Van de 25,5 miljoen biggen die per jaar in Nederland worden geboren heeft Oom Bert er 10 onder zijn hoede. Het tiental kan zich geen betere adoptiemoeder wensen. In december hebben we deze vleesbiggetjes naar Het Beloofde Varkensland gehaald; het slachthuis is ze bespaard gebleven.
Van het wóórd slachthuis krijg ik al de rillingen; laat staan wat daar gebeurt. Sinds gisteren is Het Kwaad weer volop in het nieuws. Wat opvalt: de online fotoredactie van NRC brandt er de handen niet aan. Bij het gruwelijke bericht wordt een foto geplaatst van biggen. Niet dat die biggen nou zo’n leuk leven hebben – dat kun je er zelf wel bij verzinnen – maar die vertederende smoeltjes strooien de lezers toch zand in de ogen. Dé foto die daadwerkelijk de inhoud van het stuk zou illustreren, die wordt niet vertoond. Dat kan niet. Te schokkend. Met andere woorden: wat er in slachthuizen gebeurt kan het daglicht niet verdragen.
Gisteravond at ik een salade. Met spekkies. Want laten we wel wezen: zonder spekkies zou het leven toch wel heel saai wezen.
Leve de veganistische spekkies!
Hoog vuur.
Tijdens het bakken 2 à 3 keer de olie afgieten voor een krakend-krokant resultaat.
Kop erbij houden (voor je het weet laat je ze affikken).
Over smaak valt te twisten, maar deze zijn míjn favoriet:
https://www.ah.nl/producten/product/wi482775/ah-vegan-spekjes
En dan smullen terwijl je geniet van de Pleegbiggen van Oom Bert. Zelfde biggen, andere wereld.
QUOTE VAN DE DAG
‘Wil zo graag weer met ze komen knuffelen en de nieuwelingen zien, maar de workshops zijn al zo ver vol.’
Cindy B.
#biggetjes #varken #slachthuis