Mooie foto hè?
Je doet niks en dan krijg je dit.
Nou, niet helemaal natuurlijk.
Om te beginnen:
Voor niks kwam de zon op.
En daar kwam al dat groen van.
Maar dat gold niet voor het roze tussen het groen.
————
Het roze kwam NIET vanzelf, integendeel.
Op een dag, jaaaren geleden, kwam er een vraag van bofkontfan Germa J.
Ik kende haar niet, maar ze vroeg dit:
“Kunnen jullie big 5566 van de slacht redden?”
Big 5566 was een ‘mediabig’: een project van de Gelderlander.
De krant volgde het biggetje met oormerk 5566 van geboorte tot slacht.
Germa en ik spraken af bij de Limburgse boer en stelden hem de hamvraag.
De boer vond het een sympathiek idee maar wilde zijn afspraak met de Gelderlander niet breken.
————
Thuisgekomen belde ik de boer.
“En een ander biggetje, als troostbig, ter compensatie van big 5566?
Terug naar Limburg met de Gelderlander in mijn kielzog.
De krant wilde de troostbig ‘meenemen’ in hun verhaal.
Met boer en verslaggever de kraamstallen in.
Kennisgemaakt met heel veel fokzeugen en met nog veel meer biggetjes.
Terug naar Het Beloofde Varkensland.
————
Terug naar Limburg voor de eindpresentatie van Project BIG 5566.
Een hele zaal vol media, boeren en belangstellenden. Leden van PvdD en ene Caroline van der Plas (nog onbekend) vlogen elkaar in de haren.Toen werd ik naar voren geroepen voor een interview over Het Beloofde Varkensland. Daar stond ik op mijn hakken tussen de varkensboeren: vrouwtje-uit-de-stad-die-big-kwam-redden. En Caroline van der Plas was enthousiast over mijn verhaal en aanpak.
Terug naar Het Beloofde Varkensland.
————
Terug naar Limburg.
Big 5566 was inmiddels geslacht.
Tijd om de troostbig te halen.
De verslaggever van de Gelderlander was ook weer van de partij.
Die dag ging Kleine Beer mee naar huis.
Toen werd Kleine Beer 9 jaar.
De boer en de verslaggever wilden op zijn verjaardag komen.
Leuk vervolgverhaal voor de Gelderlander.
Maar de afspraak kon niet doorgaan: corona.
Al het bovenstaande bleek – achteraf gezien – de opmaat voor het roze in het groen.
Want wie is die leuke varkenssnoet tussen al die biodiversiteit?
Marsepeintje!
Een van de dochters van Éénoogje.
Van dezelfde boer.
Kwestie van contact blijven houden.
————
In de zomer van 2021 kwam Éénoogje in beeld.
En weer: heen en weer, heen en weer, heen en weer.
Vlak voor de Kerstdagen haalden we Éénoogje op.
Maar het plan voor haar bevrijding was behoorlijk doorontwikkeld ;-)
In het kantoortje van de boer rekenden we óók haar 12 biggetjes af.
En Marsepeintje was erbij.
De rest is geschiedenis.
Roze in het groen.
Zoals gezegd: het groen komt vanzelf.
Maar het roze…
Zo gaat dat met varkens redden.
Altijd op eieren lopen en altijd een lange weg te gaan.
En altijd alle moeite waard.
Met dank aan Germa!
#varken #biggetje #redden #boer #gelderlander
————
Facebook + reacties https://www.facebook.com/familiebofkont/posts/786970630135901/