De vrouw met de mooie naam, Edel Harteveld, blijkt ook heel mooi te kunnen schilderen. Onlangs werd ik volkomen door haar verrast. Maximiliaan! Hoe zou het toch met hem zijn?
Hoe zou het met Mollie zijn? Met Billie Bofkont? Met Zeeman? Met al die Bofkonten die voor altijd mijn hoofd en hart blijven bevolken? ‘Och wat moet jij toch veel verliezen incasseren in jouw leven: nu dappere Bokita,’ mailde Bofkontviendin Gitta.
Dat is zo. Het zijn er veel.
Op de dag dat Bokita ging, bleven mijn gedachten bij haar. Zou ze al in Heerhugowaard zijn? (Heerhugowaard is de tussenverzamelplaats, ‘s nachts komt er een nieuwe chauffeur en gaat de reis verder naar Son). Zou ze al in Son zijn? (Son is het eindstation in Brabant, daar worden de Bofkonten tot groene stroom getransformeerd). Zou Boktia dat al zijn? Groene stroom? En zo verder.
Zo gingen de gedachten ook met Maximiliaan. Zo gingen de gedachten met allemaal.
En dat helpt. Nog 3 dagen boven de grond, daarna het afscheid vormgeven, de ophaalwagen uitzwaaien, het verdere proces in gedachten blijven volgen, het hoort er voor mij allemaal bij.
Ooit zag ik een documentaire over Karel Appel. Soms ‘dacht’ hij een schilderij ‘af’. Ging ie op een stoel voor zijn doek zitten. Kijken. Denken. Net zolang tot het schilderij-in-wording in zijn hoofd helemaal af was. En soms was dat voldoende. Dan was het klaar en goed. Niks meer aan doen.
Op wat jonkies na zoals Koertje, Thor, de Lellebellen, Brody, Koentje, Grote Broer, Ries, Kleine Theun, Moesje & Co, en de adulten: Big, Dumpie, de Slagersmeiden, Eberhard & Co, Willie, Kleine Beer en de Blackboys, hebben de meeste Bofkonten inmiddels een vergevorderde leeftijd bereikt.
Hoe gaat met met ze? Hebben ze het nog fijn? Wat hebben de oudjes nodig?
Zodra de zomerstorm gisteren geluwd was, hebben we de zwarte Pipowagen uit het land gehaald. Hij staat nu overdekt bij de varkens. Ik voel me nu net de directrice van een varkensbejaardenhuis. Welkom in Huize Bofkont! We zijn een nieuwe fase ingegaan. De fase van nog verder verfijnen.
Dit is voortaan mijn kantoor, zit ik er met mijn neus bovenop. Van hieruit hun wel en wee volgen, dichter bij de oudjes kan ik niet komen.
Nog even en het zal er te fris zijn. Maar daar hebben we het volgende op gevonden: vloerverwarming. Op groene stroom! Welkom Maximiliaan, welkom Bokita, welkom alle onvergetelijke Bofkonten ;-)
Fijne donderdag allemaal!
MAXIMILIAAN – heel nederland spreekt er schande van
https://familiebofkont.nl/boek/maximiliaan/
PS
Maar nu eerst aan de slag voor Grietje. Zij wordt mijn nieuwe overbuurvrouw. Gezellig!