Arjen Lubach heeft zichzelf weer overtroffen. Wát een goed item afgelopen zondag. Het gruwelijke verteerbaar maken, laat dat maar aan Lubach over. Er viel zelfs te lachen. En ook weer een nieuw woord: coronabont. Dus: nu helemáál néver nóóit meer capuchons met een bontrandje dragen. Niet alleen vanwege het onnoemlijke leed van de wasbeerhonden, ook niet vanwege corona. Voor de nertsen geldt hetzelfde.
Kijk hier: https://youtu.be/LOT9BTMVRUI
En dan nu iets voor boekenlezers.
Ook ben ik onder de indruk van de documentaire over Harry Mulisch (Coen Verbraak, net als Lubach: kwaliteit gegarandeerd). Mulisch hield meer van dieren van mensen was de conclusie. En zo kon het gebeuren dat hij tijdens het wekelijkse diner met zijn Herenclub, drieëneenhalf uur lang een hond zat te aaien terwijl zijn vrinden de wereldpolitiek doornamen :-)
Jammer dat hij – bij mijn weten – nooit een boekje heeft geschreven over zijn grote liefde, de teckel. Reden genoeg om al zijn werk door te spitten op zoek naar de teckel. Kom ik eindelijk ook eens aan de Ontdekking van de hemel toe ;-)
https://www.npostart.nl/2doc/26-10-2020/BV_101400575
Fijne dinsdag allemaal!
#coronabont