‘De hectiek, het kermen van vrouwen in barensnood, het lange wachten, het gevoel van machteloosheid en in de weg lopen dat aanstaande vaders beheerst: dat alles werd zo overtuigend in beeld gebracht en geacteerd dat het me soms de adem benam. Ik zwijg maar waarover ik niet kan spreken: hoe een barende vrouw zoiets ervaart.’
Helemaal eens met bovenstaande recensie van Arno Haijtema in de Volkskrant.
Ik heb ’em gebinged, de nieuwe tv-serie, waarin de ene baby na de andere geboren wil worden.
Hoe dóén ze dat, die dappere vrouwen, hoe kunnen zij dat onbevattelijke natuurgeweld aan?
En toen dacht ik aan al die moedervarkens in de bio-industrie.
Ik dacht aan Granny: 306 biggetjes.
Ik dacht aan Muk: 211 biggetjes.
Voor hen was er geen ruggeprik.
Negen jaar geleden zat ik in het huisje van barende Betsy in het Bofkontbos op de Zuidas.
Eberhard werd op 14 april 2014 geboren, klokslag 12 uur.
(Nou ja, 11 uur 59 minuten en 44 seconden, om precies te zijn ;-) ).
Hij was de eerste: Eberhard kreeg de naam van de burgemeester van Amsterdam.
Betsy kermde niet, zij zwoegde voort in stille barenspijn, prooidieren laten zich niet horen.
Had ik Betsy pijnstilling kunnen geven, tijdens en na de bevalling?
Zodra ik Dokter Peter weer zie ga ik dat meteen aan hem vragen.
Van harte gefeliciteerd Fransje, Dikke Bertha, Sjaan en Meisje (met de Blauwe Ogen)!
Hiep hiep hoera!
Een dag met een lach en een traan.
Ach Betsy, ach Klaas, ach Jan, ach Stompie, ach Cees, ach Eberhard, ach Joke…
BETSYS BIGGEN
https://familiebofkont.nl/boek/betsys-biggen/
#varken #bevalling #biggetjes #geboorte #pijnstilling