Geen dier zo mooi verstild als een pasgeboren kalfje. Sinds ik ze van nabij ken, al jaren, weet ik dat hun wijze ogen duiden op de introverte aard van koeien. Nu ik dit opschrijf ruik ik ze ook. Kalfjes hebben een heel specifieke geur. Ik zal altijd heimwee blijven houden naar Brutale Griet & Rosamunde. The first cut is the deepest.
In Trouw lees ik vandaag hoe Eyes on Animals een aanklacht indient tegen de rustplaats voor veetransporten in het Franse Tollevast. Ze hebben gezien hoe op de rustplaats, die over een erkenning door de EU beschikt, kalveren worden mishandeld.
‘De kalfjes worden in Tollevast uitgeladen uit vrachtwagens die vanuit Ierland per veerboot zijn aangekomen in de haven van Cherbourg. Volgens de Europese wet moeten veetransporten op gezette tijden pauzeren en de vervoerde dieren te drinken geven. Dat kan onder meer in Tollevast. Medewerkers van Eyes on Animals constateerden tijdens een driedaagse inspectie dat kalveren op de rustplaats werden geslagen, geschopt en aan hun oren getrokken. Foto’s ervan zijn gepubliceerd in een rapportage die de dierenorganisatie vandaag presenteert.’
Aan hun oren getrokken.
Naast het pijnlijke aspect: de oren van koeien behoren tot hun privé-gebied. Je moet wel op heel vertrouwelijke voet met ze zijn om die te mogen aanraken. Liefdevol of functioneel. Koeien voelen feilloos het verschil aan.
Eyes on Animals doet meer dan goed werk. Even mijn archief ingedoken: de oprichter van Eyes on Animals zocht al 10 jaar geleden contact met Familie Bofkont. Het wordt tijd om de inspecteurs (weer) eens uit te nodigen. Even op adem komen bij Zeus, Herman, Dolle Mina, Mem, Grietje, Bulle en Mozzarello. De verhalen vertellen over de vriendschap tussen Brutale Griet en de autistische Rosamunde. Haar rouwproces nadat Griet doodging. Het zal ze nog meer sterken hun dappere werk voort te zetten.
Fijne vrijdag allemaal!
PPPS
En wat blogde ik 15 jaar geleden op 3 mei 2004?
https://www.familiebofkont.nl/2004/05/de-dag-van-maarten/