Dinsdag 30 oktober 2018
De Dag van DE KIPPIES
Laten we de kippies niet vergeten: zondag kwamen er 20.000 om bij een brand in Barneveld :-( En gisteren belde de garageman van Familie Bofkont: ‘Gaat niet om auto’s deze keer, maar ik heb een dierenvraag.’
Schijnt dat er naast hem een boerderij is afgebroken. Er bleef een koppeltje kippen achter. Vijftien in totaal. Nu sjouwt Reintje de Vos daar vrolijk rond. Eén kippie heeft ie nog niet te pakken kunnen krijgen.
Dat kippie heeft haar heil gezocht bij de garageman en zijn gezin. Ze ontbijt mee, zit naast ze op de bank, loopt voortdurend met ze op en slaapt in een boom. Maar ja, alleen is maar alleen en dan die vos…
Gelukkig is het geen haan, dan had het helaas niet gekund. Kippie is welkom bij Familie Bofkont!
Schijnt zo’n bruine legkip te zijn, een zogenaamde Barnevelder. Ik verheug me op haar komst. Bokita en Moeke vast ook ;-)
En dan te bedenken dat die 20.000 verbrande Barneveldertjes ook bijzonder hadden kunnen zijn. Als ze zich hadden kunnen ontwikkelen tot wie ze eigenlijk waren: een kip met een eigen persoonlijkheid. Het zat er stuk voor stuk in bij die 20.000 kippies; allemaal anders, allemaal uniek.
Laten we niet vergeten om daar keer op keer bij stil te blijven staan.
Fijne dinsdag allemaal!
Donderdag 1 november 2018
De Dag van KIPPIE (1)
De Garageman bracht een doos vol gezellige pruttelgeluidjes. Kippie!
Na een paar uurtjes bench (eerst de andere bofkonten van eten, drinken & gelukkig zijn voorzien), was het tijd om het deurtje open te zetten. Toen ik eraan kwam maakte ze een verheugd sprongetje.
Vanmiddag een workshop. De eerste weer die zal eindigen met soep bij de warme kachel. Gisteravond dus opruimen en poetsen om de ‘mooie kamer’ van de boerderij aan kant te hebben voor ontvangst. Mooie gelegenheid om onderwijl kennis te maken met Kippie.
Terwijl ik liep rond te redderen, inspecteerde ze ieder hoekje en gaatje, pikte zachte kattenbrokjes van Sneeuwwitje weg, scharrelde om m’n voeten heen en toen het tijd was om op stok te gaan, vloog ze omhoog en zat naast de printer op de ladenkast.
Kopje in de veren, kopje uit de veren: ben je nou nog niet klaar?, veertjes schudden, mij volgen met pientere oogjes en dat alles vergezeld van de meest betoverende geluidjes. Het was duidelijk: Familie Bofkont heeft er weer een caracter bij.
Wat zou er nou in dat koppie omgaan? Vanochtend zat ik nog in de tuin bij de Garageman en nu zit ik zomaar in-een-vreemde-kamer-bij-een-vreemde-vrouw-bovenop-een-vreemde-kast?
Ik moet er de hele tijd aan denken hoe het lot van dieren in de handen van mensen ligt. En wat ze ook overkomt: ze moeten zich wel aanpassen aan de situatie. Dieren hebben geen keus. En dan die vanzelfsprekendheid. Wat er ook gebeurt, en waar ze ook is: Kippie weet wanneer het tijd is om op stok te gaan. Al vergaat de wereld, Kippie gáát op stok, waar dan ook en hoe dan ook. Is er geen stok? Dan máák ik wel een stok.
Om naar te kijken, stil van te worden en van te leren.
Het enige zinvolle in het leven is voor dieren zorgen, zei Theodor Holman ooit eens toen hij naast Billie Bofkont zat. Als ik zo naar Kippie kijk, denk ik ja. Zorgen dat Kippie kip kan zijn. Wat staat me anders te doen in het leven? :-)
Wordt Vervolgd.
Fijne donderdag allemaal!
PS
Met grote dank aan de goede zorgen van de Garageman!
Dinsdag 6 november 2018
KIPPIE (2)
De kennismaking
En Kippie? Nou, laat die maar schuiven. Daags na het logeerpartijtje op de kast naast de printer, moest ze even in de bench. Kon niet anders, workshop, Kippie los laten bij de anderen, daar moest ik zelf een dagje bij kunnen zijn.
Twee benches in de lengte aan elkaar geknoopt – 2 x de grootste maat hondenbench – menig kip zou een moord doen voor zoveel ruimte. Zo stond ze vast al wel bij Familie Bofkont, de varkens liepen in en uit, en haar soortgenoten deden net of ze haar niet zagen, maar maakten des te meer lawaai. :-) En of ze Kippie opgemerkt hadden.
Kippie vermaakte zich met schoffelen in het stro, een kattenkuipje, dikke plak ontbijtkoek, graantjes, ik had voorlopig geen kind aan haar.
Maar toen het gezelschap om 19.00 uur aan de soep zat op de stro-tribune, met uitzicht op Kippie, wilde ze er toch echt wel uit. Dat mocht, want nu was ik er zelf bij.
Met statige stapjes stapte ze de bench uit en liep meteen het gezelschap in. Hier eens kijken, daar eens kennismaken, volkomen op haar gemak, iedereen werd begroet, steeds een strobalen-rij hoger.
Helemaal links bovenin zat een dame, die steeds meer in elkaar dook naarmate Kippie dichterbij dreigde te komen. ‘Kun je die kip tegenhouden?’ vroeg iemand. ‘Zij vindt het doodeng!’
Van tegenhouden was geen sprake. Kippie ging haar eigen weg, en vrije dieren moeten hun gang kunnnen gaan, maar voor iemand met een kippenfobie maakte ik natuurlijk een uitzondering. De klant is koning ;-) ‘Ze doet echt niks hoor!,’ riep een ander nog.
Natuurlijk doet Kippie niks. Maar zeg dat maar eens tegen iemand die bang is voor kippen. Ze bestaan: mensen die als de dood zijn voor kippen. Dat gepik en gefladder, er zijn mensen die daar panisch van worden.
Dus Kippie terug in de bench. Na een uurtje ging het gezelschap op huus an, de lampen uit en Kippie gaf geen kik meer. In het donker geeft iedere kip zich onmiddellijk over aan de slaap. Dat was donderdag.
Vrijdagmiddag
Kippie eruit. Moi in de rol van kippen-oppas. Ze scharrelde wat om me heen en ging vervolgens aan mijn voeten zitten. Heel kalm, heel zoet, heel gezellig, voor 100% tevreden.
Daar sprong de verkering van Truus het hekje op.
Hij bleef een poosje zitten kijken, fladderde naar beneden, maar kreeg nauwelijks de kans om te landen. Als een furie sprong Kippie in zijn nek. Sodemieter op! Dit is mijn plek! Binnen een seconde had ze hem effectief uit haar territorium getimmerd.
Zaterdag
Wat als Kippie haar soortgenoten allemaal zou trakteren op zo’n kennismaking? Plan B.: Kippie op het eiland bij de Moeder van Sjonnie samen met een koppeltje nieuwe kippen? Kan ze het daar lekker uitknokken met een heel clubje. Maar de verkering van Bep, hoogbejaard-en-al-maanden-op-punt-van-omvallen-maar-hij-doet-zo-zijn-best-om-nog-even-te-kunnen-blijven-genieten-van-zijn-mooie-leventje, ga ik NIET aan deze tante blootstellen.
Zondag
Kippie rules. Loopt overal rond te stappen als de koningin zelve. De vrijheid doet haar goed. Iedereen weet dat Kippie er is. Haar seksegenoten? Staat ze boven. Het stokoude haantje? Ziet ze niet eens stáán. Zij op hun beurt laten haar wijselijk met rust. En de man die ze eerst alle hoeken en gaten liet zien? Ooit gehoord van ‘de haan treedt de hen?’
De winter moet nog beginnen, maar Kippie heeft nu al de lente in haar koppie ;-)
Wordt Vervolgd.
Fijne dinsdag allemaal!
Vrijdag 9 november 2018
KIPPIE (3)
hoe het verder gaat
Hee ben je daar weer? Leuk! Ik was een paar dagen niet op de boerderij geweest en zodra Kippie me zag rende ze enthousiast op me af.
Ze slaapt al tussen de anderen op stok.
Verder gaat ze volkomen d’r eigen gang. Ze ontbijt bij de Grannies, luncht in de Varkensmassagesalon en soupeert nog even in de kleine stal voor ze haar kopje in de veren steekt.
Tussendoor maakt ze lange wandelingen; ik zie haar steeds weer ergens anders opduiken. Overal valt wel wat te zien, overal valt wel wat te scharrelen. Verder nog iets van uw dienst Mevrouw?
Wordt Vervolgd.
Zaterdag 17 november 2018
KIPPIE (4)
First Lady
En terwijl elders de wereld in brand staat, zorgt Kippie ervoor dat het leven bij Familie Bofkont gewoon door blijft gaan. Kippie houdt ons bij de les.
‘Guus kom naar huus want de koei’n staan op springen De varkes mutt’n vret’n en ‘t hooi moet van het land’
Kippie verwacht iedere ochtend haar natje en droogje en als zij dat krijgt, wil de rest dat ook. De varkes mutt’n vret’n. Iedere dag opnieuw. 365 dagen per jaar. Kippie kijkt erbij alsof dat vol-ko-men vanzelfsprekend is. En dat is ook zo.
De koei’n staan op springen. Nu Grietje het slapie van Mozzarello is, moeten wij er voor zorgen dat ze iedere dag even bij Mem kan voor hun melkmoment. De rest regelen moeder & pleegdochter zelf. Komt altijd goed.
En daarna moet het hooi van het land.
Vandaag komt er een vrachtwagen stro. De bofkontboeren moeten weer flink aan de ploeg. En als de schuur vanavond vol goudgeel stro ligt, gaat Kippie op stok.
De beste plek: naast de man: háár man. Want niemand anders dan Kippie is hier de First Lady. Dat had ze al binnen een dag voor elkaar. Kippie zit helemaal op haar plek bij Familie Bofkont.
Wordt Vervolgd.
Zondag 9 december 2018
KIPPIE (5)
De moeder van Kippie
De varkens waren er weer als de kippen bij. Kippie ook natuurlijk maar dat spreekt voor zich.
Stro!
Onlangs was het weer feest. Prachtig mooi knisperend goudgeel stro. Een hele vrachtwagen vol. Na het lossen lag het erf bezaaid met losse aren nog vol geheime graantjes.
En om te illustreren hoe fijngevoelig varkens kunnen zijn als het op eten aan komt: Geen graankorreltje onstnapte aan hun aandacht.
Moet je je voorstellen: zo’n miniscuul klein korreltje. Wat moeten die rouwdouwers van varkens daar nou mee? Opsmikkelen! Met een engelengeduld zijn ze net zo lang met hun gevoelige tongen in de weer tot ze hebben wat ze willen.
En Kippie had natuurlijk weer de regie.
Zelf is ze ook dol op die vergeten graantjes, maar daar had ze even geen tijd voor. Als een volleerd scheidsrechter zag ze er op toe dat alles eerlijk verliep. Kippie voelt zich helemaal thuis tussen de varkens. Op zo’n moment is ze one of the boys.
Dat heeft ze van haar moeder.
De vrouw van de Garageman vertelde dat Kippie’s moeder eens een van haar kuikens had weten te redden uit de klauwen van een roofvogel. Op een dag rook Kippie’s moeder onraad. Ze riep al haar kinders bij elkaar. ‘Vlug jongens! Snel! Allemaal de boom in!’ Een kuikentje was te laat. De buizerd had het al te pakken. Maar dan kende hij Kippie’s moeder nog niet. Vanaf haar boomtak liet ze zich zo naar beneden vallen. Als een furie dook ze bovenop de rover. En de buizerd? Die liet het kuikentje pardoes los :-)
Kippie stond er bij en keek ernaar. Een betere leerschool had ze niet kunnen krijgen.
Wordt Vervolgd.
Fijne zondag allemaal!
Eerste Kerstdag 2018
KIPPIE (6)
Kerstontbijt bij Familie Bofkont
‘Vergeet niet met Kippie op de foto te gaan,’ zei Micky uit Zweden tegen haar dochter.
Kippie is een ster. Zij wel. Hoeveel andere kippies zouden er vandaag als pasteitjes op tafel staan?
Daar heeft Kippie gelukkig geen weet van. Ze is veel te druk met Kippie de Voorste zijn. Iedere ochtend is ze er weer snel bij. Zodra het eerste varkentje begint te mierken (meestal Grote Broer) haalt ze haar kopje uit de veren. Is het alweer tijd voor het Bofkont-ontbijt?
De eerste korrels liggen nog niet op het erf of ze staat er al bij. Behendig scharrelt ze tussen de rouwdouwers door. Alert, snel, elegant. En zodra er een foto gemaakt wordt, staat ze vooraan. Altijd.
Goed zo Kippie.
Laat jij maar zien hoe bijzonder jullie zijn. Zo knap, zo schrander, zo zorgzaam. Dat jullie al tijdens het broeden tegen de ongeboren kuikentjes praten. En alle eieren geregeld omkeren met de punt van jullie gevoelige snavels. Zo blijven de kleintjes aan alle kanten lekker warm.
Dit zou iedereen moeten weten. Kippie laat ons daar bij stilstaan. Dankjewel Kippie!
Vrolijk Kerstfeest allemaal!
Tweede Kerstdag 2018
KIPPIE (7)
Zorg is Liefde
Welke foto je ook van Kippie neemt: ze staat of zit vooraan :-)
Dit is haar staatsieportret. Nog net niet gemaakt door Erwin Olaf, maar het scheelt niet veel :-) Goudhaantje staat er trots op. Achter Kippie, dat wel, maar dat kan hem niet schelen. Als hij maar in haar buurt kan zijn.
Wat zijn ze mooi.
Alleen daarom al moeten mensen van dieren afblijven. Dieren zijn toch een wonder. Als je ze bezig ziet en ze leert kennen worden ze steeds mooier.
Gisteravond zag ik heel even de Wilde Stad op tv. Ik kon er niet naar kijken. ‘Een meeslepend verhaal vol avontuurlijke ontmoetingen tussen dieren en mensen in de stad’, ronkte de aankondiging.
Ik viel in het stukje van de halsbandparkieten in het Vondelpark. Ze hadden jongen.
Net als Midas Dekkers heb ik een hekel aan de camera in het nest (ook dieren hebben recht op privacy), maar wat me deze keer vooral stoorde was het lollige muziekje en de popi-jopie teksten eronder.
Mama & Papa Halsbandparkiet waren een en al toewijding. 100% zorg voor hun naakte hulpeloze wezentjes met hun bolle blinde oogjes. Nooit eerder zag ik het zo duidelijk: zorg is liefde. Dat alleen al was van een adembenemende schoonheid.
En daar moest dan weer een muziekje onder. Want stel je voor dat de mensen zich zouden gaan vervelen. Dat muziekje verpestte alles.
Als er dan toch een camera op dat nestje moet, dacht ik, laat het dan ergens toe dienen. Verstilling. Verwondering. Je adem inhouden en je bevoorrecht voelen dat je heel even getuige mag zijn van die magische dierenwereld. En dat je als mens geen enkel recht hebt om die wereld te verstoren.
Liefde voor de dieren zonder eigenbelang. Zou een vak moeten worden op school. Daar heb je hem weer: De School voor Dierenliefde ;-) Ik geloof er nog steeds in.
Slachthuizen Sluiten Begint Bij Het Wonder Van De Halsbandparkiet.
Fijne Tweede Kerstdag allemaal!
PS
De School voor Dierenliefde:
https://2018.bfknt.nl/school-voor-dierenliefde.jpg
Woensdag 17 april 2019
KIPPIE (8)
De oudste weduwe heeft de oudste rechten
Kippie heeft een geheim nestje in de hooiberg waar ze wel 15 eieren in heeft gelegd. Maar broeden doet ze niet. Misschien is dat er wel uitgefokt. Een legkip moet leggen, niet broeden, daarmee basta.
Wel is Kippie alert als het 2-koppig harempje van Haantien te dichtbij komt. Mijn eieren, hebben jullie niks mee te maken.
Het harempje van Haantien gaat tegenwoordig ook de hort op. Haantien is gestorven, ze hoeven hem niet meer gezelschap te houden. De veronderstelde laatste week van Haantien werden er 6, zo knapte hij op van die vrouwtjes in zijn nabijheid.
De laatste paar dagen van zijn leven ging hij zelfs nog naar buiten. Met zijn gebrekkige motoriek hobbelde hij alle kanten op om steeds op een ander plekje in de zon te gaan liggen. Afscheid nemen van zijn wereld, zo keek ik daar op terug toen ik hem op een ochtend in de stal vond met zijn voor altijd gesloten oogjes.
Kippie kwam ook meteen kijken. Zij heeft hem langer meegemaakt dan zijn eigen harempje. Echt weer iets voor Kippie om zich daar ook op te laten voorstaan. De oudste weduwe heeft de oudste rechten.
Wordt Vervolgd.
Fijne woensdag allemaal!
Zondag 25 augustus 2019
KIPPEN & VARKENS (filmpje!)
Tweeënveertig duizend kippen omgekomen bij een brand in Friesland. 42.000! Dat was op 14 augustus. Gek, daar hoorde je bijna niks over. Wel over die 16.000 uit Nijkerk, afgelopen donderdag. Ook levend verbrand.
Een paar uur later 1500 varkens in Streefkerk. Elf varkens hebben het overleefd. Die stakkers verdienen het toch om meteen uit het vleescircuit gehaald te worden? Ik heb het nog even overwogen maar ik kan me de moeite besparen. Gaat niet lukken :-(
Wat kun je doen? Geen donder.
KIPPIE & CO
Omdat kippen ook zulke slimme dieren zijn een ZEN-filmpje dat ik van de week maakte. Kippie & Co gebruiken Moszkowicz en Pinokkio als trapje om de hooiberg in te komen. Want in een hooiberg, dat weet iedereen, kun je leuke dingen doen…;-)
FILMPJE
https://Bofkont.TV/20190821-Bofkont-TV-Kippen-en-varkens.mov
PS
Die 42.000 + 16.000 kippen waren ieder voor zich ook bijzonder en slim. Evenals die 1500 varkens. Een onverteerbare gedachte.
FILMPJE
https://Bofkont.TV/20190914-Bofkont-TV-Koertje-op-bed.mov
Zaterdag 11 april 2020
KIPPIE (9) + filmpje
‘Wie weet wat het woordje bedroefd betekent?’ Kees van Kooten las een klas kinderen voor. ‘Dat je droeft,’ zei een klein meisje.
Welnu: ik droef.
Reintje de Vos. Om de gruttokuikens te beschermen mocht hij de polder niet in. Op verzoek van Werkgroep Grutto haalden we de kuilblokken van het land en ze sloten de boel hermetisch af.
Maar in de nacht van donderdag op vrijdag is de sluwaard bij Familie Bofkont langs geweest. De enige die het overleefd heeft is Kippie.
Ze zat gisterochtend in de beschutting van de takkenwal ontdaan naar adem te happen. Even later lag ze in Betsy’s huisje in het stro, dicht naast Eberhard.
Om een uur of 19.00 hebben we Kippie binnen gehaald. Ze dook meteen onder het fornuis.
Wordt Vervolgd.
FILMPJE
https://Bofkont.TV/20200410-Eenzaam-Kippie.mov
#varkens #kippen #vos #weidevogelbescherming #grutto