“Ondanks haar angsten heeft ze vast ook kunnen voelen dat ze geliefd en verwend werd en zelfs een varkensvriend (Big, toch?) had.”
Hartelijke woorden van de Eitjesfee. Tijd om het daar eens over te hebben. Bokita en Big.
Zo begon het. Bokita en Big. Toen werd het Bokita & Big. Daarna Bokita en Big. En het eindigde met Bokita zonder Big.
Ik zal het uitleggen.
Van meet af aan was duidelijk dat Bokita nooit zou mengen met de andere bofkonten. Sterker nog: ze zou zelfs geen stap op het erf gaan zetten. Waar dan ook naar toe lopen zat er niet meer in. Het trauma, diep in haar verankerd, had haar letterlijk versteend.
Haar hele leven speelde zich af in de voormalige melkerij: van slaapplek naar drinkbak en van drinkbak naar slaapplek.
Op een dag werd er op de deur van het aangrenzende kamertje gebonsd. Ik deed open. Daar stond Bokita te duwen. Ze had een paar meter afgelegd! Een wereldreis. Ik begreep al gauw waarom. Ze was berig.
Binnen plofte ze naast me neer. Ooit moest ze de vorm van een varkentje gehad hebben, nu lag daar een on-voor-stel-bare grote zwarte homp. Twee varkens in één, zei Dokter Peter. Bokita was minstens 100 kilo te zwaar. Hoe ze weer terugkwam in de melkerij? Dat komt een andere keer.
Ook een andere keer hoe zij en Big samen kwamen. Maar ze kwamen samen. De kleine Big (gedumpt in een bos) had groot ontzag voor deze kwaaie dame. Bokita hoefde maar te grommen en hij wist zijn plaats. Later lagen ze dan toch tegen elkaar aan.
Wat was ik opgelucht. Bokita had gezelschap. Big ging gewoon naar buiten om te doen waar hij zin in had, en als hij thuis kwam lag Bokita daar. Ook hij had een vast maatje nodig.
Samen overleefden ze de brand.
Samen werden ze dakloos.
Samen kregen ze een nieuw huisje.
Maar toen werd Big groter. En sterker. Hij pikte haar eten weg, die bejaarde Bokita kon hem wat. Ze was niet meer tegen hem opgewassen. Big ging uit eigen beweging bij Familie Kraak wonen, maar bleef wel komen klieren. Altijd op zoek of er nog wat te jatten viel.
We hielden Big buiten de deur door het plaatsen van een omheining. Aan het lijf van Bokita geen polonaise meer. Maar komen bleef hij. Zodra ze hem hoorde begon Bokita al te protesteren. Opzouten jij!
Dus vriend? Ja. Tot Big haar ex werd.
Wordt Vervolgd.