Op een gegeven moment kroop Tweeoogje bovenop mijn buik. Ze wroette mijn badjas open en verborg haar kopje onder mijn rechteroksel. Maar dat was haar nog ver niet genoeg.
Steeds dieper boorde ze haar varkenssnoet het armsgat in, ze móest en zou die mouw in. He-le-maal.
Het was duidelijk. Hier hielp geen moedertjelief meer aan.
Tweeoogje wist niet meer waar ze het zoeken moest van de pijn, ze wilde nog maar één ding. Wegkruipen. Verdwijnen.
Wat konden we meer voor haar betekenen dan haar te verlossen uit dit tranendal?
Ik belde de dierendokter.
–
Toen Tweeoogje er uiteindelijk bij lag als de roze rust zelve, haalden we het tussenschot van de ziekenboeg weg.
Drieoogje mocht weer bij haar zus.
Wordt Vervolgd.
#biggen #operatie #sterilisatie #pech