Aaltje
 cadeaubig

Wilde Sjouk doet haar naam eer aan. Van meet af aan is ze de baas over Broertje. Ze komen uit hetzelfde nest. Hun moeder bekijkt me met een grimmig oogje als we in de kraamstal staan. ‘Wat mot je?’ Kon ik haar maar uitleggen dat de dochter en zoon die de tienjarige Mark nu bij haar weg pakt, het goed gaan krijgen. Tijdens de reis naar Holland liggen de twee biggetjes onder de warmtelamp in de bus. Het is nu allemaal vreemd voor ze, maar ze hebben het lekker warm en ze zijn samen. Niet onbelangrijk voor een pas gespeende big.

Hoeveel van die marsepeinroze biggetjes heb ik al niet onder mijn hoede genomen? De smalle ruggetjes, de hoge pootjes, de onvolprezen hoefjes, de grote zachte oren, de stevige neusjes, de lieve oogjes met de witte wimpertjes, de zachte velletjes, de piepkleine staartjes. Ook deze keer ben ik weer verliefd. Ik kan m’n ogen niet van Wilde Sjouk en Broertje afhouden. Een roze biggetje is en blijft een wonder.

Dat vindt ook de crew van TV Noord-Holland, waar Wilde Sjouk en Broertje vanmiddag te gast zijn. Loop met een big een TV studio in en de opwinding is compleet. Het nieuws gaat als een lopend vuurtje het pand door. Biggetjes! Biggetjes! Een onverwacht bezoek van Maxima is er niks bij. Iedereen ligt in katzwijm rond Wilde Sjouk en Broertje. Als de opnameleider weer tot zijn positieven komt, roept hij iedereen tot de orde. ‘Kom op jongens, nog vijf minuten.’ O ja, dat is waar ook. Uitzending. Live. Wilde Sjouk en Broertje zijn er vanwege een item over het couperen van biggenstaartjes. Zij hebben hun staartjes nog en ik vertel waarom dat zo belangrijk voor ze is, vooral als ze lang blijven leven.

Helaas geen staartje meer voor de onfortuinelijke big die tijdens een feest naast de geluidsboxen is gezet. ‘Surprise! Je wilde toch zo graag een biggetje voor je verjaardag? Nou alsjeblieft!’ Ik krijg het te horen als er een paar weken later tijdens de workshop een meisje aan de poort staat te roepen. Ze is helemaal overstuur. Haar zwager heeft een big cadeau gekregen en wat moeten ze nu?

De volgende dag komt ze weer. Ze kan nauwelijks praten van de tranen. Tijdens het feest heeft ze de doos bij de geluidsboxen weggehaald en het biggetje in een kas gezet. Ik schrijf het biggen-abc voor haar op. Eerste hulp bij cadeaubiggen. ‘Een warmtelamp is het allerbelangrijkste. Zeker in een onverwarmde kas.’ Het is november en de nachten zijn al erg koud. Ze gaat er mee aan de slag.

Ook gaat ze geld inzamelen bij iedereen die op het feest was. Te beginnen bij de ‘gulle gevers’ van de big. ‘Dat lukt me nooit’, snottert ze in haar zakdoek, als ik haar vertel dat er een bruidsschat moet komen die de kosten van een sterilisatie kan dekken. Maar ze overtreft zichzelf. Stralend staat ze ons in de koude kas op te wachten. Ze heeft een aandoenlijk onderkomentje voor de big gemaakt. Maar waar is de speciale warmtelamp voor biggen? Trots wijst ze op het peertje dat boven het biggetje hangt…

En zo liggen er ineens drie biggenkontjes op een rij. Twee mét staartje en eentje zonder. Dat staartloze kontje is van Aaltje. Aaltje uit Aalsmeer. Ze wordt geflankeerd door Broer & Sjouk. Geen staartje, toch een bofkont.