MET DANK AAN MINA

MINA ligt - daar kun je uit opmaken dat ze zich zekerder voelt...

Mina is nu 4 dagen op stal en de vliegen vieren feest. Waar koeien zijn, zijn vliegen. Mijn laptop zit onder de vliegenpoep en zelf heb ik een kop als een oliebol met apenpokken, die steekvliegen prikken me helemaal lek. Ik lig dan wel onder een klamboe naar Mina te koekeloeren, maar daar krijg ik het Spaans benauwd onder en dan sla ik dat ding weer van me af, dus

Mens wat zit je nou te zeuren? Mina. Zíj heeft het zwaar. Koeien zijn moeilijk te doorgronden binnenvetters, maar Mina maakte de afgelopen dagen van haar hart geen moordkuil, ik heb nog nooit zoveel koeiengeluiden gehoord.

Onder de klamboe ligt een boek. Koesignalen, praktijkgids voor koegericht management. Voor koeienboeren met minimaal 100 koeien op stal, maar Mina telt voor 10, dus steek ik er ook wel iets van op ;-)

Het boek is geschreven door een koeienboer. Geen mooischrijverij, geen fratsen, maar heerlijk heldere taal. Drie zinnetjes staan nu al in mijn geheugen gegrift.

Wat zie ik?
Wat betekent dat?
Wat kan ik daar aan doen?

Boerenfilosofie. Gaat voor alles op. Wat zie ik? Wat betekent dat? En dan vooral die laatste zin: Wat kan ik daar aan doen? Mooie leidraad voor het leven.

Met dank aan Mina. Het boek stond al jaren in de kast, maar Mina heeft het voor me geopend.

Bij het krieken van de dag is Mina weer even gaan liggen. Dat betekent dat ze zich zekerder voelt. En ik ook. Gisteren durfde ik het nog niet hardop te zeggen, maar nu wel.

Die afschuwelijke prikken slaan aan!

Wordt Vervolgd.

QUOTE VAN DE DAG
‘Waarom Mina me zo aanspreekt? Het is een prachtige koe met een vriendelijke kop en glanzende huid. En dan Memories. Ik was misschien 10 jaar toen er bij ons een roodbont kalfje geboren werd. Dat was bijzonder, we hadden zwartbont vee. Al gauw werd het kalfje ernstig ziek. Ik zie haar nog voor dood in de schuur liggen waar ik veel bij haar zat. Maar een wonder gebeurde, de dierenarts wist haar beter te maken. Ik plukte vers gras om haar dat te leren eten en ook een dotje hooi af en toe. Rooie is jaren bij ons gebleven totdat mijn ouders de boerderij moesten verkopen omdat mijn vader ongeneeslijk ziek was.’
Margreet H.

#koe #ziek #TLC #boerenfilosofie