Deze blog lag nog op de plank ;-)
En nu moet ik echt opschieten.
Anders is de mosterd na de maaltijd ook nog oude koek.
Wat had ik het te doen met Prince Harry.
Wat zal er niet allemaal in dat diepongelukkige hoofd om gegaan zijn?
Achter de kist van z’n Granny lopen.
In september 1997 liep hij achter de kist van z’n Mummy.
Sindsdien zal september altijd een moeilijke maand voor hem zijn.
Rouw is ook natuurgebonden.
Een andere lichtinval, plotselinge geur, zingende merel, een krassende kraai en hup je bent weer terug in de tijd.
Prince Harry is daar open over geweest, en ik denk daarmee veel mensen tot steun, dat siert hem.
En dan zo’n publieke vernedering.
Bij de gratie gods mocht hij nog in uniform bij de Queen waken.
Alleen, haar initialen op de onderscheidingstekens, die mocht hij niet meer dragen. Weg ermee.
Het idéé dat iemand van de hofhouding daar mee bezig is geweest, met naald en schaar.
Daar stond Prince Harry met gebogen hoofd.
Maar het werd nog erger.
’Naakt’ achter de kist lopen, voor het oog van de hele wereld.
Uren achtereen in beeld.
Hoe hardvochtig kun je zijn?
Zou de Hertog van Sussex spijt hebben gehad van z’n roddeluurtje met Oprah Winfrey?
‘s Avonds zat ik driftig ja knikkend achter de televisie.
Mart de Kruif, oud commandant landstrijdkrachten, nam het voor Prince Harry op:
“Harry heeft 2 keer gediend in Afghanistan en niet achter een bureau. In de frontline. Levensgevaarlijke missies. En dan denk ik, ja, dan kun je wel ruzie hebben met je familie, maar je uniform je ontnemen, dat doet volgens mij zo ongelooflijk veel pijn. Had je nou niet even op deze dag kunnen zeggen… Het protocol wordt gemaakt door mensen en dat passen we nu aan, draag je uniform, als iemand het heeft verdiend hier in dit gezelschap dan is hij het wel.”
En zo kom ik op onze eigen Prins Harrie.
Of beter gezegd: op de zussen van Prins Harrie.
Zij reageerden buitensporig heftig op de dood van hun broer.
Apestaartje had zelfs de benen genomen, terwijl ze van ouderdom al nauwelijks meer vooruit kon komen.
We vonden haar achter Villa Varkensgeluk.
Daar lag ze, dat arme vrouwtje, totaal uitgevloerd na een lange eenzame nacht.
Met kunst en vliegwerk kregen we haar weer thuis.
We zijn nu anderhalve maand verder.
De dames zijn weer aanspreekbaar, schrikken niet meer van alles, laten zich verwennen met lekkere hapjes.
En Prins Harrie?
Die zit vast op een wolkje naast zijn zoon Zwarte Prins.
De Prinsen kunnen gerust zijn.
De gezusters redden het nog wel even.
En als ze er genoeg van hebben dan weten ze bij wie ze terecht kunnen.
Wordt Vervolgd.
#varken #PrinceHarry #rouw #verlies