Ontbijtkoek gaat er in als koek. Stroopkoek ook. Het pak stroopwafels dat Bofkontboerin Ariane voor haar meebracht: Mem lepelde de ene na de andere wafel naar binnen.
Koek, gesopt in vloeibare pijnstiller, net zo zoet, Mem haalde haar neus er voor op. En dan zeggen ze dat varkens zo’n krankzinnig goede neus hebben.
Dat was de reden waarom Ariane donderdag in alle vroegte naar Dodewaard was gereden.
We konden nog iets anders proberen, had Dokter Peter gezegd. Een pijnstiller voor paarden in de vorm van korreltjes. Mengen door de biks, misschien dat Mem daar wel in zou trappen?
Maar toen we de tas uitpakten: stroopwafels, ontbijtkoek, appeltjes, een pak koffie (dankjewel Ariane!) kwam er een doosje tevoorschijn vol ‘suikerzakjes’.
De korreltjes waar we op gerekend hadden bleek poeder te zijn. Veel te fijn om door de biks te mengen. Mem zou het onmiddellijk door hebben.
Wat te doen?
Eerst maar koffie. Dan de boterhammen met pindakaas en pillen maken. Oom Bert en de andere roze oudjes hadden ook recht op hun dagelijkse medicatie.
En terwijl Dennis in het keukentje stond te smeren, duwde Mem de deur open. Heb je nog wat koek voor me?
Toen viel zijn oog op de bolletjes. Ouwerwetse witte kadetjes.
Daags daarvoor door Bofkontvriendin Ingrid aan de dijk gelegd. Een grote hoeveelheid overgebleven brood waar volgens haar de bofkonten wel raad mee zouden weten. (Dankjewel Ingrid!).
Dennis sneed een bolletje open. Pindakaas. Zo dik als er maar tussen kon. Mem stak haar tong uit. Weg bolletje.
Toen het tweede bolletje. Mét pindakaas en mét poeder. Mem stak haar tong uit. Weg bolletje.
Zo ging het om en om. Met, zonder, met, zonder.
En toen had Mem 6 bolletjes en 660 milligram zware paardenpijnstiler op. (Dankjewel Dennis!).
Gisteren weer.
De witte kadetjes waren op, maar bruine gingen er ook in. Als koek.
Wordt Vervolgd.
FILMPJE
https://Bofkont.TV/20200612-6-bolletjes-voor-Mem.mov