Bofkontboerin Ariane is jarig en dus komt ze Mem vandaag trakteren op stroopwafels. Tradities moet je in ere houden, dat vind ik ook.
Hoe het kwam weet ik niet, ik zocht iets anders, maar er dook een foto op van Dikke Bertha van jaren terug.
Die Dikke Bertha.
Zo hoor je nooit wat van haar en nu is ze er wéér voor. Gisteren ook al met een prominente rol in het filmpje, met haar lange zwiepstaart. Welkom Dikke Bertha als laatbloei-ster van Familie Bofkont!
(https://bofkont.tv/twee-varkensfamilies.mp4)
Maar misschien komt deze foto toch niet helemaal uit de lucht vallen, bedenk ik me nu. De herinnering aan die operatiedag heeft alles te maken met het tijdperk Betsy-in-het-Bofkontbos.
En wat Mem van de koeien is, was Betsy van de varkens: de favoriet van Ariane.
Ariane heeft met haar neus op Betsy en haar kroost gestaan. Iedere zondag was ze de oppas-van-de-dag in het Bofkontbos. Gaven wij de workshop op Het Beloofde Varkensland, had zij het rijk alleen bij Betsy en haar betoverende bosbiggetjes.
Een heel gepuzzel, weet ik nog. Drie locaties. Het Beloofde Varkensland, het Bofkontbos en het Bofkonteiland. Overal woonden bofkonten, groot en klein, en moesten we al die ballen in de lucht zien te houden.
O wat had project Betsy een voeten in de aarde. Betsy’s biggen zogen haar helemaal leeg, stelletje vampiers, moeder werd met de dag magerder. Wat bleek?
Je kunt een fokzeug wel uit de bio-industrie halen, maar de bio-industrie niet uit een fokzeug.
Fokzeug 1818, Betsy, was gewend om haar productie-biggetjes niet langer dan 3, 4 weken te zogen. Na die korte periode werd ze opnieuw geïnsemineerd voor de volgende ronde, weer bijna 4 maanden drachtig, weer baren, weer 3 weken zogen en dan begon het hele circus weer van voren af aan. Zo zag het leven van Betsy er uit.
Maar op een mooie dag liep Betsy haar kooi uit, met-haar-buik-vol-biggetjes, linea recta naar het Bofkontbos.
Het werd pionieren van de bovenste plank.
We moesten opnieuw het wiel uitvinden. Een complexer wiel dan ooit daarvoor. Datzelfde gold voor Betsy. Haar dracht, haar bevalling, haar kraamtijd, ineens waren die geen routine meer, haar vertrouwde boer was verdwenen, hoe moest ze omgaan met haar vrijheid? Met al die veeleisende biggetjes om haar heen? Opgroeiende lummeltjes die voorgoed bij haar zouden blijven?
We ontwikkelden een compleet biggenmanagement om Betsy te ontlasten.
En zo kwamen Dikke Bertha en haar zussen 8 jaar geleden in de melkerij van Het Beloofde Varkensland terecht: de uitslaapkamer van het Varkenshospitaal. Twee vliegen in een klap. Haar dochters tijdelijk uit logeren voor de noodzakelijke ingreep, en Betsy kon even op adem komen.
Als Hoofd Oppas heeft Ariane alles op de voet gevolgd. We hebben het nog geregeld over die periode, heimwee naar Betsy, heimwee naar het Bofkontbos.
Die foto van Dikke Bertha, zomaar ineens op de verjaardag van Ariane. Ik weet het niet. Betsy stiekem in de bocht? Ariane wil dat vast zomaar geloven. En ik ook ;-)
Fijne woensdag allemaal!
#varken #fokzeug #vrijheid #biggetjes #vlees #vegan