Als het om de varkensstaart gaat, kan ik niet vaak genoeg in herhalingen vervallen. ‘Het valt me op dat ze hier geen krul in de staart hebben,’ merkte iemand zondag op. Goede observatie. Trouwens niet helemaal waar want Broertje trok net op dat moment zijn staart in een krul. Maar nog voor ik uitgesproken was hoe dat nu zit met wel-of-geen-krul in de staart, hing zijn staart al weer slap naar beneden.
Nog één keer dan (en als het moet nog een miljoen keer hierna):
DE STAART VAN HET VARKEN…
Varkens zijn expressieve dieren. Ze communiceren van moment tot moment. De staart is een van hun belangrijkste communicatiemiddelen. Aan de stand van de staarten van de bofkonten kan ik zien hoe ze over elkaar denken. Op Het Beloofde Varkensland wonen verschillende soorten varkens.
DE GROTE ROZE LUMMELS
van Het Beloofde Varkensland (Yorkshire, Landvarken, Piëtrain, Duroc etc.) zijn afkomstig uit de varkenshouderij. Sommigen met staart, anderen met stompjes (geamputeerd in de bio-industrie) en Miss Piggy had zelfs geen stompje meer over. Bij een verhoogde gemoedsrust, bijv. als er voer in het spel is, angst, woede, irritatie, opwinding, tijdens het vechten, krijgen ze een krul in hun staart. Voelen ze zich veilig en ontspannen dan hangen hun staarten steil naar beneden.
WILDE ZWIJNEN
Steile staarten, krullen nooit. Bij gevaar en grote opwinding gaan ze er met een luide blaf en loodrecht omhoogstaande staart vandoor.
HANGBUIKZWIJNTJES
en andere ‘minivarkens’ zoals Göttingerzwijntjes: hetzelfde verhaal. Bij gevechten kun je aan de stand van hun staarten zien wie er gaat winnen of verliezen.
AAGJE
arriveerde in 1998 als biggetje met staart. De eerste week liep ze rond met een angstkrul. Om haar te kalmeren begon ik met massage. Binnen een week had ze een ontspannen hangend staartje.
BRUTUS
afkomstig van een slager, had aanvankelijk zelfs een dubbele krul in zijn staart. Na een staartbreuk (vechtende varkens bijten elkaar o.a. in de staart) bleef er een enkele krul over.
MISS PIGGY
had niks meer. Als biggetje werd haar staartje tot op de rug afgeknipt. Maar als ze blij, boos of opgewonden was, bewoog het staartbotje nog als een razende onder de huid heen en weer.
VROUW VOS
(Duroc met veel wildzwijnenbloed) had een steile staart van 70 cm lang. Alleen bij grote emoties tilde ze de aanplant van de staart iets omhoog.
Voor alle varkensrassen geldt: bij extreme stress en pijn houden ze de staart tussen de benen geklemd.
Tot zover het minicollege over varkensstaarten.
Fijn woensdag nog!
PS
Ondertussen werk ik ijverig door aan het Bofkont-archief:
http://www.familiebofkont.nl/2004/04/de-dag-van-de-wilde-koeien/
http://www.familiebofkont.nl/2004/04/de-dag-van-de-lange-warme-reis/
http://www.familiebofkont.nl/2004/05/de-dag-van-de-sprakeloze-slager/