Aagje heeft een wond op haar kont. Ik vermoed dat Vrouw Vos in een berige bui weer eens flink van zich afgebeten heeft. Dat is al weer een poosje geleden maar de wond geneest niet. Er zit een raar soort vergroeiing op haar rechterbil, wild vlees lijkt het wel, een grote wrat. Maar ze schuurt er steeds weer mee tegen een boom. Het zal wel jeuken als het geneest en hup daar gaat ze weer. Met gevolg dat het iedere keer open gaat en gemeen bloedt.
Vanochtend was het weer raak. Meteen weer met de spuitbus aan de gang geweest. Blauw spul met een desinfecterend middel erin. Geen gezicht. Aagje lijkt wel een mandril met die blauwe kont. De dierenarts zegt dat het geen kwaad kan. Ik weet het niet. Zal hem volgende week toch maar weer eens laten kijken.
Kreeg een mailtje van de redactie van Levende Have. De deadline is weer in zicht. Evenals bij Natural Animal Consulting. Voor Levende Have komt er een nieuwe foto boven de column. Ik was niet zo blij met mijn portret met alleen die megafoon. Zo buiten de context van de beesten daaromheen (die pasten er niet meer op vanwege ruimtegebrek) leek ik wel op de juffrouw van de roeivereniging.
Mijn stukje over Aagje in de Echo is kennelijk aangeslagen. Vanmiddag belde er een videobedrijf of ze de varkens mochten filmen voor een dierenfilm. Weet nog niet wat ik daarmee doe. Bert Stoop van Animal Freedom belde voor overleg. We werken samen aan een boek. Ook afspraak gemaakt met René, die de Dierenwegwijzer heeft gemaakt voor de Sophia Vereeniging. Hij komt maandag. Wil graag aan iets meewerken en ik heb een goed plan. Daar kan hij z’n tanden op stuk gaan bijten.