Toch handig die dagelijkse blogs ;-)
Ik ben de geschiedenis van Zeus ingedoken.
In 2017 kreeg hij ook zo’n last van zijn hoef, linksachter.
(Op de een of andere manier gebeurt alles altijd linksachter bij Familie Bofkont).
Daarna kon hij niet meer op rechtsachter staan.
En in 2018 niet meer op links én niet meer op rechts.
Ik herinner me dat ik nauwelijks naar zijn pijnlijke gestrompel kon kijken, het ging me door merg en been.
Bokhoeven heet dat in de paardenwereld.
Komt alleen bij paarden voor.
Maar Zeus heeft dat dus ook.
Dat heb je met die Oppergoden: ze kunnen ook zomaar ineens de Zwaan van Leda zijn, of als Witte Stier Europa verleiden.
(En dan is Europa niet Europa maar de eigennaam van een prinses.)
Zeus lijdt dus aan bokhoevigheid: je moet het beestje toch een naam geven.
Ook toen: in de Ziekenboeg met die Zachtaardige Zeus: dagelijkse pijnstiller plus rust, rust, rust en nog eens rust.
En nu is rechts dan weer aan de beurt, maar nu zit er ook een ontsteking bij.
Voor die ontsteking krijgt hij vandaag zijn laatste 2 prikken, morgen nog een dagje rust, en dan vrijdag maar weer eens voorzichtig het erf op.
Zeus is er wel aan toe.
(En Mina ook: ze is tochtig en hangt de hele tijd met Bulle op haar rug bij Zeus voor de deur).
–
Bijzonder om die oude blogs weer te lezen.
Vier jaar geleden sliep ik ook bij Zeus in de ziekenboeg, op een bed van strobalen.
Midden in de nacht kapseisde ik ineens in mijn slaap.
Had Zeus een baal stro onder me vandaan getrokken.
Stond ie daar gewoon mijn bed op te eten.
Zal ook wel weer typisch iets van die Oppergoden zijn.
De foto bij deze post is van toen.
Wordt Vervolgd.
PS
Dat varken van gisteren:
Nee, geen kind van Eénoogje.
Die biggen groeien wel als een gek, maar zo gek is het nou ook weer niet :-)
Kleine Meid! (En Thor stond om de hoek).
Zij mogen nu ook meedoen.
Kleine Meid & Thor horen erbij!
Eindelijk!
En léuk dat het is!
#stier #oppergod #ziekenboeg