Ten tijde van Lamme Zus zijn we er mee begonnen: natte theedoeken. Lamme Zus was niet meer in staat om een modderbad te gaan nemen. We pakten haar in, doeken onder de koude kraan en vooral niet uitwringen. De kunst was om zo’n lap, zwaar van het het aanhangende water, in één keer op de juiste plek te krijgen. In iedere hand een punt, een zwiep omhoog en kléts daar lag ie. Het woord kletsnat leek er voor uitgevonden.
Maar 11 jaar geleden was het nog niet zo extreem heet en waren er ook nog niet zoveel varkens op Het Beloofde Varkensland. De meesten kunnen gelukkig zelf de modder in, maar La Mama bijvoorbeeld heeft deze dagen intensive care nodig. Zoals zij kan liggen hijgen van de warmte, daar helpen zelfs koude theedoeken niet meer tegen.
De waterslang dan maar.
Een maand terug, ook zo heet, heb ik wel anderhalf uur het water over haar heen laten lopen, toen pas kwam ze weer wat tot rust. Drukke dagen dus deze week. Waterbakken vullen en varkens koelen. Steeds opnieuw. Aaltje & BabyBig laten drinken, zelfstandig bij de drinkbak komen zit er voor deze oudjes ook niet meer in, rondlopen, kijken, en waar gehijgd wordt, onmiddellijk ingrijpen. Op en neer naar het eiland, de Moeder van Sjonnie in de gaten houden. Genoeg te doen. Aan de slag!
Wordt Vervolgd.
#varkens #hitteplan