KOEIENTHEATER AAN HET WATER

Na de drukke workshop nog ‘even’ een koeienvoorstelling geven.

Gekkenwerk?

Zeker!

Maar zomeravond, Mina jarig, Zeus weer op de been, Rosamunde IM: dat laat je toch niet lopen?


De logistiek, wie doet wat wanneer, had ik ’s nachts tot in detail uitgedacht.

Zondagochtend briefing aan het Bofkontteam.

TIJD was het allerbelangrijkste, zou dat er genoeg zijn?

Meest kritisch: de locatiewisseling van workshop naar theater a/h water.

Om klokslag 18.00 uur móesten we afscheid nemen van de workshoppers.

(de workshops lopen áltijd uit want niemand wil meer naar huis ;-)).

Om 18.10 uur moesten we in de startblokken staan voor de opbouw elders.

We konden geen 5 minuten vermorsen anders liep de planning in de soep.

Tijd en logistiek gingen hand in hand.


Het Koeientheater aan het water opbouwen was op zich niet ingewikkeld.

Maar… alle spullen moesten zo’n 250 meter verderop terecht komen.


Wat moest er naar toe?

1. De buffettafel voor feestvarken Mina & Co: een kuilblok

2. Megazakken boordevol broodjes en kratten appels voor óp het buffet

3. Stoelen voor het Koeientheater

4. Cateringtafeltje

5. Chocalade drank met slagroom (waar geen koe aan te pas gekomen was)

6. Mand met koeienborstels

7. Bordje met de tekst KOEIENTHEATER AAN HET WATER

8. Foto’s uit het leven van Mina (en Rosamunde die aan het water haar laatste adem uitblies)


Toen alle gasten letterlijk op het water zaten, kon het feest beginnen.

Eerst vertellen over Mina & Co, en over de volle maan in de laatste nacht van Rosamunde.

Daarna de volle aandacht op de acteurs.

In de verte zagen we ze opkomen.

Herman was als eerste bij het buffet.

Eerst smullen, daarna gingen de voetjes van de vloer.

Toen arriveerde Bulle; Mem en Zeus liepen gezamenlijk het festivalterrein op.

En de jarige job?

Mina deed precies wat er van een gedroomd feestvarken verwacht wordt.

Zij maakte als laatste haar entree.

Raakte overigens geen appel aan, Mina wordt niet warm of koud van appels.

Maar het gras smaakte de lieve ouwe pink goed.

Want al is ze dan 13 jaar geworden, Mina is en blijft een pink ;-)

(dat komt er nu van, van al die plantaardige melk…)


En wij?

Wij zaten erbij en keken er naar.

De aangesnelde buurkoeien stonden aan de overkant te loeien.

Ook zij maakten een dansje.


Een zwoele zomeravond voor Vrienden, op het water, midden in de polder.

Nou, dat theater op het water, dat houden we erin ;-)

Daar kunnen we nog veel vaker veel meer leuke dingen mee doen.

Met grote dank aan Gerrie, Lidy, Saskia, Orson en Dennis!

FOTO’S
snelle vluchtige indruk:

https://bfknt.nl/koeientheater-aan-het-water.jpg

FILM
Is er dan geen filmmateriaal van?
Natúúrlijk wel.
Maar we zijn te druk om er nu een filmpje van te maken.
Gisteren kwam er een lading kuilblokken.
Die moeten gelost.

OUDE KOEIEN
En de ‘milieupolitie’ stond onverwacht op de stoep.
De vergunningverlener, de toezichthouder, en de stagiair.
Sympathiek drietal, zichtbaar in hun sas dat de koeien er zo goed uitzagen:
‘Zijn die al zó oud??!!’

HUISWERK
Hun ogen zagen ook dingen die wij niet wisten.
Bijvoorbeeld een scheur in de mestbak en zo nog wat.
En nu moeten we aan de slag met het huiswerk dat ze ons opgaven.

BOFKONT DONATIE
Diezelfde avond kwam er een donatie van de stagiair van dienst:

‘Op persoonlijke titel, na mijn bezoek vandaag!’


#koe #stier #theater #kuilblok #appel #buffet #melk