En vandaag valt er iets te vieren.
Het 20-jarig jubileum van de workshop ‘Communicatie met het Varken’.
16 juni 2003 – de Dag van de Wereldpremière van De Varkensmassage.
Een paar weken eerder had de Metro het bal geopend met een bescheiden berichtje.
Maar dat stukkie werd het lont dat binnen- en buitenlandse media aanstak.
Er kwam geen einde aan de voorpublicatie.
Televisie, radio, alle kranten verdrongen zich voor Aagje en Vrouw Vos.
Niet vergeten: varkens waren toen nog gewoon ’stomme stinkbeesten’.
En ineens waren er twee vleesvarkens met een náám.
En die twee hadden een eigen varkensmassagesalonnetje.
En een vrouw die ‘met ze sprak’.
Veel gekker moest het niet worden.
Op de grote dag zelf had de Wereldomroep ab-so-lute exclusiviteit bedongen.
En dat was maar goed ook.
Ze kwamen met grof geschut.
De Varkensmassagesalon (ahum) werd omgebouwd tot TV-Studio.
Kabels, lampen, statieven, camera’s, microfoons: er kwam geen einde aan.
Overal bouwers, crew voor camera, licht, geluid, de regisseur.
Opwinding alom, iedereen stond te stuiteren.
Hier. Stond. Iets. Groots. Te. Gebeuren.
Dan de uitverkoren cursisten (de workshop was totaal overboekt).
Want er moest natuurlijk gemasseerd worden.
Várkens!
En daar lagen we.
In S-bochten tussen de benen van de mannen van de Wereldomroep door.
Aagje & Vrouw Vos vonden alles best als ze maar gemasseerd werden ;-)
De rest is geschiedenis.
Door de jaren heen kregen Aagje & Vrouw Vos steeds meer gezelschap.
Tientallen vleesvarkens met namen.
Er kwam een grote Varkensmassagesalon.
Het aantal workshops is niet meer te tellen.
Uiteindelijk werd het voormalige varkensmassagesalonnetje een aanleunwoning.
De oude prinsessen bliezen daar vorige week hun laatste adem uit.
En wie lag er vanochtend, op de jubileumdag, prinsheerlijk in hun hoekje?
Koertje!
Precies zoals Aagje daar lag, 20 jaar geleden.
Klaar voor een massage.
#varken #massage #varkensmassage #wereldprimeur #jubileum