor het blok zetten met de mededeling dat ik een nieuw adres voor ze gevonden heb. Dan moet ie mij wel toelaten bij die varkentjes, zodat ik ze eten en drinken kan geven.
STAP 1
De volgende ochtend eerst uitgezocht of de verlaten varkentjes terecht konden bij de aardige betrouwbare mensen. Dat kon, mits het aanhankelijke varkentjes waren, gezond etc, liefst vrouwtjes etc. En of ze meteen een foto konden krijgen.
Daar had je het gelazer al. Ik wist niks van die varkentjes, omdat Meneer X van Het Bekende Congrescentrum Y geen foto wilde sturen etc. Maar ik heb de hele zaak uitgelegd en gezegd dat ik deed wat ik kon, maar dat ik wat dat betreft geen enkele uitspraak kon doen. De aardige mevrouw begreep dat gelukkig en wilde er - ondanks al die onzekerheden - toch mee doorgaan.
Hiephoi!
STAP 2
Vervolgens heb ik Het Bekende Congrescentrum Y opgebeld.
Natuurlijk kwam directeur Meneer X niet aan de telefoon.
Daar had ik op gehoopt, want nu kon ik intern binnen dat bedrijf wat druk uitoefenen op een beschaafde manier. Dat ging als volgt:
"Goedemorgen, u spreekt met Dafne Westerhof van Het Beloofde Varkensland.
Ik ben op zoek naar Meneer X. Is hij aanwezig?"
Secretaresse:
"Ja hij is aanwezig. Waar gaat het over?"
Dafne:
"Het gaat over die verlaten varkentjes in Almere.
O, weet u daar niks van?
Dan zal ik u even uitleggen waar het over gaat.
Uw baas heeft mij gister gebeld.
Hij schijnt een huis in Almere verhuurd te hebben.
Nu schijnen de huurders vertrokken te zijn en zij hebben twee varkentjes achtergelaten.
Goh, dat u dat niet weet.
Enfin. Uw baas heeft mij gevraagd ze op te komen halen.
En ik heb heel goed nieuws!
Ik heb een adres voor de varkentjes gevonden!"
Secretaresse, verward:
"O. Juist ja. Ik zal u met meneer doorverbinden."
Even later:
"Meneer zit in bespreking en weet niet tot hoelaat.
Mag ik uw nummer, dan belt hij u vandaag terug.
En zet het anders nog even op de mail."
Dafne:
Dat is een goed idee.
Wat is het mailadres van Het Bekende Congrescentrum?
Secretaresse:
info@HetBekendeCongrescentrum.nl
Waarop ik meneer een mail en een sms stuurde:
Goedemorgen Meneer X,
Omdat u in bespreking zit,
stuur ik na overleg met de dame van uw Bekende Congrescentrum deze mail:
Goed nieuws!
Ik heb een nieuw adres voor de varkentjes gevonden!
Wilt u zo spoedig mogelijk contact met mij opnemen?
Ik kan de varkentjes uit Almere komen ophalen en naar het nieuwe adres vervoeren.
Haast is wel geboden, want niemand weet hoelang de varkentjes al zonder en eten drinken zitten/zaten.
En hoe hun medische conditie nu dan is.
Wordt Vervolgd.
Hartelijke groet,
Dafne Westerhof
Het Beloofde Varkensland
Vervolgens hoorde ik nooit meer wat.
Ondertussen waren de aardige mensen van het nieuwe adres helemaal verheugd over de komst van hun twee varkentjes. Ze belden een paar keer hoe het er mee zat, maar ik kon ze niks zeggen, want Meneer X van Het Bekende Congrescentrum Y zweeg in alle talen.
Heel even overwoog ik de Telegraaf in te schakelen. Heel even maar, want ik verwierp die gedachte onmiddellijk. Los van de ethische kwestie, had ik natuurlijk geen poot om op te staan. Wat zou de Telegraaf daar mee moeten? Een man die zegt dat ie alles geregeld heeft voor de verlaten varkentjes en dat niet aan 'die pitbull van een Westerhof' wil zeggen (zo werd mijn vasthoudenheid omschreven door een bofkontfan, hahaha). Dat is zijn goed recht, zou de Telegraaf dan tegen mij zeggen, hij is niet verplicht u tekst en uitleg te geven.
Dus wat dan wel? Telefoon nam ie niet meer op. Mails en sms werden niet beantwoord.
Inmiddels was het vrijdag en kwam het weekend er aan.
Ik liep al 3 dagen te tobben over een paar wildvreemde varkentjes en het liet me niet los. Ook als ie ze dood heeft laten maken, dan wil ik dat gewoon weten, dan weet ik tenminste waar ik aan toe ben. En zo maalden die gedachten maar door mijn hoofd heen.
Vrijdag in de namiddag belde ik opnieuw het bekende Congrescentrum Y.
"Hij zit niet op zijn plaats," zei de mevrouw.
Tegen beter weten in belde ik toch nog een keer op zijn mobiel.
Bingo! (ik denk dat ie in een impuls opnam)
Er wat er toen gebeurde:
Het leek alsof ik met een andere meneer sprak.
Zo aardig, zo voorkomend, zo behulpzaam.
O, had ik gebeld? Sms gestuurd? Een nieuw adres geregeld?
Goh, wat gek, daar wist hij nou helemaal niks van.
Maar hij had inmiddels alles geregeld hoor. Hij had zelfs de politie nog ingeschakeld, want stel je voor die varkens waren toch andermans eigendom, en nu had ie een lekker warm plekje (ja want hangbuikzwijntjes kunnen niet tegen kou) voor ze geregeld in het asiel. Het asiel was ook zo met ze begaan en de dierenambulance bla bla bla bla, etc. etc. etc.
Er kwam geen eind aan. Ik had zo mijn vermoeden:
De interne tamtam van Het Bekende Congrescentrum Y had zijn werk inmiddels wel gedaan. Meneer X stond voor gek voor zijn eigen personeel en zag al een groot PR probleem boven zijn hoofd hangen. Zowel persoonlijk als voor het bedrijf.
"Maar waar zijn de varkentjes dan nu?" onderbrak ik zijn charm offensive.
"En krijgen ze te eten?"
Nou, dat bleek geen enkel probleem, want ze waren nog steeds in dat huis en ze kregen te eten van de huurders!
"Maar die waren toch met de noorderzon vertrokken?"
Ja. klopt, maar ze kwamen nog steeds terug om hun varkentjes te vertroetelen.
O.
Het moest niet gekker worden.
"Wanneer gaan ze dan naar dat asiel" vroeg ik.
Aanstaande maandag, maar het was niet zeker of de dierenambulance ze wilde vervoeren.
Zijn verhaal rammelde aan alle kanten.
Temeer ook omdat hij de huurders zogenaamd niet bereiken kon,
maar hij zou een briefje voor ze ophangen dat ik een adres voor de varkentjes had.
En zo beeindigden we dat malle telefoongesprek.
MAAR HET WORDT NOG VEEL GEKKER:
Zaterdag krijg ik een mailtje van de mensen van Doris & Youp:
Ik begrijp dat u contact hebt gehad over onze varkens.
Graag even overleg vandaag.
Ik bel terug in de veronderstelling dat het gaat om hoe laat we Doris & Youp donderdag komen halen om ze naar Den Bosch te vervoeren.
Maar nee, het gaat over iets anders.
Er hangt hier een briefje, dat Doris & Youp maandag opgehaald worden.
Daar weet ik niks van, zeg ik.
De afspraak is donderdag en voorzover ik weet is dat nog steeds zo,
ook bij de zorgboerderij waar ze heen gaan.
Er volgt een Babelonische spraakverwarring tot ik vraag wie de afzender van dat briefje eigenlijk is.
.......
En dan wordt de naam van Meneer X van Het Bekende Congrescentrum Y uitgesproken!
Ineens gaat me een licht op.
Wacht eens even, Doris & Youp wonen ook in Almere!
Het zal niet toch niet...
En ja, het zal wel:
HET GAAT OM DEZELFDE VARKENTJES!
Doris & Youp zijn die achtergelaten varkentjes!
Wat een krankzinnige samenloop van omstandigheden!
Dat verklaart een hele boel. De mensen van Doris & Youp zijn aan het verhuizen.
Natuurlijk hebben zij Doris & Youp niet in de steek gelaten.
Zij weten immers dat wij ze donderdag komen halen.
Ik ben al heel lang met Doris & Youp bezig,
vandaar mijn laatste poging om ze via Giel te herplaatsen.
En dat lukte!
Dit was de eerste mail over Doris & Youp:
Wij hebben al 3 jaar, Doris en Youp, 2 schatten van varkens ( Chinese).
En zwarte en een roze met een zwarte vlek.
Echt onderdeel van het gezin en zindelijk.
Ze blijven binnen en buiten. Geweldige dieren!
Wij gaan eind februari 2010 verhuizen en zij kunnen niet mee.
Het gezin vindt dit uiterst triest en de kinderen zijn volledig van slag.
Wij zoeken een goede opvang waarbij wij als blijvende sponsor, pleeggezin actief blijven.
Weet/ Hebt u een oplossing. Graag spoedig bericht.
Wat een ontknoping!
Ik heb al veel rare dingen meegemaakt met het herplaatsen van varkentjes,
maar dit slaat werkelijk alles. Gelukkig is het nu opgelost.
Donderdag gaan Doris & Youp naar hun nieuwe huis in Den Bosch.
Van Meneer X van het Bekende Congrescentrum Y zal ik waarschijnlijk nooit meer iets vernemen.
En de aardige mensen die De Verlaten Varkentjes uit Almere wilden opnemen moet ik weer teleurstellen en een idiote medeling doen: De Verlaten Varkentjes uit Almere bestaan niet!
Ja, ze bestaan wel, maar dat zijn Doris & Youp.
De varkentjes van Giel en die waren al vergeven.
Ik hoop dat ze het nog snappen, want er is nauwelijks meer een touw aan vast te knopen.
Maar geen nood hoor.
Het regent bij mij voortdurend varkentjes die een ander thuis zoeken.
Vanochtend kwam er een mail binnen van een dame met een varken, dat door de bank was gezakt, de deur had vernield en haar man kan het niet meer aan....
Wordt Vervolgd.
Maandag 18 januari 2010
De Dag van Sexuele Voorlichting op Het Beloofde Varkensland...
ook laten meegenieten op deze Blue Monday?
Stuur ze dan deze link:
www.hetbeloofdevarkensland.nl/varkenssex
Zondag 17 januari 2010
De Dag van Familie Kraak...
Zo gaat dat dus bij varkens. Heb je genoeg melk gedronken bij moeder en vindt zij het zogen inmiddels ook welletjes, dan ga je er gewoon bovenop zitten...Van de week was het feest bij Familie Kraak.
Moeder heeft genoeg van haar rol als melkverschafster.
Dikke Peter & Keessie zijn nu 4,5 maand en ze vindt het mooi geweest.
Ik zag wel dat ze steeds van ze wegliep als ze haar stonden te molesteren voor nog een drupje melk, maar dat het meteen zo'n rigoreuze ommezwaai zou krijgen...
De beste remedie om van je kinderen af te komen, is berig worden.
Dan is het ook meteen gedaan met de melk.
Zo gezegd zo gedaan.
Moeder Kraak werd berig en dat gaf een hoop onrust bij haar jongens.
Vader en Big Trouble waren in opperste staat van paraatheid.
Logisch, want zij kennen het leven.
Maar dat Dikke Peter & Keessie al zo snel bij hun vader in de leer zouden gaan...
En dan ook meteen een triootje!
Ik heb het altijd al gezegd:
Varkens kunnen schaamteloos genieten.
Geniet maar even mee:
Wordt maandag vervolgd.
Nu aan de slag want de Familie Bofkont Workshop begint om 14.00 uur!
Zaterdag 16 januari 2010
De Dag van Ganzengeluk...
Ik had beloofd dat Arie Bombarie vandaag aan de beurt zou zijn.Maar ook foto's van de orgie van Familie Kraak.
Ik begin met Arie Bombarie, dan komen de krakers morgen aan bod.
Wageningen heeft onderzoek gedaan naar de persoonlijkheid van de gans. Er schijnen twee soorten te zijn: Brutale en verlegen.
Drie keer raden tot welke Arie Bombarie hoort...
Ik kreeg weer zulke leuke foto's opgestuurd van ganzenmoeder Petra. Niels is hier jaaaren geleden geweest als kuiken, omdat Petra en Peter haar pas gevonden hadden en advies wilden.
Arie Bombarie moest er niks van hebben, o wat was ie lelijk tegen haar.
We hebben altijd contact gehouden.
Later kwam Lucky erbij:
Hoi Dafne,
Vorige week reed ik naar mijn werk en zag ik een wilde gans eenzaam langs de weg zitten. Aangezien dat niet gewoon
is ben ik maar even terug gereden en gelukkig maar! Het bleek dat deze gans aangereden was en het een hele flinke
klap moet zijn geweest. Gelukkig heb ik altijd wel een doek in mijn auto dus gans meegenomen.
Ik ben met hem ( geen idee maar spreek uit gemak maar over "hem") naar de dierenarts geweest en hij heeft zijn kop
flink beschadigd en wonder boven wonder is zijn oog onbeschadigd! Verder diverse plekken op zijn snavel, rechtervleugel
op het knikpunt tot op het bot kapot en linkerpoot alle pezen aan de bovenkant doorgesneden ( niets gebroken!).
Kortom het arme beest was in shock....... De open plekken zijn gehecht en hij zit aan de antibiotica, maar het was even
spannend of hij ging eten en drinken. Dat is dezelfde avond nog gelukt en inmiddels doet hij dat prima!
Maandag op controle geweest en ze waren erg tevreden. Het is nog wel spannend hoe zijn poot gaat helen en welke functies
het gaan doen.. Zijn herstel zal lang gaan duren want hij zal in ieder geval moeten leren omgaan met een handicap..............
Hij zal wel mank blijven en nooit meer de vrije natuur in kunnen, maar de arts denkt dat hij het heel goed zou kunnen gaan doen
( zonder pijn!!! ) bij mensen die voor hem zorgen. Het is een lief beest en we hebben inmiddels hele gesprekken samen.
De toekomst is dus nog wel onzeker, maar we geven hem in ieder geval een eerlijke kans.
Nou, die gans is dus gebleven: Lucky. Bleek inderdaad een mannetje te zijn.
En het werd liefde op het eerste gezicht met Niels.
Wat een mazzel dat Lucky een mannetje is van het verlegen type!
Wat een lieve koppies. En zo samen. Daar kan ik met pijn in m'n hart naar kijken, dat had ik Arie B. nou ook zo gegund. Maar dat zit er helaas niet in.
Van de week een paar foto's van hem genomen:
Duidelijk het brutale type! En zoals bekend hebben die de halve wereld.
Maar Arie Bombarie wil die andere helft er ook nog bij en dat lukt hem vaak ook nog...
De persoonlijkheid van de gans
Net als mensen hebben ganzen verschillende persoonlijkheden. Je hebt 'brutale' ganzen, die makkelijk initiatief nemen, en verlegen exemplaren die meer de kat uit de boom kijken. Dat ontdekte promovendus Ralf Kurvers van de universiteit van Wageningen. Bij het Nederlands instituut voor ecologie, het NIOO in Heteren, onderwierp hij brandganzen aan verschillende testjes. Kurvers hoopt zijn onderzoek in kleine proefopstellingen in de toekomst ook te kunnen vertalen naar de praktijk. Mogelijk zou het dan aanknopingspunten kunnen bieden om ganzen en boeren vreedzamer naast elkaar te kunnen laten leven.
Beluister hier de reportage.
Voor Mac klik hier en dan 'doorspoelen' naar 1 uur en 8 minuten.
Vrijdag 15 januari 2010
De Dag van Gruwel en Geluk in de Sneeuw...
De sneeuw blijft een attractie voor Familie Bofkont.Helaas niet zonder smet meer nu ik weet heb van het 'lawine-experiment'.
In Oostenrijk zijn proeven gedaan met varkens levend begraven in de sneeuw.
Kijken hoelang het duurt tot ze gestikt zijn.
Het zogenaamde lawine-experiment.
Verdoofd, werd er gezegd, voor ze bedolven werden onder de sneeuw.
Verdoofd. Ja, me hoela.
Weten ze daar niet hoe snel zo'n verdoving is uitgewerkt?
www.trouw.nl/groen/nieuws/article2963318.ece
Gelukkig hebben de bofkonten geen weet van deze wrede praktijken.
Mister Frisling heeft ontdekt dat hij op ijs kan lopen.
Hij heeft gister de hele middag lopen keten met Juffrouw Loes.
Die twee staken de hele boel aan.
Swientie, Aagje, Beertje, Knorrie en natuurlijk Arie Bombarie.
Over hem morgen meer.
Donderdag 14 januari 2010
De Dag van Het Varkenstribunaal, het Lekkere Ding G. en Beertje...
Leuk om een mail te krijgen van de boer, nou ja varkenshouder,
of hoe noem je iemand die economie in Amsterdam studeerde,
en tijdens de MKZ crisis zijn varkenshoudende vader bijsprong?
Dag Dafne,
Ook voor jou en de familie bofkont de beste wensen.
Leuk om te horen van je en fijn dat het zo goed gaat met Beertje.
Ik zie je af en toe in het nieuws voorbij komen.
Je doet het nog steeds erg goed en ik moet zeggen je blijft gemotiveerd.
Dat laatste is voor de reguliere varkensboer af en toe wat moeilijker op te brengen,
maar we houden moed op betere structurele prijzen zodat we ook nog meer aan dierwelzijn en milieuverbeteringen kunnen doen.
We houden contact,
G.
Het was nooit G. zijn bedoeling om in de varkens te gaan. Maar toen zijn vader het niet meer aankon tijdens de ruimingen van de MKZ crisis, heeft hij hem bijgestaan en is uiteindelijk in de varkens gebleven.
G. vierde zijn vrijgezellenfeest op Het Beloofde Varkensland, althans hij werd ontvoerd door zijn studiegenoten, en zo kwam hij hier terecht, een paar jaar geleden.
En dat werd het Varkenstribunaal, waarin hij 'ter verantwoording' werd geroepen over zijn nieuwe beroep. Zijn studiegenoten kwamen niet meer bij. Een legendarische middag.
Als G. kandidaat geweest zou zijn voor 'Boer zoekt Vrouw,' zou hij een record aantal brieven hebben gekregen. G. is namelijk een erg lekker ding.
Toen Giel Beelen mij groen licht gaf om een live biggencastratie te doen op TV onder volledige narcose, belde ik onmiddellijk G. Dat kwam allemaal goed uit, want ik was dringend op zoek naar een stiefbroertje voor Zwarte Prins.
G. gaf alle medewerking, omdat hij ook de pest heeft aan de castraties en deed mij toen Beertje cadeau.
De rest is geschiedenis.
Meneer X heeft ondertussen teruggemaild:
13.21 uur
Ik heb er al voor gezorgd dat ze elders goed worden ondergebracht.
Of een bemiddeling nodig is weet ik medio volgende week.
Groeten,
XXXX XX XXXXX.
En in antwoord op mijn aanbod om hooi, stro, voer en water te brengen:
13.24 uur
Dat is gelukkig al geregeld. Ik houd u op de hoogte.
DAAROP GAF IK om 13:51 UUR HET VOLGENDE ANTWOORD:
Goedemiddag XXXX XX XXXXX,
Dat is een fijn bericht!
Zou u me kunnen vertellen wat er tot nu toe geregeld is, met wie en hoe?
Inmiddels word ik namelijk al door heel Nederland gebeld en gemaild.
Het Beloofde Varkensland is alom bekend met vele beroemde beschermheren,
zoals Jort Kelder, Giel Beelen, Prem Radhakishun etc.
en alles wordt hier op de voet gevolgd, vandaar.
Uw gegevens heb ik vooralsnog strikt prive gehouden, zoals naam, functie, bedrijf,
telefoonnummer etc.
Dat wil ik graag zo handhaven, maar u weet hoe het gaat in internetland.
Als iemand dat weet te achterhalen, dan is de geest uit de fles.
Als communicatie-adviseur kan ik u dan ook het beste advies geven:
Geef openheid van zaken.
Dan hebben u en ik voorlopig weer rust aan het hoofd.
Ik blijf graag op de hoogte van de ontwikkelingen omtrent de verlaten varkentjes.
Wordt Vervolgd.
Hartelijke groet,
Dafne Westerhof
Het Beloofde Varkensland
En daarna om 13.21 uur weer een bericht:
Goedemiddag XXXX XX XXXXX,
Wat nu van het grootste belang is, is dat de varkens eten en drinken krijgen.
Ik ben bereid er vanmiddag heen te rijden, inclusief stro en hooibalen,
zodat ik de eerste hulp kan verlenen.
Hoe spreken we dat af?
Waar is het en hoe kom ik het huis binnen?
Wachtend op uw telefoontje,
Hartelijke groet,
Dafne Westerhof
Het Beloofde Varkensland
Inmiddels heb ik om 12:52 uur weer een mail gestuurd:
Goedemiddag XXXX XX XXXXX,
Nogmaals bied ik u mijn bemiddelingshulp aan wat betreft het herplaatsen
van de varkens, die u aantrof in uw huis.
Ik heb nodig;
Een digitale foto.
Op basis van die foto kan ik een omschrijving maken van de varkens zodat
ik er mee aan de slag kan.
Ik kan u geen garantie geven dat het lukt, maar ik doe altijd mijn uiterste best.
In uw mail spreekt u over verschrikkelijk dierenleed omdat de varkens momenteel
onverzorgd zijn. Dat is ook zo.
U bent in staat om daar zo snel mogelijk verandering in aan te brengen.
Hartelijke groet,
Dafne Westerhof
Het Beloofde Varkensland
Woensdag 13 januari 2010
De Dag van Wansmaak Woensdag...
Giel Beelen noemt de woensdag altijd Wansmaaak Woensdag in zijn programma. En terecht! Want luister & huiver wat zich hier vanochtend voordeed...
Vanochtend trof ik deze mail in mijn mailbox:
Geachte mevrouw Westerhof,
In Almere heb ik een huis verhuurd. Nu blijken deze huurders
plotseling te zijn vertrokken. Hun nieuwe adres is helaas niet bekend.
Na onderzoek blijken dit oplichters te zijn. Ik ben gisteren naar het
huis gegaan en nu blijkt dat er twee varkens in het huis lopen zonder
enige vorm van verzorging! Dit vind ik verschrikkelijke dierenleed en
ik wil daarom een beroep op u doen om deze dieren zsm op te komen
halen. Wilt u mij bellen op 06-XXXXXXXX? Ik hoop spoedig van u te horen.
Met vriendelijke groeten,
Zoals altijd heb ik onmiddellijk gereageerd met het volgende antwoord:
Eerste hulp bij de achtergelaten varkens:
1.
Een paar goed los geschudde strobalen op een droge en tochtvrije plek
waar ze onder kunnen slapen.
2.
Een verse hooibaal, waar ze van kunnen eten.
3.
Voer in de vorm van varkensbrok (als je dat niet kunt krijgen
zijn brood en appels voorlopig ook even afdoende).
4.
Water in een stevige bak of emmer, die je ergens aan vast kunt binden,
want varkens gooien hun water altijd om.
Ik bel straks om 12.00 uur even.
Wordt Vervolgd.
Hartelijke groet,
Dafne Westerhof & Familie Bofkont
Het Beloofde Varkensland
PS
als het mogelijk is vast een digitale foto van de varkens opsturen?
Daarna heb ik hem opgebeld.
Blijkt de directeur te zijn van een groot landelijk bekend congrescentrum.
Het eerste wat ik vroeg of de varkens eten en drinken hebben.
Wist ie niet! Na constatering van de varkens heeft ie rechtsomkeert gemaakt.
Toen vroeg ik of hij mijn mail had ontvangen.
Had ie, maar wilde ie niet op ingaan.
Ik heb hem uitgelegd dat ik al 48 varkens op Het Beloofde Varkensland heb opgenomen, dat er een opnamestop is, maar dat ik via Giel een oproep kan doen. Dat daar veel mensen op reageren en ik afgelopen maandag ook op die manier met succes twee varkens heb kunnen herplaatsen.
Toen vroeg ik of er geen buren ingeschakeld konden worden voor de eerste verzorging. De varkens lopen kennelijk in huis, dus met eten en drinken daarbij heb je de eerste problemen opgelost.
Wilde ie ook niet.
Ik heb hem om foto's gevraagd zodat ik aan de slag kon met de media, Telegraaf, Giel, etc. en zo de varkens kan herplaatsen bij een nieuw adres.
Wou ie niet.
Hij vindt dat ik ze meteen moet komen ophalen.
Nogmaals vroeg ik of hij de verlaten varkens onmiddellijk van eten en drinken zou willen voorzien omdat dat zijn burgerplicht is, want hij is de eigenaar van het pand.
'Ik laat me door u niet bangmaken,' was zijn antwoord.
Ondanks dat ik beleefd en vriendelijk bleef, verliep het gesprek onaangenaam en werd verbroken.
Even op de site van het congrescentrum gekeken:
Die man heeft een hotel en personeel, hij kan iedereen inschakelen voor de verzorging.
Ik heb mijn diensten aangeboden om ze te herplaatsen.
Wat kan ik meer doen?
Moet ik de media inschakelen?
Die man krijgt een enorm probleem want hij runt een bekend hotel/congrescentrum.
Wat te doen?
Dinsdag 12 januari 2010
De Dag van Vurdalak...
Gieltje weet wel naar wie ie vernoemd is. Kijk em eens liggen bij de boys van Vurdalak. Als echte Varkens DJ prijst ie aan wat ie master vindt. Binnenkort te koop als poster.
Dus meiden (en wie weet ook jongens), bestel deze poster voor boven je bed.
En bestel dan natuurlijk ook hun cd! Je weet niet wat je hoort!
En dan ook nog Vurdalak! Jeetje, wat zijn ze goed!
Waarom konden we de CD niet ter plekke aanschaffen?
Channah, poezenjournalist uit Amsterdam
Wat een leuke jongens! Laura zal wel spijt hebben dat ze niet meegegaan is...
Sylvia, gezinsmanager uit 's Gravenzande
Wat een geweldige muziek!
Paul, chirurgisch orthopeed uit Amsterdam
De muziek en de sfeer waren helemaal goed
Martijn van den Bergh, presentator
Kan niet vertellen wat voor soort muziek 't was(leek een beetje iers,of uit de tijd van de troebadoer), maar wat was het leuk!
Monique, varkenshoedster uit Belgie
Zo'n moment waarop je je gekoesterd weet door de muziek, waarop Aagje af en toe een frivole biggenhuppel maakte
Carla, Varkensfan uit Amstelveen
Ik zal eens even informeren hoe die cd nu besteld kan worden, via wat of wie. Liefhebbers kunnen zich vast bij de Familie Bofkont melden, dan sluis ik het wel weer door. Ook leuk als cadeautje, maar dat hoef ik natuurlijk helemaal niet te zeggen.
De boys stelden voor om alle opbrengsten ten goede te laten komen aan Het Beloofde Varkensland, maar hoe lief ook, daar wil ik niks van weten.
Veel te leuk dat ze hun inkomsten weer kunnen investeren in hun band.
Vurdalak komt hard!
www.thevurdalakshow.com (wordt gereviseerd)
myspace.com/thevurdalakshow
BINNENKORT OPTREDENS
30 jan 2010, 20:00 08:00 PM VurdaFest - Free
TBA, Amsterdam
13 feb 2010, 20:00 08:00 PM Buk Buk
Pastoor van Muijenweg 12
1850 AC Heiloo
15 feb 2010, 20:00 08:00 PM Cafe Belgique
Gravenstraat 2
1012 NM Amsterdam
Maandag 11 januari 2009
De Dag van Doris & Youp...
Hiep hoi!
Doris & Youp gaan naar een zorgboerderij in Vlijmen.
Donderdag 21 januari gaan we ze ophalen uit Almere en dan brengen we ze in de BofkontBus naar Vlijmen toe.
Kijk even hoe welkom ze zijn op hun nieuwe adres: www.eenlocatie.nl
Wie zijn Doris & Youp trouwens?
Twee hangbuikzwijntjes die dringend een nieuw thuis zochten wegens verhuizing van de eigenaars, die ze niet mee konden nemen. Ze stonden al een poosje op de wachtlijst, maar het lukte niet om ze te herplaatsen.
Gister mailde Giel en vroeg of ie nog wat voor me kon betekenen op de radio.
Nou en of! En zo kwam het dat ik vanochtend even na 8-en door Giel werd gebeld.
Onmiddellijk na mijn oproep ging de telefoon. Veel belangstellenden.
Het mooie is dat ik nu dus ook nog wat andere varkentjes die ook op mijn wachtlijst staan, gelukkig kan maken.
Met grote dank aan Giel en 3FM!
Zondag 10 januari 2010
De Dag van Boerin in Barre Tijden...
Wat een dag gister!
Een bulderende noordoosten wind (windkracht 7) teisterde Het Beloofde Varkensland.
KOUD! IJzig koud!
De dag begon heel vroeg om 5.30 uur.
Ik moest de buurt nog op om de nieuwjaarsberichten rond te brengen.
Het zag er niet aanlokkelijk uit buiten...
Vooruit! Niet zeuren!
Maar toen de bus ijsvrij gekrabt was en het langzaam warm werd binnen,
was ik blij dat ik gegaan was. Zoiets maak je zelden mee.
Ik zag haasjes doodstil zitten op de witte akkers achter het dijkje, zodat ze nog enigszins uit de sneeuwstorm zaten, er vlogen grote groepen zwarte vogels mee met de bus, eenden en zwanen die een onderkomen hadden gevonden in een wak, etc.
Het was een barre maar prachtige wereld.
Donker, doodstil, bloedkoud en niemand te zien.
Toen het licht werd, de Familie Bofkont gevoerd.
Water geven. Een hele excercitie, alles is bevroren, dus met kilometers tuinslangen het erf op, wakken maken in de waterbakken en heet water erbij laten lopen. Ik had me helemaal ingepakt, inclusief boerka en nog woei de wind overal doorheen.
Maar daarna kwam het echte werk pas.
Wordt Morgen Vervolgd.
Vrijdag 8 januari 2010
De Dag van de 'Minivarkens'...
Daar zat ik dan gistermiddag in de TV Studio in Utrecht.
Bestaan ze dan echt niet, die minivarkentjes? vroeg de presentatrice?
Nee, ze bestaan echt niet.
En ik liet haar de foto's zien die ik had meegenomen van Miss Universe.
Beter kon ik het niet illustreren.
Miss Universe als 'formaat Paris Hilton' en Miss Universe als moeder van Zwarte Prins.
Niks minivarken meer.
En dan Zwarte Prins. Eerst zo groot als een kakkerlak en nu al bijna groter dan zijn moeder.
Hoezo minivarkens?
Ik hoop dat het geholpen heeft...
Donderdag 7 januari 2010
De Dag van Vegetarische Erwtensoep & Tovervlees...
De vegetarische erwtensoep van Zeeman heeft navolging gekregen in de Volkskrant. Alleen heeft Zeeman er toch liever rookworst in, vegetarische rookworst dan natuurlijk.
Hoewel, sinds de komst van de vega spekkies ben ik helemaal van de vegarookworst af. Ineens vind ik die heel raar en vreemd smaken. Met andere woorden, die vegaworst haalt het niet bij de vegaspekjes. Die zijn wel zo net-echt, dat ik weer net zo verslaafd ben als ooit tijdens mijn echte mijn echte spekjesverslaving...
Dat betekent dus elke dag vegaspekjes. Ik krijg er maar niet genoeg van. En ze smaken overal lekker bij. Een raadsel dat ze door de fabrikant alleen worden aanbevolen in de pasta en de salade. Waar blijven de stamppotten en de erwtensoep dan? Stom marketeers, een gemiste kans.
Heel goed nieuws!
Iedereen weet dat ik al jaaaaaren loop te roepen over kweekvlees, gemaakt van een stamcel, zelfgroeiend, smaakt hetzelfde als echt vlees, heeft geen dier voor hoeven lijden of sterven en is zo milieuvriendelijk als ik weet niet wat.
Eind jaren 90 wist ik al van het bestaan af (althans van de ontwikkeling daartoe) vanwege een geheime fax uit Duitsland (top secret!), bestemd voor ene Wiebe Westerhof, maar die per ongeluk uit mijn faxapparaat rolde. Dat moest dus kennelijk zo zijn.
Sindsdien heeft me dat niet meer losgelaten. Gemaakt vlees! Dat zou betekenen dat ik ooit weer een gehaktbal op mijn bord zou zien liggen. En toen de uitvinder van dit tovervlees (Willem van Eelen) naar Het Beloofde Varkensland kwam en over zijn plannen en ontwikkelingen vertelde, was ik helemaal niet meer te houden.
Het gekke alleen was, je hoorde er verder nooit wat over in de media, buiten af en toe een klein berichtje, hier en daar. Bijvoorbeeld dat het 'in vitro meat' beter Happy Meat kon gaan heten. (Met die naam won ik in 2006 trouwens een radio van VPRO, hahaha).
Maar verder niks. Alle dierenbeschermingsorganisaties zwegen erover als het graf.
Waarom eigenlijk? Heel erg vreemd.
Tot het niet zo lang geleden in DWDD was (bekijk hier de uitzending). Ook Matthijs van N. was stomverbaasd, dat het overal in de wereld bekend was, behalve in Nederland, terwijl het toch een Nederlandse uitvinding is en ook hier ontwikkeld wordt. Bizar.
Gelukkig ging het daarna hard. En nu komt er een congres. Eindelijk! (info & reserveren)
En de uitdeler van de vegetarische erwtensoep, Jort Kelder, doet de presentatie. Dan komt het wel goed, want Jort is natuurlijk de spin in het web van ondernemers, die dit tovervlees tot een succes kunnen gaan maken.
Ik voorspel dat dit op termijn het antwoord gaat worden op de bio-industrie, ooit in een nog verre toekomst. Maar Happy Meat is nu in gang gezet en dat zal niet meer te stoppen zijn.
Ik kan niet wachten!
Woensdag 6 januari 2010
De Dag van Juffrouw Loes...
Vandaag is Juffrouw Loes jarig.Ze is 2 jaar geworden. Al weer 2 jaar!
En groot dat ze al is!
Soms moet ik goed kijken, want dan zie ik haar voor Wildeman aan en omgekeerd.
Maar innerlijk schelen ze enorm van elkaar.
Zo narrig Wildeman kan zijn, zo vriendelijk en lief is Juffrouw Loes.
Wel met veel temperament, maar altijd lief.
Laatst lag ze naast me met haar lange snoet in mijn hand. Dat zou ik nooit bij Wildeman doen en als Mister Frisling groot is ook niet meer.
Maar bij Juffrouw Loes is dat geen enkel probleem.
Tenminste bij mij en de mensen die ze heel goed kent, zoals Jaro en Dennis. Dat niet iedereen die dit leest, dat ook meteen wil gaan doen. Dat is het 'gevaar' van zo'n log. Iedereen die hier komt is zo enthousiast, begrijpelijk, maar er wordt wel eens vergeten dat het een heel ander verhaal is om dag in, dag uit met varkens te leven. Zo leer je je pappenheimers wel goed kennen, want dat creeert als vanzelf een band.
Het is allemaal gebaseerd op wederzijds vertrouwen en dat betekent dus dat je elkaar al heel lang kent. Afgelopen zondag heeft Juffrouw Loes nog met Jaro gestoeid. Hij vertelde dat ze haar enorme bek helemaal geopend om zijn bovenarm had, maar dat ze zelf in de gaten had dat ze niet door moest bijten.
Juffrouw Loes kennen wij natuurlijk al vanaf heel klein. De Jager bracht haar toen het nog maar een heel klein hummeltje was. Ze sliep bij mij in bed (daar heeft ze ook haar naam aan te danken) want ze was wel streng als ze haar melk wilde hebben. Dan kreeg ik een por, die menig blauwe plekken heeft opgeleverd...
Mee naar het strand, naar het Vondelpark, naar een les op school, uit wandelen en nu ze groot is gaat ze graag alleen de hort op. En ze komt altijd weer thuis. Soms heel laat, rond middernacht pas, maar daar is ze dan toch weer.
Gelukkig heeft ze nu echt iemand van haar eigen kaliber gevonden en dat is Mister Frisling. Die twee keten wat af. En wat heeft ze hem proberen te verstoten in het begin! Ze had het echt op hem voorzien, hij mocht er niet zijn van haar. Mister Frisling was als de dood voor haar en terecht want Juffrouw Loes was niet voor de poes. Maar toen ze hem eindelijk geaccepteerd had, liet ze hem met rust en nu is hij haar dikste vriend van Het Beloofde Varkensland. Daar ben ik heel blij om, want haar grote vriendin Swientie is niet meer opgewassen tegen haar wilde buien.
2010 is het jaar van Het Wilde Zwijn, uitgeroepen door de zoogdierenvereniging. Ik heb al contact met een heel aardige boswachter van Staatsbosbeheer, Harry Hees. Hij weet veel van wilde zwijnen, woont er middenin en ik heb hem gevraagd een praatje te komen houden op Het Beloofde Varkensland. Vindt ie leuk, dus dat komt er nog wel van dit jaar. Juffrouw Loes als gastvrouw, dan komt het vast wel goed.
2 jaar nu. Dat moet natuurlijk 20 worden. Juffrouw Loes als oud grijs besje. Zal me niks verbazen als dat nog waarheid wordt ook!
Juffrouw Loes trakteert vandaag op appeltaart. De leftovers van zondag.
Zonde om weg te gooien en de varkens doen er een moord voor.
Hieperdepiep Hoera!
Dinsdag 5 januari 2010
De Dag van En Hij Heet...Edwin
Eindelijk heeft La Mama's 170ste big een naam: Edwin!
Tijdens het welkomstfeestje al onthuld, maar door het feestgewoel waarschijnlijk niet door iedereen goed verstaan.
Big 170 heet Edwin.
Een betere naam is in dit geval niet mogelijk.
Borg Edwin voluit, maar als roepnaam Edwin.
Maar hoeveel feestjes we ook op Het Beloofde Varkensland vieren voor opgenomen dieren, jarige dieren en geboren dieren, er is er een, die toch altijd weer blijft opduiken en dat is Aagje.
Zo ook aan het eind van La Mama's feestje kreeg ze het toch weer voor mekaar. Ineens dook de kunstenares-die-anoniem-wil-blijven op met een groot pakket in haar armen. Na onthulling stond Aagje de Eerste daar: De Koningin van Het Beloofde Varkensland.
Majesteit had kennelijk een dagje vrij, want haar kroontje hangt aan het hek en staat daar wel zo mooi. Het kunstwerk is letterlijk de kroon op een mooi en lang leven op Het Beloofde Varkensland, namelijk de deksel op de urn, waar Aagje's as in zit. Op de urn staat Feniks.
Bij toeval kwam haar as daar in terecht, en toen bleek daar dat woord Feniks op te staan. Dus dat moest zo zijn en Aagje maakt het keer op keer waar: De phoenix die uit de as zal herrijsen. Zo had ze toch weer het laatste woord op La Mama's feestje.
En zo hoort het ook.
Eerder in de week was ze ook al weer opgedoken.
Er werd een e-n-o-r-m-e kerskaart bezorgd in de vom van een schilderij.
En wie stond daarop? En wat stond er achterop?
Dag lieve Dafne & alle Bofkonten
De nieuwjaarskaart is voor jullie wat groter dit jaar. Deze tekening heb ik gemaakt nadat ik
voor het eerst op Het Beloofde Varkensland was geweest. Die hoort natuurlijk bij jullie te hangen.
Wij wensen jullie een gezond en liefdevol 2010 vol Bofkontavonturen.
Lieve groeten van Nicole & Bram & Buba & Mamaloe (van boven)
Zo zie je maar. Van alle bofkonten had Aagje toen de meeste indruk gemaakt. Wie weet zitten Aagje en Mamaloe (de hond van Nicole & Bram, die ook is gaan hemelen) wel met z'n tweetjes op een wolk naar Familie Bofkont te koekeloeren. Nou ja, dat weet ik eigenlijk wel zeker. En Mamaloe is vast ook weg van Aagje, zoals ze dat van Zeeman was. Van andere honden moest ze niet veel hebben, maar van varkens des te meer.
Kijk even op Nicole's site lapria.nl naar 'Bijzondere dieren en waarom ze zo gemist worden'. Er ligt ook nog een uitnodiging voor Aagje om daar bij te komen.
Dat gaat zeker nog gebeuren.
En nog wat:
Die kunstenares-die-anoniem-wil-blijven heet gewoon Neel en heeft een ook een site.
En daar zijn de urnen van Opaatje ook op te bewonderen.
Ere wie ere toekomt!
Maandag 4 januari 2010
De Dag van Het Magische Moment...
We kijken terug op een heerlijke middag op Het Beloofde Varkensland.
Verslag etc. komt nog - nu eerst weer de puinhopen opruimen - maar het kon niet beter. Niet in de laatste plaats door de aanwezigheid van Familie Snoek, de dierbaren van Boer Edwin en natuurlijk Vurdalak.
Familie Bofkont heeft dus nu ook een eigen huisband.
Betoverende muziek zoals alleen Jaro en zijn Voederbakken die maken kunnen.
Koop hun cd! (later meer daarover).
Heel veel reacties van gelukkig mensen.
Hieronder eetje die de hele middag mooi samenvat.
Met grote dank aan iedereen die deze middag tot een herinnering heeft gemaakt om nooit meer te vergeten:
Hoi Dafne!
Toen ik gisteren weg ging was je bezig en wilde ik je niet storen dus dan maar via de mail...
Gistermiddag was een magische middag, zo'n moment waarop alles samenvalt waardoor je op een hoger nivo wordt getild, zo'n moment waarop je je gekoesterd weet mede door de muziek, waarop Aagje af en toe een frivole huppel maakte, het genereerde een blijheid waarop alle vrienden van de bofkonten aangeraakt werden, de lucht buiten was blij en alle bofkonten die rondliepen straalden een rust uit die zo paste in het plaatje en dan la Mamma die met haar kind in de deuropening verscheen, geweldig....
Alles was weer fantastisch verzorgd en last but not least jouw stralende aanwezigheid als La Mamma van het Beloofde Varkensland!
Weet je, woorden schieten hier te kort maar ik weet wel dat ik als een gloeilampje thuis kwam en dat die warmte/gloed me door 2010 zal bijblijven!
Mijn kleinzoon wilde ook helemaal niet naar huis die voelde het ook zo!
Dank dat ik er weer bij mocht zijn!!!
Liefs, Carla
Zondag 3 januari 2010
De Dag van La Mamma...
Vandaag het welkomstfeestje van La Mamma en haar zoon.
Ze zijn hier nu ruim 3 weken, maar het kon ook wel 3 jaar zijn.
In niks, maar dan ook niks is te merken dat ze eerst een compleet ander leven heeft gehad.
Ze is net zo eigenzinnig als de rest, net zo berig, breekt uit, forceert deuren,
vecht met iedereen en ze is net zo'n sloper.
De mooie wand met al haar 170 biggen heeft ze al weer voor de helft afgebroken.
Welkom op Het Beloofde Varkensland!
En vandaag dus feest. Ze krijgt veel gasten.
Allemaal fans die blij zijn dat ze op Het Beloofde Varkensland woont.
En nu aan de slag, want er moet nog heeeeeeeel veel gebeuren...
2 januari 2010
De Dag van Beroemde Gieltje...
Een paar weken terug kreeg ik een verzoek van een Duits varkensblad.
Of ze Gieltje-op-het-ijs mochten plaatsen als foto van de week.
En hoeveel dat zou moeten kosten.
Gieltje in een blad van de Duiste varkenshouderij!
Wilde ik dat wel?
Duitsland, het land van de bratwursten, de grootste afnemer van Nederlandse vleesvarkens, en daardoor ook de grootste boosdoener inzake de onverdoofde biggencastraties. (Ze weigeren ongecastreerde vleesvarkens, dus het biggenleed blijft hangen op de Duitse afzetmarkt).
Ik heb het gedaan. Laat ze ook maar eens een vrolijk varken op het ijs zien. Waar ter wereld zie je varkens met ijspret? Op Het Beloofde Varkensland!
Geld wilde ik er niet voor hebben. Stel je voor. Straks zie ik Gieltje nog terug op de vleesreclame. Voor eenmalig gebruik en vermelding van de website, dat is de deal geworden.
Deze foto is trouwens van een jaar geleden, gemaakt op 1 januari 2009.
We kwamen terug met Zeeman van de Nieuwjaarsduik in Scheveningen en toen we de dijk opreden, zagen we het al: Familie Bofkont op de schaats!
En gister zag ik dat Mister Frisling zich ook al bekwaamde in het pootje over.
Het vriest weer en hoe!
Als het zo blijft zwieren de varkens komende week weer allemaal over het ijs.
Ik kan niet wachten!
Vrijdag 1 januari 2010
Het Jaar van de Geliefden...
Het jaar kan niet mooier beginnen. Volle maan!Om 8.48 uur stond ze (de maan is vrouwelijk) nog steeds stralend zichtbaar boven het aardappelakkertje. Goedemorgen Dafne, goedemorgen Familie Bofkont, goedemorgen alle vrienden van Het Beloofde Varkensland! En ze keek er heel vriendelijk bij.
2010.
Het Jaar van de Geliefden.
Komend jaar staat voor mij in het teken van de geliefden.
Hoe ik dat weet? Ik ben geboren op 10 november.
Dat is 10-11. Tel 10 en 11 bij mekaar op plus 2010.
Dat wordt dan 10 + 11 + 2010 = 2031
En 2 + 0 + 3 + 1 = 6.
Zes is de kaart De Geliefden uit de tarot.
En zes is het getal van de liefde.
Voila!
Om dat nog eens te onderstrepen kreeg ik een beeldschone kaart van ezelmeisje & varkensvriendin Jessica. Die houding van het varkentje met alle aandacht voor het slapende meisje, zo mooi. Waar ligt ze over te dromen? Dat kasteel op de achtergrond? De kabouters vol ijverige toewijding. En dat zoete tafereeltje omlijst door de veilige bescherming van het gelukbrengende hoefijzer. Dankjewel Jessica!
(nu ik dit opgeschreven heb, kijk ik weer naar buiten. De maan is verdwenen. Haar werk zit er weer op).
Gister heeft Obama zich aan me geopenbaard. Terwijl ik onder de douche stond, hoorde ik geluiden. De specifieke buffelstem, onmiskenbaar Obamaatje. Dan weer heel dichtbij, dan weer veraf. Wat is hier aan de hand? Is dit echt of inbeelding? Ik was na het schrijven over hem meteen onder de douche gaan staan en kennelijk was ie met me meegelopen. Zoals bekend zijn buffels dol op water...
Na grondige inspectie, eerst in mijn eigen hoofd ( o jee, ga ik stemmen horen?) bleek een afgebladderde schilfer verf te resoneren door de wind, die ijskoud langs het doucheraampje gierde. 'Kom er uit Dafne' riep de wind.
2010 wordt een jaar van Zing, Vecht, Huil, Bid, Lach, Werk en Bewonder!
Er is werk aan de winkel! De hele boerderij moet geschilderd en gerenoveerd worden!
En dan ben ik weer waar ik zijn moet: De kaart Geliefden staat voor huis & haard, de jeugd, de geborgenheid. Komt dat even goed uit, die kaart dit jaar. Want ik sta inderdaad op het punt om Mevrouw de Boerderij van een facelift te voorzien.
Wil je ook weten in welk teken jouw jaar 2010 staat?
Kijk op Westerhof Witch Project en reken snel je eigen jaar uit.
Iets anders:
1.
Wil de lieve meneer die mij belde over zijn Nalatenschap & Familie Bofkont nog een keer contact opnemen?
2.
Aanstaande zondag is het welkomstfeestje van La Mamma & Zoon.
Willen de lieve mensen (ja ik leer het al, in het jaar van de geliefden) die spontaan 12,81 euro aan haar geschonken hebben, en andere goeddoeners van Familie Bofkont van wie ik geen adres heb, zich melden via mail@familiebofkont.nl?
Dan kan ik alsnog de uitnodiging sturen.
Let op:
Deze uitnodiging is uitsluitend persoonlijk!
naar vorige maand (december 2009)
| mail@familiebofkont.nl | www.familiebofkont.nl |