Op 8-8-2008 werd Muk geboren in een varkensstal op de Veluwe. Vorig jaar ben ik vanwege VIPS – Very Important Pigs – gaan kijken waar dat was. Er zit nu een andere boer dan toen maar de schuren staan er nog, nog steeds boordevol varkens. Ik hoorde en rook ze al toen ik uit de auto stapte. ‘Vleesvarkens’, zei de jonge varkensboer. Voor moedervarkens had hij de middelen en de juiste expertise niet in huis.
Ik kreeg het telefoonnummer van de fokzeugenboer van Muk.
Hij was inmiddels met pensioen en zeer verrast dat zijn nummers 1727, 1544, 1708 en 1818 een plaatsje op Het Beloofde Varkensland hadden gekregen. Niet dat hij wist wie 1727, 1544, 1708 en 1818 waren natuurlijk. Ja, in de administratie, mocht die er nog zijn, daar zouden die getallen wel opduiken.
Verder had hij geen idee. De nummers 1727, 1544, 1708 en 1828 hadden zijn bedrijf al verlaten toen ze nog geen half jaar oud waren.‘En die zijn uiteindelijk met pensioen gegaan, zegt u?!’ Daar brak zijn klomp van. Hij was er postuum maar wat trots op.
Gisteren is Muk 12 jaar geworden. Ze is al bijna 5 jaar op Het Beloofde Varkensland en heeft haar levensvriendin Granny al bijna 2 jaar overleefd.
Die Muk. Ze moest eens weten. Bijna was zíj degene geworden die haar laatste toom biggetjes in het Bofkontbos zou krijgen. Maar het liep anders. Timing, bezigheden, de agenda van de boer, tussen droom en daad, het lukte niet om alles op elkaar afgestemd te krijgen.
En voor zo’n megaproject, een drachtige fokzeug vrijkopen, moest álles kloppen. Zonder complicaties was het al spannend genoeg. Nummer 1727 viel dus af. Vervolgens gebeurde er een paar jaar niks. Het wachten was op gunstiger omstandigheden.
Stallen vol moedervarkens, allemaal nummers, anoniem, maar zodra er eentje bij is met wie je plannen had, is haar bestaan een feit geworden. Precies zoals Zomergast Nazmiye Oral vorige week zei: ‘Als je eenmaal iemand ‘ziet’, kan je diegene daarna nooit meer NIET zien.’
En zo was het met Muk ook.
In gedachten had ik me met DIT varken bezig gehouden, het zat er niet in, maar vanaf dat moment zat ze wel in mijn hoofd. Ik voelde me verantwoordelijk voor haar lot. En toen probeerde ik het onmogelijke toch mogelijk te maken. Weer ging ik naar haar boer. En daar stond Muk met 1 biggetje. Toen ik haar blik zag deinsde ik terug. Nee. Niet dit varken. Met haar zou het kwaad kersen eten gaan worden.
Later, toen Betsy allang met haar biggetjes in het Bofkontbos woonde, heb ik Muk alsnog vrijgekocht. Ze bleef me achtervolgen. Dan maar gremieterig en agressief, wie weet zelfs gevaarlijk. Maar in combi met Granny zou ze misschien bijdraaien, die gok wilde ik wel nemen. Ik had haar nu eenmaal ‘gezien’ en dat viel niet meer terug te draaien.
En zo is het gegaan.
In het begin vertrouwde ik Muk voor geen cent. Vooral als ze berig was kon je maar beter een straatje omgaan. Maar ze werd ouder en milder. Haar nieuwe leven en het samenzijn met Granny hebben haar goed gedaan.
Nu is Muk een oude dame, lief, en toch een strenge persoonlijkheid. Niks mis mee.
Deze Bennekomse big heeft haar stalgenootjes van weleer, de nummers 1544, 1708 en 1818 overleefd.
Van harte gefeliciteerd lieve Muk! Haar verjaardag heeft ze gevierd met Moesje & Co. Ze kreeg een uitgebreide douche, koek en appels. Het was een mooie dag.
Fijne zondag allemaal!
Lees ook:
DE GRANNIES
https://FamilieBofkont.nl/Boek/De-Grannies/
VIPS – Very Important Pigs
https://veryimportantpigs.nl
PS
MUK THE MOVIE
Over dit douchefilmpje kom je niet meer heen.
Wegens succes geprolongeerd ;-)
BOFKONT TV – Muk the Movie
https://vimeo.com/familiebofkont/20200521-muk-the-movie
óf https://bofkont.tv/20200521-Muk-the-Movie.mov
#varkens #vleesvarkens #fokzeugen #hitteplan