VANNACHT
Mina kreunde en steunde en gromde en knarsetandde.
Ze liep helemaal leeg.
Saskia kan de muren opnieuw gaan witten.
Ik dacht aan trouwe bofkontfan Margreet.
Wat zou zij zeggen?
Margreet en ik hebben een ‘oude-meiden-krentebrood-boerinnenklik’.
Het boerenbloed is door onze aderen blijven stromen.
Wij doen niet aan intuïtie ;-)
Margreet en ik zijn van het instinct: zoals dat bij de beesten ook in hun DNA zit.
Mina is haar lievelingskoe.
Heeft ze nooit met zoveel woorden gezegd, maar dat weet ik.
Ik dacht aan boer Henk bij wie Mina geboren werd.
Een maand te vroeg.
“Normaal geef ik ze geen schijn van kans,” zei hij, “maar deze heeft zo’n levenslustige blik in haar ogen, kom jij eens kijken.”
Ik kijk naar Mina.
Hoe dood en doodziek ze ook is, haar blik is tussen het leeglopen door nog steeds levenslustig.
VANOCHTEND 10.29 uur
Dokter Peter is net weg.
Dikke darm ontsteking.
Diarree, bloed, slijm.
Te beweeglijk voor een infuus.
Mina vastgezet achter hek.
Geprikt.
Niet leuk, maar het moet.
5 dagen kuur.
Mina voelt zich nu iets comfortabeler door de pijnstilling.
Nog geen gelopen race, maar er is hoop.
Wordt Vervolgd.
#koe #doodziek #hoop #TLC #dierenarts
