Hoe het was? In één woord GE-WEL-DIG! De avond overtrof ALLES. Meer ga ik er nu niet over zeggen. Ik ben er gewoon nog te vol van. Eerst laten bezinken.
Eergisteren was ik op Radio 1. Nee niet over het Jaar van het Varken. Als varkensjuf. Of het klopte dat de varkenshuid verbranden kan.
Nou en of.
Ik gaf o.a. het voorbeeld van de biggetjes die we hier met factor 60 insmeerden tegen zonnebrand en ‘s avonds met aftersun. ‘Of ze dan ook bruin konden worden?’ vroeg de verslaggever.
En toen vertelde ik over pigmentvorming onder invloed van ultraviolet. Sproeten, zeg maar, steeds groter wordende sproeten.
De varkensboeren die hun biggetjes na een paar jaar terugzagen op Het Beloofde Varkensland konden hun ogen niet geloven: dat varken komt niet bij mij vandaan! Ik heb je destijds een blanke big meegegeven!
Helemaal waar. Maar wat een varkensboer niet weet is dat blanke biggetjes met een buitenleven dalmatiërs kunnen worden. Of zelfs op den duur compleet bonte varkens.
Het blanke biggetje van de prijsvraag van gisteren is er zo eentje.
De sproetjes begonnen op haar bovenste oogleden. Op een gegeven moment had ze een permanente eyeliner. Ze begon op Cleopatra te lijken. Beeldschoon. Zeker in combinatie met haar witte wimpers. Op den duur kreeg ze overal megasproeten die in elkaar over liepen, net zo lang tot ze een van top tot teen gevlekt varken was.
De reden waarom boeren blanke biggen willen, heeft zijn oorsprong in een ver verleden. Alle varkens stammen af van het wilde zwijn. Ook de roze.
Op een gegeven moment werden jagers verzamelaars. Ze joegen niet meer met een speer achter zwijnen aan, met gevaar voor eigen leven, nee, ze dreven de oerzwijnen in een kraal. Ze gingen zwijnen hóuden. Hun speklapjes hadden een zwart zwoerd. Logisch. Zwijnen hebben een zwarte huid.
Die kralen vol zwijnen werden op den duur boerderijen. En nu maak ik even hele grote sprongen in de tijd: de zwarte zwoerdjes raakten uit de mode. De consument wilde alleen nog maar witte. En zo zijn na eindeloze fokprogramma’s de roze varkens ontstaan.
Vandaar de ingebakken trots van elke varkensboer: blanke biggen!
Maar wie is nu toch dat blanke biggetje van de foto?
Dat biggetje is Swientie!
Had je het kunnen weten? De goede opletter die op een van 884 workshops geweest is, wel. Ik heb dat verhaal al honderden keren verteld. Swientie is het biggetje dat samen met Juffrouw Loes de polder onveilig maakte. De cadeaubig die hier kwam omdat ze bij haar baasje de border vol bloemen leeg gerost had. Remember?
En de winnaar is Anneke de R.! Zij gaf, als enige, het goede antwoord. Je krijgt een mail Anneke over het verdere verloop :-)
Nu Juffrouw Loes ook even ter sprake kwam: waar wás zij eigenlijk gisteravond? Zo’n avond vol leuke mensen en geen Juffrouw Loes te bekennen. Niks voor haar.
Bij het nachtrondje kwam de aap uit de mouw. Juffrouw Loes lag prinsheerlijk te snurken tussen de roze lummels van Betsy! Daar zijn dus ontwikkelingen gaande…
Wordt Vervolgd.
Fijne woensdag allemaal!