Vorige week is Grietje 10 jaar geworden.
Ze werd geboren op een melkveebedrijf in Weesp, op 10 mei 2013.
Dat staat in de papieren die ik op de veemarkt met haar meekreeg.
Toen was ze 4 weken oud.
Wat dééd ze daar eigenlijk op die veemarkt, vroeg ik me later af.
Een beetje koekalf wordt melkkoe, naar de markt gaan hoofdzakelijk stierkalfjes.
Maar toen Grietje veel praatjes kreeg bij Familie Bofkont viel het kwartje.
Tuurlijk! Grietje was een kween (ook wel stierkoe genaamd).
De vrouwelijke helft van een tweeling en dus onvruchtbaar.
Al was ze op haar kop gaan staan, Grietje had nooit melkkoe kúnnen worden.
Maar de veehandelaar deed goede zaken op die marktdag.
Hij beurde veel meer voor zijn ‘waardeloze’ koekalfje dan hij ooit had durven dromen.
Wist dat varkensvrouwtje veel.
Wat zullen ze gelachen hebben in het marktcafé.
Zou me nu niet meer overkomen ;-).
Maar het maakte me ook geen klap uit, Grietje was míj er niet minder om.
En nu is Grietje dus 10 jaar geworden.
Mét hoorns, ook weer zo’n Bofkont voorrecht.
Wel slordige hoorns, trouwens, de rechter bleef achter in de groei.
Het mogelijke gevolg van de onthoorning van haar moeder, grootmoeder, en overgrootmoeder.
Hoorns zijn belangrijk voor een koe.
Als wapen voor de zelfverdediging en als opslag voor mineralen.
Kaas van de melk van gehoornde koeien heeft daarom meer smaak.
(al zal dat laatste mij worst wezen).
Ongehoornde geiten krijgen meer bokjes dan gehoornde geiten.
Tot het eind van de jaren 70 mochten geiten om die reden niet onthoornd worden.
Tegenwoordig moet minstens een van de geitenouders in het bezit zijn van hoorns.
Tot zover de geitenweetjes.
Of bovenstaande ook voor koeien opgaat weet ik niet.
Op de Boerenschool heb ik het in ieder geval niet geleerd.
Misschien dat Margreet het weet.
Hoe dan ook: Hoera voor Grietje, nog vele jaren met Mozza!
#koe #kalf #geit #hoorns #onthoornen