Mem had blauwtong.
Ze was er dood- en doodziek van.
De Big Sleep kwam als een verlossing.
Dokter Peter deed zíj́n ding, wij het onze.
Borstelen.
En stroopwafels.
Mem stond al met een been in de Koeienhemel en nóg wilde ze een stroopwafel. Vooruit, nog eentje dan. Toen had ze er al meer dan 30 op. Ze nam hem aan, liet zich zakken, ging liggen, drukte haar hoofd in haar linkerzij en gaf zich over aan de eeuwige slaap.
PS
Op dit moment is er een blauwtonguitbraak in Nederland. Het virus grijpt razendsnel om zich heen, op het journaal vertelde een man dat hij al 5 van zijn 8 schaapjes verloren had. Blauwtong wordt veroorzaakt door knutten (kleine muggensoort) en komt ook voor bij runderen.
Mina heeft het, Bulle hoogstwaarschijnlijk ook, ze lijden zichtbaar pijn. Er is geen medicijn tegen. Meer dan ze de befaamde Peperdure Pijnstiller geven kunnen we niet doen. (Werkt ook ontstekingsremmend). Mina weegt zo’n 800 kilo maar ze zit al een week op een dagelijkse dosering gebaseerd op 1800 (!) kilo, en nog hoor ik ‘s nachts haar klagende geluiden.
We leven hier tussen hoop en vrees…