‘Kruid de stukken ossenstaart zeer royaal met zout en peper, en bak ze even rondom bruin in wat olijfolie, in porties.’
Deze zin las ik vanochtend ik in de kookrubriek van de Volkskrant. Comfort food, oftewel troosteten in tijden van crisis. De kok van dienst was in deze dagen weer vaker bij de slager te vinden, schreef hij.
Als geen-vleeseter-meer moest ik deze zin toch even twee keer lezen.
Ik dacht aan de staart van Zeus. De lieve zachte knuffelbeestenstaart van Zeus. Het idéé dat die in stukken gehakt zou worden.
Toen dacht ik aan de staart van Mozzarello. Op een dag was hij zijn witte pluim kwijt. De nooit opgeloste misdaad van Het Beloofde Koeienland. Wel bleef BabyBig de rest van haar leven hoofdverdachte…
De lange staart van Herman. Zijn staartpunt, ook wit, altijd vuil. De wollige staart van Bulle. In de pan. Je moet er toch niet aan denken. Ik herinner me een uitzending van de Keuringsdienst van Waarde. Wat bleek? In industrie-ossenstaartsoep kwam geen ossenstaart te pas.
‘Ik neem altijd de staart van een jong stiertje, en daar maak ik dan een héérlijk soepje van,’ schrijft een opgetogen keukenprinses op internet.
Ik herinner me de staartjes van Zeus en Herman toen zij nog als dolle stiertjes door het land raasden. Recht omhoog als antennes, het bewijs van hun gelukkige jeugd.
Mijn comfortfood?
Gebakken aardappelprut. Met of zonder schil, allebei goed. Het liefst als ontbijt.
Kook kruimige aardappelen. Snij ze in plakken. Kneus tot grove stukken met de zijkant van een vork. Gooi een flinke plens olijfolie in de pan. Laat bloedheet worden, tegen het roken aan.
Verdeel de aardappelprut snel over de bodem van de pan. Strooi er royaal zout over. Het vuur blijft hoog. Niks meer aan doen. Afblijven, afblijven, afblijven. Als het lekker begint te ruiken, voorzichtig optillen met een spatel. Zijn de korsten dik en bruin genoeg, de ‘aardappelkoek’ in gedeeltes omdraaien. Nog even doorbakken, nu niet te lang meer. De combi van krokant met zacht en romig is onweerstaanbaar.
Zelf gemaakte appelmoes erbij en nooit meer heimwee naar vlees. Nou ja, bijna nooit meer dan ;-)
Fijne maandag allemaal!
TIP VAN DE DAG
Beau Blijft Binnen al gezien?
Live vanuit zijn eigen huiskamer maakt Beau van Erven Dorens houtje-touwtje televisie in coronatijd. Hij brengt het zware onderwerp op een lichte manier. En het gaat ergens over. Hartverwarmend. Kijken op het tijdstip zelf. Dit past bij de late avond: 22.45 uur. RTLXL.
1. https://www.rtl.nl/video/eb9aa1d7-4602-49c8-bd0b-eedfd231fdf4/
2. https://www.rtl.nl/video/0706f688-9e0f-4e0e-9124-a2af057084f1/