Gistermiddag de zondagavond-uitzending van Op1 teruggekeken.
Vanochtend pas alle krantenverslagen gelezen.
Er is meer op de wereld dan alleen de Wereld van Familie Bofkont.
Bofkontboerin Erin is godzijdank veilig.
Jaren geleden nam ze met pijn in haar hart afscheid van Zeeman & Co.
Ze ging haar droom en haar man, Avner, achterna: een nieuw leven in Israël!
Maar Erin is al een poosje terug, voorgoed, Avner bleef in Israël.
Tot mijn grote vreugde verscheen Erin op het herdenkingsavondje van Herman.
Dat lijkt inmiddels een eeuw geleden.
Gisteren hadden we even contact over het-niet-te-bevatten-verbijsterende.
Erin’s dierbaren in Israël waren nog gezond en veilig, zei ze, maar dit is pas het begin, voegde ze er aan toe.
De roze lummels weten wel raad met de lege plekken van Mem en Herman.
Gisteren hadden ze zelfs het rijk even helemaal alleen.
Zeus, Bulle en Mina waren opgestaan, en daarmee waren hun plaatsjes onder de hooikap vergaan.
Zie ze daar lummelen.
De ‘biggen’ van Oom Bert, de ‘kleintjes’ van Éénoogje.
Ze worden steeds leuker, die roze lummels.
Je hoeft maar naar ze te kijken of ze vallen al om.
Troost in barre tijden.
Wordt Vervolgd.
#varken #troost #barretijden