Maximiliaan
 heel nederland spreekt er schande van

De eerste keer dat ik met ex-Artis wildlife dierenarts Peter Klaver werk, is in december 2004. Ik heb P. gevraagd om naar Klazinaveen te komen. We hebben een belangrijke klus. Een varken ophalen dat mishandeld is door een stel studenten. Heel Nederland spreekt er schande van. Wat is er aan de hand? Een vrouw uit Klazinaveen heeft haar varken Maximiliaan op Marktplaats gezet. Gratis af te halen. Er komen een paar keurige jongens op af: ‘Voor onze vader, hij is 50 jaar geworden en wil nu gaan hobbyboeren. Hij zal goed voor Maximiliaan gaan zorgen.’

Maar de jongens rijden met het hangbuikzwijn naar een studentenhuis in Delft. De volgende avond nemen ze hem mee naar een bruiloft van een dispuutgenoot. Het feest vindt plaats in de Duif, een evenementenkerk op de Prinsengracht in Amsterdam. Ze sleuren Maximiliaan de trap op en jagen hem de kerk in. Daar moet hij gloeiendhete bitterballen eten. Maximiliaan gilt, de studenten joelen, de bruiloftsgasten schreeuwen, de kinderen huilen. De uitbater van de evenementenkerk sommeert de studenten onmiddellijk te vertrekken. Dat doen ze. De krijsende Maximiliaan wordt van de trap geschopt en valt naar beneden. Ze laten hem gewond op de gracht achter, vastgebonden aan een Amsterdammertje. Het is al laat en de studenten willen nog naar een ander feest. Bovendien heeft de koster de politie gebeld. Wegwezen dus. Tot zover de feiten.

Ik zoek Maximiliaan op in Klazinaveen. Hij is die bewuste nacht weer naar zijn oude adres teruggebracht door de dierenambulance. Er zijn ook nog tien brandweermannen aan te pas gekomen. Wild van angst was Maximiliaan geen dierenambulance meer in te krijgen.

Gewapend met een kilo druiven en een verslaggeefster van de Telegraaf in mijn kielzog, loop ik het tuintje in. Achterin staat een ongecastreerde beer. Lieve ogen, rode wimpers, mooie brede voeten en wat een expressieve lichaamstaal. Ik stap het hok binnen en ga op mijn hurken bij hem zitten. ‘Ben jij Maximiliaan?’ Hij knort. De druiven zijn een schot in de roos.

Vlak voor Kerst halen we hem op. Vanwege zijn trauma moet P. hem narcotiseren voor de reis naar Het Beloofde Varkensland. Deze keer is Eenvandaag erbij en de reporter blijft de hele weg mee terug naast ons rijden. Driving home for Christmas.

Als we de dijk opdraaien, staat de verzamelde pers ons al op te wachten. Televisie, kranten, onderweg ben ik al voor de radio geïnterviewd. Maximiliaan wordt ingehaald als een held. Maar de held is nog lang niet bij zijn positieven. Dat levert ongeduldige journalisten op, die Max ‘s avonds nog in het nieuws moeten hebben. ‘Is ie nog niet wakker? Kun je hem niet wat opporren?’

De volgende ochtend is er een bom ontploft in de boerderij. Alles ligt tegen de vlakte. Maximiliaan is dwars door de ramen gegaan. Punten glas in zijn nek. Wat ruikt het hier toch vreemd, denk ik. Heeft hij met zijn neus de gasleidingen van de muur gerukt! Zodra hij me hoort, draait hij zich razendsnel om en stormt met wijdopen bek op me af.

P. wijt het aan zijn opgelopen trauma plus de nieuwe omgeving. En Max ruikt Miss Piggy achter de deur! Helemaal gek wordt ie daarvan. Maar daar is wat aan te doen. Na de operatie leg ik een deken over hem heen. En wie gaat daar boven op z’n hoofd zitten? Boy George!