“Kijk nou! Een heel poezengezin! Welkom bij Familie Bofkont!” riep ik.
Zeven kittens gedumpt op parkeerplaats, schreef de Dierenambulance.
De kleintjes zaten in een hondenbench, moederpoes stond ernaast.
Maar meteen dacht ik: nee. Niet leuk voor Kareltje. Gaat ze vast nooit goed vinden.
En Kareltje heeft de oudste rechten.
Ik besloot níet naar het poezenasiel te bellen.
De volgende dag was Kareltje zoek.
Drong niet meteen tot me door, boerenkatjes hebben recht op eigen leven, maar toen was het besef er ineens.
Waar is Kareltje?!
De hele dijk afgezocht.
Ze zal toch niet?
Net als haar moeder en net als broer Siepert?
Niks gevonden.
Die nacht, ik was op weg naar de zussen van Prins Harrie, stak Kareltje ineens het erf over.
Vanuit het niks, zo in het licht van mijn zaklantaarn.
Kareltje!
Maar ze liep anders dan anders en ze wilde niet eten.
Daarna ging Kareltje de hort weer op.
De volgende ochtend kwam ze weer even tevoorschijn.
Lang verhaal kort.
Er is iets met Kareltje.
De Peperdure Pijnstiller doet haar gelukkig goed.
Vanochtend heeft ze wat geslikt van haar lievelingseten.
Kip uit een kattenkuipje en vegan slagroom.
De dierendokter is gebeld.
Hij neemt zijn echoscoop mee.
Kareltje krijgt bezoek aan huis.
Wordt Vervolgd.
#poes #comfortfood #kip #slagroom