Varkens redden is een vak. Koeien redden trouwens ook, maar tot op heden kreeg ik (nog) geen noodkreten van mensen met ‘geredde’ kalfjes in hun woonkamer. Gauw afkloppen maar…
Biggetjes aan de fles in woonkamers komen echter maar al te vaak voor. Zo’n klein schattig roze biggetje op de bank, dat moet toch makkelijk kunnen? En daar zitten ze dan met zo’n rouwdouwer die na een paar maanden volstrekt onhandelbaar geworden is in huis.
‘Onlangs heeft een stalgenootje (pensionpaardenstal) die bij mij haar paarden heeft staan, een varkentje gered. Ze gaf hem de fles, maar zij woont in een rijtjeshuis en nu gaat dat niet langer. Weet jij een oplossing?’
Lieve aspirant ‘varkensredders’: als je een biggetje wilt ‘redden’ moet je een plan hebben voor de komende 15 jaar. Plek, huisvesting, soortgenoten, verzorging, geld. Op al die vragen moet je van te voren de antwoorden hebben.
Een biggetje zit er trouwens helemaal niet op te wachten om ‘gered’ te worden. Dat beestje wil niks liever dan bij zijn familie blijven. Een biggetje uit de toom halen is een verschrikkelijke daad. Alleen te rechtvaardigen als je er 200% zeker van bent dat je het de komende 15 jaar een gelukkig varkensleven kunt bieden. Anders nooit aan beginnen.
Enfin.
Ik mail de pensionpaardenhoudster dat Hammie het best af is met een varkensvriendje. Geef een afgedankt minivarken van Marktplaats een tweede kans. Dan heb je twee blije varkens.
Meestal hoor ik nooit meer iets op zo’n voorstel, want dat was natuurlijk niet de bedoeling. De onderliggende vraag is altijd of de big naar Het Beloofde Varkensland kan.
Maar tot mijn grote verrassing krijg ik een positieve reactie. Ze wordt zelfs Vriend van Familie Bofkont, en komt ook op een workshop om meer te leren over haar Hammie. Hoe kan ze Hammie het beste verzorgen, hoe kan ze Hammie verwennen met een massage en of ik nog een ander varkentje weet als vriend voor Hammie.
Leuk mens, verliefd op alle varkens van Familie Bofkont en vast beraden een groot succes te maken van haar kersverse taak als varkenshoedster. Hammie blijkt van hetzelfde pittige ras als Piet en Willy, en gaat zo’n 300 kilo worden. Ze kan haar borst vast natmaken.
De week erop krijg ik een aanvraag van een kinderboerderij. De bestaande varkens moeten daar weg want ze hebben nieuwe biggen aangeschaft. Het gaat om KuneKune’s. Ik denk onmiddellijk aan Hammie. Twee van die vriendelijke varkens moet hij makkelijk aan kunnen. Maar ik hoor niks meer. Tot deze mail:
‘Durf het je bijna niet te zeggen, maar van mijn huisbaas mag Hammie niet blijven. WTF…. ben absoluut in de vlekken. Waar moet hij dan heen. Wilde jou er niet mee lastig vallen, want zo krijg je 1000 gevallen. De vrouw die hem ‘gered’ heeft roept nu… dan maar de slager. Nou dat nooit. Waarom heb je hem dan gered? Heb jij tips? Kan wel janken.’
Hammie woont sinds 1 oktober 2016 op Het Beloofde Varkensland.
Copyright Dafne Westerhof / Het Beloofde Varkensland