Vannacht om 4.40 uur wakker geschrokken. De Moeder van Sjonnie! Rondje naar het bofkonteiland! Vergeten!
Gisteren de hele dag geklust met bofkontboeren Wendy, Patrick en Dennis. Hoop werk verzet en, vaste prik, de dag afgesloten met Amsterdamse friet en vegakroketten. Weer vlug terug voor de dagelijkse avondklussen: voer klaarzetten, de oude besjes Aaltje & BabyBig te drinken geven, rondje lopen, Dumpie wat lekkers brengen, hier kijken, daar doen, en toen voor dood neervallen in de Pipowagen.
De Moeder van Sjonnie was er gewoon bij ingeschoten.
Ze maakt het goed. Haar afgeslankte buik (20 liter lichter) is nog eens 1,5 centimeter geslonken en ze heeft praatjes voor 10. Patrick en Wendy zagen niks bijzonders aan haar. Nog steeds dezelfde enthousiaste gastvrouw. Alleen dat ze wat roder was. Klopt. Zonnebrand. Kan ze hebben met haar verweerde varkenshuid.
Die extra 14 dagen (2 weken geleden vocht uit haar buik getapt) heeft ze al vast weer binnen. Verder gewoon per dag bekijken hoe het gaat. Vanochtend vroeg deed ze nog steeds of ze de 100 jaar nog gaat halen ;-)
Maar het slaappartijtje in haar huisje is voorbij. Zo jammer.
Los van de reden waarom, het was zo romantisch tussen al dat koolzaad, kamille en, hoe kan het anders, massa’s moederkruid. ‘s Winters zo kaal als de Oostvaardersplassen, in de zomer een ondoordringbaar oerwoud vol kleur en geur.
Maar helaas. Wat ik niet voor mogelijk had gehouden, gebeurde dus ook bij De Moeder van Sjonnie. Ze begon te dreinen. Haar plaspillen in een stuk ontbijtkoek, 2 x daags, maakten ook haar afhankelijk. Zodra ze me zag begon ze te zeuren. Krijg ik nog een stuk van die lekkere zoete koek? Dreinen, drammen, duwen. Weg leuk autonoom varken.
De Moeder van Sjonnie moest zo snel mogelijk haar eigenheid terug krijgen. Dat is gelukt, ook bij haar moet ik me aan de spelregels houden. Géén tussendoortjes. De eerste plak koek geef ik meteen bij haar ontbijt, dan gaat het mee met het normale, zeg maar. De tweede ‘s avonds laat, dat is dan wel een separaat moment, maar dat kan niet anders.
En meteen daarna wegwezen, uit haar blikveld, ze mag mij niet blijvend aan iets lekkers linken. Als ik nu door het weiland van haar wegloop, verstomt het dreinen al snel. Het gaat de goede kant dus weer op. Várkens! Altijd misbruik maken van de situatie :-)
Wat zegt het Grote Varkenswoordenboek?
TUSSENDOORTJES
Niet geven. Nooit aan beginnen. Gewoon NIET doen. Je verpest ze voor het leven met alle gevolgen van dien. Leuke varkens hebben én houden vereist ijzeren discipline van de varkenshoeders ;-)
Zie discipline – eten – voeren
Meer lezen uit het Grote Varkenswoordenboek van A tot Z?
https://minivarkens.nl/woordenboek/
Fijne zondag allemaal!